Charakterisierung von lösungsprozessiertem Zirkoniumdioxid für den Einsatz in gedruckten Schaltungen

Gedruckte Elektronik hat sich in den letzten Jahren zu einem weiten Forschungsgebiet entwickelt. Sie soll jedoch keinen Ersatz für die konventionelle Siliziumtechnologie darstellen. Vielmehr verfolgt sie das Ziel, einen kostengünstigen Prozess zur großflächigen strukturierten Schichterzeugung zu etablieren. Dies soll unter anderem durch den Verzicht auf kostenintensive Vakuumtechnologien erreicht werden und für Schaltungen mit geringer Komplexität und Performanz geeignet sein. Neben organischen werden auch anorganische druckbare Materialien in Form von Metalloxiden untersucht. Mit diesen lassen sich beim Halbleiter deutlich höhere Ladungsträgermobilitäten erreichen. Doch während lösungsbasierte anorganische Halbleiter schon gute Ergebnisse erzielen, wurde die Forschung im Bereich der druckbaren anorganischen Dielektrika bisher vergleichsweise vernachlässigt. Dabei ist ein funktionales und dichtes Dielektrikum maßgeblich für die Funktionalität von Transistoren und Kondensatoren. Die vorliegende Arbeit beschäftigt sich daher mit der Charakterisierung des anorganischen lösungsprozessierten Dielektrikums Zirkoniumdioxid (ZrO2) für den Einsatz in gedruckten Schaltungen. Im Fokus steht hier vor allem der Einfluss der umgebenden Atmosphäre, da für kostengünstiges Drucken auf Vakuumprozesse verzichtet werden muss. Die hier untersuchten ZrO2-Schichten werden mit Hilfe eines Präkursors hergestellt und mittels Impedanzspektroskopie an Kondensatoren untersucht. Ergänzend dazu werden Messungen per Rasterelektronenmikroskopie (REM), Röntgenreflektometrie (XRR) und Röntgenphotoelektronenspektroskopie (XPS) ausgewertet sowie Strom-Spannungs-Messungen durchgeführt. In der Arbeit wird gezeigt, dass Feuchtigkeit sowohl die Impedanz als auch das Strom-Spannungs-Verhalten der untersuchten Kondensatoren stark beeinflusst. Die hergestellten dielektrischen Schichten besitzen eine reduzierte Dichte, die zur Folge hat, dass Feuchtigkeit das gesamte Bauteil durchdringen kann. Weiterhin sind Metalloxide im Allgemeinen hygroskopisch, was den starken Einfluss der Feuchtigkeit erklärt. Durch eine thermische Nachbehandlung unter Schutzgas kann an den hergestellten Kondensatoren eine Impedanz nahe am idealen Kondensatorverhalten gemessen werden. Einzig die Leckstromdichte fällt zu hoch aus. Mithilfe der Ergebnisse der Charakterisierung wird im Rahmen dieser Arbeit eine Ersatzschaltung abgeleitet und vorgestellt. Diese berücksichtigt den Einfluss der Luftfeuchtigkeit auf die Impedanz der hergestellten ZrO2-Kondensatoren. Am Ende der Arbeit wird in einer Machbarkeitsstudie der Einsatz des verwendeten ZrO2 als Gate-Dielektrikum im Transistor überprüft. Es wird gezeigt, dass die am Kondensator beobachteten Effekte prinzipiell übertragbar sind und Feuchtigkeit damit auch Auswirkungen auf das Transistorverhalten hat. Zusammengefasst eignet sich das vorliegende lösungsprozessierte ZrO2 ohne weitere Optimierung nur sehr begrenzt für den Einsatz in gedruckten Kondensatoren und Transistoren

Μελέτη της συχνότητας και του βαθμού δυσλειτουργίας του Στοματογναθικού συστήματος σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία για την αντιμετώπιση κακοήθων νεοπλασιών κεφαλής - τραχήλου.

Ο καρκίνος (Ca) είναι μια επικίνδυνη, με αυξανόμενο επιπολασμό τις τελευταίες δεκαετίες. Η εντόπιση δε στην περιοχή κεφαλής – τραχήλου καταλαμβάνει την 8η θέση από πλευράς συχνότητας των καρκίνων συνολικά. Οι βασικές θεραπευτικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση του Ca, είναι η χειρουργική αφαίρεση, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτείται συνδυασμός τους, σε εξατομικευμένο πάντα θεραπευτικό σχήμα. Οι θεραπείες αυτές περιλαμβάνουν σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες, οι οποίες ακολουθούν σε άλλοτε άλλο βαθμό και πολλές φορές μπορεί να είναι αρκετά δυσάρεστες και να φτάσουν μέχρι τη δημιουργία αναπηρίας. Αναφέρεται ότι την ακτινοθεραπεία κεφαλής - τραχήλου, ακολουθούν παρενέργειες, όπως ξηροστομία, εκτεταμένες και συνεχείς βλεννογονίτιδες - στοματίτιδες, ενώ μετά από κάποιο χρονικό διάστημα συνήθως παρουσιάζουν και Τρισμό. Παρακάτω εξετάζονται βιβλιογραφικά οι τομείς : stress σε σχέση με τη δυσλειτουργία του ΣΓΣ, stress σε σχέση με τις νεοπλασίες και τη χημειοθεραπεία, η δυσλειτουργία του ΣΓΣ σε σχέση με τις νεοπλασίες και την αντιμετώπισή τους. Από την ανασκόπηση, τίθεται η υπόθεση εργασίας, ότι λόγω της θετικής συσχέτιση της εμφάνισης δυσλειτουργίας του Σ.Γ.Σ. με την ύπαρξη “stress”, αλλά και το ότι πολλές από τις παρενέργειες των θεραπευτικών μεθόδων προκαλούν ή/και αποτελούν δυσλειτουργία, αναμένεται να βρεθεί μεγαλύτερο ποσοστό δυσλειτουργίας στους ασθενείς που αντιμετωπίζουν κάποια νεοπλασία με ακτινοθεραπεία, σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Σε αυτή την περίπτωση, θα είναι καλό να ενημερώνονται οι ασθενείς για την αναμενόμενη δυσλειτουργία του ΣΓΣ ώστε να προσθέσουν στη θεραπεία τους την αντιμετώπισή της και να την προγραμματίζουν εγκαίρως.Cancer is a very dangerous condition, wich is very fricuent. The main tritment methodes are: sergical removal, radiotherapy and chemiotherapy. Among the numerus side-efects listed, are xyrostomia and trysmus. A reviwe was caried out in 3 subgects: stress and TMD, stress and radiotherapy, TMD and cancer therapy in head and neck. The expected outcome, would be a positive relationship, but it didn't show statisticaly important difrenses

Charakterisierung von lösungsprozessiertem Zirkoniumdioxid für den Einsatz in gedruckten Schaltungen

Gedruckte Elektronik hat sich in den letzten Jahren zu einem weiten Forschungsgebiet entwickelt. Sie soll jedoch keinen Ersatz für die konventionelle Siliziumtechnologie darstellen. Vielmehr verfolgt sie das Ziel, einen kostengünstigen Prozess zur großflächigen strukturierten Schichterzeugung zu etablieren. Dies soll unter anderem durch den Verzicht auf kostenintensive Vakuumtechnologien erreicht werden und für Schaltungen mit geringer Komplexität und Performanz geeignet sein. Neben organischen werden auch anorganische druckbare Materialien in Form von Metalloxiden untersucht. Mit diesen lassen sich beim Halbleiter deutlich höhere Ladungsträgermobilitäten erreichen. Doch während lösungsbasierte anorganische Halbleiter schon gute Ergebnisse erzielen, wurde die Forschung im Bereich der druckbaren anorganischen Dielektrika bisher vergleichsweise vernachlässigt. Dabei ist ein funktionales und dichtes Dielektrikum maßgeblich für die Funktionalität von Transistoren und Kondensatoren. Die vorliegende Arbeit beschäftigt sich daher mit der Charakterisierung des anorganischen lösungsprozessierten Dielektrikums Zirkoniumdioxid (ZrO2) für den Einsatz in gedruckten Schaltungen. Im Fokus steht hier vor allem der Einfluss der umgebenden Atmosphäre, da für kostengünstiges Drucken auf Vakuumprozesse verzichtet werden muss. Die hier untersuchten ZrO2-Schichten werden mit Hilfe eines Präkursors hergestellt und mittels Impedanzspektroskopie an Kondensatoren untersucht. Ergänzend dazu werden Messungen per Rasterelektronenmikroskopie (REM), Röntgenreflektometrie (XRR) und Röntgenphotoelektronenspektroskopie (XPS) ausgewertet sowie Strom-Spannungs-Messungen durchgeführt. In der Arbeit wird gezeigt, dass Feuchtigkeit sowohl die Impedanz als auch das Strom-Spannungs-Verhalten der untersuchten Kondensatoren stark beeinflusst. Die hergestellten dielektrischen Schichten besitzen eine reduzierte Dichte, die zur Folge hat, dass Feuchtigkeit das gesamte Bauteil durchdringen kann. Weiterhin sind Metalloxide im Allgemeinen hygroskopisch, was den starken Einfluss der Feuchtigkeit erklärt. Durch eine thermische Nachbehandlung unter Schutzgas kann an den hergestellten Kondensatoren eine Impedanz nahe am idealen Kondensatorverhalten gemessen werden. Einzig die Leckstromdichte fällt zu hoch aus. Mithilfe der Ergebnisse der Charakterisierung wird im Rahmen dieser Arbeit eine Ersatzschaltung abgeleitet und vorgestellt. Diese berücksichtigt den Einfluss der Luftfeuchtigkeit auf die Impedanz der hergestellten ZrO2-Kondensatoren. Am Ende der Arbeit wird in einer Machbarkeitsstudie der Einsatz des verwendeten ZrO2 als Gate-Dielektrikum im Transistor überprüft. Es wird gezeigt, dass die am Kondensator beobachteten Effekte prinzipiell übertragbar sind und Feuchtigkeit damit auch Auswirkungen auf das Transistorverhalten hat. Zusammengefasst eignet sich das vorliegende lösungsprozessierte ZrO2 ohne weitere Optimierung nur sehr begrenzt für den Einsatz in gedruckten Kondensatoren und Transistoren

Resistance mechanism to herbicides, biology and chamical control of various corn poppy populations

Fifty corn poppy (Papaver rhoeas L.) populations from winter wheat fields of northern Greece (Districts of Thessaloniki, Kilkis and Serres) were evaluated in pot experiments for possible development of resistance to tribenuron and multiple resistance to the herbicides 2,4-D and bromoxynil. In addition, pot rate response experiments were also conducted to study the resistance ratio of corn poppy populations to tribenuron and their possible cross-resistance ratio to the ALS-inhibiting herbicides pyrithiobac, imazamox, and florasulam. The results of the tribenuron resistance experiments indicated that the application of this herbicide at four times higher than the recommended rate reduced growth of 28 out of 50 populations by 0-28% (were characterised as resistant populations, R), while the application of the recommended rate of the same herbicide (tribenuron) reduced the growth of the rest of the populations (22) by 76-100% (were characterised as susceptible populations, S). All populations were controlled by the recommended rate of the herbicides 2,4- D and bromoxynil, suggesting lack of multiple resistance. The results of the rate response experiments indicated that the resistance level varied among the 28 R populations. More specifically, the tribenuron rate needed for 50% reduction of the R plant’s fresh weight (GR50) ranged from 41 to >720 g ha-1, while the respective rate for the S populations ranged from 0.3 to 0.8 g ha-1. The pyrithiobac, imazamox and florasulam GR50 values for the susceptible population were 0.9, 1.4 and 1 g ha-1 respectively, while their respective range of GR50 for the seven resistant populations was 20 to >960, 53 to 427, and 46 to 139 g ha-1. The resistance level of the tested corn poppy populations, calculated as the ratio (R/S) of the estimated GR50 value of each herbicide for each R population divided by the respective GR50 value of the susceptible population ‘Th-01F’ originating from the University farm, ranged for tribenuron form 137 to >2400, while the respective range of R/S values for pyrithiobac, imazamox and florasulam were 13 - >107, 3,8 - >30,5 and 4,6 - >13,9. Two similar field experiments were also conducted to study the effect of the resistance trait and the geographical origin on the growth rate of eight R and eight S corn poppy populations (collected from field margins, non cultivated areas or road borders adjacent to the fields of the R populations) originating from wheat cultivating areas of the districts of Thessaloniki, Kilkis, and Serres. The plants of each population were planted in equally spacing hills (honeycomb design) and in distance that allowed the plant growth without competition. Growth rate was evaluated by recording the fresh weight of each population at 81, 89, 99, 114 and 128 days after planting. Furthermore, at the end of the cultivating season the number of capsules and the seed produced were also recorded. The obtained data revealed that the resistance trait had no significant effect on the fresh weight accumulation, seed production and capsule number. Additionally, the calculated asymptotic maximum fresh weight (AFWmax) from the regression equations indicated similar values for both S and R populations. On the contrary, the calculated mean growth rate (MGR) and the absolute growth rate (AGRmax) were affected by the resistance trait (differences between R and S populations) and by the population origin. More specifically, the R populations originating from the districts of Thessaloniki and Serres had MGR 1.3 to 4.3 and AGRmax 1.5 to 7.2 times lower than the respective S populations. The R populations from the district of Kilkis had slightly lower, equal, or higher MGR values and equal or higher AGRmax values than the respective S populations. A scatter plot graph with the MGR or the AGRmax on the vertical axis and the resistance ratio (R/S) on the horizontal axis revealed that R populations with high tribenuron resistance ratio values (R/S > 2400) had low MGR and AFWmax values. The R populations with tribenuron resistance ratio (R/S) ranging from 1437 to 2227 had high MGR and AFWmax values.Σε πειράματα φυτοδοχείων αξιολογήθηκαν αρχικώς 50 πληθυσμοί παπαρούνας (Papaver rhoeas L.) από καλλιέργειες χειμερινών σιτηρών της Βορείου Ελλάδος (Σέρρες, Κιλκίς, Θεσσαλονίκη) για την πιθανότητα ανάπτυξης ανθεκτικότητας στο ζιζανιοκτόνο tribenuron. Ακολούθως, προσδιορίστηκε η ένταση της ανθεκτικότητας των πληθυσμών στο tribenuron και η πιθανότητα ανάπτυξης σταυρανθεκτικότητας επτά ανθεκτικών (στο tribenuron) πληθυσμών παπαρούνας στα ζιζανιοκτόνα pyrithiobac, imazamox και florasulam. Επίσης, αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα της συνιστώμενης δόσης των ζιζανιο- κτόνων 2,4-D και bromoxynil για την πιθανότητα ανάπτυξης πολλαπλής ανθεκτικότητας. Τα πρώτα πειράματα έδειξαν ότι η επέμβαση με την τετραπλάσια δόση του tribenuron μείωσε την ανάπτυξη των 28 εκ των 50 πληθυσμών κατά 0-28% (χαρακτηρίστηκαν ως ανθεκτικοί πληθυσμοί, R), ενώ η επέμβαση με την συνιστώμενη δόση του ζιζανιοκτό- νου προκάλεσε μείωση στην ανάπτυξη των υπολοίπων πληθυσμών κατά 76-100% (χαρα- κτηρίστηκαν ευαίσθητοι πληθυσμοί, S). Όλοι οι πληθυσμοί του ζιζανίου αντιμετωπίστη- καν άριστα (πλήρη θανάτωση των φυτών) από τη συνιστώμενη δόση των ζιζανιοκτόνων 2,4-D και bromoxynil. Από τα πειράματα αξιολόγησης της έντασης ανθεκτικότητας των πληθυσμών στα ζι- ζανιοκτόνα διαπιστώθηκε ότι οι 28 ανθεκτικοί πληθυσμοί (R) διέφεραν σημαντικά ως προς το χαρακτηριστικό αυτό. Ειδικότερα, η δόση του ζιζανιοκτόνου tribenuron που α- παιτείται για μείωση του χλωρού βάρους των ανθεκτικών φυτών κατά 50% (GR50) κυ- μάνθηκε από 4,1 μέχρι >72 g στρ-1, ενώ η αντίστοιχη για τους ευαίσθητους πληθυσμούς (S) κυμάνθηκε από 0,03 μέχρι 0,08 g στρ-1. Οι αντίστοιχες GR50 τιμές για τον ευαίσθητο πληθυσμό στα ζιζανιοκτόνα pyrithiobac, imazamox και florasulam ήταν 0,09, 0,14 και 0,1 g στρ-1, ενώ για τους επτά ανθεκτικούς πληθυσμούς οι GR50 τιμές στα ζιζανιοκτόνα pyrithiobac, imazamox και florasulam κυμανθηκαν αντίστοιχα από 12 μέχρι >96, 5,3 μέ- χρι 42,7 και 4,6 μέχρι 13,9 g στρ-1. Η ένταση ανθεκτικότητας των ανθεκτικών πληθυσμών στα ζιζανιοκτόνα υπολογίστηκε ως λόγος (R/S) των GR50 τιμών, όπου αριθμητής είναι η GR50 τιμή ενός ζιζανιοκτόνου για κάποιο ανθεκτικό πληθυσμό και παρονομαστής η GR50 του ίδιου ζιζανιοκτόνου για τον ευαίσθητο πληθυσμό του αγροκτήματος Α.Π.Θ. ‘Th- 01F’. Η ένταση ανθεκτικότητας (R/S) για το tribenuron κυμάνθηκε από 137 μέχρι >2400, ενώ η ένταση σταυρανθεκτικότητας για το pyrithiobac ήταν μεγαλύτερη (R/S=13 - >107) από ό,τι για τα ζιζανιοκτόνα imazamox (R/S=3,8 - >30,5) και florasulam (R/S=4,6 - >13,9)

Αn experimental investigation on the parametric sloshing behaviour of a fluid (water) inside a rectangular tank, under vertical excitation

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται μια πειραματική εργασία για την μελέτη της παραμετρικής αστάθειας της ελεύθερης επιφάνειας υγρού εντός δεξαμενής, υπό κατακόρυφη διέγερση. Τα πειράματα έγιναν με τη χρήση, για πρώτη φορά, της τράπεζας ταλαντώσεων της Σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών. Λόγω του ότι η εν λόγω πειραματική διάταξη χρησιμοποιείται για πρώτη φορά, γίνεται μία λεπτομερής ανάλυση όλων των επιμέρους τμημάτων που τη συνθέτουν καθώς και του λογισμικού της, γεγονός που θα επιτρέψει στον μελλοντικό αναγνώστη της εργασίας να έχει στα χέρια του ένα συνοπτικό εγχειρίδιο του νέου εργαστηρίου. Στη συνέχεια παρουσιάζονται τα εκτελεσθέντα πειράματα τα οποία περιελάμβαναν διαδοχικές κατακόρυφες αρμονικές διεγέρσεις ορθογωνικής δεξαμενής εν μέρει γεμάτης με νερό η οποία είχε επί της τράπεζας ταλαντώσεων, επί της οποίας είχε τοποθετηθεί ορθογωνική δεξαμενή η οποία περιείχε νερό μέχρι συγκεκριμένο ύψος, σε διαφορετικά κάθε φορά πλάτη και συχνότητες. Κάθε πείραμα που γίνεται, καταγράφεται μέσω κάμερας και στη συνέχεια αναλύεται: το εάν είχαμε ή όχι αστάθεια, δηλαδή δημιουργία επιφανειακού κυματισμού, και τι είδους κυματισμός ήταν. Απώτερος στόχος μας είναι η απομόνωση και πειραματική απόδειξη της περιοχής bistability. Σύμφωνα με πρόσφατη θεωρητική ανακάλυψη, στην περιοχή αυτή, όπου κατά κανόνα έχουμε ευστάθεια, μπορεί να εμφανιστεί αστάθεια όταν το σύστημα υγρό – δεξαμενή, διεγείρεται από διαφορετικές αρχικές συνθήκες (Spyrou & Spandonidis, 2010). Τέλος οι περιοχές αστάθειας που εντοπίσαμε στα πειράματά μας συγκρίνονται με αυτές που προβλέπει η γραμμική θεώρηση (γραμμική Mathieu εξίσωση με απόσβεση). Βασικό αποτέλεσμα της σύγκρισης αυτής είναι η πειραματική επιβεβαίωση, για πρώτη φορά, της περιοχής αστάθειας εξαρτώμενης από τις αρχικές συνθήκες του προβλήματος στην περιοχή που το γραμμικό μοντέλο προβλέπει ευστάθεια. Το γεγονός αυτό μπορεί να επηρεάσει τις μελέτες και την περαιτέρω ανάλυση που θα πρέπει να γίνουν σε αυτή την περιοχή, με στόχο φυσικά την βελτίωση των χαρτών δυναμικής απόκρισης μερικώς πληρωμένων δεξαμενών.In the present thesis is described an experimental investigation on the parametric sloshing behaviour of a fluid (water) inside a rectangular tank, under vertical excitation. The experiments have been conducted using the shaking table facility that the Faculty of Naval Architecture and Marine Engineering of NTUA have recently acquired. Since the equipment was new and it was used for these experiments for the first time, a detailed presentation of the components that consist the lab is included, in a way that should help the future reader to be quickly accustomed with the lab since he will have in his hands the technical manual. Our main research goal was to experimentally confirm the existence of a region that, although considered according to standard theory of linear parametrically excited systems to be a region of stability, it can be host to unstable behaviour, depending on the initial conditions (Spyrou & Spandonidis, 2011). This phenomenon is often identified in the literature as bi-stability. All experiments performed are described in detail and, after analysis, it is concluded that the region of bi-stability truly exists. Thus the stability map referring to the examined system should be updated.Νικόλαος Ι. Καλούμενο

Splinting osseointegrated implants and natural teeth in partially edentulous patients: A systematic review of the literature

Dental implants in partially edentulous patients are a predictable therapeutic option. In patients with reduced bone volume, tooth-to-implant connected prostheses have been described as a treatment option. In this systematic review, the incidence of biologic and technical complications and the long-term survival rates of tooth-implant supported fixed partial dentures (FPDs) are analyzed. In cases where a natural tooth is connected with an implant to support a FPD, a rigid connection should be preferred