Base pairing-induced shift in tautomeric equilibrium of a promutagenic analogue, N6-methoxyadenosine

AbstractThe nuclear magnetic resonance spectra of N6-methoxyadenosine and of uridine, both methylated in the 2′-,3′- and 5′-positions to obtain solution in deuterochloroform, reveal the formation of hetero-associates in which the amino—tautomeric equilibrium is shifted to the amino form. These results ar discussed in terms of the mutagenicity of O-methylhydroxylamine which converts adenosine to N6-methoxyadenosine

Idiopatyczna czuciowa neuropatia trójdzielna. Opis przypadku

Idiopathic trigeminal sensory neuropathy is a rare clinical condition characterized by sensory disturbances on the face. Its symptoms may be permanent or temporary and a wide variety of diagnostic procedures is usually required to establish the diagnosis. Frequently, it is the first manifestation of a systemic disorder. In the majority of cases causal treatment is not possible, even though patients with trigeminal sensory neuropathy should be carefully monitored by physicians.Idiopatyczna czuciowa neuropatia trójdzielna to rzadka choroba dotycząca zaburzeń czucia w obrębie twarzy. Zjawisko to może mieć charakter przejściowy lub stały, diagnostyka zaś wymaga zazwyczaj wykonania wielu różnych badań. Często neuropatia trójdzielna jest pierwszym objawem choroby układowej. Najczęściej leczenie przyczynowe nie jest możliwe, jednak pacjenci z idiopatyczną neuropatią trójdzielną powinni być pod stałą opieką medyczną

Czy zwiększona aktywność kinazy kreatynowej w surowicy zawsze świadczy o chorobie mięśni?

W dobie zaawansowanych metod diagnostyki chorób mięśni aktywność kinazy kreatynowej (creatine kinase – CK) jest nadal jednym z podstawowych parametrów oznaczanych w surowicy. Znajduje zastosowanie głównie w neuromiologii, gdzie pomaga wstępnie zróżnicować, czy mamy do czynienia z procesem miogennym czy też neurogennym. Kolejno wykonywane oznaczenia CK pozwalają monitorować przebieg choroby i skuteczność leczenia. Przypadkowo stwierdzone zwiększone wartości CK wymagają przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki, w tym często badań elektrofizjologicz-nych, histopatologicznych oraz genetycznych. Na ich podstawie u części pacjentów niemających objawów klinicznych zostaje ustalone rozpoznanie. Ciągle jednak pozostaje grupa chorych z idiopatyczną hiper-CK-emią, u których nie udaje się znaleźć dowodów na istnienie choroby nerwowo-mięśnio-wej. Wymagają oni jednak monitorowania, ponieważ zwiększone wartości CK mogą stanowić pierwszy objaw rozwijającej się dopiero choroby

Rola biopsji mięśnia szkieletowego w diagnostyce chorób nerwowo-mięśniowych

Streszczenie Biopsja mięśnia szkieletowego wykonywana w celach diagnostycznych w chorobach nerwowo-mięśniowych umożliwia ocenę rodzaju procesu chorobowego (pierwotnie mięśniowy czy neurogenny), dostarcza informacji o przebiegu (ostry czy przewlekły) oraz stopniu zaawansowania choroby. W wielu przypadkach zastosowanie dodatkowych technik histochemicznych i immunohistochemicznych pozwala na jednoznaczne rozpoznanie takich schorzeń, jak niektóre dystrofie mięśniowe, glikogenozy, miopatie zapalne oraz miopatie wrodzone. Ocena wycinka mięśniowego w mikroskopie elektronowym umożliwia pewne rozpoznanie dystrofii oczno-gardłowej, miopatii mitochondrialnej i wtrętowego zapalenia mięśni. W niniejszym artykule omówiono objawy kliniczne sugerujące konieczność pobrania wycinka, technikę wykonywania biopsji, zasady wyboru mięśnia do badania, a także praktyczne wskazówki dotyczące przesyłania pobranego wycinka i przygotowania preparatów do oceny w mikroskopie. Przedstawiono ponadto podstawowe zasady dotyczące interpretacji wyniku biopsji mięśnia oraz przydatność kliniczną biopsji mięśnia w dobie zaawansowanej diagnostyki molekularnej

Phosphorylation of thymidylate synthase affects slow-binding inhibition by 5-fluoro-dUMP and N4-hydroxy-dCMP

Endogenous thymidylate synthases, isolated from tissues or cultured cells of the same specific origin, have been reported to show differing slow-binding inhibition patterns. These were reflected by biphasic or linear dependence of the inactivation rate on time and accompanied by differing inhibition parameters. Considering its importance for chemotherapeutic drug resistance, the possible effect of thymidylate synthase inhibition by post-translational modification was tested, e.g. phosphorylation, by comparing sensitivities to inhibition by two slow-binding inhibitors, 5-fluoro-dUMP and N4-hydroxy-dCMP, of two fractions of purified recombinant mouse enzyme preparations, phosphorylated and non-phosphorylated, separated by metal oxide/hydroxide affinity chromatography on Al(OH)3 beads. The modification, found to concern histidine residues and influence kinetic properties by lowering Vmax, altered both the pattern of dependence of the inactivation rate on time from linear to biphasic, as well as slow-binding inhibition parameters, with each inhibitor studied. Being present on only one subunit of at least a great majority of phosphorylated enzyme molecules, it probably introduced dimer asymmetry, causing the altered time dependence of the inactivation rate pattern (biphasic with the phosphorylated enzyme) and resulting in asymmetric binding of each inhibitor studied. The latter is reflected by the ternary complexes, stable under denaturing conditions, formed by only the non-phosphorylated subunit of the phosphorylated enzyme with each of the two inhibitors and N5,10-methylenetetrahydrofolate. Inhibition of the phosphorylated enzyme by N4-hydroxy-dCMP was found to be strongly dependent on [Mg2+], cations demonstrated previously to also influence the activity of endogenous mouse TS isolated from tumour cells

Mitochondrial encephalomyopathy: Towards diagnosis. A case report

Mitochondrial diseases may cause a wide range of central and peripheral nervous system disorders, as well as muscle disorders. The diagnostic workup routinely includes electrophysiological, morphological, neuroimaging and genetic studies. In some cases, the diagnosis may be ascertained only when mitochondrial DNA (mtDNA) examination in the muscle is performed. We report on a case of a 24-year-old woman, with a 7-year history of slowly progressive cerebellar syndrome and bilateral ptosis. Mitochondrial encephalomyopathy was suspected, based on the clinical picture and results of examinations, but the typical red ragged fibers were not found in the muscle biopsy. The results of molecular analysis of mtDNA showed a mtDNA deletion in the muscle and, on a level detectable only with polymerase chain reaction method, in blood leukocytes. This case emphasizes the important role of mtDNA studies in muscle in nonspecific multisystem mitochondrial disorders, even without clinical muscle involvement

Choroby mitochondrialne — co powinien wiedzieć kardiolog?

Mitochondrial diseases (MD) are a heterogeneous group of rare genetically determined disorders, characterized by mitochondrial respiratory chain defect and subsequent energy metabolism imbalance. Due to almost exclusive aerobic metabolism of the heart, cardiac involvement in MD is common and can be accompanied by other manifestations of the multi-organ involvement, but may be also the first or the sole clinical manifestation of MD. All tissues of the heart may be affected but the most frequently affected tissue is the myocardium. The most frequent cardiac manifestation found in MD are cardiomyopathies, but cardiac abnormalities may be varied and include arrhythmias, heart failure, pulmonary hypertension, dilation of the aortic root and pericardial effusion. Given the progressive nature of cardiac involvement in MD associated with poor prognosis and increased mortality and the fact that it can remain asymptomatic until an advanced stage is reached, often due to limited mobility of patients, cardiac screening should be a part of standard management of MD patients. All patients with cardiac involvement should be reviewed by a cardiologist with an experience and understanding of MD.Miopatie mitochondrialne (MD, mitochondrial diseases) są heterogenną grupą rzadkich chorób uwarunkowanych genetycznie, charakteryzującą się defektem mitochondrialnego łańcucha oddechowego z następowym zaburzeniem metabolizmu energetycznego komórek. Ze względu na istotną zależność serca od metabolizmu oksydacyjnego jego zajęcie w MD jest częste i może występować zarówno jako część choroby wieloukładowej, jak i główny objaw kliniczny. Wszystkie struktury serca mogą być dotknięte przez chorobę, ale najczęściej dochodzi do zajęcia miokardium. Najczęstszą manifestacją zajęcia serca w MD są kardiomiopatie, jednak nieprawidłowości w układzie sercowo-naczyniowym u tych pacjentów są zróżnicowane i mogą objawiać się jako zaburzenia rytmu serca lub przewodzenia, niewydolność serca (HF, heart failure), nadciśnienie płucne, poszerzenie aorty wstępującej oraz płyn w worku osierdziowym. Zajęcie serca u pacjentów z MD ma postępujący charakter, wiąże się z gorszym rokowaniem i zwiększoną śmiertelnością z powodu HF. Może ono jednak pozostawać bezobjawowe aż do osiągnięcia zaawansowanego stadium z powodu ograniczonej mobilności pacjentów, dlatego screening w kierunku kardiomiopatii oraz zaburzeń rytmu serca powinien być częścią standardowego postępowania w tej grupie. Wszyscy pacjenci z zajęciem serca, także bezobjawowi, powinni być skierowani do kardiologa z doświadczeniem i znajomością postępowania w przypadkach MD