8 research outputs found

    Outcome after PET-CT based radiotherapy for non-small cell lung cancer

    Get PDF
    Introduction. The value of PET-CT in radiotherapy for non-small cell lung cancer (NSCLC) with regard to determination of target volumes is established. It is less clear whether its use can improve clinical outcomes of irradiated NSCLC patients compared to conventional staging. The outcome of NSCLC patients included in a previously published prospective study of the value of PET-CT in curative radiotherapy candidates was assessed. Materials and methods. Patients were treated according to the PET-CT findings. The survival data were compared between 67 patients treated curatively and 22 patients with palliative treatment given after upstaging based on the PET-CT findings. Survival of curatively treated stage III patients was compared with a previously published outcome of 173 stage III patients treated in the same institution with the same radiation schedule but without PET-CT. Results. The 3-year overall survival was 42% and 0% (median: 21 months and 7 months), for curatively and palliatively managed patients, respectively (p < 0.0001). However, the median overall survival of 17 months for 50 stage III patients was the same as that in a previously published series of stage III patients treated with the same radiation schedule but without PET-CT. Three-year overall survival rates were 33% for the PET-CT group and 19% for historical group, p = 0.1. Twenty-one local recurrences and 21 distant metastases were reported. Three of 50 patients (6%) treated without elective nodal irradiation developed isolated nodal failure (without local recurrence). Conclusions. The high early mortality rate in the patients disqualified from curative radiotherapy after PET-CT suggests the potential value of PET-CT for improving the radiotherapy outcome. However, this benefit seems to be limited in stage III patients.Wstęp: Wartość badania PET-CT w planowaniu radioterapii chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC) w wyznaczaniu objętości tarczowych jest uznana. Wpływ tego badania na wyniki leczenia napromienianych chorych jest mniej poznany. Oceniono wyniki napromieniania chorych włączonych do opublikowanego uprzednio badania klinicznego nad zmianami obszaru napromieniania po zastosowaniu badania PET-CT do planowania radioterapii. Materiał i metody: Radioterapia planowana była na podstawie informacji z PET-CT. Porównano przeżycia dla grupy 67 chorych leczonych radykalnie i grupy 22 chorych, którzy w związku z migracją do wyższego stopnia zaawansowania po badaniu PET-CT byli leczeni paliatywnie. Wyniki leczenia radykalnego chorych na NSCLC w III° zaawansowania porównano z wynikami grupy historycznej 173 chorych na NSCLC w III° zaawansowania leczonych wcześniej w tej samej instytucji według tego samego schematu napromieniania, jednak bez wykorzystania badania PET-CT.Wyniki: Trzyletnie przeżycia całkowite dla chorych leczonych radykalnie i paliatywnie wyniosły odpowiednio 42% i 0% (mediana przeżycia: 21 i 7 mies.), p < 0,0001. Mediany przeżycia 50 chorych na NSCLC w III° zaawansowania oraz porównywanej grupy historycznej wyniosły 17 miesięcy. Odsetki 3-letniego przeżycia wyniosły w grupie współczesnej i historycznej odpowiednio 33% i 19%, p = 0,1. Stwierdzono 21 przypadków nawrotów miejscowych oraz 21 przypadków przerzutów odległych. W grupie 50 chorych leczonych z ominięciem napromieniania elektywnego śródpiersia, wystąpiły 3 (6%) przypadki izolowanej wznowy regionalnej (bez współistniejącego nawrotu miejscowego). Wnioski: Wysoki odsetek wczesnych zgonów wśród chorych zdyskwalifikowanych od napromieniania po badaniu PET-CT sugeruje potencjalną rolę PET-CT w poprawie wyników radioterapii. Korzyść ta wydaje się być ograniczona w grupie chorych na NSCLC w III° zaawansowania

    The outcomes of three-dimensional conformal radiotherapy for early-stage non-small-cell lung cancer patients eligible and ineligible for stereotactic body radiotherapy

    Get PDF
    Wstęp: Radioterapia stereotaktyczna (SBRT) daje obiecujące, porównywalne z leczeniem chirurgicznym, wyniki u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) we wczesnych stopniach zaawansowania. Jednak nie wszyscy chorzy z tej grupy kwalifikują się do tej metody leczenia. Dokonano retrospektywnej oceny wyników radioterapii konformalnej (3D-CRT) u chorych na NDRP w I i II stopniu zaawansowania, ze szczególnym uwzględnieniem wyników chorych, którzy byliby kandydatami do SBRT, lecz u których z braku dostępu do tej techniki zastosowano 3D-CRT. Materiał i metody: Oceniono kolejnych 132 chorych na NDRP (I&#8211;II stopień) napromienianych radykalnie techniką 3D-CRT w latach 1998&#8211;2009. Stosowano różne schematy napromieniania. W związku z tym dokonano przeliczenia dawek na dawki biologicznie równoważne (BED). W grupie tej 68 chorych spełniało kryteria napromieniania techniką SBRT (obwodowy guz T1&#8211;3N0, średnica &#163; 5 cm). Przeżycie całkowite i wolne od progresji miejscowej oszacowano metodą Kaplana-Meiera dla całej grupy oraz grupy spełniającej kryteria i niespełniającej kryteriów SBRT. Dokonano oceny czynników rokowniczych w analizie jedno- i wielowariantowej. Wyniki: Mediana BED w całej grupie wyniosła 74 Gy (58&#8211;82 Gy). Chorzy spełniający kryteria SBRT mieli mniejszą objętość guza niż pozostali (p < 0,00001). Trzyletnie przeżycie całkowite i przeżycie wolne od progresji miejscowej wyniosły odpowiednio 37% i 50%. Porównując grupy potencjalnie kwalifikujące się i niekwalifikujące się do SBRT, uzyskano znamienną statystycznie różnicę jedynie w 3-letnim przeżyciu bez progresji miejscowej (odpowiednio 58% i 35%, p = 0,04). W analizie wielowariantowej tylko objętość guza, stan ogólny i stopień zaawansowania miały statystycznie znamienny związek z miejscową wyleczalnością. Wnioski: Wykazano poprawę wyleczalności miejscowej po zastosowaniu techniki 3D-CRT w przypadku guzów spełniających kryteria kwalifikacji do SBRT w stosunku do pozostałych. Jednak również w tych przypadkach miejscowa wyleczalność była gorsza od podawanych w piśmiennictwie wyników SBRT. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 5: 326&#8211;336Introduction: Stereotactic body radiotherapy (SBRT) in early-stage non-small-cell lung cancer (NSCLC) results in promising outcomes, comparable with the outcomes of surgery. However, not all such patients are good candidates for this treatment. We conducted a retrospective evaluation of the outcomes of three-dimensional conformal radiotherapy (3D-CRT) in patients with stage I/II NSCLC with a special focus on the outcomes of patients who were eligible for SBRT but received 3D-CRT due to the unavailability of the former. Material and methods: We evaluated 132 consecutive patients with stage I/II NSCLC who had received radical 3D-CRT between 1998 and 2009. As various radiotherapy schedules had been used, biologically equivalent doses (BEDs) were calculated for all the patients. A total of 68 patients were eligible for SBRT (peripheral T1-3 N0 tumours < 5 cm in diameter). Overall survival (OS) and local progression free survival (LPFS) were estimated using Kaplan-Meier methodology for the entire study population and for the groups eligible and ineligible for SBRT. Univariate and multivariate analyses were performed for the prognostic factors. Results: Median BED in the study population was 74 Gy (58&#8211;82 Gy). Patients eligible for SBRT had a significantly lower gross tumour volume (GTV) than the other patients (p < 0.00001). Three-year OS and LPFS were 37% and 50%, respectively. When we compared patients eligible for SBRT and those ineligible for SBRT the only significant difference was for three-year LPFS (58% v. 35%, p = 0.04). Multivariate analysis showed that only GTV, performance status and tumour stage were significantly correlated with local curability. Conclusions: We showed an improved local control following 3D-CRT in patients eligible for SBRT compared to the other patients. However, also in these cases, local control was inferior compared to the outcomes of SBRT reported in the literature. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 5: 326&#8211;33

    Balance of proteinases and antiproteinases and smoking tobacco

    Get PDF
    Palenie tytoniu może indukować powstawanie stanu zapalnego w drogach oddechowych oraz powodować uszkodzenie płuc. W badaniach eksperymentalnych stwierdzono, że ekspozycja na dym tytoniowy powoduje wzrost przepuszczalności naczyń krwionośnych, co sprzyja zwiększonej migracji komórek zapalnych. W wyniku wzrostu ekspozycji na reaktywne formy tlenu dochodzi do zaburzeń równowagi proteazowo-antyproteazowej i stresu oksydacyjnego oraz zmian stężenia komórkowych enzymów antyoksydacyjnych. Z upływem lat wymienione zaburzenia mogą prowadzić do pogorszenia sprawności wentylacyjnej płuc, a w konsekwencji również do wystąpienia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), która staje się poważnym problemem zdrowotnym w skali światowej. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 3: 207-214Smoking tobacco can induce formation of inflammable state in respiratory tract and cause lungs damage. Experimental investigations affirm, that the exposure to tobacco smoke causes growth of penetrability of blood-vessels, which favors the enlarged migration of inflammable cells. The growth of exposure to reactive forms of oxygen and concentration changes of cellular antioxidants enzymes, leads to disorders in balance of proteinases and antiproteinases and oxidative stress. As the years go, the disorders mentioned above can lead to deterioration of ventilating efficiency of lungs, and consequently to pronouncement chronic obstructive pulmonary disease (COPD), which becomes serious problem on a world scale. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 3: 207-21

    Prognosis of patients with multitumor breast cancer treated by radical mastectomy

    Get PDF
    Wprowadzenie. Wpływ wieloguzkowości raka piersi na rokowanie jest przedmiotem dyskusji. Nie jest również ustalone,czy w ocenie stopnia zaawansowania pT wieloguzkowego raka piersi należy sumować wymiary poszczególnychguzów, czy uwzględniać jedynie wymiar największego guza.Celem pracy jest próba rozstrzygnięcia tych kontrowersji.Materiał i metoda. Retrospektywną analizą objęto 954 kobiety chore na raka piersi w stopniu zaawansowania odIA do IIIC, kolejno operowane radykalnie w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1995–1998. Wieloguzkowegoraka piersi (WRP) stwierdzono u 104 (10,9%) chorych. Grupa 850 chorych z jednoguzkowym rakiem piersi (JRP) nieróżniła się istotnie statystycznie z grupą 104 chorych z WRP pod względem wieku, zaawansowania i metod leczeniasystemowego oraz radioterapii pooperacyjnej. Zbadano dziesięcioletnie przeżycie bezobjawowe (PB), całkowite (PC)i skumulowany odsetek wznowy lokoregionalnej (SOWLR) dla chorych z JRP i WRP. Porównano częstość występowaniaprzerzutów do węzłów chłonnych pachowych u chorych z JRP i WRP. W analizie wieloczynnikowej Coxa zbadano wpływna PB i PC następujących czynników prognostycznych: wiek, stan hormonalny chorych, strona piersi, zaawansowanie,typ histopatologiczny, wieloguzkowość i stopień złośliwości raka. Mediana obserwacji wynosiła 11 lat.Wyniki. Dziesięcioletnie PB, PC i SOWLR dla chorych z JRP i WRP nie różniły się istotnie statystycznie i wynosiły odpowiednio:51% vs 58% p = 0,1, 62% vs 72% p = 0,05 i 13% vs 9% p = 0,3. Nie stwierdzono różnic istotnych statystyczniew częstości występowania przerzutów raka piersi do węzłów chłonnych pachowych, uwzględniając pT jako wymiarnajwiększego guza, pomiędzy grupą chorych z JRP vs WRP. W modelu proporcjonalnego ryzyka Coxa istotnymiczynnikami dla PB i PC okazały się klasyczne czynniki prognostyczne: pN, pT, G, lokalizacja podbrodawkowa i inwazjanaczyń. Czynnik wieloguzkowości w modelu Coxa nie wykazał wpływu na PB i PC.Wniosek. Z obecnej retrospektywnej analizy wynika, że wieloguzkowość raka piersi nie wpływa na rokowanie.W ustalaniu pT powinno się brać pod uwagę wymiar największego guza i nie ma potrzeby sumowania ich wymiarów.Background. Among many oncologists the opinion exists, that multitumor breast cancer (MBC) shows greatermetastatic dynamics and has worse prognosis comparing to unitumor breast cancer (UBC) in the same TNM stage.Some researchers think that proper evaluation of pT in MBC should be based on combined diameters and not on thelargest tumor diameter. The aim of the work is estimation of the treatment results for multiple tumors in breast cancer.Material and methods. The retrospective analysis included 954 consecutive women with breast cancer in stageIA-IIIC after radical mastectomy who were treated between 1995 and 1998 at the Cancer Center-Institute in Warsaw.MBC was diagnosed after mastectomy in 104 (10.9%) of patients.There were no significant differences in characteristics between unicentric and multicentric breast cancer groupsaccording to age, stage, pT, pN, type and grade of histology and methods of adjuvant treatment. Cox’s regression model was used to analyse the prognostic factors having influence on disease-free survival (DFS) and overall survival (OS). Median of follow-up was 11 years.Results. There were no significant differences in characteristics between UBC and MBC groups according to age, stage, pT, pN, type and grade of histology and methods of adjuvant treatment. The 10-year actuarial DFS and OS and cumulative rate of locoregional recurrence for patients with UBC and MBC were 51% vs 58% p = 0.1 and 62% vs 72% p = 0.05 and 13% vs 9% p = 0.3There were no statistical significant differences in frequencies of lymph node metastases among groups with UBC and MBC according to pT, measured as the greatest diameter of tumor. In multivariate logistic regression analyses the following classical prognostic factors had an independent influence on DFS and OS: pN, pT, G, and vascular invasion. MBC did not appeared to be a significant prognostic factor either for DFS or OS.Conclusions. From the present retrospective analysis the results show that MBC does not reduce prognosis compared to UBC and the largest tumor rather than combined diameters of lesions should be used to establish pT

    Równowaga Proteazowo-Antyproteazowa a Palenie Tytoniu

    No full text
    Smoking tobacco can induce formation of inflammable state in respiratory tract and cause lungs damage. Experimental investigations affirm, that the exposure to tobacco smoke causes growth of penetrability of blood-vessels, which favors the enlarged migration of inflammable cells. The growth of exposure to reactive forms of oxygen and concentration changes of cellular antioxidants enzymes, leads to disorders in balance of proteinases and antiproteinases and oxidative stress. As the years go, the disorders mentioned above can lead to deterioration of ventilating efficiency of lungs, and consequently to pronouncement chronic obstructive pulmonary disease (COPD), which becomes serious problem on a world scale

    ROLA TESTÓW SKÓRNYCH W DIAGNOSTYCE ALERGII POKARMOWEJ U PACJENTÓW UCZULONYCH NA PYŁKI BRZOZY

    No full text
    Introduction. The incidence of food allergy is constantly growing. Particularly high percentage of patients is allergic to pollens - even 70 % of patients with a pollen allergy suffer from undesirable symptoms that appear after eating plant foods. It is connected mainly with crossreactivity between allergens. The fact that manifestations of food allergy concern different systems and organs is a problem and it causes diagnosing food allergy difficult and often underestimated.The aim of this study was to determine the role of skin prick tests in the diagnosis of food allergy in patients with birch pollinosis.Matherial and methods. 35 patients with birch pollinosis suffering after eating apple, celery, carrot, tomato, banana, peach, peanut and hazelnut were included to the study. The skin prick tests with applying extracts of allergens mentioned above were determined for all individuals.Results. The analysis of the results of positive skin prick tests in patients reporting manifestations was as follows: celery 100 %, hazelnut 65.4 %, peanut 40 %, carrot 30.8 %, peach 20 %, tomato 14.3 %, apple 3.7 % and banana 0 %. In the skin prick tests, negative results were also achieved, although patients reported appearance of symptoms of sensitivity to given allergens: apple (74.3 % of persons), peach (34.3 % of persons), the hazelnut and the carrot (25.5 % for each of allergens), the tomato and the peanut (17.1 % for each of allergens) and banana (11.4 %). It is interesting that some of the patients had positive test results for the celery (22.8 %), although they did not report symptoms of oversensitivity to this kind of food.Conclusions. Although skin prick tests are a universally used diagnostic method but in case of food allergy, the negative result cannot be a criterion which results in excluding this diagnosis .Wstęp. Częstość alergii pokarmowej stale wzrasta. Szczególnie wysoki odsetek dotyczy pacjentów uczulonych na pyłki roślin - nawet u 70 % pacjentów z alergią na pyłki roślin występują objawy niepożądane po spożyciu pokarmów pochodzenia roślinnego. Związane jest to głównie z występowaniem reakcji krzyżowych między alergenami. Problemem jest fakt, że objawy te dotyczą różnych układów i narządów, co sprawia, że rozpoznanie alergii pokarmowej jest utrudnione i często niedoszacowane.Celem pracy było określenie roli testów skórnych w diagnostyce alergii pokarmowej u pacjentów uczulonych na pyłki brzozy.Materiał i metody. Do badania zakwalifikowano 35 pacjentów uczulonych na pyłek brzozy, którzy zgłaszali jednocześnie objawy niepożądane po spożyciu jabłka, selera, marchwi, pomidora, banana, brzoskwini, orzechów laskowych i orzeszków ziemnych. U wszystkich pacjentów wykonano testy skórne z zastosowaniem wyciągów wyżej wymienionych alergenów.Wyniki. Analiza wyników dodatnich testów skórnych u pacjentów zgłaszających objawy przedstawiała się następująco: seler 100%, orzech laskowy 65,4%, orzeszek ziemny 40%, marchew 30,8%, brzoskwinia 20%, pomidor 14,3%, jabłko3,7% oraz banan 0%. W testach skórnych uzyskano również wyniki ujemne, pomimo, że pacjenci zgłaszali objawy na dane alergeny. Przedstawiały się one następująco: jabłko (74,3% osób), brzoskwinia (34,3% osób), orzech laskowy i marchew (25,5% dla każdego z alergenów), pomidor i orzeszek ziemny (17,1% dla każdego z alergenów) oraz banan (11,4%). Interesujący jest fakt, że u części pacjentów uzyskano dodatni wynik testu dla selera (22,8%), pomimo że osoby te nie zgłaszały objawów nadwrażliwości na ten pokarm.Wnioski. Choć testy skórne są powszechnie stosowaną metodą diagnostyczną, w przypadku alergii pokarmowej ujemny wynik nie może być kryterium wykluczającym to rozpoznanie
    corecore