Effect van bijvoeren van runderen op de N-balans; Een studie in de Amsterdamse Waterleidingduinen

In de Amsterdamse Waterleidingduinen wordt verruiging bestreden door het inscharen van runderen van een nabije boer. Deze worden in de winter bijgevoerd. Doel van dit project was het schatten van het belang van bijvoeren als import-term van stikstof, naast atmosferische depositie. Het blijkt dat de import van stikstof met bijvoeren niet verwaarloosbaar is ten opzichte van de atmosferische depositie, en voor de gevoelige vegetatietypen kan leiden tot een overschrijding, of tot een vergroting van de al bestaande overschrijding, van de critical load. Aanbevolen wordt maatregelen te nemen om deze gevoelige typen te beschermen tegen extra input van stikstof, bij voorbeeld door uitrasteren, door het verplaatsen van de voerplaats, door minder of niet bij te voeren, door in de winter geen koeien in te scharen, of door waar mogelijk de mest op te ruimen

Stenoeciteit van de Nederlandse flora Een nieuwe parameter op grond van ecologische amplitudo's van de Nederlandse plantensoorten en toepassingsmogelijkheden

Er is een dBase gemaakt waarin op basis van expertkennis voor ruim 1750 Nederlandse plantensoorten ieder afzonderlijk op grond van de amplitudo’s van zeven milieuvariabelen (trofie, zuurgraad, zoutgehalte, vocht, bodemtextuur en bodemdynamiek en daglichttoestand) hun stenoeciteit berekend is. De uitkomst is gecheckt door de invoergegevens te vergelijken met actuele meetgegevens. De resultaten zijn gunstig, ook wat betreft de correlatie met plantensociologische data. Voor het eerst is de ecologie van de stadsplanten systematisch bepaald. Het blijkt dat onze floristische zorgenkinderen alle ecologisch zeer kieskeurig zijn. Het risico van uitsterven van soorten valt samen met een stenoeciteit van 26,5 en minder. Het wordt aanbevolen dit begrip ook voor andere groepen organismen toe te passen, waarvoor samenwerking met andere kennisdragers essentieel is. Door de bondigheid van de notie is het mogelijk om correlaties te onderzoeken met tal van data uit andere kennisdomeinen. Stenoeciteit kan ons in geografisch opzicht goed behulpzaam zijn om gebieden met relatief veel of weinig kieskeurige soorten aan te geven. Stenoeciteit past goed als maat én meetlat om bijvoorbeeld zowel nationaal als internationaal over gebiedskwaliteit te communiceren en bij realisatie van te verwachten nieuw EU-beleid voor GLB- of CAPmaatregelen (landbouw)

Potential sensitivity of fen plant species to salinity

Het is te verwachten dat laagveen plantensoorten verschillend kunnen reageren als gevolg van een blootstelling aan zout. In dit rapport worden verschillende typen informatie vergeleken, waaronder verspreidingsdata, indicatiegetallen en experimentele data. Een aantal soorten (13–18% van totaal aantal soorten, vooral wijdverspreide soorten) tolereren brakke condities, terwijl 41 andere (minder wijdverspreide) soorten mogelijk gevoelig zijn voor chlorideconcentraties boven 100 à 200 mg/L, maar er blijven onzekerheden. Verspreidingsdata geven een beperkt inzicht in de tolerantiegrenzen, maar gevoeligheid hangt niet altijd samen met verspreiding. Daarnaast kan de blootstelling in de wortelzone verschillen van het zoutgehalte in het oppervlaktewater. Experimentele gegevens zouden meer inzicht kunnen bieden, maar op dit moment is er weinig informatie beschikbaar van experimenteel onderzoek naar wilde plantensoorten

Stikstofoverschot door bijvoeren van grazers

In de Amsterdamse Waterleidingduinen wordt verruiging bestreden door het inscharen van runderen. Het bijvoeren van het vee in de winter zorgt voor een extra input van stikstof boven op de aanwezige atmosferische depositie. Het bijvoeren kan daardoor leiden tot een (verdere) overschrijding van de kritische depositie voor enkele gevoelige habitattypen zoals de grijze duinen

Barriers to ecological restoration in Europe: expert perspectives

Ecological restoration is key to counteracting anthropogenic degradation of biodiversity and to reducing disaster risk. However, there is limited knowledge of barriers hindering the wider implementation of restoration practices, despite high-level political priority to halt the loss of biodiversity. In Europe, progress on ecological restoration has been slow and insufficient to meet international agreements and comply with European Union Nature Directives. We assessed European restoration experts' perceptions on barriers to restoration in Europe, and their relative importance, through a multiple expert consultation using a Delphi process. We found that experts share a common multi-dimensional concept of ecological restoration. Experts identified a large number of barriers (33) to the advancement of ecological restoration in Europe. Major barriers pertained to the socio-economic, not the environmental, domain. The three most important being insufficient funding, conflicting interests among different stakeholders, and low political priority given to restoration. Our results emphasize the need to increase political commitment at all levels, comply with existing nature laws, and optimize the use of financial resources by increasing funds for ecological restoration and eradicate environmentally harmful subsidies. The experts also call for the integration of ecological restoration into land-use planning and facilitating stakeholders' collaboration. Our study identifies key barriers, discusses ways to overcome the main barriers to ER in Europe, and contributes knowledge to support the implementation of the European Biodiversity Strategy for 2030, and the EU 2030 Restoration Plan in particular. © 2021 The Authors. Restoration Ecology published by Wiley Periodicals LLC. on behalf of Society for Ecological Restoration.We are particularly thankful to experts participating in the Delphi process for their generosity in sharing their time and knowledge, and the European Chapter of the Society for Ecological Restoration (SERE), Réseau d'Échanges et de Valorisation en Écologie de la Restauration (REVER), Finnish Board on Ecological Restoration (FBER), Working Group on Ecological Restoration of the Spanish Association for Terrestrial Ecology (ER-AEET), Dutch Knowledge Network for Restoration and Management of Nature (OBN), German Restoration Network (GRN), UK Chartered Institute of Ecology and Environmental Management (CIEEM), Portuguese Network of Ecological Restoration (RPRE), Iberian Center for River Restoration (CIREF), and European Federation of Soil Bioengineering (EFIB) for suggesting candidates to the consulting process. We appreciate the support given by BiodivERsA (project funded under the EU Horizon 2020 ERA-NET COFUND scheme), and the EKLIPSE project (European Union Horizon 2020 grant agreement 690474), and particularly by Juliette C. Young. JCS research is financially supported by the Spanish Ministry of Science, Education and Universities and European Regional Development Funds (FEDER; project COSTERA, RTI2018-095954-B-I00). PMRG research is funded by the Portuguese Foundation for Science and Technology (FCT) through FCT Investigator Program grant number IF/00059/2015, and Centro de Estudos Florestais is supported by FCT grants UID/AGR/00239/2019 and UIDB/00239/2020

Quantifying soil hydrology to explain the development of vegetation at an ex-arable wetland restoration site

Wetland restoration frequently sets well-defined vegetation targets, but where restoration occurs on highly degraded land such targets are not practical and setting looser targets may be more appropriate. Where this more ‘open-ended’ approach to restoration is adopted, surveillance methods that can track developing wetland habitats need to be established. Water regime and soil structure are known to influence the distribution and composition of developing wetland vegetation, and may be quantified using Sum Exceedence Values (SEV), calculated using the position of the water table and knowledge of soil stress thresholds. Use of SEV to explain patterns in naturally colonizing vegetation on restored, ex-arable land was tested at Wicken Fen (UK). Analysis of values from ten locations showed that soil structure was highly heterogeneous. Five locations had shallow aeration stress thresholds and so had the potential to support diverse wetland assemblages. Deep aeration stress thresholds at other locations precluded the establishment of a diverse wetland flora, but identified areas where species-poor wetland assemblages may develop. SEV was found to be a useful tool for the surveillance of sites where restoration targets are not specified in detail at the outset and may help predict likely habitat outcomes at sites using an open-ended restoration approach

Barriers to ecological restoration in Europe: expert perspectives

Ecological restoration is key to counteracting anthropogenic degradation of biodiversity and to reducing disaster risk. However, there is limited knowledge of barriers hindering the wider implementation of restoration practices, despite high‐level political priority to halt the loss of biodiversity. In Europe, progress on ecological restoration has been slow and insufficient to meet international agreements and comply with European Union Nature Directives. We assessed European restoration experts' perceptions on barriers to restoration in Europe, and their relative importance, through a multiple expert consultation using a Delphi process. We found that experts share a common multi‐dimensional concept of ecological restoration. Experts identified a large number of barriers (33) to the advancement of ecological restoration in Europe. Major barriers pertained to the socio‐economic, not the environmental, domain. The three most important being insufficient funding, conflicting interests among different stakeholders, and low political priority given to restoration. Our results emphasize the need to increase political commitment at all levels, comply with existing nature laws, and optimize the use of financial resources by increasing funds for ecological restoration and eradicate environmentally harmful subsidies. The experts also call for the integration of ecological restoration into land‐use planning and facilitating stakeholders' collaboration. Our study identifies key barriers, discusses ways to overcome the main barriers to ER in Europe, and contributes knowledge to support the implementation of the European Biodiversity Strategy for 2030, and the EU 2030 Restoration Plan in particular