Legalizm czy dobro dziecka – problem pierwszeństwa zasad konstytucyjnych przy odebraniu dziecka z rodziny w sytuacji kryzysowej

Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, która z konstytucyjnych zasad: legalizmu, czy dobra dziecka powinna mieć pierwszeństwo przy odebraniu dziecka przez Policję w sytuacji kryzysowej. Na wstępie wyjaśniono relacje między zasadą prawną a normą prawną. Przedstawiono kwestię bezpośredniego stosowania konstytucji w polskim systemie prawa oraz prawo obywatela do złożenia skargi konstytucyjnej. Analizie poddano konstytucyjne zasady: legalizmu i dobra dziecka. Omówiono rolę pieczy zastępczej, jako czasowej alternatywy w przypadkach niemożności sprawowania opieki przez rodziców oraz zdefiniowano sytuację kryzysową uzasadniającą odebranie dzieci z rodziny i przekazanie ich pod pieczę zastępczą. W oparciu o orzecznictwo sądów, sformułowano uwagi de lege lata, wskazując nadrzędność zasady legalizmu. Podsumowując, poddano krytyce przyjęte przez ustawodawcę rozwiązania i w oparciu o analizę porównawczą sformułowano postulaty o charakterze de lege ferenda

Comprehensive Evaluation of the Biological Properties of Surface-Modified Titanium Alloy Implants

An increasing interest in the fabrication of implants made of titanium and its alloys results from their capacity to be integrated into the bone system. This integration is facilitated by different modifications of the implant surface. Here, we assessed the bioactivity of amorphous titania nanoporous and nanotubular coatings (TNTs), produced by electrochemical oxidation of Ti6Al4V orthopedic implants' surface. The chemical composition and microstructure of TNT layers was analyzed by X-ray photoelectron spectroscopy (XPS) and X-ray diffraction (XRD). To increase their antimicrobial activity, TNT coatings were enriched with silver nanoparticles (AgNPs) with the chemical vapor deposition (CVD) method and tested against various bacterial and fungal strains for their ability to form a biofilm. The biointegrity and anti-inflammatory properties of these layers were assessed with the use of fibroblast, osteoblast, and macrophage cell lines. To assess and exclude potential genotoxicity issues of the fabricated systems, a mutation reversal test was performed (Ames Assay MPF, OECD TG 471), showing that none of the TNT coatings released mutagenic substances in long-term incubation experiments. The thorough analysis performed in this study indicates that the TNT5 and TNT5/AgNPs coatings (TNT5-the layer obtained upon applying a 5 V potential) present the most suitable physicochemical and biological properties for their potential use in the fabrication of implants for orthopedics. For this reason, their mechanical properties were measured to obtain full system characteristics

Krioablacja balonowa migotania przedsionków u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca i kardiologicznym urządzeniem wszczepialnym

Background: Pulmonary vein isolation with cryoballoon catheter ablation (CCB) is an effective method of treatment in patients with atrial fibrillation (AF), but in patients with heart failure (HF) the role of CCB remains unknown. Aim: The aim of the study was to assess the feasibility, effectiveness, and safety of CCB in patients with HF and cardiac im­plantable electronic devices (CIEDs), the impact of the procedure on symptoms, and echocardiographic parameters. Methods: Thirty consecutive HF patients with left ventricular ejection fraction (LVEF) ≤ 40% and CIED, referred for CCB of AF, were included. Procedural parameters were compared to a group of 59 consecutive patients without cardiac diseases referred for CCB (control group). Results: The number of veins ablated per patient was smaller and application was performed less frequently in the right inferior pulmonary vein in the HF group compared with the control group (66.7% vs. 88.1%; p = 0.01, respectively). In two (6.7%) patients from the HF group and in five (8.5%) from the control group procedure-related complications occurred (p = 0.76). After six months 21 HF patients (70%), after one year 13 (43%), and after 625 days only three (10%) were free from arrhythmia. AF burden was significantly reduced after six months compared to the pre-ablation period (18.5% vs. 52.9%; p = 0.001). New York Heart Association and European Heart Rhythm Association classes were both significantly (p < 0.001) reduced and LVEF was higher after six months in the HF patients. Conclusions: Safety and feasibility of CCB for AF in HF patients with CIED are comparable to subjects with structurally nor­mal heart; however, stable positioning of the balloon in the right inferior pulmonary vein may be more challenging. Although late recurrences are common, ablation reduces arrhythmia burden and leads to a long-term improvement of symptoms and echocardiographic indices.WstępKrioablacja balonowa ujść żył płucnych (CCB) jest skuteczną metodą leczenia pacjentów z migotaniem przedsionków (AF), ale rola tego zabiegu u chorych z niewydolnością serca (HF) nie została dotychczas wystarczająco ustalona. Cele Celem pracy była ocena możliwości wykonania, skuteczności oraz bezpieczeństwa CCB u pacjentów z HF i wszczepionym urządzeniem kardiologicznym (CIED) oraz wpływ zabiegu na objawy kliniczne i parametry echokardiograficzne. MetodyDo badania włączono 30 kolejnych pacjentów z HF i AF oraz frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) ≤40% i CIED poddanych zabiegowi CCB. Parametry okołozabiegowe porównano z grupą kontrolną, do której włączono 59 kolejnych chorych z AF i strukturalnie zdrowym sercem poddanych również zabiegowi CCB. WynikiLiczba zablowanych żył płucnych/pacjenta była niższa, a aplikacje były wykonane rzadziej w zakresie prawej dolnej żyły płucnej wśród chorych z HF (6.7% vs.88.1% vs grupa kontrolna;P=0.01). Powikłania związane z zabiegiem wystąpiły u 2 pacjentów (6.7%) z grupy HF oraz u 5 badanych (8.5%) z grupy kontrolnej (P=NS). Po 6 miesiącach 21/30 chorych (70%) z HF, po roku 13 (43%), a po 625 dniach od zabiegu tylko 3 (10%) chorych było wolnych od arytmii. Ładunek AF (AF burden) był znamiennie niższy po 6 miesiącach od zabiegu w porównaniu z okresem przedzabiegowym (18.5 vs 52.9%;P=0.001) i granicznie niższy po 267 dniach (29.4%;P=0.05). Klasa czynnościowa NYHA oraz EHRA były znamiennie niższe (P<0.001), a LVEF wyższa 6 miesięcy po zabiegu. WnioskiBezpieczeństwo i możliwość wykonania zabiegu CCB u chorych z HF i AF oraz CIED jest porównywalne z zabiegiem wykonywanym u pacjentów z AF bez strukturalnej choroby serca. Mimo iż, nawroty arytmii są częste, ablacja redukuje ładunek arytmii oraz prowadzi do poprawy klinicznej i echokardiograficznej

Contrast-induced acute kidney injury in patients undergoing cardiac resynchronization therapy—incidence and prognostic importance. Sub-analysis of data from randomized TRUST CRT trial

INTRODUCTION: Because data on contrast-induced acute kidney injury (CI-AKI) in patients undergoing cardiac resynchronization therapy (CRT-D) are scarce, we aimed to assess the incidence, natural course and prognostic importance of this syndrome in CRT recipients. METHODS: Study population consisted of 100 consecutive patients enrolled into the Triple Site Versus Standard Cardiac Resynchronization (TRUST CRT) trial, who were treated with CRT-D. Two patients were excluded up to 3 months after randomization and not analysed further. CI-AKI was defined as a rise in serum creatinine of at least 26.5 μmol/L (0.3 mg/dL) within 48 h after contrast exposure, or at least 50 % increase from the baseline value during index hospital stay with CRT-D implantation according to KDIGO Clinical Practice Guideline for Acute Kidney Injury. RESULTS: Among 98 subjects of TRUST CRT trial, 10 patients (10.2 %) developed CI-AKI after CRT-D implantation. In patients with glomerular filtration rate (GFR) <60 mL/min/1.73 m(2) on admission, the incidence of CI-AKI was almost twofold (15.4 %) higher than in subjects with GFR ≥60 (8.3 %). CRT-D recipients with CI-AKI had significantly higher mortality rate (50.0 %) compared to those without CI-AKI (17.0 %) during 30 months of follow-up (logrank p = 0.012). Multivariate Cox regression analysis showed CI-AKI as significant and independent risk factor for death in CRT-D recipients (hazard ratio 5.71; 95 % CI 5.16–6.26; p = 0.001). CONCLUSIONS: Contrast-induced acute kidney injury is a serious and frequent procedural complication of CRT-D implantation with a significant negative influence on long-term survival. The results suggest that clinical evaluation regarding renal function should be considered in CRT-D recipients, both before and after device implantation

Anticoagulation Prior to COVID-19 Infection Has No Impact on 6 Months Mortality: A Propensity Score&ndash;Matched Cohort Study

The coronavirus disease 2019 (COVID-19) shows high incidence of thromboembolic events in humans. In the present study, we aimed to evaluate if anticoagulation prior to COVID-19 infection may impact clinical profile, as well as mortality rate among patients hospitalized with COVID-19. The study was based on retrospective analysis of medical records of patients with laboratory confirmed SARS-CoV-2 infection. After propensity score matching (PSM), a group of 236 patients receiving any anticoagulant treatment prior to COVID-19 infection (AT group) was compared to 236 patients without previous anticoagulation (no AT group). In 180 days, the observation we noted comparable mortality rate in AT and no AT groups (38.5% vs. 41.1%, p = 0.51). Similarly, we did not observe any statistically significant differences in admission in the intensive care unit (14.1% vs. 9.6%, p = 0.20), intubation and mechanical ventilation (15.0% vs. 11.6%, p = 0.38), catecholamines usage (14.3% vs. 13.8%, p = 0.86), and bleeding rate (6.3% vs. 8.9%, p = 0.37) in both groups. Our results suggest that antithrombotic treatment prior to COVID-19 infection is unlikely to be protective for morbidity and mortality in patients hospitalized with COVID-19