Curative potential of creative activity

© 2016, International Journal of Pharmacy and Technology. All rights reserved.One of the major long-term goals of the modern education system as a state structure is the change of relation to health in society, and the nearest goal is the creation of health-saving conditions in educational institutions, which are not limited to traditional medical accompaniment of the learning process, but are developed on the basis of modern approaches to the use of advanced health technologies, and on the development of health culture and a healthy lifestyle among students. The article discusses a possible aimed use of different pedagogical tools of psychophysical effects for the rehabilitation of students with the deviations in health status during their studies by different kinds of creative activity. The health potential of various programs of additional education for children is detailed-sport, leisure and tourism, art and crafts, choreography and musical education programs. The attention is focused on the priorities and the basis of conditions development concerning the recovery and timely correction of pupil health at educational institutions. The work with teachers shall be performed, not only in the aspect of their valeological competence increase, but also in self-improvement experience aquisition. The technology of joint operation among pediatricians and educators is revealed for the rehabilitation of children in the process of their learning and creative development

The impact of digital technology on the development of the nancial market

The impact of digital technology on the nancial market has been signi cant and far- reaching. In recent years, we have seen a rapid adoption of digital technologies such as blockchain, arti cial intelligence, and big data analytics, which have transformed the way nancial services are delivered and consumed. Digital technologies are transforming the nancial sector and improving ef ciency and the quality of life for people. They allow for time-saving and improved labor productivity by intensifying processes and saving time at all stages of transactions, resulting in more transactions per unit of time

Inflammatory markers 10 weeks after myocardial infarction predict future cardiovascular events

Background: The prognostic value of chronic inflammation markers in patients after myocardial infarction (MI) in the era of interventional treatment, statin and aspirin use is still unclear. Methods: The study was carried out on 107 patients with a first MI who were followed up for 18 months. The end points were cardiac death, reinfarction or unstable angina pectoris. At 10 days and at 10 weeks we measured C-reactive protein (CRP), fibrinogen, soluble intercellular adhesion molecule 1 (sICAM-1), erythrocyte sedimentation rate (ESR), white blood cell count (WBC) and Chlamydia preumoniae antibodies. Results: During the follow-up period there were 22 events. The patients were divided into two subgroups: those with recurrent episodes and those without coronary events. Patients with recurrent episodes had significantly higher values of CRP (7.07 vs. 3.77 mg/l, p = 0.02), ESR at 1 h (24.3 vs. 13.3 mm; p = 0.01) and sICAM-1 (287.9 vs. 260.9 ng/ml, p = 0.04) at 10 weeks following infarction. Statistical analysis showed that sICAM-1 > 270 ng/ml, CRP > 1.83 mg/l and ESR at 1 h > 14 mm measured at 10 weeks were independent risk factors for recurrent cardiovascular events. In patients with coronary events between the 10th day and 10th week there was no decrease in inflammatory indices (WBC, ESR) and a tendency towards increasing sICAM-1. Conclusions: Increased inflammatory markers (CRP, ESR, sICAM-1) at 10 weeks after MI are independent risk factors for recurrent cardiovascular events. Measuring CRP, ESR and sICAM-1 at this time point is useful in long-term prognosis after MI. Changes in inflammatory indices (ESR, WBC, sICAM-1) measured at 10 days and 10 weeks following infarction show a different pattern in patients with and without recurrent cardiovascular events. (Cardiol J 2007; 14: 50–58

Energy efficiency of world's leading copper producers

This paper provides an overview of the leading role that energy efficiency plays in the development of modern socio-economic systems, which serve as the foundation for building green economies. The main purpose of the paper is to develop a methodological toolkit for assessing energy efficiency of large industrial complexes and test it on the world's largest metallurgical complexes. The central object of the research is the Ural Mining and Metallurgical Company (UMMC), which mainly specializes in the production of copper and copper-based products. The study follows a comparative analysis of a set of preliminary selected energy efficiency indicators obtained from UMMC with those of the world's leading copper manufacturers and copper-based products. At the same time, in accordance with the methodical approach, it is proposed to divide the energy efficiency indicators of an industrial complex into three levels: the level of an industrial complex as a whole (1); the level of certain types of products manufactured in the industrial complex (2); the level of the technological process (3). To obtain summarized (synthetic) energy efficiency estimates of the industrial complex, the hierarchy analysis method has been proposed. For the comparative analysis of energy efficiency indicators of UMMC, the authors chose the following companies: Norilsk Nickel and Russian Copper Company and leading world companies, such as Glencore Xstrata Plc (Switzerland), Codelco (Chile), KGHM Polska Miedz SA (Poland), and Vedanta Resources (India). The obtained results revealed that UMMC strongly lags behind in a number of key energy efficiency indicators. During 2010-2016, a negative trend was observed in the majority of UMMC enterprises. The results also showed the practical applicability of the given methodical approach and the possibility of its wide use in solving energy efficiency problems of Russian industrial complexes for their strategic development. © 2020 WIT Press, www.witpress.co

Ezetymib - nowe perspektywy leczenia hipolipemizującego

W praktyce klinicznej nadal często nie osiąga się celów terapeutycznych dotyczących leczenia hipolipemizującego w profilaktyce choroby niedokrwiennej serca. Stosowanie nawet maksymalnych dawek statyn nie gwarantuje dobrej kontroli hipercholesterolemii u wszystkich chorych. Dlatego trwają poszukiwania nowych preparatów obniżających stężenie cholesterolu. Takim lekiem jest ezetymib, który hamuje wchłanianie cholesterolu w jelitach. Stosowany u osób z hipercholesterolemią powoduje istotne obniżenie stężenia cholesterolu całkowitego i cholesterolu frakcji LDL. Dzięki wynikom dużych randomizowanych badań klinicznych spore nadzieje wiąże się z połączeniem ezetymibu z innymi lekami hipolipemizującymi, zwłaszcza statynami. Połączenie ezetymibu z simwastatyną i atorwastatyną okazuje się skuteczniejsze niż monoterapia statyną w obniżaniu stężenia cholesterolu oraz osiąganiu docelowego stężenia terapeutycznego. Ponadto udowodniono większą skuteczność terapii skojarzonej simwastatyny z ezetymibem w porównaniu z monoterapią najskuteczniejszą ze stosowanych obecnie statyn - rosuwastatyną. Redukcja dawki statyny, dzięki dołączeniu do terapii ezetymibu, pozwala na zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia objawów niepożądanych związanych ze stosowaniem dużych dawek tych leków. Wyniki opublikowanych dotychczas badań sugerują, że ezetymib jest lekiem bezpiecznym, a jego jednoczesne podawanie ze statyną nie zwiększa ryzyka wystąpienia uszkodzenia wątroby czy mięśni. Należy uznać, że stosowanie ezetymibu daje nowe możliwości postępowania u pacjentów wymagających leczenia hipolipemizującego. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 285-291

"Das Auge" im Indogermanischen

Pierwotna prewencja nadciśnienia tętniczego u kobiet Nadciśnienie tętnicze należy do najbardziej rozpowszechnionych chorób na świecie. W warunkach prawidłowych ciśnienie krwi u młodych kobiet jest niższe niż u mężczyzn, ale jego przyrost z wiekiem jest u kobiet większy; ciśnienie tętnicze u kobiet w wieku 40-50 rż. jest wyższe niż u mężczyzn w tym samym wieku. W polskiej populacji nadciśnienie tętnicze występuje u 36-43% kobiet. Ocenia się, iż 30-40% wszystkich powikłań sercowo-naczyniowych, związanych z wysokimi wartościami ciśnienia tętniczego, występuje u osób z wartościami ciśnienia nieupoważniającymi do rozpoznania nadciśnienia tętniczego, ale wyższymi od wartości uważanych za optymalne (tj. < 120/80 mm Hg). Z badań prowadzonych w Polsce wynika, iż prawie 1/3 kobiet z nadciśnieniem tętniczym nie jest świadoma choroby, przy czym stwierdzono istotną zależność między wiekiem i wykształceniem kobiet a świadomością choroby, dlatego rozpowszechnienie prewencji nadciśnienia tętniczego byłoby jednocześnie postępowaniem terapeutycznym dla części osób. Zasady prewencji niefarmakologicznej nadciśnienia tętniczego u kobiet są takie same jak u mężczyzn, choć w większości dotychczasowych prób poświęconych temu zagadnieniu nie analizowano wyników w zależności od płci, a do wielu badań kwalifikowano tylko mężczyzn. Istnieją jednak podstawy, by uznać, że kobiety odnoszą podobne korzyści jak mężczyźni, a modyfikacja stylu życia jest szczególnie przydatna w okresie menopauzy