“Coğrafya Kaderdir” Üzerine

This study focuses on the genealogy of the idea that “geography is destiny”. It claims that beside its pejorative meaning the idea has also an imperative meaning. In this regard, it defends considering geography as destiny is closely related with definition and imagination of the geography itself and has long historical material ground. Departing from this logic, the study focuses on relationship between the idea and diverse traditions in historical development of geographical thought to put forward how this relationship has been reproduced from antique times to modern times. In this respect, after chasing contribution of theological, astrological and cosmological traditions in classical age the study analyses role of mechanical, ecological and evolutionary world views in modern times and argues the aforementioned idea is an outcome of putting the nature and culture under same explanative umbrella. The study claims perceiving geography as destiny is product of idealistic geographical thought and functions as justification and legitimization tool for every kind of conservative politics. Bu çalışma “coğrafya kaderdir” anlayışının tarihsel soy kütüğüne odaklanmaktadır. Çalışma söz konusu bu anlayışın küçümseyici (pejoratif) anlamının yanı sıra imperatif (buyurgan) bir anlama da sahip olduğunu ileri sürmektedir. Bu açıdan coğrafya kaderdir düşüncesinin coğrafyayı algılama ve tanımlama biçimimizle yakından bağlantılı olduğunu ve uzun bir maddi tarihsel temele sahip olduğunu savunmaktadır. Bu mantıktan hareketle çalışma coğrafya kaderdir anlayışının coğrafi düşüncenin gelişim tarihi içindeki farklı geleneklerle olan ilişkisini incelemekte ve antik çağdan günümüze bunun sürekli nasıl yeniden üretildiğini ortaya koymaya çalışmaktadır. Bu bağlamda teolojik, astronomik ve kozmolojik coğrafya geleneklerinin ardından modern coğrafi düşünceyi şekillendiren mekanik, ekolojik ve evrimsel dünya görüşlerinin etkisi incelenmekte; söz konusu anlayışın doğa ve insanın (kültürün) ortak kavramsal çerçeve altında açıklanmasının ürünü olduğu ileri sürülmektedir.  Bu haliyle de söz konusu fikrin idealist bir coğrafi düşünce biçimi olarak her türlü muhafazakâr siyasetin meşrulaştırıcı ve haklılaştırıcı bir aracı olarak işlev gördüğünü ileri sürmektedir

Musculus supraspinatus innervasyon özellikleri ve sinir giriş noktalarının belirlenmesi

11.01.2024 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştır.Plexsus brachialis'ten dallanan ve m. supraspinatus'u (SSp) innerve eden n. suprascapularis'in (NSS) kasa geliş yolunu ve izlediği bu yolda tuzak nöropatiye sebep olabilecek osseoligamentöz ve vasküler yapılarla ilişkilerini, kasa verdiği olası sinir giriş sayısı (SGN) ve bu dalların kasa giriş yerlerini palpabl kemik landmarklara göre tarif etmeyi amaçladık. Çalışmamızda; Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı tarafından yasalar gereğince temin edilmiş, %10 formalinde tespit edilmiş, 8 adet, 16 omuz bölgesi insan kadavrası diseke edilerek, sinir giriş noktaları ve iz düşüm noktaları; palpabl kemik landmark olan trigonum spinae (TS), angulus acromialis (AA), facies articularis clavicularis (FA) ve tuberculum majus'a (TM) göre belirlediğimiz TS-AA, TS-FA ve TS-TM hatlarında ölçümlenerek, %20'lik dilimde incelendi. N. suprascapularis; SSp'ye %18,75 omuzda 1 adet SGN, %50 omuzda 2 adet SGN, %25 omuzda 3 adet SGN, %6,25 omuzda 4 adet SGN tespit edilmiştir. SGN'ler TS-FA hattı üzerinde %3,33 oranında %40-60'lık dilimde, %96,67 oranında %60-80'lik dilimde; TS-AA hattı üzerinde %3,33 oranında %40-60'lık dilimde, %96,67 oranında %60-80 'lik dilimde ve TS-TM hattı üzerinde %13,33 oranında %60-80'lik dilimde, %86,67 oranında %40-60'lık dilimde tespit edilmiştir. Çalışmamızda SSp'nin SGN sayıları ve yoğunlaşma bölgeleri palpabl kemik landmarklara göre belirlenmiş ve klinisyenler tarafından tanı ve tedavi amacıyla uygulanan elektromyografi, analjezik ve botulinum toksin enjeksiyonları için optimal alanlar tarif edilmiştir.The purpose of this study was to define nerve entry points (SGN) suprascapular nerve and branches originated form brachial plexus and innervation zones of supraspinatus muscle (SSp) via palpable bony landmarks and to determine vascular and osseoligamentous structure cause extramuscular suprascapular nerve entrapment. Totally 16 bilateral shoulders of 8 human cadaver fixed in %10 formalin solution and were obtained from Anatomy Department of Medical Faculty of Ege University Cadavers were dissected and investigated micro and macroscopically. After presenting nerve entry points of supraspinatus muscle pinned and measured for percentage distribution to bony palpable landmarks which are triangular base of scapular spine (TS), acromial angle of scapula (AA), clavicular facet of scapulae (FA), greater tubercule of humerus (TM) and TS-AA, TS-FA, TS-TM lines at %20 intervals. The SSp had 1 SGN in 18.75% of shoulders, 2 SGN in 50% of shoulders, 3 SGN in 25% of shoulders, 4 SGN in 6.25% shoulders. Innervation zone of SSp muscle on TS-FA line and TS-AA line was in 40-60% interval of 3.33% cases, 60-80% interval of 96.67% cases , differently on TS-TM line 13.33% of cases were in 60-80% interval, 86.67% of cases were in 40-60% intervalIn our study, nerve entry points and optimal innervation zones were determined for electromyography applications, analgesic, botulinum toxin injections to purpose of diagnosis and treatment by clinicans to SSp muscle

LOCALIZATION AND SPECIALIZATION TENDENCY OF MANUFACTURING IN TURKEY

This study aims to define two indexes named as coefficient of localization and specialization coefficient, and to analyze recent changes in geographical dimension of manufacturing in Turkey via deploying those indexes. While localization of manufacturing between 1992 and 2016 is analyzed with former index, the second one is used for analyzing specialization tendency of each industry and total manufacturing. The findings of study point to clear increase in concentration and localization tendency of manufacturing. Respective tendency verifies assumptions of new economic geography theory and highlights deepening regional disparities between existent east and west regions. It reveals regional industrial diversification at province scale is not the fact in Turkey. Despite the fact that traditional industrial provinces are unique geographical unites in terms of sectoral diversification, new industrialized provinces in the country seem like not able to create industrial diversification and specialized in only a few industries