Physiotherapeutic approach in managing a patient after below-knee amputation due to diabetic foot syndrome

 Diabetic foot syndrome (DFS) is the most common complication in the course of diabetes and can lead to loss of the lower limb. In case of amputation an important role is played by physiotherapeutic proce­dures and secondary prevention. The article presents the case of a 75-year-old man with type 2 diabetes, after below- knee amputation of the left lower limb in the course of DFS. The patient underwent a physi­otherapeutic treatment consisting of a number of procedures aimed at re-education of the gait function and learning to use the prosthesis. It played an impor­tant role in restoring social and professional activities of the patient and thus enabled him to return to his usual life. (Clin Diabetol 2017; 6, 6: 218–220) Diabetic foot syndrome (DFS) is the most common complication in the course of diabetes and can lead to loss of the lower limb. In case of amputation an important role is played by physiotherapeutic proce­dures and secondary prevention. The article presents the case of a 75-year-old man with type 2 diabetes, after below- knee amputation of the left lower limb in the course of DFS. The patient underwent a physi­otherapeutic treatment consisting of a number of procedures aimed at re-education of the gait function and learning to use the prosthesis. It played an impor­tant role in restoring social and professional activities of the patient and thus enabled him to return to his usual life. (Clin Diabetol 2017; 6, 6: 218–220

Atypowe zapalenie płuc u dzieci i młodzieży

Podział zapaleń płuc na typowe i atypowe ma obecnie charakter głównie historyczny, ze względu na poznanie i udokumentowanie wszystkich patogenów wywołujących zapalenie „atypowe”. Poznano również dobrze przebieg tego rodzaju pozaszpitalnych zapaleń płuc w których „atypowość” określano głównie w odniesieniu do klasycznego przebiegu pneumokokowego zapalenia tkanki płucnej. W artykule opisano diagnostykę, przebieg kliniczny oraz metody leczenia zapalenia płuc wywołane przez wszystkie do tej pory zidentyfikowane patogeny „atypowe”. Szczególnie dokładnie potraktowano zapalenie płuc wywołane przez najczęściej występujący czynnik etiologiczny atypowego zapalenia płuc, jakim jest Mycoplasma pneumoniae. Szeroko omówiono również zmiany kliniczne spowodowane przez legionellę oraz chlamydie. Podkreślono ważną rolę antybiotyków makrolidowych w terapii tego rodzaju zapaleń płuc

Bóle nóg u chorych na cukrzycę

Jedną z najczęstszych dolegliwości, na które skarżą się pacjenci z cukrzycą zgłaszający się do swojego lekarza rodzinnego, są bóle nóg. W bardzo wielu przypadkach wszelkie dolegliwości bólowe nóg u pacjentów z cukrzycą są rutynowo przypisywane niedokrwieniu i w ten sposób leczone, tymczasem przyczyn może być wiele. Zmiany zwyrodnieniowe, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) czy napady dny moczanowej mogą — podobnie jak w ogólnej populacji — występować również u chorych na cukrzycę. W rozpoznaniu różnicowym należy jednak uwzględnić przede wszystkim bóle związane z polineuropatią cukrzycową, które mają pewne charakterystyczne cechy pozwalające odróżnić je od dolegliwości na tle niedokrwienia kończyn. Właściwa diagnoza pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia. Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 2, 156–16

Zespół stopy cukrzycowej - patogeneza i praktyczne aspekty postępowania

Zespół stopy cukrzycowej jest najczęstszą przyczyną nieurazowej utraty kończyny. Owrzodzenia stóp u chorych na cukrzycę stanowią istotny czynnik ryzyka amputacji. Najważniejszym czynnikiem etiologicznym w patogenezie owrzodzeń jest neuropatia, a współistnienie niedokrwienia kończyn znacznie pogarsza rokowanie. Gojenie ran u chorych na cukrzycę jest zaburzone. Infekcje w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej są najczęstszą przyczyną hospitalizacji związanych z cukrzycą. Podstawą rozpoznania zakażenia jest wnikliwa ocena występowania klinicznych cech infekcji. W przypadku ran z objawami infekcji trzeba wykluczyć współistnienie zapalenia kości. Antybiotykoterapię zakażonych ran należy prowadzić na podstawie wyników badania bakteriologicznego. Leczenie owrzodzeń u chorych na cukrzycę obejmuje wiele elementów i powinno się odbywać w specjalistycznych wielodyscyplinarnych poradniach stopy cukrzycowej. Edukacja pacjentów i personelu medycznego stanowi najważniejszy element prewencji owrzodzeń i amputacji kończyn. Wytyczne dotyczące postępowania w zespole stopy cukrzycowej od kilku lat są uwzględniane w zaleceniach Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego

The role of osteoprotegerin/RANKL/RANK axis in diabetes complications and coronary heart disease

Osteoprotegeryna (OPG) i RANKL są cytokinami z rodziny TNF regulującymi osteoklastogenezę; mogą również odgrywać rolę w regulacji procesu kalcyfikacji naczyń. Zaburzenia osi osteoprotegeryna/ /RANKL/RANK opisano w wielu schorzeniach. Wyniki badań przeprowadzonych w ostatnich latach wskazują na istnienie istotnej zależności między podwyższonym stężeniem osteoprotegeryny a występowaniem choroby wieńcowej i śmiertelnością z przyczyn sercowo-naczyniowych. Podwyższone stężenie osteoprotegeryny obserwowano u chorych na cukrzycę, a także u pacjentów z cukrzycą i mikroangiopatią. Artropatia Charcota charakteryzuje się osteopenią oraz nasiloną kalcyfikacją naczyń. Powstała hipoteza dotycząca roli układu OPG/RANKL - jako cytokin zaangażowanych w patogenezie obu procesów - w mechanizmie powstawania artropatii Charcota.Osteoprotegerin and RANKL are cytokines belonging to the TNF family which regulate osteoclastogenesis and may play role in vascular calcification. Abnormalities in osteoprotegerin/RANKL/RANK system have been described in many diseases. Recent clinical studies suggest significant correlation between elevated serum OPG levels and coronary artery disease as well as cardiovascular mortality. Increased OPG levels were also observed in patients with diabetes and in subjects with diabetes and microangiopathy. Charcot arthropathy is characterized by the presence of osteopenia and vascular calcification. OPG and RANKL - as cytokines involved in both processes - may play a significant role in the pathogenesis of this complicatio

Diabetic foot infections

Infekcje stóp u chorych na cukrzycę stanowią poważny problem, ponieważ mogą być przyczyną amputacji kończyny. Z tego względu, że w wielu wypadkach nie występują typowe objawy kliniczne, diagnozę stawia się zbyt późno. U chorych z infekcjami łagodnymi, którzy wcześniej nie otrzymywali antybiotyków, infekcje są z reguły wywołane przez ziarniaki Gram-dodatnie. W przypadku poważniejszych infekcji flora jest zwykle mieszana, a terapia empiryczna powinna uwzględniać antybiotyki o szerokim spektrum działania. Infekcje o łagodnym i umiarkowanym stopniu nasilenia mogą być leczone w warunkach ambulatoryjnych. Przewlekła infekcja tkanek miękkich może prowadzić do rozwoju zmian zapalnych w kościach. Rozpoznanie zapalenia kości jest trudne i może wymagać wykonania biopsji kości lub rezonansu magnetycznego. W niektórych przypadkach zapalenie kości może być leczone zachowawczo, jednak antybiotyki, przynajmniej początkowo, należy podawać parenteralnie, a terapia powinna trwać co najmniej 6 tygodni. Leczenie infekcji stóp u chorych na cukrzycę powinny prowadzić zespoły wielospecjalistyczne.Foot infections are common and serious problem in patients with diabetes which can lead to lower limb amputations. Diagnosis in many cases can be delayed due to the lack of typical clinical signs. In patients with mild infections who did not previously received antibiotics infection is usually caused by G(+) cocci. More severe soft tissue infections are polymicrobial and empiric therapy must include broad spectrum antibiotics. Mild and moderate infections can be treated on outpatient basis. Chronic soft tissue infection can lead to osteomielitis. Diagnosis of bone infection is difficult and may require bone biopsy or magnetic resonance imaging. In some cases osteomielitis can be treated conservatively but therapy should last for at least 6 weeks. Treatment should always cover Staphylococcus aureus and initially antibiotics should be given intravenously. Antibiotic therapy for not infected wounds is not recommended. Multidisciplinary approach to treatment of diabetic foot infection is necessary

Interdisciplinary diabetic foot clinics

Obecnie wzrastają szanse na uratowanie kończyny u pacjentów z zespołem stopy cukrzycowej, którzy znajdują się pod opieką wielodyscyplinarnych poradni. Postęp w zakresie opieki nad chorymi z zespołem stopy neuropatycznej wynika zarówno z wprowadzenia efektywnych technik odciążania, systematycznego chirurgicznego oczyszczania ran, jak również ze skuteczniejszego leczenia infekcji. Postępowanie w zespole stopy niedokrwienno-neuropatycznej obejmuje odciążenie stopy, oczyszczanie rany oraz zabiegi rewaskularyzacji i leczenie infekcji. Martwica tkanek wynika z miażdżycowego zwężenia naczyń kończyn dolnych, septycznego zapalenia naczyń oraz hiperplazji warstwy wewnętrznej. U chorych na cukrzycę, zarówno plastyka, jak i przeszczepy naczyń kończyn dolnych są skuteczne. Infekcje stóp u chorych na cukrzycę mogą stwarzać trudności diagnostyczne. Stan zapalny może również ulegać szybkiej progresji do martwicy. Działania profilaktyczne oraz edukacja chorych na cukrzycę mogą zmniejszyć ryzyko amputacji, jednak nie zapobiegają powstawaniu owrzodzeń. Ze względu na wzrastającą liczbę chorych na cukrzycę oraz chorych z zespołem stopy cukrzycowej konieczne jest — również w Polsce — wprowadzenie globalnych programów prewencji i leczenia.Patients who attend multidisciplinary diabetic foot clinics have an increased limb survival rate. Advances in the care of the neuropathic foot have come from efficient techniques to relieve high plantar pressures and from frequent debridement as well as from advances in the management of infection. The fundamentals of treatment of the neuroischaemic foot are relief of pressure, debridement, revascularisation and control of infection. Tissue necrosis results from atherosclerotic narrowing of the leg arteries, septic occlusive vasculitis and intimal hiperplasia of the digital arteries. Revascularisation (angioplasty and by pass) can be very succesful. Infection in the diabetic foot is often difficult to detect and may progress rapidly to necrosis. The immune response of the diabetic patient to infection is poor. Preventative foot care and educational programmes in high risk patients may avert amputations but at present they do not prevent ulceration. The number of patients with diabetic foot problems in Poland and all over the world is increasing and global programmes for treatment and prevention have to be introduced

Infekcje stóp u chorych na cukrzycę - postępowanie w praktyce lekarza rodzinnego

Infekcje kończyny dolnej są przyczyną znaczącej chorobowości i wysokiej śmiertelności u chorych na cukrzycę, a ich leczenie generuje duże koszty. Diagnostyka opiera się na ocenie klinicznej oraz badaniu mikrobiologicznym. Czynnikami etiologicznymi krótkotrwałych infekcji o niewielkim nasileniu są zwykle bakterie tlenowe Gram (+) ziarniaki, zwłaszcza gronkowiec złocisty. W ranach przewlekłych i poważnych zakażeniach oprócz tych organizmów obserwuje się florę mieszaną, np. bakterie Gram (-) i beztlenowce. Poza oczyszczaniem rany, odciążeniem kończyny i - gdzie jest to niezbędne - interwencją chirurgiczną podstawę leczenia stanowi ogólnoustrojowa antybiotykoterapia. Niedokrwienie kończyny w istotnym stopniu utrudnia leczenie i zwiększa ryzyko amputacji. Mimo tych ograniczeń, wyniki najnowszych badań wykazują, że właściwe postępowanie oraz intensywne leczenie w wielu przypadkach prowadzi do uratowania kończyny. Właściwym miejscem do terapii owrzodzeń oraz infekcji stóp u chorych na cukrzycę są wielospecjalistyczne poradnie stopy cukrzycowej. Trudny dostęp do takich poradni powoduje, że ten obowiązek przesuwa się na praktykę lekarza rodzinnego. Forum Medycyny Rodzinnej 2010, tom 4, nr 2, 108-11

Passivum divinum w Tanachu i Biblii Lutra

Passivum divinum is a characteristic of utterances related in an overt, hidden, or presupposed way to divine activities formulated in the passive voice. Passivum divinum emphasizes Divine Agent’s action in utterances that use repetition of particularly sublime structure, and it characterizes divine performative utterances. Passivum is also used to share responsibility with another agent for a particular action of the Divine Initiator, expressing in this way “the idea of G-d’s secretiveness”. Passivum divinum also creates space for action in this “best of all worlds” of evil powers. Since passive grammatical formations in Biblical Hebrew, German, and Polish are differently semanticized, there is possibility of achieving full, either dynamic or formal, translatory equivalence.Passivum divinum is a characteristic of utterances related in an overt, hidden, or presupposed way to divine activities formulated in the passive voice. Passivum divinum emphasizes Divine Agent’s action in utterances that use repetition of particularly sublime structure, and it characterizes divine performative utterances. Passivum is also used to share responsibility with another agent for a particular action of the Divine Initiator, expressing in this way “the idea of G-d’s secretiveness”. Passivum divinum also creates space for action in this “best of all worlds” of evil powers. Since passive grammatical formations in Biblical Hebrew, German, and Polish are differently semanticized, there is possibility of achieving full, either dynamic or formal, translatory equivalence