Faces of Aeneas. Representations on Roman Coins and Medallions

On the basis of numismatic material I present aspects of the figure of Aeneas as they appear in ancient tradition. I have concentrated on the iconographic details and the arrangement of the reverse scenes which allow one to isolate the elements of Aeneas’s portrait in the coinage that are closely associated with his role as the one who, by carrying over the sacra to Italy, made way for the foundation and continuation of Rome

L. Cornelius Sulla in the Roman Numismatic Tradition

L. Cornelius Sulla Sulla wyrył trwały ślad w dziejach mennictwa rzymskiego, także w sferze ikonografii monetarnej. Wprowadził nowe wyobrażenia, natomiast starym nadał nieszablonową wymowę, łącząc w nowe kompozycje ikonograficzne elementy już znane w mennictwie republikańskim. W wykorzystaniu tych oryginalnych wyobrażeń w mennictwie w czasach postsullańskich dostrzec można segmenty tradycji sullańskiej. Przynajmniej niektóre, najwcześniejsze powtórzenia modeli ikonograficznych tworzyły składniki pozytywnej legendy Sulli, były efektem oceny pochlebnej dla jego osiągnięć i roli politycznej w Imperium. Śladem tej oceny miejsca Sulli w historii rzymskiej są też monety, których treści podejmowały – w sposób symboliczny – wątki z biografii i legendy tego polityka. Jednakże liczne, mniej lub bardziej przetworzone modele ikonograficzne, zwłaszcza te pochodzące z lat Cesarstwa, kryją konteksty inne niż te dotyczące bezpośrednio osoby Sulli, odnosiły się bowiem do postaci bieżącej sceny politycznej

Marcus Antonius in the space of "Oblivion" or about the representation of the temple on the denarius RRC 496/1

Przedmiotem rozważań stało się wyobrażenie rewersowe denarów: głowa Słońca w koronie promienistej, w medalionie na tle świątyni. W kontekście wskazanych w przekazach antycznych znaków wieszczych, które zapowiadały w latach 44–42 nadejście przełomowych dla Republiki rzymskiej wydarzeń i zwiastowały obecność uczestników gry politycznej przeznaczonych do wyjątkowych misji, można przyjąć, że przedstawienie na denarach RRC 496/1 było numizmatyczną interpretacją solarnego zjawiska o nadzwyczajnym charakterze, otaczającego M. Antoniusza aurą wielkości. Jednocześnie omawiane wyobrażenie jest prawdopodobnie najstarszym znanym ikonograficznym świadectwem rzymskiego przybytku Słońca apud Circum. Nie jest wykluczone, że M. Antoniusz firmował swym imieniem prace budowlane i rekonstrukcyjne prowadzone w Rzymie. Ich zasięg mógł objąć także już istniejącą aedes Słońca, a obraz świątyni na monecie może być ich odbiciem

The Significance of Roman Coins for the Preservation and Construction of Memory

Celem studium jest, oparte na pojedynczych przykładach numizmatów, zreferowanie komemoracyjnego waloru rzymskich monet i medalionów oraz uporządkowanie ich wyobrażeń według kryterium, jakim jest ich funkcja przechowywania i konstruowania pamięci. Tak rozumiany związek numizmat – pamięć mógł być dostrzegany przez samych starożytnych. Aspekt komemoratywny numizmatów wskazywali dawni autorzy, czemu dali wyraz w swych pracach Palladiusz (Rutilius Taurus Aemilianus Palladius, koniec IV–V w.) oraz Kasjodor (Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus Senator, ok. 485 – ok. 580). Treści monet i medalionów tworzyły repozytorium pamięci zbiorowej o wybranych postaciach i zdarzeniach z dziejów rzymskich. Taka rola numizmatów wyrastała ze ścisłego ich związku z władzą i polityką. Sam dobór tych treści, a w efekcie rejestrowanie wydarzeń i uczczenie ich bohaterów w formie napisów oraz wyobrażeń monetarnych, można rozumieć jako element „polityki upamiętniania”. Wyjątkowej materii dostarczyły jej wątki mityczne dotyczące początków Rzymu, czyli epizody nie zapamiętane, a skonstruowane. Interesujące jest, że wyobrażenia, które stworzono, by „pamięć fundacyjną” odzwierciedlały, niekiedy przypominano w mennictwie po upływie wielu lat. Odwołaniami do mitów fundacyjnych wyrażano uznanie dla tradycji, a także tę wykreowaną przeszłość pragmatycznie osadzano w rzeczywistości emitenta. W tych kontekstach szczególnej wartości nabierają monety zwane „imitacyjnymi” i „restytucyjnymi”. Razem z numizmatami należącymi do trzeciej z ważnych grup – monet „konsekracyjnych” – odgrywały one wyjątkową rolę w przechowywaniu pamięci o losach i czynach dawnych bohaterów, polityków, cesarzy

Miejsce i rola wyobrażeń krajów oraz ludów wschodnich w propagandzie politycznej cesarzy rzymskich z dynastii Antoninów : świadectwo monet

The subject matter of the present consideration is the functional and structural aspect of the political propaganda of the Antonines (96-192), as promoted in the emperors' minting in its part using the representations of eastern provinces, lands and nations in coin reverse iconography.Theywere employedto apologizethe Roman Emperor as an ideal ruler: triumphator and benefactor of the state. Various combinations of these representations, often providedwith "narrative legends" reveal the complexity of problems arising from the eastern policy of the Roman Empire. The period ofpeace brought not very originalrepresentations of lands and nations in the monetary iconography. They are mainly personifications of provinciae piae .fidelis type. However,together with other "regional" issues of Hadrian and Antonius Pius, they acquire value for presenting the political images of these emperors: they are warrantors of order in the Empire made up of various provinces and lands together with their inhabitants. In this case the impersonations of lands and nations serve the ideas of peace and revival of the Roman Empire. The period of eastern wars brought about the intensification of propaganda initiatives. In Trajan minting the history of the conflict with Parthians was related. by means of individual images. There are no battle scenes of the emperor but original inscriptions that sum up successive episodes of the military operations. In MarcusAurelius and Lucius Verus minting eastern lands and nations are represented mainly as enemies who the Emperor-Warrior fights with. The history of war was rendered in a few scenes which repeat certain metaphorical formulations explaining the effects of the war. They show the grandeur of the emperor, worthy the name of imperator invictus

Cesarz Gallien (253–268): „zniszczył państwo przez swój tryb życia” [recenzja]

Recenzja książki: Michael Geiger, Gallienus, Peter Lang, Frankfurt am Main 2013, ss. 433, ISBN: 978- 3-631-64534-5

W poszukiwaniu boskiej charyzmy w polityce dynastycznej cesarza Maksymina Traka (235-238)

W propagandzie monetarnej cesarza rzymskiego Maksymina Traka (235-238) wykorzystywano tematy religijne w celu podniesienia jego prestiżu i umocnienia pozycji. W mennictwie imperialnym znalazły się przedstawienia konsekrowanej augusty Cecylii Pauliny oraz sceny obrzędów kultowych z udziałem cesarza Maksymina Traka, cezara Maksymusa i bogów: Herkulesa, Apollina, bogini Romy. Zauważyć można stopniowe wzbogacanie treści zamieszczanych na monetach imperialnym. W końcowej fazie rządów Maksymina Traka wyrażano dobitnie przekonanie o boskiej opiece. Wspierała ona działania militarne władcy i otaczała jego ród, zwłaszcza osobę młodego cezara

[Daria Janiszewska: Wojna domowa w Rzymie w latach 193-197 : recenzja]

Recenzowana praca dotyczy następujących wydarzeń historycznych: "31 grudnia 192 roku w Rzymie zamordowany został cesarz Kommodus. Wydarzenie to zapoczątkowało serię kolejnych zdarzeń, które przyśpieszyły przemiany polityczno‑ społeczno‑ ideologiczne w świecie rzymskim czy też może tylko uwidoczniły z większą wyrazistością trwającą w tej przestrzeni od dawna ewolucję. Rządy Pertynaksa, a potem walka o „tron” cesarski, której uczestnikami byli Dydiusz Julian, Pescenniusz Niger, Klodiusz Albin i Septymiusz Sewer, wypełniły okres ponad czterech lat. Wśród protagonistów jednak, co jest naturalne, najwięcej uwagi przykuwa zwycięzca w tym zbrojnym konflikcie i założyciel długo panującej dynastii — Septymiusz Sewer"