Orijentacija menadžera i poduzeća prema znanju kao pokretač poslovne uspješnosti

Knowledge is widely considered to be the major source of sustainable competitive advantage, fostering companies’ business performance. Therefore, a number of authors have undertaken the efforts at describing its role. There were, however, much fewer attempts aimed at evaluating the influence of knowledge activities and behaviors on companies’ business performance/results in various countries. At the same time, there was practically no research identifying the full range of opinions and beliefs, indicating company managers’ attitudes towards knowledge activities within their companies. This paper investigates the relations between the managers’ opinions concerning knowledge (managers’ knowledge orientation), the knowledge-related activities and behaviors (companies’ knowledge orientation) and companies’ business performance within the context of medium-sized companies operating in Poland.Mnogi autori znanje smatraju važnim izvorom održive konkurentske prednosti koja pospješuje poslovnu uspješnost poduzeća. Stoga je velik broj autora pokušao opisati ulogu znanja. No, bilo je znatno manje pokušaja da se ocijeni utjecaj aktivnosti i ponašanja u pogledu znanja na rezultate poslovanja poduzeća u različitim zemljama. Istovremeno, gotovo niti jedno istraživanje nije utvrdilo potpuni raspon mišljenja i uvjerenja koja bi pokazala stavove menadžera o aktivnostima povezanima sa znanjem unutar njihovih poduzeća. Ovaj rad istražuje odnose između mišljenja menadžera o znanju (orijentacija menadžera prema znanju), aktivnosti i ponašanja povezanih sa znanjem (orijentacija poduzeća prema znanju) i poslovne uspješnosti poduzeća u kontekstu srednje velikih poduzeća koja posluju u Poljskoj

Orijentacija menadžera i poduzeća prema znanju kao pokretač poslovne uspješnosti

Knowledge is widely considered to be the major source of sustainable competitive advantage, fostering companies’ business performance. Therefore, a number of authors have undertaken the efforts at describing its role. There were, however, much fewer attempts aimed at evaluating the influence of knowledge activities and behaviors on companies’ business performance/results in various countries. At the same time, there was practically no research identifying the full range of opinions and beliefs, indicating company managers’ attitudes towards knowledge activities within their companies. This paper investigates the relations between the managers’ opinions concerning knowledge (managers’ knowledge orientation), the knowledge-related activities and behaviors (companies’ knowledge orientation) and companies’ business performance within the context of medium-sized companies operating in Poland.Mnogi autori znanje smatraju važnim izvorom održive konkurentske prednosti koja pospješuje poslovnu uspješnost poduzeća. Stoga je velik broj autora pokušao opisati ulogu znanja. No, bilo je znatno manje pokušaja da se ocijeni utjecaj aktivnosti i ponašanja u pogledu znanja na rezultate poslovanja poduzeća u različitim zemljama. Istovremeno, gotovo niti jedno istraživanje nije utvrdilo potpuni raspon mišljenja i uvjerenja koja bi pokazala stavove menadžera o aktivnostima povezanima sa znanjem unutar njihovih poduzeća. Ovaj rad istražuje odnose između mišljenja menadžera o znanju (orijentacija menadžera prema znanju), aktivnosti i ponašanja povezanih sa znanjem (orijentacija poduzeća prema znanju) i poslovne uspješnosti poduzeća u kontekstu srednje velikih poduzeća koja posluju u Poljskoj

THE EFFECT OF SELECTED POLYMORPHISMS OF THE DOPAMINE RECEPTOR GENE DRD2 AND THE ANKK-1 ON THE PREFERENCE OF CONCENTRATIONS OF SUCROSE SOLUTIONS IN MEN WITH ALCOHOL DEPENDENCE

Background: The aim of the study was to determine the influence of DRD2 gene polymorphisms in exon 8 G/A (rs 6276) in the promoter region -141 C Ins/Del (rs1799732) and the influence of ANKK-1 gene Taq-1A polymorphism (rs 1800497) on the preference of increasing sucrose concentrations in men with alcohol dependence. Subjects and methods: 63 male patients with alcohol dependence were genotyped for the above polymorphisms. Their preference for increasing sucrose concentrations was tested and their taste intensity perception of sucrose solutions was assessed. The patients were tested with the \u27Sniffin\u27 Sticks\u27 olfactory test. Results: We found a statistically significant association between some alleles of ANKK 1 gene Taq 1A polymorphisms and sucrose preference in the subjects. The A1 Taq 1A allele determined hedonistic response to the two highest concentrations of sucrose. No association was found regarding the other two polymorphisms (in the promoter region and in the exon 8 of the DRD2 gene). Conclusions: Study results suggest Taq-1A polymorphism plays a role in the preference to high concentrations of sucrose and its potential association with alcohol dependence pathogenesis

Tuberculosis among the homeless and inmates kept in custody and in penitentiary institutions in the Silesia region

Wstęp: W skali globalnej w więzieniach przebywa równocześnie więcej niż 10 milionów osób. Częstość występowania gruźlicy u więźniów jest 10−100 razy wyższa niż w ogólnej populacji. Osadzeni kontaktują się pomiędzy sobą oraz z pracownikami i odwiedzającymi, co stwarza ryzyko zarażenia ich gruźlicą. Po odbyciu kary więźniowie mogą być źródłem gruźlicy dla osób z otoczenia. Celem pracy było określenie częstości występowania aktywnej gruźlicy u osób bezdomnych, aresztantów i więźniów w województwie śląskim.Materiał metody: Badaniami objęto 897 osób, w tym 177 podopiecznych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (MOPS) i 720 osadzonych w zakładach penitencjarnych. W diagnostyce gruźlicy wykorzystano metody: BACTEC MGIT, MGIT TBc Identification Test i GenoType Mycobacteria Direct. Do określenia lekooporności prątków zastosowano zestawy SIRE KIT i PZA KIT.Wyniki: Gruźlicę rozpoznano u 13 spośród 897 osób (1,45%): u jedenastu osób na 720 (1,53%) osadzonych w śląskich zakładach penitencjarnych oraz u dwóch osób na 177 (1,13%) podopiecznych MOPS. Dane dotyczące lekooporności szczepów uzyskano w 11 przypadkach. Szczepy prątków gruźlicy wyhodowane od ośmiu chorych były wrażliwe na podstawowe leki przeciwprątkowe (streptomycyna, izoniazyd, rifampicyna, etambutol), natomiast trzy szczepy uzyskane od kolejnych chorych były oporne na leki: jeden — na etambutol, drugi — na streptomycynę i pirazynamid, a trzeci — na izoniazyd i etambutol. Uzyskane dane przemawiają za tym, że częstość gruźlicy płuc potwierdzonej badaniem bakteriologicznym była w badanej grupie osób 100 razy wyższa niż w populacji województwa śląskiego w tym samym okresie czasu.Wnioski: Realizowany program zdrowotny pozwala na efektywne wykrywanie przypadków gruźlicy w grupach ryzyka i dlatego powinien być kontynuowany w kolejnych latach. Zastosowany zestaw diagnostycznych metod laboratoryjnych umożliwił wykrycie w badanych subpopulacjach osób chorych na gruźlicę. Chorzy zostali poddani leczeniu przeciwprątkowemu, co zatrzyma dalsze rozprzestrzenianie się zakażenia za ich pośrednictwem.Introduction: There are more than 10 million prisoners in the world. Tuberculosis incidence is 10−100 times higher in prisoners than in the general population. Inmates have close contact with other prisoners and with prison workers and visitors, so tubercle bacilli may be easily spread. Most of the inmates come back to normal life and contact with the general population. The aim of the study was to assess active tuberculosis incidence among prisoners and homeless persons in the Silesia region.Material and methods: In total 897 people entered the study, of whom 720 were Silesian penitentiary system inmates, and 177 were homeless. BACTEC MGIT fast TB detection system and GenoType Mycobacteria Direct test were used. Drug susceptibility testing was done using SIRE KIT and PZA KIT.Results: Tuberculosis was diagnosed in 13 out of 897 persons (1.45%): in 11 out of 720 inmates (1.53%) and in 2 out of 177 homeless persons (1.13%). Data concerning drug susceptibility were obtained for 11 persons. M. tuberculosis strains isolated from eight persons were susceptible to four first-line antituberculosis drugs (streptomycin, isoniazid, rifampin, ethambutol), while M. tuberculosis strains isolated from three persons were drug-resistant. One out of three isolated strains was resistant to ethambutol, but susceptible to streptomycin, isoniazid, rifampin, and pirazynamide. The second strain was resistant to streptomycin and pyrazinamide but susceptible to isoniazid, rifampin, and ethambutol. The third strain was susceptible to rifampin but resistant to the other four tested drugs. According to the obtained data, culture-positive pulmonary tuberculosis was 100 times more frequent in the examined population than in the general population of the Silesia region in the same period of time.Conclusions: The health project enabled effective detection of tuberculosis in risk groups and should be continued in the following years. The set of the applied diagnostic methods allowed the detection of in the studied subpopulations people suffering from tuberculosis. Patients were treated with antituberculosis drugs that would stop them from spreading the disease to other people

Zespół Fallota współistniejący z całkowitym kanałem przedsionkowo-komorowym u dzieci. Badanie kliniczne oraz pomocnicze w ocenie przed- i pooperacyjnej

Cel pracy: Ocena objawów klinicznych, metod diagnostycznych, rodzajów zabiegów chirurgicznych oraz przebiegu pooperacyjnego u pacjentów z zespołem Fallota, współistniejącym z całkowitym kanałem przedsionkowo-komorowym. Materiał i metody: W latach 1982–2000 hospitalizowano 17 pacjentów w wieku od 1 doby do 9 lat z rozpoznanym zespołem Fallota (TOF, tetralogy of Fallot) i całkowitym kanałem przedsionkowo-komorowym (AVC, atrioventricular septal defect). Diagnostyka wstępna obejmowała badanie kliniczne, EKG, RTG klatki piersiowej oraz badanie echokardiograficzne. Ponadto u 8 pacjentów wykonano cewnikowanie serca. Wyniki: Nie stwierdzono różnic w badaniu przedmiotowym, EKG ani w obrazie radiologicznym w różnych typach kanału przedsionkowo-komorowego, uwzględniając klasyfikację według Rastellego. Nie zanotowano również różnic w ocenie klinicznej dzieci z towarzyszącym zespołem Downa i bez trisomii. EKG wykazało prawogram u 12 pacjentów oraz lewogram u 5. U wszystkich badanych stwierdzono umiarkowane poszerzenie sylwetki serca oraz zmniejszone unaczynienie tętnicze płuc. Szczegółową diagnozę postawiono na podstawie badania echokardiograficznego. U 13 pacjentów stwierdzono typ „C” kanału przedsionkowo-komorowego według Rastellego, natomiast u 4 (osoby z zespołem Downa) — typ „A”. U wszystkich uwidoczniono zwężenie stożka, w tym u 3 — hipoplazję naczyń płucnych. Dwoje dzieci wymagało podania prostaglandyn. Zespolenie systemowe-płucne wykonano u 10 dzieci, u 7 — korekcję całkowitą wady, natomiast u 1 — zabieg metodą Fontana. Dwoje dzieci zmarło we wczesnym okresie pooperacyjnym, jedno w terminie odległym w następstwie powikłań po reoperacji metodą Fontana. Pozostałe dzieci żyją i są w dobrym stanie klinicznym. Jedno z nich w najbliższym czasie będzie reoperowane z powodu resztkowego ubytku w przegrodzie międzykomorowej oraz zwężenia lewostronnego ujścia przedsionkowo-komorowego. Wnioski: Omawiana nieprawidłowość pozostaje wyzwaniem diagnostyczno-leczniczym, chociaż należy podkreślić, że pomyślne wyniki zależą od korzystnej anatomii naczy

Zespół Fallota współistniejący z całkowitym kanałem przedsionkowo-komorowym u dzieci. Badanie kliniczne oraz pomocnicze w ocenie przed- i pooperacyjnej

Cel pracy: Ocena objawów klinicznych, metod diagnostycznych, rodzajów zabiegów chirurgicznych oraz przebiegu pooperacyjnego u pacjentów z zespołem Fallota, współistniejącym z całkowitym kanałem przedsionkowo-komorowym. Materiał i metody: W latach 1982–2000 hospitalizowano 17 pacjentów w wieku od 1 doby do 9 lat z rozpoznanym zespołem Fallota (TOF, tetralogy of Fallot) i całkowitym kanałem przedsionkowo-komorowym (AVC, atrioventricular septal defect). Diagnostyka wstępna obejmowała badanie kliniczne, EKG, RTG klatki piersiowej oraz badanie echokardiograficzne. Ponadto u 8 pacjentów wykonano cewnikowanie serca. Wyniki: Nie stwierdzono różnic w badaniu przedmiotowym, EKG ani w obrazie radiologicznym w różnych typach kanału przedsionkowo-komorowego, uwzględniając klasyfikację według Rastellego. Nie zanotowano również różnic w ocenie klinicznej dzieci z towarzyszącym zespołem Downa i bez trisomii. EKG wykazało prawogram u 12 pacjentów oraz lewogram u 5. U wszystkich badanych stwierdzono umiarkowane poszerzenie sylwetki serca oraz zmniejszone unaczynienie tętnicze płuc. Szczegółową diagnozę postawiono na podstawie badania echokardiograficznego. U 13 pacjentów stwierdzono typ „C” kanału przedsionkowo-komorowego według Rastellego, natomiast u 4 (osoby z zespołem Downa) — typ „A”. U wszystkich uwidoczniono zwężenie stożka, w tym u 3 — hipoplazję naczyń płucnych. Dwoje dzieci wymagało podania prostaglandyn. Zespolenie systemowe-płucne wykonano u 10 dzieci, u 7 — korekcję całkowitą wady, natomiast u 1 — zabieg metodą Fontana. Dwoje dzieci zmarło we wczesnym okresie pooperacyjnym, jedno w terminie odległym w następstwie powikłań po reoperacji metodą Fontana. Pozostałe dzieci żyją i są w dobrym stanie klinicznym. Jedno z nich w najbliższym czasie będzie reoperowane z powodu resztkowego ubytku w przegrodzie międzykomorowej oraz zwężenia lewostronnego ujścia przedsionkowo-komorowego. Wnioski: Omawiana nieprawidłowość pozostaje wyzwaniem diagnostyczno-leczniczym, chociaż należy podkreślić, że pomyślne wyniki zależą od korzystnej anatomii naczy

Wysiłek fizyczny jako terapia wspomagająca w leczeniu schizofrenii

The aim of this paper was to describe the effects of physical activity on the functioning of schizophrenia patients.To this end, a critical review of literature was made and the current state of knowledge systematized. To highlightthe importance of contemporary research trends, a panel of experts from the European Psychiatric Associationreviewed available literature and issued a guidance on physical activity in the treatment of patients with severemental illness.Due to the effect of antipsychotic treatment, low physical activity, and/or somatic comorbidity, life expectancy ofschizophrenia patients is estimated as 10–20 years shorter compared to the general population, with 4-fold higherincidence of metabolic and 2- to 3-fold higher incidence of cardiovascular diseases. Regular physical exercisealongside psychological and dietary interventions are reported to improve parameters of the metabolic syndromeand cardiovascular fitness. It is of note that moderate and high intensity training constitute attractive forms ofadjuvant therapy available to practically all patients, adjustable to their age, performance and preferences. Dueto its effects on increasing hippocampal volume, physical activity also affects cognitive performance and positiveand negative symptoms of schizophrenia.It is expected that future research findings and high-quality clinical trials will help create practical recommendationsfor training programs of optimal length and form of aerobic exercise for patients suffering from schizophrenia.The necessary practical approach is to raise patient awareness that physical exercise is an effective preventivemeasure against complications of somatic comorbidities and improving life expectancy and its quality.Celem artykułu było opisanie wpływu wysiłku fizycznego na funkcjonowanie osób cierpiących na choroby psychiczne. Poddano krytycznemu przeglądowi literaturę dotyczącą tej kwestii oraz usystematyzowano aktualny stan wiedzy. Efektem pracy grona ekspertów Europejskiego Towarzystwa Psychiatrycznego było wydanie w jesienią 2018 roku zaleceń dotyczących stosowania wysiłku fizycznego w leczeniu pacjentów z chorobami psychicznymi. Chorzy na schizofrenię żyją o około 10-20 lat krócej od populacji ogólnej, przy czym zapadalność na choroby metaboliczne jest około 4–krotnie, a na choroby sercowo naczyniowe - 2-3 krotnie większa. Tłumaczy się to niską aktywnością fizyczną, złą dietą, brakiem dbałości o właściwe leczenie schorzeń somatycznych, ale także efektami ubocznymi leków przeciwpsychotycznych. Dobrze udokumentowany jest fakt, że regularny wysiłek fizyczny wraz z oddziaływaniami psychoedukacyjnymi i dietą może prowadzić do poprawy parametrów zespołu metabolicznego oraz wydolności sercowo - naczyniowej. Należy zaznaczyć, że trening o umiarkowanej i wysokiej intensywności jest atrakcyjną formą skojarzonego leczenia, dostępnego praktycznie dla każdego pacjenta, ze względu na szeroki wachlarz możliwości dostosowania treningu do wieku, wydolności i upodobań chorego. Aktywność fizyczna ma udowodniony pozytywny wpływ na funkcje poznawcze oraz pomaga w redukcji objawów w schizofrenii poprzez wpływ na hipokamp. Oczekuje się, że wyniki badań oraz wysokiej jakości badania kliniczne pomogą w przyszłości w stworzeniu praktycznych zaleceń dotyczących programu treningowego o optymalnej długości i formie ćwiczeń aerobowych dla pacjentów cierpiących na schizofrenię. Niezbędne jest również prowadzenie psychoedukacji w kierunku podnoszenia świadomości pacjentów, że wysiłek fizyczny jest skuteczną formą wspomagania leczenia schizofrenii oraz poprawy jakości i długości życia

Executive Functions and Psychopathology Dimensions in Deficit and Non-Deficit Schizophrenia

This study: (a) compared executive functions between deficit (DS) and non-deficit schizophrenia (NDS) patients and healthy controls (HC), controlling premorbid IQ and level of education; (b) compared executive functions in DS and NDS patients, controlling premorbid IQ and psychopathological symptoms; and (c) estimated relationships between clinical factors, psychopathological symptoms, and executive functions using structural equation modelling. Participants were 29 DS patients, 44 NDS patients, and 39 HC. Executive functions were measured with the Mazes Subtest, Spatial Span Subtest, Letter Number Span Test, Color Trail Test, and Berg Card Sorting Test. Psychopathological symptoms were evaluated with the Positive and Negative Syndrome Scale, Brief Negative Symptom Scale, and Self-evaluation of Negative Symptoms. Compared to HC, both clinical groups performed poorer on cognitive flexibility, DS patients on verbal working memory, and NDS patients on planning. DS and NDS patients did not differ in executive functions, except planning, after controlling premorbid IQ and negative psychopathological symptoms. In DS patients, exacerbation had an effect on verbal working memory and cognitive planning; in NDS patients, positive symptoms had an effect on cognitive flexibility. Both DS and NDS patients presented deficits, affecting the former to a greater extent. Nonetheless, clinical variables appeared to significantly affect these deficits

The comparison between TP53 gene polymorphisms (c.[215G>C]) homozygotes and heterozygotes in Breast Cancer Patients: A clinicopathological analysis

Purpose: TP53 is a tumor suppressor gene which participates in regulation of cell cycle check points, DNA repair, and apoptosis. The aim of this study was to compare TP53 germ line gene polymorphisms (c.[215G>C]) wild – type homozygotes GG with heterozygotes GC according to clinicopathological factors.Methods: We reviewed the medical records of 87 (22% TP53 gene homozygotes and 78% heterozygotes) breast cancer patients who were diagnosed and treated in COI in Gliwice. Polymorphism profile was assessed by RFLP-PCR technique.Results: The presence of lobular invasive carcinoma was observed insignificantly more often in homozygotes, especially in the group of patients at the age below 50 years (29% vs. 4%, p = 0.095). Patients being TP53 gene heterozygotes had larger tumor size (T > 2) than homozygotes (16% vs. 5%, p = 0.450). There was observed a tendency to the presence of lymph node metastases (53% vs. 34%, p = 0.182) and higher Ki67 (> 20%) (69% vs. 46%, p = 0.209) in TP53 gene homozygotes. HER2 overexpression was associated with TP53 heterozygotes, especially in the group of patients at the age above 50 years (33% vs. 8%, p = 0.144). A negative receptor status was reported more frequently in homozygotes (43% vs.21%, p = 0.340) in patients with age below 50 years. Similarly higher histological grade G3 was detected more often in homozygotes in patients at the age below 50 years (80% vs. 33%, p = 0.130).Conclusion: TP53 gene homozygotes and heterozygotes differ from each other in respect of clinicopathological factors such as: histological type, lymph node metastases, higher Ki67 (> 20%), histological grade G3, ER/PR status, tumor size (T > 2), HER2 overexpression, cancer in family history and diabetes. Patient’s age was associated with the pathological characteristics of tumor