Inverting the Tourist Gaze

Nearly every philosopher, at some point, reflects upon the concept of beauty. In the European tradition, the first serious and systematic formulations of a theory of beauty was tackled by Plato and Plotinus in the fourth century BCE and second century CE, respectively. In the Eastern tradition, it was the towering figure of the tenth-century Indian philosopher Abhinavagupta who provided an extensive theory of beauty and aesthetics. In more recent times, plenty of thought has been given to cultural discourses on the perception of beauty, where the most notable among them include Edward Said’s work Orientalism, and John Urry’s The Tourist Gaze. In The Tourist Gaze, Urry fleetingly mentions the “minimal characteristics” of travel, such as “the intense pleasures” of fantasy and dreaming, but leaves them largely untouched. Even in his afterthoughts on the “tourist gaze,” Urry comments on the importance of visual experience and how its interpretation depends mostly on the viewer’s perspective, but stresses that this is contingent on the “various social practices” of organised tourism, rather than the internal experiences of individuals. Indeed, very little has been written on the interiority of travel, and even less on beauty as a numinous, inner experience enriched by the act of travelling

How to Look for Lines of Flight Today? Introduction

Jak dziś szukać linii ujścia? WstępHow to Look for Lines of Flight Today? Introductio

Searching for Biological Function of the Mysterious PA2504 Protein from Pseudomonas aeruginosa

For nearly half of the proteome of an important pathogen, Pseudomonas aeruginosa, the function has not yet been recognised. Here, we characterise one such mysterious protein PA2504, originally isolated by us as a sole partner of the RppH RNA hydrolase involved in transcription regulation of multiple genes. This study aims at elucidating details of PA2504 function and discussing its implications for bacterial biology. We show that PA2504 forms homodimers and is evenly distributed in the cytoplasm of bacterial cells. Molecular modelling identified the presence of a Tudor-like domain in PA2504. Transcriptomic analysis of a ΔPA2504 mutant showed that 42 transcripts, mainly coding for proteins involved in sulphur metabolism, were affected by the lack of PA2504. In vivo crosslinking of cellular proteins in the exponential and stationary phase of growth revealed several polypeptides that bound to PA2504 exclusively in the stationary phase. Mass spectrometry analysis identified them as the 30S ribosomal protein S4, the translation elongation factor TufA, and the global response regulator GacA. These results indicate that PA2504 may function as a tether for several important cellular factors

Effect of the polar-nonpolar liquid mixtures on pervaporative behaviour of perfluorinated sulfonic membranes in lithium form

International audienc

Long-term survival and nearly asymptomatic course of carcinoid tumour with multiple metastases (treated by surgery, chemotherapy, 90Y-DOTATATE, and LAR octreotide analogue): a case report

Carcinoids are the most common neuroendocrine tumours. They are usually slowly growing, located in the small intestine, secrete serotonin, and are characterized by long survival of patients, so prognosis is generally good. The most frequently encountered clinical presentations of carcinoids are intermittent abdominal pain and carcinoid syndrome (diarrhoea and flushing). Metastases worsen the prognosis and limit the survival of the patients. We report a case of carcinoid tumour with primary focus in the ileum, with an appendix infiltration, in a thirty-two-year-old woman with acute appendicitis symptoms only. Carcinoid was diagnosed postoperatively by histopathological examination. Nowadays, twenty-five years after the surgery, there is evidence of nearly asymptomatic numerous metastases. Only intermittent abdominal pain for about 1-2 years was reported. Partial metastases resection was performed, followed by chemotherapy, 90Y-DOTATATE and then long-acting release octreotide analogue therapy. In the meantime, severe chronic heart failure (NYHA IV) due to tricuspid combined valvular heart disease and pulmonary hypertension was diagnosed. Combined therapy, typical for chronic heart failure, together with long-acting octreotide analogue highly improved the patient’s heart sufficiency and reduced carcinoid syndrome symptoms. The only adverse events of octreotide therapy were hyperbilirubinaemia and itching. Long-term survival is typical for carcinoids, but 30-years survival has not been described in the literature yet.Rakowiak jest jednym z najczęstszych guzów neuroendokrynnych. Umiejscawia się w obrębie jelita cienkiego, zazwyczaj jako wolno rosnący guz wydzielający serotoninę. Pacjentów chorych na rakowiaka charakteryzuje długie przeżycie i dobre w większości przypadków rokowanie. Najczęstszymi objawami tego nowotworu są nawracające bóle w jamie brzusznej i objawy zespołu rakowiaka (biegunka i napadowe zaczerwienienia skóry - "flush"). Pojawienie się przerzutów pogarsza rokowanie oraz skraca czas przeżycia chorych. Opisany przypadek dotyczy 32-letniej kobiety z pierwotnym ogniskiem rakowiaka zlokalizowanym w jelicie krętym, naciekajacym wyrostek robaczkowy z objawami ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Rakowiak został zdiagnozowany pooperacyjnie na podstawie oceny histopatologicznej. Dwadzieścia pięć lat po zabiegu operacyjnym wykryto prawie bezobjawowe liczne ogniska przerzutowe. Chora w wywiadzie wymieniła jedynie nawracające bóle w jamie brzusznej w okresie 1-2 lat przed rozpoznaniem przerzutów. W trakcie zabiegu operacyjnego usunięto część guzów przerzutowych, a następnie poddano pacjentkę chemioterapii, leczeniu 90Y-DOTATATE, a następnie preparatami oktreotydu LAR. W międzyczasie rozpoznano przewlekłą, ciężką niewydolność serca (NYHA IV) w przebiegu złożonej wady zastawki trójdzielnej serca oraz nadciśnienia płucnego. Złożona terapia, typowa dla przewlekłej niewydolności serca razem z długodziałającym analogiem oktreotydu znacznie poprawiły wydolność serca oraz zredukowały objawy zespołu rakowiaka. Jedynym działaniem niepożądanym terapii oktreotydem były hiperbilirubinemia oraz świąd. Długi okres przeżycia jest typowy dla rakowiaka, jednak 30-letnie przeżycie nie było dotychczas opisywane w literaturze

Ab-initio study of cationic polymeric membranes in water and methanol

International audienc

The relationship between markers of airway inflammation and thickness of the basement membrane in patients with asthma

Wstęp: Zapalenie i przebudowa (remodeling) ścian oskrzeli należą do najbardziej charakterystycznych cech astmy. Powszechnie się uważa, że zmiany strukturalne są konsekwencją przewlekłego zapalenia toczącego się w drogach oddechowych. Pojawiają się jednak opinie świadczące o tym, że remodeling i zapalenie są zupełnie odrębnymi procesami. Wciąż trwają badania, które mają na celu ocenę związku między zapaleniem a przebudową oskrzeli. Celem pracy była próba opisania zależności pomiędzy badanymi wskaźnikami zapalenia dróg oddechowych a remodelingiem określanym na podstawie grubości błony podstawnej u chorych na astmę w stabilnym okresie choroby. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 18 chorych na astmę (M/K 9/9, średni wiek badanych 36 ± 15 lat). Czas trwania objawów wynosił 12,7 ± 11,5 roku. Chorzy nie stosowali leków przeciwzapalnych przez okres co najmniej 3 miesięcy poprzedzających włączenie do badania. U każdego chorego przeprowadzono indukcję plwociny i badanie bronchofiberoskopowe z BAL i pobieraniem wycinków z oskrzeli. Oceniano liczbę całkowitą i skład komórkowy plwociny i BALF. Grubość błony podstawnej oceniano po zabarwieniu preparatów hematoksyliną i eozyną w mikroskopie świetlnym, przy użyciu programu komputerowego. Wyniki: Grubość błony podstawnej w uzyskanych wycinkach błony śluzowej oskrzeli wyniosła średnio 12,9 ± 2,8 μm (zakres: 8,5-20,7 μm). Całkowita liczba komórek w plwocinie wynosiła 3,4 ± 2,7 × 106/ml, natomiast w BALF 9,7 ±10,2 × 106/ml. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy składem komórkowym plwociny i BALF. Nie wykazano także żadnej korelacji między grubością błony podstawnej a składem komórkowym indukowanej plwociny i BALF. Grubość błony podstawnej nie korelowała z czasem trwania czy stopniem nasilenia choroby. Wnioski: W grupie chorych na astmę nie stwierdzono korelacji pomiędzy grubością błony podstawnej a całkowitą liczbą komórek ani też liczbą eozynofilów w BALF i/lub plwocinie indukowanej.Introduction: Airway inflammation and remodeling are well recognized features of asthma. Remodeling is usually regarded as a consequence of chronic inflammation, however there are also data suggesting that remodeling is a relatively independent process in asthma. Neither inflammation nor remodeling is a uniform process. Thus the precise relationship between markers of inflammation and different patterns of remodeling are still matter of investigations. The aim of the study was to assess the relationship between total and differential cell count in induced sputum (IS) and BALF, and thickness of the basement membrane (BM) in patients with stable asthma. Material and methods: 18 patients with asthma (M/F 9/9, mean age 36 ± 15 yrs). Duration of symptoms amounted to 12.7 ± 11.5 years. Patients who have not been treated with steroids for at least 3 months were enrolled to the study. All patients underwent sputum induction and fiberoptic bronchoscopy with BAL and bronchial biopsies. Total and differential cell counts were measured in induced sputum and BALF. Light-microscopic measurements of BM thickness were performed in hematoxylin-eosin stained slides of bronchial wall specimens with semi-automatic software analysis. Results: Mean BM thickness was 12.9 ± 2.8 μm (range: 8.5–20.7 μm). Total sputum cell count was 3.4 ± 2.7 × 106 cells/ml, whereas in BALF 9.7 ± 10.2 × 106 cells/ml. There was no correlation between differential cell count in induced sputum and BALF. No significant correlations between BM thickness and total and differential cell count in IS and BALF were observed. There also was no correlation between BM thickness and length of asthma duration or degree of the disease. Conclusions: There was no relationship between BM thickness and total number of cells nor number of eosinophils in BALF and/or IS

Skrzepliny wewnątrzsercowe w zatorowości płucnej a priori niewysokiego ryzyka: dylematy terapeutyczne

Pulmonary embolism (PE) of a priori non high risk according to ESC guidelines, but coexisting with intracardiac thrombi ispotentially a life threatening disease. The recommendations regarding therapy in such situations are not clear. We report twocases of PE with coexisting intracardiac thrombi. The 74 year-old woman was admitted after previous cardiac arrest in thecourse of PE with the presence of intracardiac thrombi in right ventricle. Due to lack of clinical improvement during heparinadministration she was treated with thrombolysis. The 72 year-old obese woman with hypertension, diabetes and previousstroke with right-sided paresis was admitted after 2 episodes of loss of consciousness, with intracardiac thrombus in bothright and left heart. Due to contraindications to both surgery and thrombolysis, she was treated with heparin. Both womenrecovered successfully. These cases illustrate the importance of individual treatment strategy