Technika, sztuka, „filozoficzny sen”? Początki fotografii a pytanie o naturę i historię medium

Za datę wynalezienia fotografii przyjmuje się rok 1839, w którym François Arago ogłosił proces dagerotypii Louisa Daguerre’a. Jednakże początki fotografii są zagadnieniem złożonym. W najbardziej rozpowszechnionym ujęciu określa je historia technologicznej rywalizacji o prymat pierwszeństwa, w której prócz Daguerre’a ważne miejsce zajęli m.in. Nicéphor Niépce czy William Henry Fox Talbot.Niniejszy artykuł dotyczy rozmaitych ujęć początków fotografii, pojmowanych jako alternatywne bądź uzupełniające się opowieści. Szczególna uwaga poświęcona została koncepcji „idei fotografii” przed 1839 rokiem, zjawisku tzw. „protofotografów”, a także związkowi owych postaw z przemianami w obszarze sztuk plastycznych, literatury czy zjawisk para-teatralnych. Przede wszystkim jednak omówiono konsekwencje rozmaitych ujęć początków fotografii – narodowego, kulturowego, estetycznego – dla pojmowania historii i natury medium na przestrzeni niemal dwóch stuleci.  Technology, Art, “Philosophical Dream”? The Beginnings of Photography and the Question about the Nature and History of the Medium SUMMARYThe date of the invention of photography is commonly recognized to be the year 1839, in which François Arago announced the daguerreotype process of Louis Daguerre. However, the beginnings of photography are a complex problem. In the most common approach they are defi ned by the history of technological rivalry for primacy, in which, apart from Daguerre, an important position was occupied by inter alia Nicéphor Niépce or William Henry Fox Talbot. The present article discusses various approaches to the beginnings of photography, understood as alternative or complementary narratives. Special attention is devoted to the conception of “the idea of photography” before 1839, the phenomenon of the so-called “proto-photographers”, and the connection between these attitudes and transformations in the area of plastic arts, literature, or para-theatrical phenomena. The article fi rst of all discusses the consequences of various approaches to the beginnings of photography – national, cultural, or esthetic approaches to the understanding of the history and nature of the medium over the period of almost two centuries

An application of the NSGA-II algorithm in Pareto joint inversion of 2D magnetic and gravity data

Joint inversion is a widely used geophysical method that allows model parameters to be obtained from the observed data. Pareto inversion results are a set of solutions that include the Pareto front, which consists of non-dominated solutions. All solutions from the Pareto front are considered the most feasible models from which a particular one can be chosen as the final solution. In this paper, it is shown that models represented by points on the Pareto front do not reflect the shape of the real model. In this contribution, a collective approach is proposed to interpret the geometry of models retrieved in inversion. Instead of choosing single solutions from the Pareto front, all obtained solutions were combined in one “heat map”, which is a plot representing the frequency of points belonging to all returned objects from the solution set. The conducted experiment showed that this approach limits the problem of equivalence and is a promising way of representing the geometry of the model that was retrieved in the inversion process

Imatinib-induced toxic liver failure in patients with chronic myeloid leukemia

BCR-ABL1 i c-KIT. Ze względu na ten mechanizm działania został zarejestrowany do leczenia chorych z przewlekłą białaczką szpikową (CML) w fazach przewlekłej, akceleracji i kryzy blastycznej, chorych z nieoperacyjnymi i rozsianymi nowotworami podścieliska przewodu pokarmowego (GIST), a także w innych rzadkich chorobach nowotworowych przebiegających z nieprawidłowościami genetycznymi dotyczącymi receptora czynnika aktywacji płytek, takich jak przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne z t(5;12) czy zespół hipereozynofilowy. Mimo bardzo dobrej tolerancji terapii u około 2-5% chorych leczonych IM mogą wystąpić objawy uszkodzenia wątroby. W pracy przedstawiono opis dwóch przypadków klinicznych toksycznego uszkodzenia wątroby w trakcie leczenia IM w standardowej dawce 400 mg na dobę. W obu przypadkach odstawienie tego leku pozwoliło uzyskać normalizację czynności wątroby, ale jednocześnie obserwowano utratę odpowiedzi cytogenetycznej i hematologicznej. Włączenie inhibitora kinazy tyrozynowej II generacji - dazatynibu, w dawce 100 mg na dobę, pozwoliło na szybkie odzyskanie remisji hematologicznej i cytogenetycznej, przy braku objawów uszkodzenia wątroby. Oba opisane przypadki dokumentują możliwość wystąpienia polekowego uszkodzenia wątroby w przebiegu leczenia IM oraz związaną z tym konieczność systematycznego kontrolowania biochemicznych wskaźników czynności wątroby w czasie stosowania tego leku. Hematologia 2010; 1, 3: 254-260Imatinib (IM) selectively inhibits the activity of some tyrosine kinases, including BCR-ABL1 and c-KIT. Mainly because of this mode of action, it has been registered as the first line treatment option for patients with chronic myeloid leukemia (CML) in the chronic, accelerated and blast crisis phases, patients with inoperable and disseminated gastrointestinal stromal tumors (GIST) and in the other rare malignancies with genetic abnormalities related to platelet-derived growth receptor, e.g. chronic myeloproliferative neoplasms with t(5;12) or hypereosinophilic syndrome. Although the treatment is generally well tolerated, about 2–5% of IM-treated patients may develop toxic liver failure. Herein, we report two clinical cases of hepatotoxicity induced by IM at the standard dose 400 mg/day. In both cases, cessation of IM treatment resulted in normalization of liver function, however with concomitant lost of cytogenetic and hematologic response. Subsequent treatment with the 2nd generation inhibitor of tyrosine kinase - dasatinib at a dose 100 mg/day allowed to achieve again cytogenetic and hematologic response without any signs of hepatotoxicity. These cases underscore the potential IM-induced liver failure and emerge for regular monitoring of liver function throughout the treatment. Hematologia 2010; 1, 3: 254-26

The occurrence of spinal pain in trade sector workers

Wstęp. Dolegliwości bólowe kręgosłupa są najczęstszym objawem za burzenia struktury i funkcji narządu ruchu. Pracownicy sektora handlowego, są szczególnie narażeni na przeciążenia kręgosłupa. Celem pracy była analiza zależności miedzy występowaniem dolegliwości bólowych kręgosłupa a wiekiem, płcią, wykształceniem i stażem pracy. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 200 pracowników sektora handlowego sklepów branży spożywczej w 2013 roku w Choszcznie. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, narzędziem był kwestionariusz ankiety zawierający pytania charakteryzujące badaną grupę oraz Wizualną Skalę Analogową. Wyniki. Ból odcinka lędźwiowego oceniono na średnim poziomie, a szyjnego odcinka na słabym poziomie. Osoby deklarujące ból odcinka lędźwiowego (58% ) i odcinka szyjnego (56%), były w wieku 36–55 lat. Ból odcinka lędźwiowego w 78% dotyczył kobiet. Osoby ze stażem pracy 6–15 lat w 44% deklarowały ból. Wnioski: 1. Występowanie dolegliwości bólowych kręgosłupa jest dość częstym zjawiskiem u handlowców wymagającym przestrzegania zasad ergonomii pracy. 2. Wiek i staż pracy przyczyniają się do nasilenia bólu kręgosłupa u handlowców. 3. Dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego częściej występują u kobiet.Background. Spinal pain is the most common manifestation of the disturbed structure and function of the motor organ. Trade sector workers run a high risk of the spine overload. Objectives was to analyze the relationship between spinal pain and such variables as: age, gender, education, and work seniority. Material and methods. This survey-based study was conducted in 2013, using the Visual Analogue Scale and the questionnaire concerning characteristics of the study group. It involved 200 workers of the trade sector stores the food industry in Choszczno. Results. Lumbar pain was assessed as medium, and neck pain as weak. Respondents complaining of lumbar (58%) and neck pains (56%) were aged 36–5 5 years. In 78% of cases, lumbar pain affected women. Some 44% of respondents with six-fifteen-years’ work experience suffered from pain. Conclusions 1. The occurrence of spinal pain is quite common among trade workers, and requires applying ergonomic principles. 2. Age and work seniority increase spinal pain in trade workers. 3. Lumbar pain is more common among women

Alprostadyl w kremie — nowa opcja terapii zaburzeń erekcji u mężczyzn chorujących na cukrzycę

Diabetes mellitus is a risk factor for many urological complications, with the most frequent one in men, erectile dysfunction, occurring in patients with diabetes three times more often than in men with normal glucose tolerance. Diabetes contributes to erectile dys­function through endothelial dysfunction, neuropathy, structural and functional dysfunction of cavernous bodies’ smooth muscles and hormonal disorders. Alprostadil is a synthetic form of Prostaglandin E1, which directly affects arterial smooth muscles and causes vasodilatation. Besides being administrated deeply into the urethra and via injections into cavernous bod­ies, it might be used as a cream, which is rapidly and almost entirely absorbed into corpus spongiosum and cavernous bodies. It might be used as a first-line treatment for patients who have contraindications for PDE5 inhibitors or prefer topical application of the drug and as a second-line treatment in case of intolerance or no response to PDE5i, also for more complicated clinical cases, often occurring in diabetes. Alprostadil is administrated into the external urethral meatus 5–30 minutes before sexual intercourse; a complete erection appears in 10–12 minutes and lasts 1–2 hours. Due to lack of systemic effects, alprostadil in cream is safe and well tolerated, moreover, it does not interact with intake of food and alcohol. The advanced and effective therapy of erectile dysfunctions, which is alprostadil, helps to improve the quality of life in patients with diabetes.Cukrzyca jest czynnikiem ryzyka wielu powikłań urologicznych. U mężczyzn powikłania te dotyczą najczęściej zaburzeń erekcji, które występują w populacji chorych na cukrzycę trzy razy częściej niż w przypadku mężczyzn z prawidłową tolerancją węglowodanów. Cukrzyca przyczynia się do wystąpienia zaburzeń erekcji na skutek dysfunkcji śródbłonka naczyń krwio­nośnych, obecności neuropatii, strukturalnej i funkcjonalnej dysfunkcji mięśni gładkich ciał jamistych oraz zaburzeń hormonalnych. Alprostadyl to syntetyczna forma prostaglandyny E1, która powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych poprzez bezpośrednie oddziaływanie na mięśniówkę gładką tętnic. Poza iniekcjami do ciał jamistych i głębokim docewkowym podawaniem, możliwe jest także zastosowanie alprostadylu w kremie, który szybko i niemal całkowicie jest wchłaniamy do ciała gąbczastego i ciał jamistych prącia. Postać kremu można zastosować jako terapię pierwszego rzutu w przypadku występowania przeciwwskazań do przyjmowania inhibitorów PDE5 lub u pacjentów preferujących miejscową aplikację leku oraz jako leczenie drugiego rzutu u chorych z brakiem odpowiedzi lub tolerancji na leczenie PDE5i, także w trudnych przypadkach schorzenia, jakie występują na przykład w cukrzycy. Alprostadyl jest aplikowany do ujścia zewnętrznego cewki moczowej 5–30 min przed planowanym stosunkiem płciowym. Pełna erekcja jest uzyskiwana w ciągu 10–12 min i utrzymuje się około 1–2 godzin. Z uwagi na brak ogólnoustrojowego dzia­łania alprostadyl w kremie jest bezpieczny i dobrze tolerowany przez pacjentów. Ponadto nie wchodzi w interakcję ze spożywanym pokarmem i alkoholem. Możliwość nowoczesnej i skutecznej terapii zaburzeń erekcji, jaką stanowi alprostadyl w kremie, przyczynia się do poprawy jakości życia chorych na cukrzycę

Alprostadyl w kremie — nowa opcja terapii zaburzeń erekcji u mężczyzn chorujących na cukrzycę

Cukrzyca jest czynnikiem ryzyka wielu powikłań urologicznych. U mężczyzn powikłania te dotyczą najczęściej zaburzeń erekcji, które występują w populacji chorych na cukrzycę trzy razy częściej niż w przypadku mężczyzn z prawidłową tolerancją węglowodanów. Cukrzyca przyczynia się do wystąpienia zaburzeń erekcji na skutek dysfunkcji śródbłonka naczyń krwionośnych, obecności neuropatii, strukturalnej i funkcjonalnej dysfunkcji mięśni gładkich ciał jamistych oraz zaburzeń hormonalnych. Alprostadyl to syntetyczna forma prostaglandyny E1, która powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych poprzez bezpośrednie oddziaływanie na mięśniówkę gładką tętnic. Poza iniekcjami do ciał jamistych i głębokim docewkowym podawaniem, możliwe jest także zastosowanie alprostadylu w kremie, który szybko i niemal całkowicie jest wchłaniamy do ciała gąbczastego i ciał jamistych prącia. Postać kremu można zastosować jako terapię pierwszego rzutu w przypadku występowania przeciwwskazań do przyjmowania inhibitorów PDE5 lub u pacjentów preferujących miejscową aplikację leku oraz jako leczenie drugiego rzutu u chorych z brakiem odpowiedzi lub tolerancji na leczenie PDE5i, także w trudnych przypadkach schorzenia, jakie występują na przykład w cukrzycy. Alprostadyl jest aplikowany do ujścia zewnętrznego cewki moczowej 5–30 min przed planowanym stosunkiem płciowym. Pełna erekcja jest uzyskiwana w ciągu 10–12 min i utrzymuje się około 1–2 godzin. Z uwagi na brak ogólnoustrojowego działania alprostadyl w kremie jest bezpieczny i dobrze tolerowany przez pacjentów. Ponadto nie wchodzi w interakcję ze spożywanym pokarmem i alkoholem. Możliwość nowoczesnej i skutecznej terapii zaburzeń erekcji, jaką stanowi alprostadyl w kremie, przyczynia się do poprawy jakości życia chorych na cukrzycę

Poprawa w zakresie czynności wątroby i kontroli glikemii po zastosowaniu pioglitazonu u chorego na cukrzycę typu 2 i niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby

Nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD) is the most common cause of hepatic steatosis and elevated aminotransferases in the general population. It is a benign disease; however, in a portion of patients it progresses to nonalcoholic steatohepatitis (NASH) and cirrhosis. The most effective but the most difficult treatment for it is body mass reduction by behavior interventions. Different drugs have been tested in the treatment of NAFLD but their effect was not satisfactory; therefore, there is no regular, causal and pharmacological treatment for NAFLD at the moment. The etiology of NAFLD is unclear but insulin resistance is believed to play a significant pathogenic role. Data concerning the possibilities of using oral antidiabetic drugs in the treatment of NAFLD are limited. Among insulin sensitizers, metformin is a first-line drug in the treatment of diabetes type 2; however, due to its gastro-intestinal adverse reactions, some patients cannot use it or cannot achieve an optimal treatment dose. On the other hand, the drug is contraindicated for some patients. In this case study, we present a patient with diabetes mellitus type 2 with elevated aminotransferases levels related to NAFLD and inadequate glucose control, who has been treated with a sulphonylurea derivative and dipeptydylo peptidase IV inhibitor. Replacement of previously used drugs by basal insulin and pioglitazone resulted in both the reduction of the activity of liver enzymes and the improvement in glucose control.  Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) jest najczęstszą przyczyną stłuszczenia wątroby i podwyższonej aktywności transaminaz w populacji ogólnej. Jest to łagodne schorzenie, jednak u części pacjentów postępuje do niealkoholowego stłuszcze­niowego zapalenia wątroby (NASH) i marskości narządu. Najbardziej efektywną, ale najtrudniejszą metodą leczenia jest redukcja masy ciała poprzez interwencje behawioralne. W leczeniu NAFLD poddawano ocenie możliwość zastosowania różnych leków, ale efekt nie był zadowalający, wobec czego obecnie nie ma typowego, przyczynowego leczenia farmakologicznego ukierunkowanego na NAFLD. Etiologia NAFLD nie jest do końca poznana, ale uważa się, że istotną rolę patogenetyczną odgrywa insulinooporność. Dane dotyczące możliwości zastosowania doustnych leków przeciwcukrzycowych w leczeniu NAFLD są ograniczone. Wśród leków uwrażliwiających na insulinę lekiem pierwszego rzutu w leczeniu cukrzycy typu 2 jest metformina, ale u części chorych występują żołądkowo-jelitowe działania niepożądane uniemożliwiające jej stosowanie lub niepozwalające na osiągnięcie optymalnej dawki. U części chorych natomiast istnieją przeciwskazania do jej stosowania. W niniejszym opracowaniu zaprezentowano przypadek chorego na cukrzycę typu 2, leczonego pochodną sulfonylomocznika i inhibitorem dipeptydylopeptydazy 4, z nieprawidłową kontrolą glikemii oraz podwyższoną aktywnością transaminaz w przebiegu NAFLD, u którego zastosowano pioglitazon w skojarzeniu z insuliną bazalną, uzyskując istotną poprawę zarówno w zakresie redukcji aktywności enzymów wątrobowych, jak i kontroli glikemii

Antibacterial and cytocompatible coatings based on poly(adipic anhydride) for a Ti alloy surface

This paper describes a formation of hybrid coatings on a Ti–2Ta–3Zr–36Nb surface. This is accomplished by plasma electrolytic oxidation and a dip-coating technique with poly(adipic anhydride) ((C$_{6}$H$_{8}$O$_{3}$)n) that is loaded with drugs: amoxicillin (C$_{16}$H$_{19}$N$_{3}$O$_{5}$S), cefazolin (C$_{14}$H$_{14}$N$_{8}$O$_{4}$S$_{3}$) or vancomycin (C$_{6}6$H$_{75}$Cl$_{2}$N$_{9}$O$_{24}$ · xHCl). The characteristic microstructure of the polymer was evaluated using scanning electron microscopy and confocal microscopy. Depending on the surface treatment, the surface roughness varied (between 1.53 μm and 2.06 μm), and the wettability was change with the over of time. X-ray photoelectron spectroscopy analysis showed that the oxide layer did not affect the polymer layer or loaded drugs. However, the drugs lose their stability in a phosphate-buffered saline solution after 6.5 h of exposure, and its decrease was greater than 7% (HPLC analysis). The stability, drug release and concentration of the drug loaded into the material were precisely analyzed by high-performance liquid chromatography. The results correlated with the degradation of the polymer in which the addition of drugs caused the percent of degraded polymer to be between 35.5% and 49.4% after 1 h of material immersion, depending on the mass of the loaded drug and various biological responses that were obtained. However, all of the coatings were cytocompatible with MG-63 osteoblast-like cells. The drug concentrations released from the coatings were sufficient to inhibit adhesion of reference and clinical bacterial strains (S. aureus). The coatings with amoxicillin showed the best results in the bacterial inhibition zone, whereas coatings with cefazolin inhibited adhesion of the above bacteria on the surface

Kinetics of selected serum markers of fibrosis in patients with dilated cardiomyopathy and different grades of diastolic dysfunction of the left ventricle

Background: Fibrosis of the extracellular matrix (ECM) in dilated cardiomyopathy (DCM) is common and compromises both systolic and diastolic function. The aim of this study was to investigate the kinetics of ECM fibrosis markers over a 12 month follow-up in patients with DCM based on the severity of diastolic dysfunction (DD).Methods: Seventy consecutive DCM patients (48 ± 12.1 years, ejection fraction 24.4 ± 7.4%) were included in the study. The grade of DD was determined using the ASE/EACVI algorithm. Markers of ECM fibrosis were measured at baseline and at 3 and 12 month follow-ups: collagen type I and III (PICP, PINP, PIIICP, PIIINP), transforming growth factor beta-1 (TGF1-b), connective tissue growth factor (CTGF) and galectin-3 were measured.Results: Patients were divided into three groups according to DD severity: 30 patients with grade I, 18 with grade II and 22 with grade III of DD. Levels of PICP, PINP were increased over a 12-month period, while PIIINP decreased and PIIICP unchanged. Levels of TGF1-b decreased from the 3 to the 12-month points in grade I and II DD, and in grade III they remained unchanged. Levels of CTGF decreased over 12 months in grade III DD but were unchanged in grades I and II. Galectin-3 levels remained the same over all observation periods, irrespective of DD grade.Conclusions: Regardless of the DD grade, markers of collagen type I synthesis increased, markers of collagen type III decreased. Levels of TGF and CTGF had a tendency to decrease. Galectin-3 was revealed not to be a marker discriminating the severity of DD