Practical engineering methods for predicting hot gas reingestion characteristics of V/STOL aircraft jet lift engines

Engineering methods for predicting temperatures and velocities in vicinity of vertical lift engines of jet V/STOL aircraft operating near groun

Bouncing Universe in Loop Quantum Gravity: full theory calculation

In Loop Quantum Gravity mathematically rigorous models of full quantum gravity were proposed. In this paper we study a cosmological sector of one of the models describing quantum gravity with positive cosmological constant coupled to massless scalar field. In our previous research we introduced a method to reduce the model to homogeneous-isotropic sector at the quantum level. In this paper we propose a method to restrict to the spatially flat sector. After this restriction the number of degrees of freedom gets substantially reduced. This allows us to make numerical calculations. Remarkably, the resulting model shares some structural similarities with the Loop Quantum Cosmological models and therefore sheds some new light on the relation between Loop Quantum Gravity and Loop Quantum Cosmology. According to our model the evolution of the Universe is periodic. The quantum gravity effects resolve the Big Bang singularity leading to a Big Bounce and cause the Universe to contract after a classical expansion phase (Big Crunch).Comment: 44 pages, 8 figure

Prediction of stall characteristics of straight wing aircraft

Digital computer program considers an unswept wing with a circular or elliptical fuselage. Wing has partial or full span deflected flaps and must have an aspect ratio of 6 or greater

Prediction of span loading of straight-wing/propeller combinations up to stall

A method is presented for calculating the spanwise lift distribution on straight-wing/propeller combinations. The method combines a modified form of the Prandtl wing theory with a realistic representation of the propeller slipstream distribution. The slipstream analysis permits calculations of the nonuniform axial and rotational slipstream velocity field of propeller/nacelle combinations. This nonuniform field was then used to calculate the wing lift distribution by means of the modified Prandtl wing theory. The theory was developed for any number of nonoverlapping propellers, on a wing with partial or full-span flaps, and is applicable throughout an aspect ratio range from 2.0 and higher. A computer program was used to calculate slipstream characteristics and wing span load distributions for a number of configurations for which experimental data are available, and favorable comparisons are demonstrated between the theoretical predictions and the existing data

Spin-foam dynamics of Loop Quantum Gravity states

This thesis studies the dynamics of the Loop Quantum Gravity states defined by the spin-foam models of Euclidean 4D Quantum Gravity. A link between the 4D spin-foam theory and the kinematics of the (3+1) Loop Quantum Gravity (LQG) was proposed by J. Engle, R. Pereira, C. Rovelli and E. Livine. Their model, called the EPRL spin-foam model, is a promising candidate for the spin-foam model of the dynamics of the Loop Quantum Gravity states. In the original formulation, the EPRL spin-foam model is defined for triangulations and is applicable to specific LQG states. A generalization of the model to all the LQG states was proposed by W. Kamiński, J. Lewandowski and myself. Some properties of the generalized model were studied. In particular, a general framework for studying symmetries of spin-foam models was proposed. The heart of the generalization is the generalized EPRL vertex amplitude. E. Bianchi, D. Regoli and C. Rovelli proposed another spin-foam model of 4D Quantum Gravity with the generalized EPRL vertex amplitude. E. Bianchi, C. Rovelli and F. Vidotto used the generalized EPRL spin-foam model to construct the first model of Quantum Cosmology based on the spin-foam formalism. They calculated a transition amplitude between coherent states peaked on homogeneous, isotropic geometries using certain approximations. The approximations were justified a posteriori by a correct semiclassical limit of the transition amplitude. One of them was a truncation of the transition amplitude to a contribution from a single foam with one internal vertex, four internal edges and a certain boundary, which we will call a BRV foam. F. Hellmann discussed contributions from other foams with these properties, which a priori cannot be discarded. All the possible foams were listed by J. Lewandowski, J. Puchta and myself. The class of the foams considered was defined by graph diagrams, which we introduced. We expect that the contributions from the foams we have found can be neglected in the limit of large universe.Przedmiotem badań prezentowych w mojej rozprawie doktorskiej jest dynamika stanów pętlowej kwantowej grawitacji zdefiniowana przez pianowo-spinowe modele euklidesowej czterowymiarowej kwantowej grawitacji. Związek pomiędzy czterowymiarowymi teoriami pian spinowych a kinematyką pętlowej kwantowej grawitacji został zaproponowany przez J. Engle’a, R. Pereirę, C. Rovelliego i E. Livine’a. Ich model, nazywany modelem EPRL, jest dobrze zapowiadającym się kandydatem na pianowo-spinowy model dynamiki stanów pętlowej kwantowej grawitacji. W pierwotnym sformułowaniu model EPRL jest zdefiniowany dla triangulacji czasoprzestrzeni i może być stosowany tylko dla pewnych stanów pętlowej kwantowej grawitacji. Uogólnienie modelu do wszystkich stanów zostało zaproponowane przez J. Lewandowskiego, W. Kamińskiego i przeze mnie. Pewne własności uogólnionego modelu zostały zbadane. W szczególności została zaproponowana ogólna metoda badania symetrii modeli pian spinowych. Głównym elementem zaproponowanego uogólnienia jest uogólniona amplituda wierzchołka EPRL. E. Bianchi, D. Regoli i C. Rovelli zaproponowali inny pianowo-spinowy model czterowymiarowej kwantowej grawitacji z uogólnioną amplitudą wierzchołka EPRL. E. Bianchi, C. Rovelli i F. Vidotto zastosowali model w celu skonstruowania pierwszego modelu kwantowej kosmologii opartego na formalizmie pian spinowych. Stosując pewne przybliżenia, obliczyli amplitudę przejścia pomiędzy stanami koherentnymi, skupionymi na jednorodnych, izotropowych geometriach. Zastosowane przybliżenia były uzasadnione a posteriori poprzez poprawną granicę semi-klasyczną amplitudy przejścia. Jednym z zastosowanych przybliżeń było obcięcie amplitudy przejścia do wkładu pochodzącego od jednej piany mającej jeden wierzchołek wewnętrzny, cztery wewnętrzne krawędzie i pewien brzeg, którą będziemy nazywać pianą BRV. F. Hellmann przedyskutował wkłady od innych pian, które nie mogą zostać odrzucone a priori. Wszystkie możliwe piany z tymi własnościami zostały znalezione przez J. Lewandowskiego, J. Puchtę i przeze mnie. Klasa rozważanych pian została zdefiniowana przez wprowadzone przez nas diagramy grafowe. Spodziewamy się, że wkłady od znalezionych pian mogą zostać zaniedbane w granicy dużych rozmiarów wszechświata