Udział rodziców w procesie interwencji logopedycznej w jąkaniu u małych dzieci

W artykule opisano model interwencji logopedycznej rekomendowany w jąkaniu wczesnodziecięcym, oparty na ścisłej współpracy terapeuty z rodziną. Zarysowano możliwe formy aktywizowania rodziców, uwzględniając zarówno oddziaływania profilaktyczne, jak i postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne w jąkaniu u dzieci. Autorka zaakcentowała potrzebę budowania partnerskiej relacji logopedy z rodzicami dziecka jąkającego się oraz określiła niezbędne kompetencje, które są w tym celu potrzebne terapeucie. Wskazane zostały również korzyści płynące z zastosowania modelu interwencji opartego na pracy z rodziną oraz możliwe bariery uniemożliwiające wdrażanie w praktyce tego typu podejść.Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00

Wstęp

Działalność profilaktyczna, jako tania i najskuteczniejsza forma oddziaływań, jest jednym z najistotniejszych uwarunkowań efektywnego systemu opieki logopedycznej. Skuteczna profilaktyka to ta, która jest wdrażana kompleksowo przez logopedów, we współpracy z innymi grupami zawodowymi i środowiskiem opiekuńczo‑wychowawczym w możliwie najróżnorodniejszych kontekstach, przede wszystkim jednak w systemie edukacji. Promowanie skutecznych działań logopedycznych w środowisku edukacyjnym jest bezcenną inwestycją, z której dobrodziejstw skorzystają wszyscy: uczniowie, ich rodzice i opiekunowie oraz nauczyciele

Zastosowanie "Lidcombe Program" w terapii jąkającego się dziecka w wieku przedszkolnym

The article provides the description and analysis of the case of a preschool child suffering from stammering who was provided with the Lidcombe Program. The author describes the theoretical aspects of this particular speech disorder and presents the structure of the therapy based on this particular therapeutic tool. The article emphasizes that the Lidcombe Program’s effectiveness has been empirically proven. Taking into consideration her own therapeutic experiences, the author describes the stages of the Lidcombe Program therapy for a stammering child. Both positive and negative aspects of the program are indicated within this paper

Wstęp

Jacek Janas‑Kaszczyk i Zbigniew Tarkowski uznają studium przypadku za podstawową metodę badania klinicznego, w tym logopedycznego. Zdaniem badaczy, „w metodyce usuwania zaburzeń mowy studium przypadku może odegrać ważną rolę – przyczyniając się do uporządkowania procesu diagnostyczno‑terapeutycznego”. Jesteśmy przekonane, że logopedia jako młoda dyscyplina naukowa do rozwoju dydaktyki potrzebuje jak najbogatszej literatury źródłowej. Przyszli terapeuci mowy potrzebują bowiem przykładów ze świata logopedii, które pomogą im zrozumieć zasady wykonywania tej, jakże trudnej, ale zarazem wyjątkowo fascynującej profesji. Zebrane w niniejszej książce teksty bez wątpienia umożliwią im podjęcie tego zadania. Stanie się tak również dlatego, że publikacja ta (która jest kontynuacją pierwszego tomu W świecie logopedii…), podobnie jak część wcześniejsza, składa się z artykułów przygotowanych przez studentów, logopedów praktyków i przedstawicieli środowisk akademickich. Zebrane w tym tomie W świecie logopedii… studia przypadków prezentują szeroki przekrój zaburzeń w komunikacji językowej występujących u dzieci, młodzieży i dorosłych

Profilaktyka logopedyczna w ujęciu systemowym

The article is an attempt at systemizing the speech and language therapy prevention with a particular attention given to the educational context. A three-level division of speech and language therapy prevention is proposed, i.e.: primary, secondary and tertiary, emphasising the significance of each type of preventive action in the system of effective speech therapy care. The author emphasized the role of exploiting the potential held by the educational environment and emphasises the importance of enhancing the cooperation between speech therapists and pedagogues in implementing speech and language therapy prevention on each of its level

Współwystępowanie zaburzeń płynności mowy i wad wymowy u dzieci w wieku przedszkolnym

Research findings indicate that there is relationship between early childhood stuttering and other speech and language problems. The article presents outcomes of the study conducted among Polish-speaking preschool-aged children. The results confirm a high incidence of articulation disorders among children diagnosed with stuttering. Key words: preschool children, stuttering/stammering, disfluency, articulation disorders, assessment, therapy

Determinants of the Effectiveness of Persistent Stuttering Therapy in the Opinions of Speech-Language Therapists and SLT Students

The article discusses a recent study on the effectiveness of persistent or chronic stuttering therapy based on the opinions of speech-language therapists (SLT’s) and SLT students. The purpose of the study was to consider their opinions in light of the conditions of effectiveness. In the theoretical section of the article, factors affecting chronic stuttering therapy are outlined both directly and indirectly. Factors affecting the success of chronic stuttering treatment were analyzed. To achieve the aim of the study a bespoke survey was used. The survey involved 147 respondents (81 SLTs and 66 SLT students). The results of this study show that both SLTs and SLT students have relatively adequate knowledge of the conditions that result in effective stuttering therapy. According to those surveyed, effective therapy is associated with the application of a comprehensive assessment process, the use of hybrid therapeutic approaches and various forms of therapy, as well as its adaptation to the client’s individual needs. The study has revealed the positive attitude of the respondents toward the client’s self-therapy, his or her participation in self-help group meetings together with the immediate environment’s involvement in the support process. The results of the study indicate that the respondents are aware of the impact of the quality of SLT-client relationships on the success of the therapy process. However, most of those surveyed expressed considerable doubts about their own skills in implementing stuttering intervention. In the conclusion, the authors highlight that independently from the somewhat satisfactory level of knowledge about stuttering therapy it is important to pay attention to the development of practical competences and the self-confidence of SLTs and SLT students in this relm. Additionally the growing interest in the topic of speech and language disorders was highlighted.W artykule podjęto tematykę uwarunkowań skuteczności terapii jąkania utrwalonego w ocenie logopedów i studentów logopedii. W części teoretycznej zarysowano czynniki wpływające pośrednio i bezpośrednio na skuteczność terapii tego zaburzenia. Podczas badania analizie poddano czynniki mające wpływ na powodzenie terapii jąkania chronicznego. W tym celu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego i użyto autorskiego kwestionariusza ankiety. W badaniu wzięło udział 147 respondentów (81 logopedów oraz 66 studentów logopedii). Wyniki tego projektu badawczego wykazują, że zarówno logopedzi, jak i studenci logopedii dysponują adekwatną wiedzą na temat uwarunkowań terapii jąkania utrwalonego. Ustalono, że według ankietowanych skuteczna terapia wiąże się z zastosowaniem kompleksowej diagnozy, hybrydowych podejść terapeutycznych i różnych form terapii, dostosowanych do indywidualnych potrzeb klienta czy pacjenta. W rezultacie badań ujawniono pozytywny stosunek badanych do autoterapii klienta, jego udziału w spotkaniach grup samopomocowych oraz zaangażowania najbliższego otoczenia w proces wsparcia. Wyniki badania wskazują, że respondenci dostrzegają znaczenie jakości relacji logopeda – klient w procesie terapii. Większość badanych manifestowała jednak duże wątpliwości w związku z własnymi umiejętnościami w zakresie wdrażania terapii jąkania. W podsumowaniu zaakcentowano, że niezależnie od stosunkowo zadowalającego stanu wiedzy na temat terapii jąkania ważne jest rozwijanie umiejętności praktycznych i poczucia kompetencji logopedów i studentów logopedii w tym zakresie. Dodatkowo zwrócono uwagę na rosnące zainteresowanie tematyką zaburzeń płynności mowy

Efektywność działań profilaktyczno-terapeutycznych logopedów w środowisku życia dzieci w wieku przedszkolnym

Dziecko w wieku przedszkolnym ma ogromny potencjał w zakresie przyswajania języka, a tym samym rozwoju intelektualnego. Wczesne wykrywanie zaburzeń rozwoju mowy, stymulowanie sprawności językowej, a także monitorowanie i wspomaganie tego procesu poprzez ukierunkowane oddziaływania logopedyczne o charakterze profilaktyczno-terapeutycznym to czynniki warunkujące prawidłowy rozwój dziecka. Pozwalają na optymalne przygotowanie dzieci do rozpoczęcia edukacji szkolnej. To z kolei umożliwi tym dzieciom w przyszłości pełnowartościowe uczestnictwo w życiu społecznym i kulturalnym

The (Pre)school Situation of Children with Communication Disorders

The speech screening research conducted by the author of this article among preschool children in Katowice between the years 2003 and 2006 showed consistently maintained speech disorders in children at the level of approximately 44%. 2009). Over the years, the educational environment has been paying attention to the relation between communication disorders and emotional or behavioral problems. It is emphasized that the consequences of communication disorders can be reflected in children’s difficulties in school performance.Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00

A review of current research into genetic factors that contribute to stuttering

Jąkanie jest zjawiskiem powszechnie wystêpuj¹cym i od lat badanym, jednak wciąż nie została w pełni ustalona etiologia tego zaburzenia. W ostatnich latach w badaniach nad żródłami jąkania coraz częściej wskazuje się na kombinację wielu czynników. Przedmiotem artykułu jest problem genetycznych uwarunkowań jąkania. Autorki zreferowały stan badañ zespołu dr. Dennisa Drayny związanych z genetycznym podłożem tego zaburzenia, wskazuj¹c geny i ich mutacje