Welfare Analysis in a Multi-Market Framework: Implications of the Cap Cotton, Maize and Sugar Beet Regime in Greece

This paper examines the welfare effects of the Common Agricultural Policy (CAP) cotton, maize and sugar beet regimes practiced in Greece after its 1981 entry into the European Union. These markets are considered as horizontally related because there are usually the same farmers that use the same areas to produce various combinations of the relevant products. We use bootstrap techniques to conduct a statistical analysis of the estimated welfare measurements. The welfare analysis indicates that the income amounts transferred to farmers rose significantly in the period between 1981 and 1992. The 1992 CAP reform slowed down this trend, and transfers have remained at an almost statistically constant level since 1992.welfare analysis, Common Agricultural Policy, bootstrapping, Greek cotton, maize and sugar beet production., Crop Production/Industries,

The Effects of Trade Liberalization in Textiles and Clothing on the Greek Market for Cotton Yarn: A Multi-Market Analysis

The Round of Uruguay (1987-1995) signaled the end of the Multi Fiber Agreement (MFA) for textiles and clothing. The quota regime, in place since 1974, was decided, according to the Agreement on Textiles and Clothing (ATC; 1995), to be gradually eliminated by the year 2005. As a result, prices of cotton yarn in the world markets decreased affecting producers in all cotton yarn exporting countries, including Greece. At the same time, the labor cost in the western industrialized countries remained high, or even increased, exerting further pressure on yarn producers. The present paper examines these changes for the cotton yarn industry in Greece, the sector under consideration in this paper. We use a multi-market partial equilibrium model which allows us to take into account input and output price changes, relevant for the industry under study. Using line integral theory, Seemingly Unrelated Regressions (SUR) with restrictions (IZEF) and non-parametric bootstrap we estimate the welfare effects to producers and consumers. Findings show that the gradual elimination of quotas had a substantial negative effect on the welfare of cotton yarn producers while consumers' welfare has been affected in a positive manner.International Relations/Trade,

MFA Quotas Elimination: the Case of Cotton Yarn in Greece - a Multi-Market vs. a Single Market Analysis

Trade, Multi-Market, Welfare, International Relations/Trade, D6, F1, C0,

Are CAP Decoupling Policies Really Production Neutral?

This paper examines the effects of decoupling policies on Greek cotton production. We estimate a system of cotton supply and input derived demand fuctions under the hypothesis that producers face unceratinty about prices. Using our estimation results we simulate the effects on cotton production under four alternative policy scenarios; the ‘Old’ CAP regime (i.e. the policy practiced until 2005), the Mid Term Review regime, a fully decoupled policy regime and a free trade-no policy scenario. Our results indicate that cotton production gradually decreases as more decoupled policies are adopted. Moreover, the fully decoupled payment is found to be non-production neutral since it indirectly affects producers’ decisions through the wealth effect.Common Agricultural Policy, decoupling, uncertainty

DECOMPOSITION ANALYSIS OF FACTOR COST SHARES: THE CASE OF GREEK AGRICULTURE

An alternative version of decomposition analysis, based on factor cost shares rather than input demand functions, is presented and applied to Greek agriculture. Decomposition analysis shows that most of the changes in factor cost shares during the period from 1973 to 1989 are attributed to technical change and factor substitution, while the role of the scale effect is small, except that of fertilizer. The decomposition analysis results are then used to analyze the implications of Greece's fertilizer and feed subsidy removal, which took place in 1990.Decomposition analysis, Factor cost shares, Greek agriculture, Farm Management,

Evaluating the Effects of Decoupled Payments under Output and Price Uncertainty

This paper examines the effects of decoupling policies on Greek cotton production under the hypothesis that producers face uncertainty about output price and quantity. Using our estimation results we simulate the effects on cotton production under four alternative policy scenarios: the ‘Old’ CAP regime (i.e. the policy practiced until 2005), the Mid-Term Review regime, a fully decoupled policy regime and a free trade-no policy scenario. Our results indicate the decoupled payment will have two contradictious effects on risk aversion. Producers become less risk averse through the wealth effect but more risk averse because of the increased output variance. The overall result of these two effects depends on the degree of risk aversion by farmers. We found that when the degree of risk aversion is high the wealth effect is positive. However, in the case of low risk aversion and a wealth effect equal to zero the decoupled payments become production neutral.Common Agricultural Policy, decoupling, uncertainty, Agricultural and Food Policy, D21, Q18,

Are CAP Decoupling Policies Really Production Neutral?

This paper examines the effects of decoupling policies on Greek cotton production. We estimate a system of cotton supply and input derived demand functions under the hypothesis that producers face uncertainty about prices. Using our estimation results we simulate the effects on cotton production under four alternative policy scenarios: the ‘Old’ CAP regime (i.e. the policy practiced until 2005), the Mid Term Review regime, a fully decoupled policy regime and a free trade-no policy scenario. Our results indicate that cotton production gradually decreases as more decoupled policies are adopted. Moreover, the fully decoupled payment is found to be non-production neutral since it indirectly affects producers’ decisions through the wealth effect.CAP, decoupling, uncertainty, Agricultural and Food Policy,

Deflationary considerations on Scientific Realism

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί η σχέση του Επιστημονικού Ρεαλισμού με τη συσταλτική θεώρηση για την αλήθεια. Από μια συσταλτική οπτική, η αλήθεια θεωρείται ότι είναι κάποιο είδος ιδιότητας που δεν έχει τίποτα περισσότερο να πει από κάτι πολύ τετριμμένο, συγκεκριμένα ότι: η πρόταση "p" είναι αληθής αν και μόνο αν p. Δηλαδή, δεν υπάρχει βαθύτερη φύση και μεταφυσικό πλαίσιο για να γίνει μια συζήτηση για την αλήθεια. Η αλήθεια θεωρείται πως είναι μια ιδιότητα μόνο με μια απολύτως λογική έννοια. Οι περισσότεροι επιστημονικοί ρεαλιστές υποστηρίζουν ότι μια θεωρία αντιστοιχίας της αλήθειας είναι προϋπόθεση για τον επιστημονικό ρεαλισμό προκειμένου να δοθεί επαρκής περιγραφή του τρόπου με τον οποίο οι επιστημονικές θεωρίες μπορούν να μεταφέρουν γνώση για τον ανεξάρτητο από το μυαλό κόσμο γύρω μας. Ωστόσο η βιβλιογραφία δεν είναι πολύ σαφής σχετικά με το γιατί έχουν έτσι τα πράγματα. Μια φιλοδοξία αυτής της μελέτης είναι να αποσαφηνίσει τους λόγους που ένας επιστημονικός ρεαλιστής πρέπει να υποστηρίξει για μια ουσιώδη έννοια της αλήθειας, αντί για μια συσταλτική που καθιστά την αλήθεια μη-ουσιώδη ιδιότητα. Ο ισχυρισμός που θα υποστηριχθεί εδώ είναι ότι, με μια πρώτη ματιά, η συσταλτική θεώρηση δεν αποτελεί κρίσιμη απειλή κατά του επιστημονικού ρεαλισμού. Η σημασιολογική και γνωσιολογική θέση φαίνεται ότι μπορούν να ενσωματωθούν στο αφήγημα ενός πιθανού εκλεπτυσμένου συνδυασμού του επιστημονικού ρεαλισμού με τη συσταλτική θεώρηση της αλήθειας, αλλά υπάρχουν μεταφυσικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Αυτή η περιγραφή του επιστημονικού ρεαλισμού θα πρέπει να τον καθιστά πρωτίστως ένα μεταφυσικό δόγμα, προκειμένου να ενσωματωθούν επαρκώς τα άλλα δύο συστατικά του επιστημονικού ρεαλισμού. Το θέμα που εξετάζεται είναι αν αυτή η συσταλτική περιγραφή του επιστημονικού ρεαλισμού μπορεί πραγματικά να συλλάβει τη μεταφυσική συνιστώσα του επιστημονικού ρεαλισμού. Η τελική δοκιμασία για να κριθεί κάτι τέτοιο είναι να εξεταστεί αν αντιστέκεται στην πρόκληση του επαληθευσιοκρατικού αντιρεαλισμού, δηλαδή του αντιρεαλισμού που έχουν προωθήσει φιλόσοφοι όπως ο Dummett, ο Putnam και άλλοι. Θα υποστηριχθεί ότι για να ανταποκριθεί ο συσταλτικός επιστημονικός ρεαλιστής στην επαληθευσιοκρατική πρόκληση απαιτείται να δεσμευτεί σε μια μη επιστημική περιγραφή αποδοχής, εφόσον η μη επιστημική έννοια αλήθειας έχει ήδη απορριφθεί. Αυτή η έννοια αποδοχής υποστηρίζεται ότι θα πρέπει να βασίζεται σε μια θεωρία του σημασίας με βάση τη χρήση της γλώσσας. Τέλος, τίθενται αμφιβολίες για τη δυνατότητα αλλά και την επάρκεια ενός τέτοιου συνδυασμού (Επιστημονικός Ρεαλισμός + Αποπληθωρισμός για την Αλήθεια + Θεωρία Χρήσης του Νοήματος) που πιθανώς ισχυροποιούνται όταν επανεξετάζουμε ορισμένες ήδη διατυπωμένες αντιρρήσεις έναντι της συσταλτικής θεώρησης. Φαίνεται ότι παρότι μια συσταλτική περιγραφή του επιστημονικού ρεαλισμού είναι πράγματι δυνατή χάρη σε μια κρίσιμη εννοιολογικής στροφή από τη μη-επιστημική αλήθεια στη μη-επιστημική αποδοχή, παραμένει αβοήθητη απέναντι στα ήδη διατυπωμένα επιχειρήματα υπέρ μιας ουσιούδως έννοιας αλήθειας. Τέλος, ακόμη κι αν τα προβλήματα αυτά είναι δυνατόν να ξεπεραστούν, δημιουργούνται αμφιβολίες και για την επάρκεια του συσταλτικού επιστημονικού ρεαλισμού ως προς τις εργαλειοκρατικές προκλήσεις μιας και δε φαίνεται πως μπορεί να διαθέτει μια αρκετά στέρεα άποψη για τις θεωρητικές αρετές της επιστήμης.In this Thesis we shall try to discover the relationship between Scientific Realism and Deflationism. From a deflationary point of view, truth is considered to be some kind of property that has nothing more to say than something very trivial, namely that: “p” is true iff p. That is, there is not any deeper nature and metaphysical framework to have a debate about truth, as long as it is considered to be a property only in a absolutely logical sense. Most scientific realists hold that a correspondence theory of truth is a prerequisite for scientific realism in order to give an adequate account of how scientific theories can convey knowledge for the mind-independent world around us, but the bibliography is not very clear concerning why that is so. An ambition of this study is to clarify the reasons that a scientific realist should endorse on a substantive notion of truth. Our claim here is that, in a first glance, deflationism doesn’t pose a crucial threat against scientific realism; the semantic and epistemic theses seems that can be captured by a sophisticated deflationary account of scietific realism, but there are metaphysical issues to address. This account of scientific realism has to be primarily a metaphysical doctrine, in order to incorporate sufficiently the other two components of scientific realism; that is, by adressing them indifferent to scientific realism’s metaphysical core. The issue under scrutiny is whether this deflationary account of scientific realism can truly capture the metaphysical component of scientific realism. The ultimate test for this is the resistance against verificationist anti-realism i.e. the anti-realism that has been advanced by Dummett, Putnam and others. It is going to be argued that blocking verificationism requires from the deflationary realist to commit in a non-epistemic account of assertion since the non-epistemic truth is abandoned which is grounded on a use theory of meaning. Finally we cast serious doubt on such a potential conflation (Scientific Realism + Deflationism about Truth + Use theory of Meaning) which become even stronger when we reconsider some already articulated objections towards deflationism; it seems that if a deflationary account of scientific realism is indeed possible due to a conceptual shift from non-epistemic truth to non-epistemic assertion it remain helpless towards already articulated arguments in favor of a substantive notion of truth

Multimedia in learning and instruction. State of the art and research perspectives

Mit den neuen Medien sind Hoffnungen auf eine Verbesserung der Lernwirksamkeit von Unterricht verbunden. Der Beitrag gibt einen zusammenfassenden Überblick über den Stand der empirischen Forschung zum Lernen mit neuen Medien. Berücksichtigung finden Erkenntnisse kognitionspsychologischer, instruktionspsychologischer und mediendidaktischer Provenienz. Im Anschluss an eine methodenkritische Einschätzung der Forschungslage erfolgen zunächst Aussagen über die Lernwirksamkeit neuer Medien im Hinblick auf ihre Gestaltungsmerkmale (i. e. das Zusammenspiel von Text, Bild und Ton, das Zusammenspiel der Codierung von Lernaufgaben und Testaufgaben sowie Ablaufgeschwindigkeit und Strukturierung der präsentierten Informationen). Anschließend wird auf die Lernwirksamkeit der neuen Medien unter Beachtung von Lehr-Lernzielen und von Persönlichkeitsmerkmalen der Schüler (i. e. Interessen und Einstellungen, themenspezifische Vorkenntnisse und medienspezifische Fertigkeiten sowie Lernstrategien) sowie im Hinblick auf mögliche instruktionale Unterstützung näher eingegangen. Auf dieser Basis werden Forschungsperspektiven entwickelt, die insbesondere auf eine Ergänzung der dominierenden Laborstudien um Forschung im realen Alltag von Lehrerinnen und Lehrer zielen. (DIPF/Orig.