School-based treatment for ADHD, professional support and teacher burnout

Ég óska eftir því að aðgangi að verkefninu verði lokað í tvö ár en mun skila inn formlegri beiðni. Ástæðan er fyrirhuguð greinarskrif.Elementary school teacher’s use of school-based intervention as recommended by the clinical guidelines for treatment of ADHD was examined, and its relationship with teacher perceptions of professional support and symptoms of teacher burnout. An online self-report questionnaire was sent via email to all members of the Association of Teachers in Primary and Lower Secondary Schools, with 61 questions. Maslach Burnout Inventory measured three subscales of burnout; Emotional Exhaustion, Depersonalization and Personal Achievement. A total of 633 responses was collected (88%female, 10% male). Of all participants, 94% reported teaching at least one child this school-year with a preliminary or formal diagnosis of ADHD. A hierarchical multiple regression analysis indicated that as teachers adhere to a greater number of methods according to clinical guidelines for ADHD in the classroom, they experienced more symptoms of Personal Achievement. As teachers reported being more satisfied with the support they received, they experienced fewer symptoms of Emotional Exhaustion. Generalization of the findings is limited but imply that application of evidence-based practices for teaching children with ADHD should be further investigated.Fyrirhugað að skrifa grein upp úr verkefninu og senda til birtingar í erlendu tímariti. Því er óskað eftir því að verkefninu sé læst í tvö ár

Möguleiki möguleikans. Um sköpunarkraft angistarinnar

Markmið þessarar ritgerðar er að svara spurningunni: Getur falist sköpunarkraftur í angistinni? Þar sem Søren Kierkegaard er einn upphafsmanna heimspekilegrar umfjöllunar um angistarhugtakið í riti sínu, Hugtakið angist, er í fyrsta hluta ritgerðarinnar byrjað á því að skýra helstu hugtök sem hann tengir við angistina, s.s. sakleysi og frelsi. Einnig er gerð grein fyrir syntesukenningu Kierkegaards um tengsl tveggja ólíkra þátta manneskjunnar, líkama og sálar, í því sem hann kallar andann, og hugmyndum hans um sjálfið. Í öðrum hluta er leitað á náðir fyrirbærafræðinnar, aðallega fyrirbærafræði tilfinninga, og kenninga Martins Heidegger og reynt að skoða angistarhugtakið frá fyrirbærafræðilegum sjónarhóli. Í þriðja hluta er sjónum beint að í fyrirlestri Heideggers, „Hvað er frumspeki?“ þar sem hann tengir angistina saman við neindina (Das Nichts). Í ljós kemur að náin tengsl eru milli þess hvernig Kierkegaard og Heidegger vinna úr spurningunni varðandi upplifun angistar í manneskjunni og tengja einnig angist og neind saman á líkan hátt. Í fjórða hluta er angistin skoðuð frá sjónarhóli femínískra kenninga, en Kierkegaard setur fram þá tillögu í verki sínu, Hugtakið angist, að konur og karlar upplifi mismikla angist í lífi sínu. Eftir að fjallað hefur verið um angistarhugtakið með þessum hætti eru í fimmta hluta lögð drög að svari við rannsóknarspurningunni út frá því sem komið hefur í ljós um eðli angistarinnar, m.a. með hliðsjón af ljóðinu „Söknuður“ eftir Jóhann Jónsson sem sýnir vel hvernig við upplifum angistina. Í lokin tel ég að hægt sé að komast að þeirri niðurstöðu að sköpunarkraftur geti fólgist í angistinni.The aim of this thesis is to find an answer to the question: Is there a creative force within anxiety? Søren Kierkegaard was one of the first philosophers to discuss the concept of anxiety from a philosophic point of view which he did in his book, The Concept of Anxiety. For that reason I start this thesis first section by defining the main concepts he associates with anxiety, in particular the concepts of innocence and freedom. I also discuss Kierkegaard’s theory on the synthesis of the human being and his theory of selfhood. In the second section I attempt to define the concept of anxiety further with help from phenomenology, especially the phenomenology of feelings and Martin Heidegger’s theories on anxiety. In the third section I look at Heidegger’s lecture “What is metaphysics?” where he connects anxiety with nothingness (Das Nichts). There I found out that there was a striking similarity between how these two philosophers, Kierkegaard and Heidegger, approach the problem of anxiety and that they both explain nothingness in close connection with anxiety. In the fourth section I look at anxiety with the help of feminist theories because Kierkegaard suggests in The Concept of Anxiety that there is a difference between the scale of anxiety women and men experience in their lives. After going step by step through these theories and speculations on the concept of anxiety I work out a suggestion to an answer to my question in the fifth section based on what I have found out, with help from the poem “Söknuður” by Jóhann Jónsson where he puts into words the experience of anxiety. From this I found out that it is possible to suggest that a creative force can be found within anxiety

Skilningur á atriðum íslenskrar útgáfu kvarða Marlowe og Crowne á félagslega æskilegri svörun

Félagslegur æskileiki (social desirability) er hneigð fólks til þess að láta sjálft sig líta betur út í augum annarra í félagslegum samskiptum (Johnson, Fendrich og Hubbell, 2002). Félagslegur æskileiki skapar vanda þegar spurt er viðkvæmra spurninga í spurningakönnunum á þann hátt að hann hefur áhrif á réttmæti mælinga (Nederhof, 1985). Eitt helsta mælitækið á félagslegum æskileika er Marlowe-Crowne Social Desirability Scale (MCSD) sem hefur 33 atriði. Þetta verkefni er liður í þeirri vinnu að þróa réttmæta og áreiðanlega íslenska útgáfu af kvarða Marlowe og Crowne. Þátttakendur voru 17 alls, níu konur og átta karlar. Þeir voru á aldrinum 22 – 46 ára. Tekin voru viðtöl þar sem þátttakendur voru spurðir nákvæmlega út í túlkun á hverju atriði fyrir sig. Skilningur á atriðum Marlowe-Crowne kvarðans var nokkuð mismunandi á milli svarenda. Vandi tengdur þýðingu kom fram í 11 atriðum af 33. Mikilvægt er að skoða vel þær niðurstöður sem liggja fyrir með tilliti til þess að auka réttmæti kvarðans

Er orðin/n krabbameinslaus en hvað svo? : sálfræðileg líðan eftir krabbamein

Síðustu ár hefur hefur verið aukinn fjöldi rannsókna sem metur andlega líðan eftir krabbamein vegna bættra meðferða til greininga og annað sem kemur að meðferð og meðhöndlun krabbameins. Batahorfur hafa því lagast verulega og einstaklingurinn getur því búist við því að lifa lengur en áður. Það er algengur misskilningur að eftir krabbameinsmeðferð finnur einstaklingurinn fyrir skyndilegum bata eftir að hafa gengið í gegnum erfitt tímabil veikinda. Margir ná að aðlagast því sem sjúkdómurinn og meðferðin hefur valdið. Þó eru margir sem finna enn fyrir miklum sálfræðilegum erfiðleikum jafnvel mörgum árum eftir að meðferð hefurð lokið. Rannsakaðir hafa því verið ýmsir þættir sálfræðilegrar líðanar en komið hefur í ljós að þunglyndi og kvíði eru algengustu geðraskanir á meðal krabbameinslifenda og hefur samkvæmt mörgum rannsóknum sýnt að er algengara heldur en úr almennu úrtaki. Lífsgæði eru einnig oft metin og komið hefur ljós að þau eru oftast verst strax í lok meðferðar en lagast svo þegar frá líður. Þetta er þó mjög misjafnt á milli rannsókna. Einnig hefur verið sýnt að það eru ýmsir þættir sem setja einstaklinginn í meiri hættu á að þróa með sér verri líðan. Þættir eins og minni félagslegur stuðningur, minni menntun og fleira. Þessi ritgerð er aðeins rannsóknaráætlun en rannsókninni í framtíðinni þar yrðu þátttakendur 150 krabbameinslifendur og auk þess 100 heilbrigðir einstaklingar sem aldrei hafa fengið krabbamein. Þeir yrðu metnir með fjórum stöðluðum spurningarlistum sem mæla þunglyndi, kvíða, streitu, vanlíðan, heilsutengd lífsgæði og félagslegan stuðning. Síðan yrðu þessir tveir hópar bornir saman. Einnig yrði metið hvaða þættir eru algengari á meðal þeirra sem finna fyrir meiri sálfræðilegri vanlíðan. Þetta efni hefur verið mikið rannsakað á erlendri grundu en hefur aftur á móti lítið verið rannsakað hér á landi. Mikilvægt er þó að rannsaka þetta til þess að geta fundið þá þætti sem stuðla að verri líðan svo að hægt sé að koma betur til móts við þessa einstaklinga og aðstoða þá.Over the last year there has been more and more reasearch regarding mental health of patients after cancer treatment, because of better diagnostic tools and better treatment of cancer and other when is comes too treating cancer. Because of thist prognosis have rapidly increased and patients can expect to live longer than before. There is a common misunderstanding that after treatment, patients feel suddenly cured after a long and hard period of being sick. Even though there are many that can adapt to the changes that the disease and the treatment has cause. There are still many individuals talk about pshycyatric symptoms even years after completing treatment. Many aspects of mental health have been reasearched in regards of cancer treatments. Depression and anxiety are the most common mental health issues amongst cancer surviors. Quality of life is often assessed and it has shown that the quality of life is worst at the end of treatment but gets better with time. Reasearch has also shown that many indidual aspects also influence mental health after treatment like, lack of social support, less education etc. This is not a research it is an research plan but in near future. There will be 250 participants, 150 cancer survivors and 100 that have never been diagnosed with cancer. They will answer four questionnaires that evaluate depression, anxiety, stress, disstress, social support, health related quality of life, also it will be evaluated how common these things are amongst cancer survivors in comparison with healthy individuals. There will estimate what factors are more common among them that experience disstress. This topic has been reasearched many times in other countries but very little in Iceland. It is important to research this because too find those factors that contribute too worse mental health. see how this group (cancer survivors) can be assisted in the best way to prevent furter mental health complication

Útikennsla í samfélagsgreinum á Íslandi og Svíþjóð : rýni í aðalnámskrár grunnskóla

Markmið þessa verkefnis var að greina með hvaða hætti áhersla á útikennslu birtist í samfélagsgreinum í aðalnámskrám grunnskóla á Íslandi og Svíþjóð. Greining námskrána fór annars vegar fram með endurteknum lestur þeirra til að fá heildaryfirlit yfir áherslur í samfélagsgreinum og hins vegar fór fram orðaleit þar sem leitað var að algengum hugtökum tengdum útikennslu. Helstu niðurstöður rannsóknarinnar eru að námskrárnar fyrir samfélagsgreinar á Íslandi og Svíþjóð eru með svipuðum grunntón sem leggur áherslu á að nemendur læri að láta sig varð nærumhverfi sitt og samfélag og taki þátt sem virkir borgarar í lýðræðisríki. Ramminn sem sænskir kennarar fá til að fylgja er talsvert ítarlegri en sá íslenski og virðast íslenskir kennarar hafa meira frelsi til að móta áherslur í sinni kennslu, ekki bara um aðferðir heldur líka inntak. Hins vegar virðist munur á námskránum í samfélagsgreinum með hliðsjón af útikennslu helst birtast í því að hugtök tengd útikennslu koma oftar fyrir í þeirri íslensku, hugtök tengd reynslu nemenda og upplifun oftar í þeirri sænsku og samfélagsgreinar fá meira rými í þeirri sænsku en þeirri íslensku

Icelandic primary and lower secondary school teacher knowledge and methods for supporting students with ADHD

Árangursríkar forvarnir og stuðningur fyrir börn og ungmenni með taugaþroskaraskanir, svo sem athyglisbrest með/án ofvirkni/hvatvísi (ADHD), eru nauðsynleg til að styðja við farsælan þroska þeirra. Starfsfólk skóla gegnir gjarnan lykilhlutverki við að veita þann stuðning og er því mikilvægt að það hafi tækifæri, þekkingu og færni til að sinna honum á besta mögulega hátt. Markmið þessarar rannsóknar var að meta hvaðan þekking starfandi grunnskólakennara á Íslandi sem kenndu að lágmarki einum nemanda með frum- eða staðfesta greiningu á ADHD um röskunina kæmi, hversu vel undirbúnir þeir teldu sig vera fyrir kennslu þessa nemendahóps, áherslur þeirra og aðferðir við stuðning þessara nemenda og fleira. Öllum meðlimum í Félagi grunnskólakennara var sendur tölvupóstur með boði um þátttöku í rafrænni könnun og úrtak þessarar rannsóknar samanstóð af N = 592 grunnskólakennurum sem uppfylltu fyrrgreind þátttökuskilyrði (svarhlutfall 13%). Niðurstöður sýndu að flestir þátttakendur (91%) byggðu þekkingu sína um ADHD á reynslu af kennslu nemenda með röskunina sem er í samræmi við niðurstöður fyrri rannsókna. Marktæk tengsl komu fram milli ýmissa svara þátttakenda og starfsaldurs þeirra. Meðal annars kom í ljós að fleiri kennarar með styttri starfsaldur (60–66%) sögðust sækja þekkingu á ADHD til náms síns en kennarar sem starfað höfðu lengur (29–44%). Meirihluti þátttakenda sagðist beita einhverjum þeirra aðferða sem teljast árangursríkar í stuðningi við nemendur með ADHD og virtust þeir einnig hafa nokkra þekkingu á gagnreyndum úrræðum. Niðurstöður bentu jafnframt til þess að kennarar gætu haft gagn af starfsþróun á þessu sviði, sérstaklega ráðgjöf og handleiðslu í gagnreyndum aðferðum við stuðning og mat á árangri innan skóla fyrir nemendur með ADHD. Farið er yfir helstu takmarkanir rannsóknarinnar og tillögur settar fram um næstu skref í rannsóknum á þessu efni.Effective prevention and intervention for children and youth with neurodevelopmental disorders, including attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD), is crucial to supporting their positive development. School staff are often the primary agents of intervention for this group of students and it is important, therefore, that they be afforded opportunities and training in providing effective supports, based on best practices. The aim of the present study was to investigate Icelandic primary and lower secondary school teachers’ sources of knowledge and perceived preparation regarding ADHD, their use of various support/instructional and progress monitoring practices for this group of students, and their perceptions of various aspects of their professional environment, in a sample of N = 592 (88.5% female) in-service elementary school teachers in Iceland, who taught at least one student with ADHD that school year. Participants were recruited via email sent to all members of the Association of Teachers in Primary and Lower Secondary Schools in Iceland and invited to participate in an online survey (13% response rate). The study was approved by the National Bioethics Committee in Iceland (reference no. VSN19-070). Consistent with previous findings, results revealed that most participants (91%) reported deriving knowledge about ADHD from their experience of teaching students with the disorder. Teaching experience was significantly associated with participants’ self- -reported level of preparation for supporting students with ADHD. Specifically, participants with greater teaching experience were more likely to report that their pre-service training (e.g., teacher education program) prepared them poorly for teaching students with ADHD, compared to participants with fewer years of teaching experience. This may suggest that in recent years, teacher education program development in Iceland has led to enhanced preparation of future teachers in working with students with ADHD, although more research is needed to better investigate this hypothesis. A majority of 17 Netla – Veftímarit um uppeldi og menntun participants endorsed the use of certain effective strategies for supporting students with ADHD as well as informal progress monitoring methods. Participants also appeared to possess some knowledge concerning well-established ADHD treatment methods, including pharmacotherapy and psychotherapy. Approximately 20% of participants considered themselves to attend either “somewhat poorly“ or “very poorly“ to the needs of their students with ADHD, and a third of participants indicated they were “somewhat dissatisfied“ or “very dissatisfied“ with the professional support they received as part of working with this student population. Overall, results indicated that in-service teachers in Icelandic primary and lower secondary schools might benefit from increased professional development in this area. Behavioral consultation regarding evidence-based strategies (e.g., providing clear, explicit instruction, using descriptive praise and other forms of positive reinforcement) to support students with ADHD, as well as methods for progress monitoring may be particularly helpful in this regard. Supporting school staff in monitoring student progress using valid and reliable methods may also help increase the effectiveness of school-based interventions for students with the disorder, and better tailor supports to suit student needs. In addition to receiving training in applying well- -established support strategies for ADHD in the classroom, offering school professionals information about the methods that do not show evidence supporting their effectiveness might also be helpful. Knowing both what works, as well as what is unlikely to work, may aid school staff in selecting the best interventions available and help save precious time and energy. Research examining the effectiveness of behavioral consultation for both teachers and students is needed, including whether and how potential effects of consultation unfold over time (e.g., across one or more school years). Ideally, future studies should comprise qualitative (e.g., interviews with school staff, students, and families) methods to capture the unique views and experiences of school community members, as well as quantitative (e.g., randomized, controlled trials) methods, to allow for stronger inferences concerning intervention effectiveness. Well-designed studies using mixed methods are highly informative for the field of education. Successful application of such findings is likely to help school staff, families, and ultimately students to thrive and flourish.Peer reviewe

The effects of yoga on mental health

Bakgrunnur: Fólk í dag stundar ýmis konar hreyfingu, ekki einungis til að bæta líkamlega heilsu heldur einnig til að rækta andlega heilsu. Jóga er líkamleg, andleg og sálræn iðkun sem hefur verið stunduð í margar aldir. Aukinn áhugi hefur verið á jógaiðkun síðustu ár víða um heim bæði fyrir andlega og líkamlega heilsu. Mikilvægt er að taka saman þá þekkingu sem er til um hver áhrif eru af jóga á andlega heilsu til að geta upplýst þá sem gætu haft gagn af því. Tilgangur: Að taka saman niðurstöður nýlegra rannsókna á því hver áhrif jóga eru á andlega heilsu, og þá sérstaklega hver áhrif jóga eru á kvíða, þunglyndi og streitu. Aðferð: Þetta verkefni er fræðilegri samantekt. Gerð var kerfisbundin leit í gagnabanka PubMed að megindlegum rannsóknum þar sem fjallað var um andlega heilsu og jóga. Sett voru þau inntökuskilyrði að rannsóknirnar komu út á árunum 2014-2019, væru enskar og fjölluðu um fullorðna einstaklinga. Við greiningu á heimildum var notað PRISMA flæðirit. Niðurstöður: Alls voru þrettán rannsóknargreinar sem stóðust inntökuskilyrðin. Niðurstöður voru síðan flokkaðar eftir tegundum af jóga en mismunandi var hvaða jóga var verið að nota í rannsóknunum. Rannsóknirnar gefa til kynna að allar tegundir jóga sem verið var að skoða virðast hafa jákvæð áhrif á andlega heilsu. Einnig kom fram að jóga virðist hafa jákvæð áhrif á kvíða, þunglyndi og/eða streitu. Rannsóknirnar virðast einnig gefa til kynna að regluleg og langtíma iðkun jóga hafi enn meiri áhrif á að bæta andlega líðan. Rannsóknirnar voru þó flestar einsleitar með tilliti til úrtaka. Ályktun: Jóga virðist hafa jákvæð áhrif á andlega heilsu og geta dregið úr einkennum kvíða, þunglyndis og streitu. Jóga virðist auka núvitund einstaklinga, bæta lífsgæði þeirra og auka vellíðan. Niðurstöður benda til þess að hægt sé að mæla með því við hjúkrunarfræðinga að kynna sér jóga sem viðbótarmeðferð við andlegri vanlíðan eða sjúkdómum. Mikilvægt væri að skoða frekar rannsóknir með fjölbreyttari úrtökum og langtímaáhrif jógaiðkunar. Lykilorð: Jóga, andleg heilsa, kvíði, þunglyndi, streita

Jaðarstaða foreldra - velferð barna

Ritröð um rannsóknaverkefni á sviði félagsráðgjafar, 2015(8). Ritstjóri: Sigrún JúlíusdóttirRannsóknin sem fjallað er um í þessari ritröð byggir á gögnum úr rannsókn, Rannsóknastofnunar í barna- og fjölskylduvernd (RBF) og Félagsvísindastofnunar Háskóla Íslands sem unnin var fyrir Velferðarsvið Reykjavíkurborgar árið 2012. Markmiðið með þessari rannsókn er að bera saman félags- og efnahagslega stöðu foreldra í Reykjavík, eftir atvinnustöðu, þ.e. hvort þeir eru í launaðri vinnu, á atvinnuleysisbótum eða njóta fjárhagsaðstoðar hjá sveitarfélaginu. Aðaláherslan er þó á að skoða stöðu barna þeirra, í fyrsta lagi hvort börn sem eiga foreldra sem njóta félagslegrar aðstoðar eða atvinnuleysisbóta eru félagslega útilokuð frá félagslegri virkni, svo sem íþróttum eða öðrum tómstundum. Í öðru lagi að kanna áhrif lélegrar efnahagslegrar stöðu foreldra á félagsauð, félagsleg tengslanet og félagslega útilokun barna. Niðurstöður benda til að börn sem eiga foreldra sem njóta fjárhagsaðstoðar eða atvinnuleysisbóta séu útilokuð frá ýmsum félagslegum gæðum. Þá er félagsleg staða barna frá efnaminni fjölskyldum verri en hinna.This paper (ritröð) was based on a research which the ICE CCFR (Centre for Children and Family Research) and SSRI (The Social Science Research Institute) conducted for the Reykjavík Welfare office winter 2011-2012. People who receive financial support from municipalities are, among others, the ones who have the lowest income in Iceland. This research was based on comparing the socio-economic status of parents in Reykjavík, depending on whether their income was based on social benefit from municipalities, unemployment benefits or salary from the general labor market. The main goal for this paper is firstly to find out if children who have parents receiving social support or unemployment benefits are socially excluded from social activities, sports or other leisure activity. Secondly to explore the effect of poor economic status of parents on the children’s, social capital, social network and social exclusion. The findings strongly indicate that children who have parents who receive social or unemployment benefits are excluded from social activities as well as having a poor social status because of their parent’s way of earnings

Managing the anxiety: The experience of Icelandic women with mental distress of the effects of using cognitive behavioural therapy offered by a primary health care clinic

To access publisher's full text version of this article, please click on the hyperlink in Additional Links field or click on the hyperlink at the top of the page marked DownloadTilgangur: Hugræn atferlismeðferð (HAM) er árangursrík meðferð sem er notuð við andlegri vanlíðan, streitu og kvíða. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna reynslu kvenna með andlega vanlíðan af áhrifum HAM-námskeiða sem haldin eru á heilsugæslunni og kanna hvaða áhrif námskeiðin hafði á líðan þeirra. Aðferð: Notast var við aðferð Vancouver-skólans í fyrirbærafræði. Þátttakendur voru átta konur valdar með tilgangsúrtaki á tveim heilsugæslustöðvum á höfuðborgarsvæðinu og notast við hálfstaðlaðan viðtalsramma. Konurnar voru á aldrinum 26-47 ára og glímdu við andlega vanlíðan og höfðu lokið sex vikna hópnámskeiði í HAM á heilsugæslustöð. Samtals voru tekin átta einstaklingsviðtöl. Niðurstöður: Yfirþema rannsóknarinnar var: að ná tökum á kvíðanum og láta hann ekki stjórna. Það lýsir reynslu kvenna með andlega vanlíðan af hugrænni atferlishópmeðferð. Alls voru greind fimm meginþemu; að reyna að gera það besta úr sínum aðstæðum; að ná tökum á kvíðanum og láta hann ekki stjórna; að hafa meiri stjórn á huganum og líkamanum; stuðningurinn og eftirfylgnin skiptir öllu máli; bjargráðin að nýta sér alls konar hluti. Niðurstöður rannsóknarinnar gefa vísbendingu um að upplifun kvenna af gagnsemi námskeiðsins í hugrænni atferlismeðferð sé góð og flestar lýsa jákvæðri upplifun við að ná tökum á kvíðanum og láta hann ekki stjórna sér. Konurnar reyndu að nýta sér það sem þær höfðu lært á HAM-námskeiðunum og áframhaldandi stuðning heilbrigðisstarfsfólks til að bæta líðan sína og aðstæður. Eftir námskeiðin náðu þær margar meiri stjórn á líðan sinni og í kjölfar meðferðar voru þær einnig meðvitaðri um að grípa til eigin bjargráða til að bæta líðan sína og félagsleg virkni þeirra jókst. Ályktun: Mikilvægt er að heilsugæslan haldi áfram að bæta og styrkja geðheilsuverndina sem veitt er á heilsugæslustöðvum fyrir konur sem glíma við andlega vanlíðan eða kvíða en hugræn atferlismeðferð virðist vera árangursrík meðferð. Lykilorð: Hugræn atferlismeðferð (HAM), reynsla, konur, andleg vanlíðan, heilsugæsla.Aim: Cognitive behavioural therapy (CBT) is an effective conversational therapy used for mental distress. The aim of this study was to explore women’s experiences of the effect of CBT and the impact on women’s mental well-being. Method: This was a qualitative study, using the Vancouver school. Participants were eight women recruited by a purposeful sample from two primary health care clinics in the capital area of Iceland. The women were between 26 and 47 years old and had been dealing with mental distress. They had all completed a six-week course of CBT offered at the primary health care clinics. Each woman was interviewed once for the study. Results: The main theme was: Managing the anxiety but not let it control. Describing the experience of CBT therapy among women with mental distress. Five themes emerged: To make the best out of the situation; to cope with the anxiety and not give it permission to control; the support and follow-up makes all the difference; Coping and different ways to cope with the situation. The results indicate that the women had a positive experience from the CBT and most described a positive experience in coping with anxiety and not letting the anxiety control them. The women tried to improve their well-being and situation after they went through the CBT as well as support and follow-up offered from healthcare professionals at the primary health care clinic. Many were more conscious on how to improve their well-being and became more socially active. Conclusion: It is important that primary health care clinics continue to improve and strengthen the mental health services offered to women who are struggling with mental distress. The CBT therapy seems to give good results and be an effective treatment.Vísindasjóður Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Fagdeild heilsugæsluhjúkrunarfræðing