Diagnostic tools for allergic rhinitis and asthma

Alerjik solunum yolu hastalıkları tanısı, esas olarak semptomlar ile konurken, laboratuvar testleri ile tiplendirmesi yapılabilmektedir. Tanının doğruluğu, hastalığın tedavisini yönlendireceği için önemlidir. Örneğin, tedavi edilmeyen rinit ileride astım gibi yeni hastalıklara ve yaşam kalitesinde olumsuzluklara sebep olabilir. Bu yüzden hastalığın ilerlemeden erken tanısı önemlidir. Burada alerjik solunum yolu hastalıkları tanısında pratik hayatta ve klinik araştırmalarda kullanılabilecek olan semptomların değerlendirilmesi, fizik muayene, alerji deri testleri, total ve spesifik IgE, nazal provokasyon test teknikleri ve değerlendirme parametreleri (semptomlar, nazal akım, nazal sekresyon), nazal mukoza doku örneklemesi ve solunum fonksiyon testi anlatılmaktadır.The diagnosis of allergic airway diseases is based on symptoms, and the laboratory tests help us to classify the types. A correct diagnose is important, since the treatment will change in different types of diseases. For example, untreated rhinitis may result in other diseases like asthma, and deteriorate the quality of life. Therefore, early diagnosis of allergic airway diseases is important before the disease progresses. This review summarizes the currently known diagnostic tools which can be useful in daily practical life and researches, including assessment of symptoms, physical examination, allergy skin tests, total and specific IgE, nasal provocation test and assessment parameters (symptoms, nasal flow and secretions), nasal mucosal sampling, and pulmonary function test

Assessment of quality of life in patients with nonallergic rhinitis compared to allergics in relation with nasal provocation test

Giriş: Allerjik rinit (AR), IgE aracılı bir hastalık olup yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. AR’a benzer şikayetleri olduğu halde, allerjik olmayan rinit (AOR) özellikleri ve mekanizması net olmayan kronik bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı, AOR’li hastalarda allerjene temasın rinit şikayetlerine ve yaşam kalitesi üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: AOR (n 25), AR (n 16) ve kontrol (n 10) gruplarına, ev tozu akarı ile nazal provokasyon testi (NPT) yapılarak, genel (SF-36) ve rinite özel (MiniRQLQ) yaşam kalitesi anketleri ve Epworth Uykululuk Skalası (EUS) uygulandı. Bulgular: NPT, AR’lı hastaların hepsinde ve AOR’li hastaların %52’sinde pozitif sonuçlanırken (p 0.001), kontrol grubu hastalarının tümünde negatifti. NPT öncesi, SF-36’nın sosyal, fiziksel ve duygusal rol bileşenleri AOR’li hastalarda kontrol grubuna göre daha düşük iken, AR’lı hastalarda sadece sosyal bileşen daha düşük bulundu. MiniRQLQ anketinde ise AOR grubunda genel, aktivite kısıtlaması, pratik problemler ve burun şikayetleri bileşenleri kontrol grubuna göre kötü iken, AR grubunun genel ve burun şikayetleri bileşenleri olumsuz yönde etkilenmişti. EUS sonuçları, tüm çalışma grubunda birbirine benzer ve normal sınırlardaydı. Allerjenle NPT sonrası, yaşam kalitesi anketlerinde sadece SF- 36’nın enerji bileşeni AOR’li hastalarda, AR ve kontrol grubuna göre daha düşük bulundu (p 0.02). Sonuç: Bu çalışma, rinitin yaşam kalitesine etkisinin AOR hastalarında AR hastalarından daha belirgin olduğunu gösterdi. Ayrıca, bazı AOR hastalarının allerjenle temas sonrası AR hastalarına benzer rinit şikayetleri geliştirmesi, AOR’de atopinin rol oynayabileceğini düşündürmektedir. Allerjenle NPT’nin yaşam kalitesi üzerine etkisi ise önemsiz sayılabilir.Objective: Allergic-rhinitis (AR) is an IgE-mediated disease with negative effects on quality-of-life (QoL). Despite suggestive symptoms of AR, nonallergic- rhinitis (NAR) is a chronic condition with unclear characteristics and pathophysiology. The objective of this study was to assess the effect of exposure to allergen on rhinitis symptoms and QoL in patients with NAR. Materials and Methods: Patients with NAR (n 25), AR (n 16), and control group (n 10) were compared, regarding generic (SF-36), and specific (MiniRQLQ) QoL, Epworth-Sleepiness-Scale (ESS) and nasal-provocation-test (NPT) with house-dustmite. Results: NPTs were resulted positive in all AR, in 52% of NAR patients and none in control group (p between AR&NAR: < 0.001). Before NPT, social, physical and emotional role domains of SF-36 were lower in NAR group than control group, whereas patients with AR had impairment only in social scores. NAR group had impairment in the general, activity limitation, practical problems and nasal symptoms of MiniRQLQ, while patients with AR had impairment in the general and nasal symptom scores of MiniRQLQ. Results of EUS were similar and in normal levels in all groups. After NPTs, the only change in QoL questionnaires was the impairment in the energy score of SF-36 in NAR group compared to others (p 0.02). Conclusion: This study showed the impact of rhinitis on QoL was more prominent in NAR patients than AR. Furthermore, after exposure to allergen, rhinitis symptoms devepoed in some of the patients with NAR may be a reflection of atopy. The impact of NPT with allergen on QoL was negligible

Characteristics of nonallergic rhinitis

Allerjik olmayan rinit (NAR), yıl boyu süren rinit şikayetleriyle karakterize, mekanizması kesin olarak bilinmeyen, tedavisi de netlik kazanmamış bir rinit tipidir. NAR, allerjik rinit kadar sık görülmesine, benzer semptomları olmasına ve hastaların yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilemesine rağmen, klinik pratikte yeterli öneme sahip değildir. NAR için özel tanısal bir test olmayıp, tipik rinit semptomları yanında allerji deri testleri ve/veya serum spesifik IgE sonuçları negatifliği ve allerji dışı nedeni bilinen rinit tiplerinin dışlanmasıyla tanısı konulabilmektedir. Patofizyolojisi iyi bilinmemekle beraber nazal mukozaya lokalize IgE yanıtı (entopi) veya nörojenik mekanizmanın rinit semptomlarına yol açabileceği öne sürülmektedir. Bu derlemenin amacı; NARın tanımını, sıklığını, tanı yöntemlerini, mekanizmasını ve tedavisini güncel yayınlar ışığında anlatmaktadır.Nonallergic rhinitis (NAR) is a type of rhinitis with perennial symptoms, unknown aetiology, and no clear treatment suggestions. Even though NAR has similarities with allergic rhinitis with regards to its prevalence, symptoms and impairment on quality of life, its importance is underestimated in clinical practice. There is no single valid test for the diagnosis of NAR as typical rhinitis symptoms, negativity in allergy skin tests and/or specific IgE, and exclusion of nonallergic rhinitis types with known aetiology are required. Pathophysiology of NAR is poorly understood, but a key component involves activation of neurogenic or allergic pathways. The aim of this review was to describe the characteristics, diagnostic methods, prevalence, pathophysiology, and treatment of NAR in the light of recent publications

What, Where and How in Granulomatous Diseases?

Akciğerin granülomatöz hastalıkları patolojik ve klinik açıdan ayırt edici tanısı zor olabilen durumlardır. Enfeksiyon dışı nedenlerden sarkoidoz, hipersensitivite pnömonisi ve enfeksiyöz olarak ise tüberküloz en sık görülenleridir. Burada granülomatöz akciğer hastalığı olup ayırt edici tanılarında zorluk yaşanan olgular uzun süreli takipleriyle sunuldu. Birinci olgu 64 yaşında kadın hasta, klinik ve radyolojik olarak hipersensitivite pnömonisi ve ikinci olgu ise 67 yaşında erkek hasta, patolojik olarak sarkoidoz ön tanıları konularak kortikosteroid kullanmaktaydı. Ancak, kortikosteroid altında klinik ve radyolojik progresyon olması üzerine yeniden tanısal araştırma yapıldı. Tekrarlanan bronkoskopik örneklemelerle ve farklı (PCR/BACTEC) tüberküloz kültürü yöntemleri kullanılarak Mycobacterium tuberculosis üremesi olması ile akciğer tüberkülozu tedavisi verildi. Sonuç olarak, bu olgular granülomatöz hastalıkların klinik, radyolojik ve patolojik açıdan benzerlik gösterebileceğini ve ayırt edici tanıda tüberküloz mikrobiyolojik tetkik tekrarının önemini göstermesi açısından ilginçtir.Granulomatous diseases of the lung may be difficult to diagnose in both pathological and clinical aspects. The most common reasons for granulomatous lung are tuberculosis as an infectious source, and sarcoidosis or hypersensitivity pneumonia (HP) as non-infectious causes. Here, 2 cases of granulomatous lung disease that had been incorrectly diagnosed are described. The first was a 64-year-old female patient diagnosed as HP clinically and radiologically, and the second was a 67-year-old male diagnosed as sarcoidosis pathologically. Both had progression clinically and radiologically under corticosteroid treatment. Repeat bronchoscopic evaluation revealed Mycobacterium tuberculosis in the bronchial lavage polymerase chain reaction/BACTEC (Becton Dickinson and Co., Franklin Lakes, NJ, USA) cultures, and lung tuberculosis treatment was initiated for both patients. These cases are interesting in that granulomatous diseases may have similarities in clinical, radiological, and pathological features, and repetition of tuberculosis microbiological examination is important in the differential diagnosis

A rare synchronous tumor combination of primary squamous cell lung cancer and urinary papillary cell carcinoma

Primer mesane ve akciğer kanserinin beraber görülmesi nadirdir. Burada, ileri evre akciğer kanseri ve erken evre mesane kanseri tanısı alan erkek bir hasta ilginç yönleri ile tartışılmıştır. Hastada, akciğer kanserinin en sık semptomlarından öksürük, kilo kaybı ve nefes darlığı olmasına rağmen, hematüri şikâyeti hastanın doktora gelmesine neden olan asıl şikayet olmuştur. Literatürde primer yassı hücreli akciğer kanseri ve papiller ürotelyal kanser birlikteliğinin araştırılması nedeniyle ve ayrıca klinisyenler için sigaranın hem akciğer hem de mesane kanseri için en büyük ortak risk faktörü olduğunu göstermesi açısından sunulan vaka önemlidir. (Tur Toraks Der 2011; 12: 120-3)The incidence of primary bladder and lung cancer occurring together is rare. Here, a case of a man who was diagnosed with end stage lung cancer and early stage bladder cancer was discussed with the interesting aspects. Despite the fact that the patient had a cough, weight loss and dyspnea which are the most common symptoms of lung cancer, hematuria was the main complaint that induced the patient to consult the doctor. The case is valuable for the review of the literature about multiple primary malignancies of squamous cell lung carcinoma and urinary bladder transitional cell carcinoma. It is also important for reminding clinicians to keep in mind that smoking is the most important common predisposing factor for both lung and bladder carcinoma in this case. (Tur Toraks Der 2011; 12: 120-3

Mounier-Kuhn Syndrome Accompanied by Cases: A Distinguishing Diagnosis of Treatment Resistant Bronchospasm

Mounier-Kuhn Sendromu (MKS), trakea ve bronşların genişlemesi, tekrarlayan solunum yolu enfeksiyonları ve bronşektazi ile karakterizedir. Burada MKS sapta- nan iki olgu nadir görülmesi nedeniyle sunuldu. Ol- guların ortak özellikleri yıllardır zor astım/KOAH tanılarıyla takip edilmeleri, radyolojik incelemelerinde bronşektazi varlığı ve bronş sekresyonlarında nadir görülen bakterilerin üremesiydi. Birinci olgu 43 ve ikinci olgu 63 yaşında kadın olup toraks radyolojisin- de trakea ve ana bronş çaplarının ileri derecede geniş olması ile tanı aldılar. Tedavi olarak birinci olguda trakeaya stent konuldu ve semptomları dü- zelmekle beraber her seferinde stent yerinden çıkıp hemoptiziye yol açınca vazgeçildi. İkinci olguda ise hipoksemisi olmamasına rağmen polistemisi vardı. Her iki olguya tedavi olarak bronkodilatör, mukolitik ve enfeksiyon kontrolü için proflaktik antibiyoterapi ve aşılarla immünizasyon uygulandı. Sonuç olarak MKS, tedaviye dirençli bronkospazmda ayırt edici tanı ola- rak akla getirilmelidir.Mounier-Kuhn syndrome (MKS) is a syndrome char- acterized by the expansion of the trachea-bronchus, recurrent respiratory tract infections, and bronchiecta- sis. Herein, two cases were presented with MKS, as a rare disease. For years, cases had been followed up as asthma/chronic-obstructive-pulmonary-disease. In the radiological examinations of cases, there were bronchiectasic areas, and the growth of rare bacteria in bronchial secretions. The two women were diag- nosed as MKS when they were 43 and 63-yrs-old respectively, with severe enlargement of the tracheal and main bronchus diameter in the thoracic radiolo- gy. A tracheal stent was placed in case-1, and alt- hough her symptoms were relieved, we stopped trying the procedure because of the recurrent displacement of the stent caused by hemoptysis. Case-2 had poly- cythemia with no hypoxemia. Both cases were given supportive therapy including bronchodilator, muco- lytic, prophylactic antibiotic to control infection and vaccine immunization. As a result MKS should be kept in mind in the distinctive diagnosis of treatment resistant bronchospasm

Kaynakçıda Güvercinlere Bağlı Hipersensitivite Pnömonisi ile Karışan Pnömosiderozis

A 43-year-old man with a dyspnea, and cough had been a welder for 20 years, and had raised pigeons for 30 years. A pre-diagnosis of hypersensitivity pneumonitis was proposed with multiple micronodular opacities in radiology, exposure to pigeons, and hypoxemia. However, it was ruled out with continuing lung symptoms though avoidance of pigeons, no alveolitis in the bronchial lavage, corticosteroid insensitivity, and normal diffusion lung capacity. A diagnosis of welder’s lung disease was made with the occupational environment consisting of iron dust particles, compatible chest radiology, and positive staining for ferritin (Prussian blue stain) of the macrophages in the bronchial lavage. His hypoxemia was thought to improve after bronchial washing. He was recommended to quit his job and quit smoking, as well as feeding pigeons, since these factors potentially had an effect and predispose lung fibrosis, asthma, and cancer.Nefes darlığı ve öksürük şikâyetleri olan 43 yaşındaki erkek hasta, 20 yıldır kaynakçılık yapmakta ve 30 yıldır güvercin beslemekteydi. Radyolojide yaygın mikronodüler opasiteler, güvercin besleme öyküsü ve hipoksemi olması nedeniyle ile ön tanı olarak hipersensitivite pnömonisi düşünüldü. Ancak güvercinlerin uzaklaştırılmasına rağmen şikâyetlerinin devam etmesi, bronş lavajında lenfositik/nötrofilik alveolitis bulgusunun olmaması, akciğerde fibrozis olmamasına rağmen kortikosteroide yanıtsızlık ve normal akciğer difüzyon kapasitesiyle bu tanıdan uzaklaşıldı. Kaynakçı akciğeri hastalığı, meslek ortamındaki demir tozlarının varlığı, uyumlu radyoloji bulguları, serum ferritin yüksekliği ve bronş lavajında Prusya mavisi ile boyanmış demir granüllerinin görülmesiyle kondu. Hastanın hipoksemisinin yapılan bronş lavajı sonrası demir granüllerinin uzaklaştırılmasıyla düzeldiği düşünüldü. Hastaya tedavi olarak mesleğini değiştirmesi, sigarayı bırakması ve güvercinlerden uzaklaşması önerildi. Çünkü bu faktörler ileride akciğer fibrozisi, astım ve akciğer kanseri gelişimine sebep olabilmektedir

Stepwise Approach in Asthma Revisited 2023: Expert Panel Opinion of Turkish Guideline of Asthma Diagnosis and Management Group

Introduction of inhaled corticosteroids (ICS) has been the cornerstone of the long-term management of asthma. ICSs either alone or in combination with long-acting beta-2 agonists have been shown to be associated with favorable asthma outcomes. However, asthma con-trol is still reported to be below expectations all around the world. Research in the last decades focusing on the use of ICS/formoterol both as maintenance and as needed (maintenance and reliever therapy approach) showed improved asthma outcomes. As a result of recent developments, Turkish Asthma Guidelines group aimed to revise asthma treatment recommendations. In general, we recommend physicians to consider the risk factors for poor asthma outcomes, patients’ compliance and expectations and then to determine “a personalized treatment plan.” Importantly, the use of short-acting beta-2 agonists alone as a symptom reliever in asthma patients not using regular ICS is no longer recommended. In stepwise treatment approach, we primarily recommend to use ICS-based controllers and initiate ICS as soon as possible. We define 2 different treatment tracks in stepwise approaches as maintenance and reliever therapy or fixed-dose therapy and equally recommend each track depending on the patient’s risks as well as decision of physicians in a personalized manner. For both tracks, a strong recommendation was made in favor of using add-on treatments before initiating phenotype-specific treatment in step 5. A strong recommendation was also made in favor of using biologic agents and/or aspirin treatment after desensitization in severe asthma when indicated

Physical activity and dietary habits in patients with asthma: How is it related to asthma control?

© 2022 Elsevier LtdAims: In this study, we aimed to determine the PA and dietary habits of patients with asthma and whether asthma control had a role in these habits. Methods: Adult patients with asthma were included. Three questionnaires were administered to the patients. and daily step counts were recorded for one week. Asthma control level and severe asthma attacks in the previous year were assessed. Results: A total of 277 patients were included. One hundred eighty-two (65.3%) of the patients were overweight/obese. According to FFQ, none of the food groups were comsumed in recommended levels. According to the IPAQ scores, 82.7% of the patients had mild physical activity. The daily step counts and the PA domain of the HLBS-II in obese patients were lower than the nonobese patients (p = 0.001 and p = 0.034,respectively). The rate of obese patients (n = 9; 50%) was higher in the uncontrolled patients. Conclusion: In our study, the majority of patients were physically inactive. Few patients consumed the recommended amount of foods. Being overweight seems to be a significant barrier to the healthy life behaviors. Although these behaviours do not seem to have an effect on asthma controlling this study, further prospective placebo-controlled studies are needed