Silver nanoparticles – possible applications and threats

Silver is known for its biocidal properties. This metal has been used for decorations and food preservation since ancient times and has also been used in medicine. Silver foil has been used to cover wounds and burns. In addition, silver solutions were created to help fight the microorganisms responsible for causing infections, which helped the wound healing process. Currently, to increase and optimize the properties of silver, it is used on a nanometric scale. Nanosilver, due to its expanded spectrum of properties, is used in many economic sectors, including in the production of disinfectants and food films, as well as in animal farms. Nanoparticles are also the basis of nanomedicine action. Creating new drug complexes with nanosilver and modifying the medical materials used in implantology or dentistry allow the lives of many people to be saved every day. In addition, nanosilver particles are commonly used as a specific disinfectant in the production of hospital materials: dressings, bandages, surgical masks, hospital clothing and shoes, and equipment. With the growing use of nanosilver, there are concerns about its harmful effects on living organisms, because not all its mechanisms of action are known. As is well known, the dose determines the toxicity of a given substance; the case is similar for nanosilver. However, is the dose providing antibacterial and antifungal properties non-toxic to animals and humans? This review presents a summary of the scientific research showing the scope of nanosilver activity and the resulting threats

Funkcjonowanie seksualne a lęk w grupie pacjentów psychiatrycznych

Introduction: Sexual function is an important level of human functioning, and its satisfactory level necessary to achieve mental well-being. However, according to many reports, in the group of patients treated psychiatrically this is the area particularly exposed to the occurrence of dysfunction, both in the somatic and mental sphere. The aim of the work is to verify the relationship between the level of anxiety felt and the level of sexual functioning among people treated psychiatrically. Material and methods: The study involved 40 patients treated psychiatrically aged 18-65, fulfilling the criteria for the diagnosis of mental disorders and 40 healthy people who gave informed consent to participate in the study. Self-Sexuality Questionnaire, Sexual Women Function Index (FSFI), erectile dysfunction questionnaire (IIEF), Sexual Disorders Questionnaire and Scale Mell-Krat separate for women and men and Anxiety Questionnaire: STAI Questionnaire, or Inventory State and Characteristics of Anxiety. Results: Comparison of the research group with the control group showed correlations of the mental state with disorders of sexual function. In the study group, sexual dysfunction was also more common. Significant positive correlation (r = 0.48, pWstęp: Funkcjonowanie seksualne to ważna płaszczyzna funkcjonowania człowieka, a jego satysfakcjonujący poziom jestniezbędny do osiągnięcia dobrostanu psychicznego. Jednak według wielu doniesień, w grupie pacjentów z zaburzeniamipsychicznymi jest to płaszczyzna szczególnie narażona na występowanie dysfunkcji, zarówno w sferze somatycznej,jak i psychicznej. Celem pracy jest zweryfikowanie zależności pomiędzy poziomem odczuwanego lęku a poziomemfunkcjonowania seksualnego wśród osób leczonych psychiatrycznie.   Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 40 pacjentów leczonych psychiatrycznie w wieku 18–65 lat, spełniającychkryteria rozpoznania zaburzeń psychicznych, oraz 40 zdrowych osób, które wyraziły świadomą zgodę na udział w badaniu.Wykorzystano Kwestionariusz Własnej Seksualności (KWS), Indeks Funkcji Seksualnych Kobiet (FSFI), Kwestionariuszzaburzeń erekcji (IIEF), Kwestionariusz Zaburzeń Seksualnych (KZS-K, KZS-M) oraz Skalę Mell-Krat oddzielne dla kobieti mężczyzn oraz kwestionariusz lęku: STAI, czyli Inwentarz Stanu i Cechy Lęku. Wyniki: Porównanie grupy badawczej z grupą kontrolną wykazało korelację stanu psychicznego z zaburzeniami funkcjiseksualnych. W grupie badawczej równie częściej występowały zaburzenie seksualne. Istotna korelacja dodatnia (r =0,48, p < 0,05) w badaniu KZS-S w kategorii „zaburzenia seksualne” wskazywała, że kobiety znajdujące się w grupiebadawczej osiągały wyższy wynik w tej sekcji niż kobiety w grupie kontrolnej. U mężczyzn sklasyfikowanych jako chorzypsychicznie też zaobserwowano powszechne występowanie dysfunkcji seksualnej. Wyniki kwestionariusza IIFE wykazałyu nich znacznie częstsze problemy z wywołaniem i utrzymaniem erekcji (r = 0,52, p < 0,05). Wnioski: Pacjenci psychiatryczni są zdecydowanie mniej zadowoleni ze swojego życia seksualnego niż osoby zdrowe,częściej dochodzi u nich do dysfunkcji seksualnych. U osób ze współwystępowaniem lęku czy zaburzeń lękowych znacznieczęściej obserwuje się dysfunkcje seksualne. Udowadnia to potrzebę badania sfery seksualnej pacjentów w celupoprawy ich samopoczucia

Personal Growth and Personal Development – Analysis of Terms in the Context of the Life-Span Development Idea

The performed review of literature justifies distinguishing between the two qualitatively different developmental processes. Observations of adults’ experiences indicate that we can experience a particular type of change – often described as a feeling of being someone else – if specific conditions are met.Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00

Chimeric Stimuli-Responsive Liposomes as Nanocarriers for the Delivery of the Anti-Glioma Agent TRAM-34

Nanocarriers are delivery platforms of drugs, peptides, nucleic acids and other therapeutic molecules that are indicated for severe human diseases. Gliomas are the most frequent type of brain tumor, with glioblastoma being the most common and malignant type. The current state of glioma treatment requires innovative approaches that will lead to efficient and safe therapies. Advanced nanosystems and stimuli-responsive materials are available and well-studied technologies that may contribute to this effort. The present study deals with the development of functional chimeric nanocarriers composed of a phospholipid and a diblock copolymer, for the incorporation, delivery and pH-responsive release of the antiglioma agent TRAM-34 inside glioblastoma cells. Nanocarrier analysis included light scattering, protein incubation and electron microscopy, and fluorescence anisotropy and thermal analysis techniques were also applied. Biological assays were carried out in order to evaluate the nanocarrier nanotoxicity in vitro and in vivo, as well as to evaluate antiglioma activity. The nanosystems were able to successfully manifest functional properties under pH conditions, and their biocompatibility and cellular internalization were also evident. The chimeric nanoplatforms presented herein have shown promise for biomedical applications so far and should be further studied in terms of their ability to deliver TRAM-34 and other therapeutic molecules to glioblastoma cells

Postmodernizm rosyjski i jego antycypacje. Red. A. Gildner, M. Ochniak, H. Waszkielewicz. Kraków: Collegium Columbinum 2007

Postmodernizm rosyjski i jego antycypacje. Red. A. Gildner, M. Ochniak, H. Waszkielewicz.Kraków: Collegium Columbinum 2007

Assessment of biological properties of modified alginate and chitosan-cellulose composites as potential factors accelerating the wound healing process

Właściwości biologiczne biomateriałów decydują o możliwości ich zastosowania w medycynie. Dlatego też, ocena właściwości biologicznych biokompozytów powinna stanowić pierwszy bardzo ważny etap ich weryfikacji. Celem pracy była ocena właściwości hemotoksycznych, cytotoksycznych oraz genotoksycznych badanych biokompozytów chitozanowo-celulozowych i alginianowych modyfikowanych tlenkami metali wobec wybranych linii ludzkich komórek skóry i erytrocytów. Ponadto analizowano właściwości biologiczne kompozytów w kontekście działania na poszczególne etapy procesu gojenia ran. Wykazano, że rodzaj modyfikacji biokompozytów wpływa na właściwości biologiczne. Biokompozyty chiotozanowo-celulozowe wykazywały niewielką toksyczność zarówno względem erytrocytów, jak i komórek skóry oraz nie powodowały znacznych uszkodzeń DNA. Wszystkie kompozyty celulozowe wykazywały działanie prokoagulacyjne wpływając zarówno na wewnątrzpochodny i zewnątrzpochodny szlak krzepnięcia krwi, stanowiący ważny element etapu hemostazy gojenia ran. Kompozyty celulozowe wpływały na migrację zarówno fibroblastów BJ i keratynocytów KERTr, co może mieć wpływ na przyspieszenie zarastania rany. W drugiej grupie badanych materiałów tj. biokompozytów alginianowych modyfikowanych tlenkami metali zauważono znaczącą toksyczność względem erytrocytów oraz w większości były one cytotoksyczne względem komórek skóry. Przeprowadzone badania in vitro dostarczyły istotnych informacji na temat właściwości biologicznych badanych biomateriałów chitozanowo-celulozowych i alginianowych modyfikowanych tlenkami metali. Analiza właściwości hemotoksycznych, hemostatycznych, cytototoksycznych i genotoksycznych oraz wpływ na poziom generowania i uwalniania glikozaminoglikanów i działania na migrację komórek skóry, pozwalają wyselekcjonować najbardziej obiecujące biomateriały do zastosowania w charakterze materiałów medycznych. Uzyskane wyniki stanowią bazę informacji, która uzupełnia i poszerza dotychczasowy stan wiedzy na temat właściwości materiałów zawierających naturalne polisacharydy

Comparison and combination of interpolation methods for daily precipitation in Poland: evaluation using the correlation coefficient and correspondence ratio

Interpolation of precipitation data is a common practice for generating continuous, spatially-distributed fields that can be used for a range of applications, including climate modeling, water resource management, and agricultural planning. To obtain the reference field, daily observation data from the measurement network of the Institute of Meteorology and Water Management – National Research Institute was used. In this study, we compared and combined six different interpolation methods for daily precipitation in Poland, including bilinear and bicubic interpolation, inverse distance weighting, distance-weighted average, nearest neighbor remapping, and thin plate spline regression. Implementations of these methods available in the R programming language (e.g., from packages akima, gstat, fields) and the Climate Data Operators (CDO) were applied. The performance of each method was evaluated using multiple metrics, including the Pearson correlation coefficient (RO) and the correspondence ratio (CR), but there was no clear optimal method. As an interpolated resulting field, a field consisting of the best interpolations for individual days was proposed. The assessment of daily fields was based on the CR and RO parameters. Our results showed that the combined approach outperformed individual methods with higher accuracy and reliability and allowed for generating more accurate and reliable precipitation fields. On a group of selected stations (data quality and no missing data), the precipitation result fields were compared with the fields obtained in other projects-CPLFD-GDPT5 (Berezowski et al. 2016) and G2DC-PLC (Piniewski et al. 2021). The variance inflation factor (VIF) was bigger for the resulting fields (~5), while for the compared fields, it was below 3. However, for the mean absolute error (MAE), the relationship was reversed - the MAE was approximately half as low for the fields obtained in this work

The long-term effects of rapamycin-based immunosuppressive protocols on the expression of renal aquaporins 1, 2, 3 and 4 water channels in rats

Background. To this day, the effect of multidrug immunosuppressive protocols on renal expression of AQPs is unknown. This study aimed to determine the influence of rapamycin-based multi-drug immunosuppressive regimens on the expression of aquaporins (AQPs) 1, 2, 3, and 4 in the rat kidney. Methods. For 6 months, 24 male Wistar rats were administered immunosuppressants, according to the three-drug protocols used in patients after organ transplantation. The rats were divided into four groups: the control group, the TRP group (tacrolimus, rapamycin, prednisone), the CRP group (cyclosporine A, rapamycin, prednisone), and the MRP group (mycophenolate mofetil, rapamycin, prednisone). Selected red cell indices and total calcium were measured in the blood of rats and quantitative analysis of AQP1, AQP2, AQP3 and AQP4 immunoexpression in the kidneys were performed. Results. In the TRP and CRP groups, a mild increase of mean corpuscular hemoglobin concentration, hematocrit and total calcium were observed. Moreover, decreased expression of AQP1-4 was found in all experimental groups, with the highest decrease in the CRP group. Conclusions. The long-term immunosuppressive treatment using multi-drug protocols decreased AQP1-4 expressions in renal tubules, possibly leading to impaired urine-concentrating ability in ra

The Effects of Long-Term Immunosuppressive Therapies on the Structure of the Rat Prostate

Background: Little is known about the overall impact of immunosuppressive drugs on the prostate. The study aimed to determine the impact of different protocols of immunosuppressive treatment on the structure of the rat ventral prostate. Methods: For 6 months, 48 male Wistar rats received immunosuppressive drugs: cyclosporin A, tacrolimus, mycophenolate mofetil, rapamycin, and prednisone, according to three-drug protocols. Light and transmission electron microscopic studies, and quantitative evaluation of immunohistochemical expression of selected intermediate filaments, CD117+ mast cells, and CD138+ plasma cells were performed in the rat ventral prostate. Results: In all experimental groups, acini focal hyperplasia, changes to the ultrastructure of the glandular epithelium, changes in the expression of cytokeratins and desmin, and numerous mast and plasma cells in the prostate stroma were found. In cyclosporine-A-based groups, atrophy and numerous intracellular vacuoles were observed. In groups where a three-drug treatment was replaced with rapamycin, morphological alterations were less severe compared to those without conversion. Conclusions: In the rat ventral prostate, (1) immunosuppressive protocols affect the morphology and immunohistochemical expression of intermediate filaments, (2) morphological alterations, expression, and localization of selected proteins are not connected with adenocarcinoma development, and (3) conversion of the treatment to rapamycin may prevent hyperplastic abnormalities