Study of hydatid cyst in hospitalized patients with operation in Chaharmahal va Bakhtiary province (1988-2007)

زمینه و هدف: بیماری کیست هیداتید یکی از شایع ترین بیماری های مشترک انسان و دام است که ناشی از ابتلای انسان به مرحله لاروی انگل اکی نوکوکوس گرانولوزوس می باشد. شناخت جنبه های اپیدمیولوژیکی بیماری در کنترل و پیشگیری از بیماری ضروری است. این مطالعه با هدف بررسی ده ساله فراوانی بیماران مبتلا به کیست هیداتید جراحی شده در بیمارستان های استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی -تحلیلی، بیماران مبتلا به کیست هیداتید استان طی سالهای1386 -1377 که در بیمارستان های آیت اله کاشانی شهرکرد، سید الشهداء (ع)فارسان و ولی عصر بروجن (عج) بستری و جراحی شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات به کمک پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (کای دو) تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: از مجموع 144 بیمار بررسی شده 98 نفر (68) زن، 93 نفر (65) ساکن روستاها و عشایر و 51 نفر (35) شهرنشین بودند. دامنه سنی بیماری بین 92-11 سال و بیشترین شیوع در گروه سنی 41-27 سال (44 مورد) و کمترین شیوع در گروه سنی بالای 72 سال بود (6 مورد) دیده شد. بیشترین فراوانی در بین زنان خانه دار (60) و کمترین میزان در افراد کارمند (3) دیده شد. از نظر چگونگی محل قرار گرفتن کیست، کیست ها به ترتیب در لوب راست کبد (67) و لوب چپ کبد (10)، قسمت های راست و چپ ریه (6) بودند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای این بیماری در بین روستاییان و عشایر و همچنین ارتباط نزدیک انسان، دام و سگ در این مناطق ضرورت آموزش جهت شناخت بهتر بیماری در آنان و شناسایی سگ های آلوده عشایر و درمان آنها جهت کنترل بیماری اجتناب ناپذیر است

Modelling the barriers to multi-stakeholder collaboration for COVID-19 pandemic response: evidence from Sub-Saharan Africa

The aim of this study is to develop a model describing the interactions and interdependence between the obstacles to effective implementation of a collaborative model of pandemic preparedness and response. A comprehensive review of the relevant literature highlighted 15 key variables. The contextual interactions between these barrier variables were identified based on the opinions of experts with COVID-19 pandemic experience and analysed to determine their driving and dependence powers using interpretive structural modelling. The findings indicate that the lack of guidelines and procedures for coordinated actions, differences in organisational culture (working habits) and funding constraints are the most critical barriers to effective multi-stakeholder collaboration. Managers of collaborative programmes, policymakers and researchers should carefully focus on these hindrances because any improvement in them can significantly affect the overall system