ADRIA LITHOSPHERE INVESTIGATION ALPHA - Cruise No. M86/3, January 20 - February 04, 2012, Brindisi (Italy) - Dubrovnik (Croatia)

The Adriatic Sea and underlying lithosphere remains the least investigated part of the Mediterranean Sea. To shed light on the plate tectonic setting in this central part of southern Europe, R/V METEOR cruise M86/3 set out to acquire deep penetrating seismic data in the Adriatic Sea. M86/3 formed the core of an amphibious investigation crossing Adria from the Italian Peninsula into Montenegro/Albania. A total of 111 OBS/OBH deployments were successfully carried out, in addition to 47 landstations both in Italy and Montenegro/Albania, which recorded the offshore airgun shots. In the scope of this shoreline-crossing study, the aim is to quantify the shallow geometry, deep boundaries and the architecture of the southern Adriatic crust and lithosphere and to provide insights on a possible decoupling zone between the northern and southern Adriatic domains. Investigating the structure of the Adriatic crust and lithospheric mantle and analyzing the tectonic activity are essential for understanding the mountain-building processes that underlie the neotectonics and earthquake hazard of the Periadriatic region, especially in the vicinity of local decoupling zones

IgG Fc N-glycosylation translates MHCII haplotype into autoimmune skin disease

The major histocompatibility complex haplotype represents the most prevalent genetic risk factor for the development of autoimmune diseases. However, the mechanisms by which major histocompatibility complex-associated genetic susceptibility translates into autoimmune disease are not fully understood. Epidermolysis bullosa acquisita is an autoimmune skin-blistering disease driven by autoantibodies to type VII collagen. Here, we investigated autoantigen-specific plasma cells, CD4(+) T cells, and IgG fraction crystallizable glycosylation in murine epidermolysis bullosa acquisita in congenic mouse strains with the disease-permitting H2s or disease-nonpermitting H2b major histocompatibility complex II haplotypes. Mice with an H2s haplotype showed increased numbers of autoreactive CD4(+) T cells and elevated IL-21 and IFN-gamma production, associated with a higher frequency of IgG autoantibodies with an agalactosylated, proinflammatory N-glycan moiety. Mechanistically, we show that the altered antibody glycosylation leads to increased ROS release from neutrophils, the main drivers of autoimmune inflammation in this model. These results indicate that major histocompatibility complex II-associated susceptibility to autoimmune diseases acuminates in a proinflammatory IgG fraction crystallizable N-glycosylation pattern and provide a mechanistic link to increased ROS release by neutrophils.Proteomic

ADAMDEC1 maintains a growth factor signaling loop in cancer stem cells

Glioblastomas (GBM) are lethal brain tumors where poor outcome is attributed to cellular heterogeneity, therapeutic resistance, and a highly infiltrative nature. These characteristics are preferentially linked to GBM cancer stem cells (GSCs), but how GSCs maintain their stemness is incompletely understood and the subject of intense investigation. Here, we identify a novel signaling loop that induces and maintains GSCs consisting of an atypical metalloproteinase, a disintegrin and metalloproteinase domain-like protein decysin 1 (ADAMDEC1), secreted by GSCs. ADAMDEC1 rapidly solubilizes fibroblast growth factor-2 (FGF2) to stimulate FGF receptor 1 (FGFR1) expressed on GSCs. FGFR1 signaling induces upregulation of Zinc-finger E-box-binding homeobox 1 (ZEB1) via ERK1/2 that regulates ADAMDEC1 expression through miR-203, creating a positive feedback loop. Genetic or pharmacological targeting of components of this axis attenuates self-renewal and tumor growth. These findings reveal a new signaling axis for GSC maintenance and highlight ADAMDEC1 and FGFR1 as potential therapeutic targets in GB

Role of dead ice in morphogenesis of Grudziądz Basin and Świecie Basin : landforms and sediments

W artykule przedstawiono przegląd dowodów na obecność brył martwego lodu w Dolinie Dolnej Wisły między Bydgoszczą i Grudziądzem. Omówiono oddziaływanie spływów gliniastych w dnie doliny, form szczelinowych, teras kemowych, zagłębień wytopiskowych, ostańców terasowych, rynien subglacjalnych reprodukowanych w osadach fluwialnych i fluwioglacjalnych oraz zastoisk „włożonych” we wcześniej ukształtowaną formę dolinną na morfogenezę doliny. Na podstawie wyników badań sformułowano tezę, że dolina Wisły w omawianym fragmencie była w większości uformowana jeszcze przed ostatnim nasunięciem lądolodu w fazie poznańskiej górnego vistulianu. Proces kształtowania systemu terasowego musiał mieć szybki przebieg, szybszy niż tempo wytapiania brył martwego lodu.In the paper there are presented proofs for existence of dead ice in the Vistula valley between Bydgoszcz and Grudziądz. There is discussed the significance of specific landforms and sediments for the valley morphogenesis among them of till debrites on the valley floor, forms of ice crevasses infilling, kame terraces, terrace remnants, subglacial channels reproduced within fluvial and glacifluvial sediments and proglacial ice dammed lakes embedded in the river valley. The material presented inclines to suggestion that lower Vistula valley, in the discussed area, was formed in broad outline already before the last glacial advance during the main/upper vistulian stadial. The terraces system had developed very quickly, much quicker than the rate of dead ice disintegration

Morphology, sedimentary structures, granulometric properties and origin of sandy ribbons developed on the lower Vistula River valley floodplain between Górsk and Szynych

The paper presents the results of morphometric, structural and granulometric analyses carried out on sandy ribbons developed on the lower Vistula river floodplain in the Torun and Unisław Basins. The landforms identified were classified in respect to their shape, sedimentary structures and degree of preservation. Their origin and relation to other flood deposits were described and illustrated in the map of thickness and extent of sandy flood deposits in the Świecie Basin

On the lower Vistula valley development in the light of geomorphological and sedimentological investigations

Na podstawie szczegółowego kartowania geomorfologicznego i geologicznego przedstawiono uwagi o rozwoju rzeźby doliny dolnej Wisły od schyłku ostatniego glacjału do czasów dzisiejszych. Na podstawie badań sedymentologicznych osadów wysnuto tezę o silnym uwarunkowaniu ich depozycji od starszych założeń doliny widocznych już w sposobie depozycji osadów glacjolimnicznych ze schyłku ostatniego zlodowacenia. Szczególną uwagę zwrócono na rolę brył martwego lodu warunkujących rozwój tarasów fluwioglacjalnych i fluwialnych. Omówiono rozwój sedymentologiczny równiny zalewowej Wisły, będącej morfologicznym efektem coraz silniejszego wpływu człowieka na środowisko naturalne. Wskazano na dużą stabilność koryta Wisły i pewne cechy osadów mogące świadczyć o inicjalnym stadium kształtowania się rzeki typu zbliżonego do anastomozującego

Use of wind and water energy over the last 200 years in the Kujawsko-Pomorskie Region

Wiatr i woda stanowiły do połowy XIX w. podstawowe źródła energii dla zakładów produkcyjnych. Jako miarę stopnia rozwoju gospodarczego danego regionu przedstawiano liczbę i wielkość młynów wodnych i wietrznych. Wskutek rewolucji przemysłowej nastąpiła zasadnicza zmiana rodzaju zakładów wykorzystujących energię wiatru i wody. Polegała ona na stopniowym odejściu od funkcji napędzania urządzeń młyna, i produkcji energii elektrycznej. Obecnie notuje się ponowne zainteresowanie dawnymi lokalizacjami młynów w celu ich przeznaczenia na potrzeby nowoczesnych elektrowni wiatrowych i małych elektrowni wodnych (MEW). W niniejszym artykule przedstawiono zmiany w zakresie pozyskiwania energii wiatru i wody na obszarze obecnego województwa kujawsko-pomorskiego. Wykazano, że obszary występowania wiatraków pokrywały się z obszarami o najniższych zasobach wodnych, na których nie funkcjonowały młyny wodne.Until the mid-19th century, the primary source of energy used in the industry was the energy of wind and water. As a measure of the degree of economic development of the region there were presented the number and size of watermills and wind mills. After the Industrial Revolution there has been a fundamental change in the type of plants using wind or water energy. It consisted in the gradual disappearance of mill’s driving functions to the production of electricity. Currently, there has been a renewed interest in old mills for the location of modern wind turbines and small hydropower plants. This paper presents the changes of utilization of wind and water energy in the area of contemporary Kujawsko-Pomorskie Region. It has been shown that the areas of windmills prevalence converged with areas of the lowest degree of water resources – without watermills