Ocena związku między omentyną-1 a markerami metabolizmu kostnego i cytokinami systemu RANKL/RANK/OPG u dziewcząt z jadłowstrętem psychicznym

  Introduction: Omentin-1, secreted by visceral adipose tissue, has been indicated in the regulation of bone metabolism in girls with anorexia nervosa (AN). The aim of the study was to evaluate the relationship between omentin-1 and bone metabolism in girls with AN as well as the potential involvement of OPG and RANKL in this relationship. Material and methods: Serum omentin-1, OC, CTx, OPG, and sRANKL were determined by ELISA in 49 girls with AN and in 30 healthy controls, aged 13 to 17 years. Results: Girls with AN exhibited significant reduction in body weight, BMI, and Cole index as well as a significant increase in serum omentin-1 levels, compared to healthy participants. These changes were associated with a significant decrease in serum OC and CTx levels and a significant increase in OPG and sRANKL while the OC/CTx and OPG/sRANKL ratios were significantly decreased. BMI and the Cole index correlated negatively and significantly with omentin-1 levels, positively with CTx levels and the OC/CTx ratio in the control group (C), girls with AN, and all study participants (C + AN). Girls with AN showed a significant negative correlation between BMI, the Cole index, and OPG levels. The combined group (C + AN) showed a significant positive correlation between BMI, the Cole index, and the OPG/sRANKL ratio. Omentin-1 levels correlated negatively and significantly with OC and CTx levels as well as with the OC/CTx and OPG/sRANKL ratios in the C, AN, and C + AN groups. Conclusions: The relationship between omentin-1, bone markers, and the OC/CTx and OPG/sRANKL ratios observed in girls with AN indicates the involvement of this adipokine in the regulation of dynamic balance between bone formation and resorption processes. Omentin-1 might exert a negative effect on bone remodelling in girls with AN by inhibiting both bone formation and resorption. The OPG/sRANKL system plays an important role in the latter. (Endokrynol Pol 2015; 66 (6): 514–520)    Wstęp: Sugeruje się, że omentyna-1 produkt wisceralnej tkanki tłuszczowej, może współuczestniczyć w regulacji metabolizmu kostnego u dziewcząt z jadłowstrętem psychicznym (AN). Celem pracy była ocena związku między omentyną-1 a metabolizmem kostnym u dziewcząt z AN z uwzględnieniem ewentualnego udziału OPG i RANKL w mechanizmie powiązań między nimi. Materiał i metody: U 49 dziewcząt z AN i 30 zdrowych w wieku 13–17 lat oceniono stężenia omentyny-1, OC, CTx, OPG i sRANKL w surowicy metodą ELISA. Wyniki: U dziewcząt z AN wykazano istotne zmniejszenie masy ciała, wskaźnik masy ciała (BMI), wskaźnika Cole’a oraz znamienny wzrost stężenia omentyny-1 w surowicy w porównaniu z grupą dziewcząt zdrowych. Zmianom tym towarzyszyła znamienna supresja stężeń OC, CTx oraz wzrost stężeń OPG i sRANKL w surowicy przy istotnie obniżonych wartościach wskaźników OC/CTx i OPG/sRANKL. Wartości wskaźników BMI i Cole’a korelowały istotnie ujemnie ze stężeniami omentyny-1 oraz dodatnio ze stężeniami CTx i wartościami wskaźnika OC/CTx w grupie kontrolnej (C), u dziewcząt z AN i u wszystkich dziewcząt łącznie (grupa C + AN). Znamienną ujemną korelację między wartościami wskaźników BMI i Cole’a a stężeniami OPG stwierdzono w grupie dziewcząt z AN. U dziewcząt grupy C + AN wykazano natomiast istotną dodatnią korelację między wartościami wskaźników BMI i Cole’a a wskaźnikiem OPG/sRANKL. Stężenia omentyny-1 korelowały istotnie ujemnie ze stężeniami OC, CTx i wartościami wskaźników OC/CTx i OPG/sRANKL w grupach: C, AN oraz C + AN. Wnioski: Wykazana zależność między omentyną-1 a markerami kostnymi oraz wskaźnikami OC/CTx i OPG/sRANKL u dziewcząt z AN wskazuje na udział tej adipokiny w regulacji dynamicznej równowagi między procesami kościotworzenia i resorpcji kości. Omentyna-1 działa niekorzystnie na remodeling kostny u dziewcząt z AN wpływając zarówno na tworzenie tkanki kostnej, jak i jej resorpcję. W tym ostatnim mechanizmie istotną rolę odgrywa układ OPG/sRANKL. (Endokrynol Pol 2015; 66 (6): 514–520)

5α,6α-Epoxyphytosterols and 5α,6α-Epoxycholesterol Increase Nitrosative Stress and Inflammatory Cytokine Production in Rats on Low-Cholesterol Diet

Objective. Oxidized cholesterol derivatives are compounds with proven atherogenic and mutagenic effects. However, little is known about the effect of oxidized plant sterol derivatives (oxyphytosterols), whose structure is similar to the one of oxycholesterols. Our previous studies indicate that they have a similar profile of action, e.g., both exacerbate disorder of lipid metabolism and oxidative stress in experimental animals. The aim of the present study was to assess the effect of epoxycholesterol and epoxyphytosterols (mainly sitosterol) on the severity of nitrosative stress and the concentration of selected proinflammatory cytokines in blood and liver tissue of rats on a low-cholesterol diet. Material and Methods. Forty-five male Wistar rats were fed with feed containing 5α,6α-epoxyphytosterols (ES group, n: 15), 5α,6α-epoxycholesterol (ECh group, n: 15), and oxysterol-free feed (C group, n: 15) for 90 days (daily dose of oxysterols: 10 mg/kg). At the end of the experiment, nitrotyrosine, TNF-α, IL-1β, IL-6, and lipid metabolism parameters were determined in blood serum. Furthermore, nitrotyrosine, TNF-α, cholesterol, and triglyceride content were determined in liver homogenates. Results. Serum nitrotyrosine, IL-1β, and TNF-α concentrations as well as TNF-α content in the liver were significantly higher in both groups exposed to oxysterols (ECh and ES groups) as compared to the C group. The serum IL-6 level and nitrotyrosine content in the liver were significantly higher in the ECh group, as compared to the C and ES groups. There was evidence to support the dyslipidemic effect of studied compounds. Conclusions. The results indicate that oxidized plant sterols have a similar toxicity profile to that of oxycholesterols, including nitrosative stress induction, proinflammatory effect, and impaired lipid metabolism

Wybrane cytokiny prozapalne, metabolizm kostny, osteoprotegeryna i ligand receptora aktywatora czynnika jądrowego-kB u dziewcząt z jadłowstrętem psychicznym

  Introduction: It has been indicated that disturbances in the production of certain pro-inflammatory cytokines might contribute to the development of osteoporosis in girls with anorexia nervosa (AN). The aim of the study was to determine whether girls with AN exhibited a relationship between IL-1β, IL-6, TNF-α, bone turnover markers (OC and CTx), OPG, sRANKL, and the OPG/sRANKL ratio. Material and methods: Serum IL-1β, IL-6, TNF-α, OC, CTx, OPG, and sRANKL were determined by ELISA in 59 girls with AN and in 17 healthy counterparts, aged 13 to 17 years. Results: Girls with AN showed significant reduction in body weight, BMI, BMI-SDS, and Cole index compared to the controls. These changes were associated with a significant increase in IL-1β, IL-6, TNF-α, OPG, and sRANKL concentrations and a decrease in bone markers and the OPG/sRANKL ratio. Significant negative correlations were found between BMI, the Cole index and CTx, OPG (girls with AN); between BMI and OC, CTx as well as the Cole index and CTx (the control group — C); between BMI, the Cole index and IL-β1, IL-6, TNF-α, CTx in all study participants (group AN+C). The combined group AN+C also exhibited positive correlation between BMI, the Cole index, and the OPG/sRANKL ratio. Girls with AN showed positive correlations between IL-1β, IL-6, and CTx as well as between TNF-α and sRANKL whereas the correlation between TNF-α and the OPG/sRANKL ratio was negative (IL-6 and IL-1β were identified to be independent predictors of CTx, TNF-α and IL-6 independently predicted sRANKL while TNF-α, IL-6, and IL-1β were independent predictors of the OPG/sRANKL ratio). The control participants exhibited negative correlations between IL-1β and OPG and positive correlations between IL-1β and sRANKL (IL-1β was found to be an independent predictor of OPG and sRANKL). In the AN+C group, IL-1β correlated negatively with OC and OPG and positively with sRANKL, while IL-6 and TNF-α positively correlated with CTx (IL-6 and TNF-α turned out to be independent predictors of CTx, IL-1β of OPG while IL-6, TNF-α, and IL-1β were independent predictors of sRANKL and the OPG/sRANKL ratio). Conclusions: The relationship between the nutritional status and IL-1β, IL-6, and TNF-α concentrations as well as bone status indicators seems to indicate that abnormalities observed regarding the concentrations of pro-inflammatory cytokines and bone remodelling in girls with AN might result from malnutrition. Correlations between IL-1β, IL-6, TNF-α, bone markers, OPG, its ligand sRANKL, and/or the OPG/sRANKL ratio suggest potential involvement of these cytokines in the mechanism underlying the lack of the expected bone mineral density increase in adolescent girls. (Endokrynol Pol 2015; 66 (4): 313–321)    Wstęp: Istnieją sugestie, że zaburzenia w wytwarzaniu niektórych cytokin prozapalnych mogą współuczestniczyć w mechanizmie prowadzącym do rozwoju osteoporozy u dziewcząt z jadłowstrętem psychicznym (AN, anorexia nervosa). Celem pracy było wykazanie, czy u dziewcząt z AN istnieje związek między IL-1β, IL-6, TNF-α, markerami obrotu kostnego (OC i CTx), OPG, sRANKL i wskaźnikiem OPG/sRANKL. Materiał i metody: U 59 dziewcząt z AN i 17 zdrowych w wieku 13–17 lat oceniono stężenia IL-1β, IL-6, TNF-α, OC, CTx, OPG i sRANKL w surowicy metodą ELISA. Wyniki: U dziewcząt z AN wykazano istotne obniżenie masy ciała, BMI, BMI-SDS oraz wskaźnika Cole’a w porównaniu z grupą kontrolną. Zmianom tym towarzyszył istotny wzrost stężeń IL-1β, IL-6, TNF-α, OPG, sRANKL przy zmniejszonym stężeniu markerów kostnych i obniżonym wskaźniku OPG/sRANKL. Wykazano ujemną korelację między wskaźnikami BMI i Cole’a a CTx i OPG (dziewczęta z AN); między BMI a OC i CTx oraz między wskaźnikiem Cole’a a CTx (grupa kontrolna — C); między wskaźnikami BMI i Cole’a a IL-β1, IL- 6, TNF-α, CTx (u wszystkich badanych łącznie: grupa AN+C). W grupie AN+C wskaźniki BMI i Cole’a korelowały ponadto dodatnio z wskaźnikiem OPG/sRANKL. U dziewcząt z AN stwierdzono dodatnią korelację między IL-1β i IL-6 a CTx, a także między TNF-α a sRANKL oraz ujemną między TNF-α a wskaźnikiem OPG/sRANKL (udokumentowano, że IL-6 i IL-1β są niezależnymi predyktorami dla CTx, TNF-α i IL-6 dla sRANKL a TNF-α, IL-6 i IL-1β dla wskaźnika OPG/sRANKL). W grupie kontrolnej IL-1β korelowała ujemnie z OPG a dodatnio z sRANKL (stwierdzono, że IL-1β jest niezależnym predyktorem dla OPG i sRANKL). W grupie AN+C zanotowano ujemną korelację między IL-1β a OC i OPG, a dodatnią między IL-1β a sRANKL oraz między IL-6 i TNF-α a CTx (wykazano, że IL-6 i TNF-α są niezależnymi predykatorami dla CTx, IL-1β dla OPG a IL-6, TNF-α i IL-1β dla sRANKL i wskaźnika OPG/sRANKL). Wnioski: Wykazana zależność między stopniem odżywienia a stężeniami IL-1β, IL-6, TNF-α oraz wykładnikami stanu kośćca może świadczyć o tym, że przyczyną obserwowanych nieprawidłowości w stężeniach badanych cytokin prozapalnych i przebudowie tkanki kostnej u dziewcząt z AN może być niedożywienie. Istnienie powiązań między stężeniami IL-1β, IL-6, TNF-α a markerami kostnymi, OPG, jej liganden sRANKL i/lub wskaźnikiem OPG/sRANKL wskazuje na możliwy współudział wymienionych cytokin w mechanizmie prowadzącym do braku oczekiwanego wzrostu gęstości mineralnej kości u dziewcząt w okresie dorastania. (Endokrynol Pol 2015; 66 (4): 313–321)

miR-125b-5p, miR-155-3p, and miR-214-5p and target E2F2 gene in oral squamous cell carcinoma

It is known that E2F2 (E2F transcription factor 2) plays an important role as controller in the cell cycle. This study aimed to analyse the expression of the E2F2 gene and E2F2 protein and demonstrate E2F2 target microRNAs (miRNAs) candidates (miR-125b-5p, miR-155-3p, and miR-214-5p) in oral squamous cell carcinoma tumour and margin samples. The study group consisted 50 patients. The E2F2 gene and miRNAs expression levels were assessed by qPCR, while the E2F2 protein was assessed by ELISA. When analysing the effect of miRNAs expression on E2F2 gene expression and E2F2 protein level, we observed no statistically significant correlations. miR-125b-5p was downregulated, while miR-155-3p, and miR-214-5p were upregulated in tumour samples compared to margin. We observed a difference between the miR-125b-5p expression level in smokers and non-smokers in margin samples. Furthermore, HPV-positive individuals had a significantly higher miR-125b-5p and miR-214-5p expression level compared to HPV-negative patients in tumour samples. The study result showed that the E2F2 gene is not the target for analysed miRNAs in OSCC. Moreover, miR-155-3p and miR-125b-5p could play roles in the pathogenesis of OSCC. A differential expression of the analysed miRNAs was observed in response to tobacco smoke and HPV status

miR-125b-5p, miR-155-3p, and miR-214-5p and target E2F2 gene in oral squamous cell carcinoma

It is known that E2F2 (E2F transcription factor 2) plays an important role as controller in the cell cycle. This study aimed to analyse the expression of the E2F2 gene and E2F2 protein and demonstrate E2F2 target microRNAs (miRNAs) candidates (miR-125b-5p, miR-155-3p, and miR-214-5p) in oral squamous cell carcinoma tumour and margin samples. The study group consisted 50 patients. The E2F2 gene and miRNAs expression levels were assessed by qPCR, while the E2F2 protein was assessed by ELISA. When analysing the effect of miRNAs expression on E2F2 gene expression and E2F2 protein level, we observed no statistically significant correlations. miR-125b-5p was downregulated, while miR-155-3p, and miR-214-5p were upregulated in tumour samples compared to margin. We observed a difference between the miR-125b-5p expression level in smokers and non-smokers in margin samples. Furthermore, HPV-positive individuals had a significantly higher miR-125b-5p and miR-214-5p expression level compared to HPV-negative patients in tumour samples. The study result showed that the E2F2 gene is not the target for analysed miRNAs in OSCC. Moreover, miR-155-3p and miR-125b-5p could play roles in the pathogenesis of OSCC. A differential expression of the analysed miRNAs was observed in response to tobacco smoke and HPV status

The blood concentration of intercellular adhesion molecule-1 (sICAM-1) and vascular cell adhesion molecule-1 (sVCAM-1) in patients with active thyroid-associated orbitopathy before and after methylprednisolone treatment

Background: The soluble forms of vascular cell adhesion molecule-1 (sVCAM-1) and intercellular adhesion molecule-1 (sICAM-1) have been found to be increased in the blood of patients with Graves´ disease. The aim of this study is evaluation of the serum concentrations of soluble forms of adhesion molecules ICAM-1 and VCAM-1 in patients with thyroid-associated orbitopathy (TAO) before and after methylprednisolone treatment. Material and methods: The study was performed in 40 Graves´disease, hyperthyroid and euthyroid patients with a clinically active form of TAO. Serum concentrations of sVCAM-1 and sICAM-1 in TAO patients were determined by enzymelinked immunoabsorbent assay (ELISA) before and after intensive pulse methylprednisolone treatment. Results: We did not find any significant changes in the studied parameters between TAO patients with hyperthyroidism and those with euthyroidism. The serum concentrations of sICAM-1 and sVCAM-1 were significantly increased in patients with TAO before methylprednisolone therapy when compared with the control group. After treatment serum concentrations of sICAM-1 and sVCAM-1 decreased significantly but were still significantly higher than for the control group. Conclusion: From the results obtained we can conclude that Graves´ orbitopathy itself but not thyroid function is probably responsible for the elevated level of the adhesion molecules studied.Wstęp: Stężenie rozpuszczalnych form cząstek adhezyjnych między innymi międzykomórkowej cząstki adhezyjnej-1 (sICAM-1) oraz naczyniowej cząstki adhezyjnej-1 wzrasta w surowicy krwi chorych na chorobę Gravesa. Celem pracy była ocena stężenia sICAM-1oraz sVCAM-1 u chorych na chorobę Gravesa powikłaną aktywną formą orbitopatii tarczycowej przed oraz po leczeniu immunosupresyjnym. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w grupie 40 chorych na chorobę Gravesa (w stanie hyper- oraz eutyreozy) powikłaną wystąpieniem aktywnej formy orbiopatii tarczycowej. Stężenie sICAM-1oraz sVCAM-1 w surowicy krwi oznaczano metodą immunoenzymatyczną (ELISA) przed oraz po leczeniu pulsami dożylnymi metylprednisolonu. Wyniki: Nie wykazano istotnej statystycznie różnicy w stężeniu badanych cząstek adhezyjnych między chorymi na chorobę Gravesa w stanie nadczynności tarczycy oraz w eutyreozie powikłaną aktywną orbitopatią tarczycową. Stężenie sICAM- 1 oraz sVCAM-1 było znamiennie statystycznie podwyższone u chorych przed leczeniem pulsami metylprednisolonu w porównaniu z grupą kontrolną. Po leczeniu stężenie cząstek adhezyjnych uległo znamiennemu statystycznie obniżeniu. Wnioski: Na podstawie uzyskanych wyników można wnioskować, że prawdopodobnie orbitopatia tarczycowa, a nie stan metaboliczny tarczycy, odpowiedzialny jest za wzrost stężenia badanych cząstek adhezyjnych

The association of functional polymorphisms in genes encoding growth factors for endothelial cells and smooth muscle cells with the severity of coronary artery disease

Associations of genotype with the Gensini score among patients without previous MI. (DOCX 14 kb

Novel inflammatory biomarkers may reflect subclinical inflammation in young healthy adults with obesity

Introduction: Obesity is often accompanied by low-grade inflammation. In recent years a few blood-based inflammatory markers — neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR), derived neutrophil-to-lymphocyte ratio (dNLR), platelet-to-lymphocyte ratio (PLR), lymphocyteto-monocyte ratio (LMR), and monocyte-to-high-density lipoprotein ratio (MHR) — have been identified. They have been proven to correlate well with established inflammatory markers such as hsCRP and have a prognostic value among others in patients with coronary artery disease, heart failure, and malignancies. The aim of the study was to find markers associated with obesity in young heathy adults. Material and methods: The study group included 321 young healthy adults aged 18-35 years (210 males and 111 females). Partial least squares regression analysis was used to find variables associated with body mass index (BMI). Analysed variables included complete blood count, lipid profile, sex hormone levels, acute-phase protein levels, and blood-based inflammatory markers. Results: Variables with the strongest association with BMI in the group of men were HDL% and apolipoprotein B, and in the group of women, HDL, HDL%, triglycerides, and MHR. Novel inflammatory markers were not associated with BMI, except MHR. We found significant (p < 0.001) correlations between novel biomarkers (NLR, dNLR) and hsCRP and fibrinogen levels in the group of subjects with obesity. Conclusions: Blood-based inflammatory markers significantly correlate with hsCRP and fibrinogen in young healthy adults with obesity, which may reflect the subclinical inflammation in this group of individuals