Ocena skuteczności klipsowania tętniaków wewnątrzczaszkowych w terminie odległym za pomocą angiografii tomografii komputerowej

Background and purpose The aim of this retrospective study was to assess the effectiveness of aneurysm clipping by computed tomography angiography (CTA) in a long-term follow-up. Material and methods The CTA examination was performed in 119 patients who had 143 aneurysms clipped. The examinations were performed 3 to 11 years (mean 6 years) after clipping using a GE Lightspeed PRO16 scanner. Results In all cases but one, good quality CTA images, suitable for evaluation of the arteries around the clip site, were obtained. Complete aneurysm closure without neck remnant or regrowth was confirmed in 137 (96%) aneurysms. In 4 (3%) cases, neck remnants were detected (2 on the anterior communicating artery [AComA] and 2 on the middle cerebral artery [MCA]). A total clip slippage from the aneurysm dome was revealed in 1 case. One case of aneurysm re-rupture was noted, 11 years after clipping. The rebleeding was caused by AComA aneurysm regrowth. Among these 6 patients with unsatisfactory clipping, 2 required further treatment and 4 remain under observation. Nineteen ‘de novo’ aneurysms in other locations were found in 14 (12%) patients. Summing up all of the pathological findings in the study group, there were 18 (15%) patients who needed further management including close surveillance or re-treatment. Conclusions Computed tomography angiography is a simple and reliable method of aneurysm clipping evaluation. The long-term follow-up CTA confirmed the permanent and complete obliteration of 96% of the aneurysms. The rate of unsatisfactory aneurysm closure was 4%, but only 1.4% needed re-treatment during a mean follow-up of 6 years. The annual risk of aneurysm re-rupture was 0.1%.Wstęp i cel pracy Celem niniejszej retrospektywnej pracy była ocena skuteczności klipsowania tętniaków wewnątrzczaszkowych w odległym terminie po operacji za pomocą angiografii tomografii komputerowej (angio-TK). Materiał i metody Angio-TK wykonano u 119 pacjentów ze 143 zaklipsowanymi tętniakami. Badania przeprowadzano w ciągu 3–11 lat od operacji (średnio 6 lat) aparatem CT GE Lightspeed PRO16. Wyniki U wszystkich pacjentów, poza jednym, uzyskano obrazy pozwalające na wiarygodną ocenę naczyń w pobliżu założonego klipsa. Spośród 143 zaklipsowanych tętniaków, w 137 (96%) przypadkach stwierdzono prawidłowe zamknięcie, bez cech odtwarzania się ani pozostałości tętniaka. Pozostałość szyi klipsowanego tętniaka (2 na tętnicy łączącej przedniej i 2 na tętnicy mózgu środkowej) stwierdzono w 4 przypadkach. W jednym przypadku uwidoczniono całkowite zsunięcie się klipsa z tętniaka tętnicy łączącej przedniej. W okresie objętym analizą zanotowano jeden przypadek nawrotowego krwotoku podpajęczynówkowego po 11 latach od operacji. Powodem był odrost tętniaka tętnicy łączącej przedniej. Spośród 6 chorych z niezadowalającym zaklipsowaniem, 2 wymagało dalszego leczenia, a 4 – obserwacji. U 14 (12%) pacjentów wykryto 19 tętniaków de novo w innych lokalizacjach, z których 18 nie wymagało leczenia. Biorąc pod uwagę wszystkie nieprawidłowości naczyniowe w badanej grupie, 18 (15%) pacjentów wymagało dalszej obserwacji lub leczenia. Wnioski W ocenie autorów angio-TK jest wygodnym i wiarygodnym sposobem kontroli po operacjach zaklipsowania tętniaka. Odległe badania angio-TK wykazały, że klipsowanie całkowicie i trwale wyłącza z krążenia 96% tętniaków. Odsetek niezadowalającego zaklipsowania wyniósł 4%, ale tylko 1,4% pacjentów wymagało dalszego leczenia w okresie obserwacji wynoszącym średnio 6 lat. Ryzyko ponownego krwotoku z zaklipsowanego tętniaka wyniosło 0,1% na rok

Vlasov Launcher Diagrammatic Design Using the RT Method, Journal of Telecommunications and Information Technology, 2021, nr 2

In this paper, a simple and fast method relied upon for designing a Vlasov launcher with a helical cut is proposed. The method is based on graphic interpretation of analytical relationships that link wave parameters (EM field mode) to the launcher’s geometrical dimensions. Using the ray tracing method, a simplified graphic analysis may be carried out. The results obtained are not significantly different from those of rigorous full-wave analyzes. The family of normalized curves that is created in the process greatly facilitates the stage of optimizing the geometrical parameters of the Vlasov launche

Review of Experimental Verification Methods of Gyrotron Quasi-optical Mode Converters, Journal of Telecommunications and Information Technology, 2020, nr 3

This survey presents a review of experimental methods relied upon while implementing gyrotron higher mode generation techniques and performing near electromagnetic field measurements in launcher and quasi-optical mode converters. In particular, the paper focuses on low power (cold) testing of gyrotron quasi-optical mode converters outside of the gyrotron, without the presence of high electromagnetic power and electron beam

Częstość występowania metabolicznej otyłości z prawidłową masą ciała w populacji polskiej

Introduction: In the 1980s, the idea evolved that some individuals with normal weight (Metabolically Obese, Normal-Weight), who probably have increased abdominal fat, have metabolic disturbances related to obesity. This observation initiated the concept of the metabolically obese but normal-weight syndrome (MONW). Since then, there have been only a few studies in non-obese subjects. MONW men and women should be regarded as at high risk for cardiovascular disease. Material and method: A group of 854 randomly chosen non-obese men and women, 20–40 years of age, was selected from three different areas of Poland — Szczecin, Krakow and Wroclaw. All subjects were interviewed and underwent physical examination, anthropometric measurements (waist circumference, hip circumference, BMI and WHR) as well as densitometry (total body DPX, total fat, android/gynoid deposit). Serum level of fasting glucose and insulin, indices of insulin sensibility (QUICKI) and insulin resistance (HOMA, FIRI), total cholesterol, triglycerides and HDL-C were measured using commercially available kits. LDL-C level was calculated using Friedewald’s formula. Results: The total amassed fatty tissue and its android deposit was found to be significantly greater in MONW men and women. MONW women were found to exhibit increased levels of triglycerides and LDL-C but lower levels of HDL-C. In women with excess abdominal fat (EAF), fasting glucose and insulin levels, HOMA and FIRI were considerably higher, while QUICKI was lower. Triglyceride and LDL-C levels were also higher while HDL-C levels were lower. In men with EAF, increased levels of total cholesterol and LDL-C were confirmed. Conclusions: The occurrence of MONW is contingent upon the diagnosis criterion and increases when the criterion represents the value of HOMA — 21.76% in women and 31.42% in men. The frequency of MONW occurrence is lower when the criterion for abdominal fat content limit is used, amounting to 15.78% in women and 7.83% in men. (Endokrynol Pol 2012; 63 (6): 447–455)Wstęp: W latach 80. zaobserwowano, że u nieotyłych osób, które gromadzą nadmierną ilość tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha, rozwijają się powikłania metaboliczne charakterystyczne dla otyłości. Powstała wówczas koncepcja zespołu metabolicznej otyłości z prawidłową masą ciała — MONW (Metabolically Obese Normal-Weight). W Polsce badania takie nie były dotychczas prowadzone. Identyfikacja ludzi obciążonych tym zespołem pozwoliłaby na wczesne podjęcie działań prewencyjnych. Materiał i metody: Zbadano 854 nieotyłych kobiet i mężczyzn, wybranych losowo w 3 regionach kraju – Szczecina, Krakowa, Wrocławia w wieku 20–40 lat. Przeprowadzono wywiad lekarski, badanie fizykalne, pomiary antropometryczne (obwód talii, bioder, BMI, WHR), badanie denzytometryczne (total body DPX; total fat; android/gynoid deposit). Ilość i dystrybucję tkanki tłuszczowej oceniano przy użyciu podwójnej absorpcjometrii energii RTG-DXA. W surowicy krwi oznaczono stężenie glukozy i insuliny na czczo, stężenie cholesterolu całkowitego, triglicerydów oraz HDL-C i wyliczono stężenie LDL-C oraz wartości wskaźników insulinowrażliwości (QUICKI) i insulinooporności (HOMA, FIRI). Wyniki: U kobiet i mężczyzn całkowita ilość tkanki tłuszczowej i jej androidalnego depozytu były istotnie wyższe w grupie z MONW. Stężenia glukozy i insuliny na czczo oraz wartości HOMA i FIRI były istotnie wyższe, a QIUCKI istotnie niższe u badanych z MONW. U kobiet z MONW stwierdzano istotnie wyższe stężenia trójglicerydów oraz LDL-C natomiast znacząco niższe stężenia HDL-C. Istotnych różnic nie było u mężczyzn. Wnioski: Częstość występowania metabolicznej otyłości z prawidłową masą ciała zależy od kryterium rozpoznania i jest większa, gdy kryterium to stanowi wielkość HOMA — 21,76% kobiet i 31,42% mężczyzn i mniejsza, gdy posługiwano się kryterium granicznej ilości tłuszczu brzusznego — częstość rozpoznania MONW wynosi — 15,78% u kobiet i 7,83% u mężczyzn. (Endokrynol Pol 2012; 63 (6): 447–455

Guidelines for the diagnosis and management of osteoporosis in Poland : Update 2017

In the rapidly ageing society in Poland, osteoporosis is a growing epidemiological problem, and osteoporosis-related fractures are a cause of chronic disability and considerable increase of death risk. It turns out that 80 to 90% of patients suffering from osteoporosis, including osteoporosis accompanied by fractures, do not receive adequate pharmacotherapy. In this paper, a Guideline Working Group of experts from the Multidisciplinary Osteoporosis Forum update the existing Polish guidelines concerning the diagnosis and management of osteoporosis (last revised in 2013), taking account of the latest literature, availability and reimbursement of drugs, and current health care organisation. In the revised guidelines, we still postulate that tasks are divided between primary care doctors (stage I) and specialists in osteoporosis management (stage II). We emphasise the necessity of early initiation of pharmacotherapy and rehabilitation in all patients with low-energy fractures. We recommend that the 10-year fracture risk should be estimated in all patients (including those without fractures) who are over 50 years of age, and that the Polish threshold for therapeutic intervention should be adopted: ≥ 10% for FRAX PL calculator. We add strategies of drug choice and therapy monitoring with imaging, and densitometric and biochemical diagnostics. We define basic guidelines concerning prevention of falls, rehabilitation, and dietary procedures, and elimination of environmental and other fracture risk factors. We point to two vital elements for improving osteoporosis management: 1) strategy of supervision over fractures management — Fracture Liaison Service (FLS), and, optimally, 2) strategies of short-term monitoring of the therapeutic efficacy with the use of biochemical markers

Ocena przydatności hepatotropowego środka kontrastowego Teslascan (Mn-DPDP) w wykrywaniu zmian ogniskowych w wątrobie

Background: The purpose of our study was to evaluate the usefulness of the hepatotropic contrast agent Teslascan (Mn-DPDP) in the detection of focal hepatic lesions. Material/Methods: A prospective study was performed in 24 patients (12 men, 12 women) with 82 confirmed focal hepatic lesions, in whom the hepatotropic contrast agent Mn-DPDP (Teslascan) was administered. The examinations were performed on a 1.5T unit (Philips Gyroscan). The sensitivity of hepatic lesions detection were compared in T2W, TSE, T2W STIR, T1W GRE, and T1W GRE sequences, 15-30 minutes after intravenous administration of Mn-DPDP. Results: In T2W TSE sequences 64 focal lesions were detected (sensitivity 78%); in T2W STIR sequences, 70 lesions (sensitivity 85%); in T1W GRE sequences, 65 lesions (sensitivity 79%); in T1W GRE sequences after Mn-DPDP administration, 77 lesions (sensitivity 94%). The combined sensitivity of evaluation using all the sequences obtained before Mn-DPDP administration (T2W TSE, T2W STIR, T1W GRE) was 88%. Conclusions: MR examination with the use of MN-DPDP yielded higher sensitivity in hepatic lesion detection compared to unenhanced T2W TSE, T2W STIR and T1W GRE sequences

Pleural fluid interferon-gamma (IFN-γ) measurement as a diagnostic tool in tuberculous pleurisy

Wstęp: Mimo że gruźlicze zapalenie opłucnej stanowi jedną z częstszych przyczyn obecności płynu w jamie opłucnej, rozpoznanie choroby nie należy jednak do łatwych. Najważniejsze znaczenie diagnostyczne mają badania histologiczne i mikrobiologiczne bioptatów opłucnej. Prowadzi się także liczne badania nad innymi markerami gruźliczego zapalenia opłucnej. Celem badania była ocena przydatności oznaczania stężenia interferonu gamma (IFN-&#947;) w płynie opłucnowym jako metody diagnostycznej gruźliczego zapalenia opłucnej. Materiał i metody: Badaną grupę stanowiło 94 chorych z płynem w opłucnej (44 kobiety i 50 mężczyzn, w wieku od 18 do 95 lat, średnia 59 &#177; 18 lat). U wszystkich wykonano punkcję opłucnej i badanie właściwości fizykochemicznych płynu (m.in. stężenie białka, aktywność dehydrogenazy mleczanowej [LDH, lactate dehydrogenase]). Dokonano także oceny całkowitej liczby komórek w płynie i ich składu odsetkowego. O innych badaniach diagnostycznych decydowały przesłanki kliniczne i wyniki badania płynu. Podstawę rozpoznania gruźliczej etiologii wysięku stanowiły: 1) dodatni wynik hodowli płynu lub bioptatu opłucnej lub 2) stwierdzenie ziarniny gruźliczopodobnej w bioptatach przy jednoczesnym wykluczeniu innych chorób mogących stanowić jej przyczynę. Stężenie IFN-&#947; w płynie opłucnowym oznaczano metodą ELISA (Quantikine Human IFN-&#947; Immunoassay, R&D Systems, USA). Wyniki: Gruźlicze wysiękowe zapalenie opłucnej rozpoznano u 28 osób. Wśród chorych z niegruźliczym płynem w opłucnej wyróżniono następujące podgrupy: wysięk nowotworowy (n = 35), wysięk parapneumoniczny/ropniak opłucnej (n = 20), przesięk w przebiegu niewydolności serca (n = 5) i inne rzadsze przyczyny płynu (n = 6). Średnie stężenie IFN-&#947; było znamiennie wyższe u chorych z wysiękiem gruźliczym niż w pozostałej grupie chorych (614,1 &#177; 324,5 vs. 15,1 &#177; 36,0 pg/ml, p < 0,0001). Przyjmując jako wartość odcinającą stężenie równe 100 pg/ml, czułość i swoistość testu dla rozpoznania gruźliczej etiologii wysięku wyniosły odpowiednio 100% i 98,5%. Wniosek: Stężenie IFN-&#947; okazało się bardzo swoistym i czułym markerem pozwalającym na rozróżnienie gruźliczego wysięku w opłucnej od płynów o innej etiologii.Introduction: Tuberculosis is one of the most common causes of pleural effusion (PE). However, the diagnosis of tuberculous pleurisy still remains difficult. Since M. tuberculosis isolation rates in tuberculous effusions are relatively low the histological and microbiological studies of pleural biopsy samples are usually required to confirm the diagnosis. Several biological markers have been proposed to enhance the effectiveness of diagnosing patients with tuberculous pleurisy. The study was undertaken to evaluate the diagnostic accuracy of pleural fluid IFN-&#947; concentration in differentiation between tuberculous pleural effusion (TPE) and non-tuberculous pleural effusion (nTPE). Material and methods: 94 patients (50 M and 44 F, mean age 59 &#177; 18, range 18-95 years) with PE were studied. All subjects underwent diagnostic thoracenthesis and extensive laboratory pleural fluid evaluation. Tuberculous pleural effusion was diagnosed in: 1) patients with positive pleural fluid or pleural biopsy culture and 2) patients with granulomas in the pleural biopsy specimen, after exclusion of other granulomatous diseases. IFN-&#947; level in pleural fluid was measured with commercially available immunoenzymatic assay (Quantikine Human IFN-&#947; Immunoassay, R&amp;D Systems, USA). Results: Tuberculous pleural effusion was diagnosed in 28 pts. The non-tuberculous pleural effusion group consisted of 66 pts, including 35 with malignant PE, 20 with parapneumonic effusion or pleural empyema, 5 with pleural transudates due to heart failure, and 6 with miscellaneous causes of PE. The mean concentration of IFN-g was significantly higher in TPE than in nTPE (614.1 &#177; 324.5 vs. 15.1 &#177; 36.0 pg/ml, p < 0.0001). At the cut-off value of 100 pg/ml the sensitivity and specificity of the test were 100% and 98,5% respectively. Conclusion: The pleural fluid concentration of IFN-&#947; was found to be highly sensitive and specific marker of tuberculous pleurisy

TEORIA WZMOCNIENIA JEDNOFOLIOWEGO DETEKTORA Z GAZOWYM POWIELANIEM ELEKTRONÓW

Gain prediction theory of single foil Gas Electron Multiplier detector was developed. Gas electron multiplier (GEM) detector with single foil was developed. Soft X-ray spectra with an energy of 5.9 keV emitted by the isotope Fe-55 were measured. On this basis, the dependence of gain and energy resolution from the detector voltage was determined. The simple theory of gain dependence on various detector parameters was developed. Preliminary results of the study confirmed the potential usefulness of the GEM detector as a substitute for the multiwire proportional chamber.Opracowano teorię wzmocnienia jednofoliowego detektora z gazowym powielaniem elektronów. Opracowano detektor z gazowym powielaniem elektronów z pojedynczą folią. Zmierzono widmo miękkiego promieniowania X, o energii 5,9 keV, emitowanego przez izotop Fe-55. Na tej podstawie wyznaczono zależność wzmocnienia i energetycznej zdolności rozdzielczej od napięcia zasilającego detektor. Opracowano prosta teorią zależności wzmocnienia od różnych parametrów detektora. Wstępne rezultaty badań potwierdzają potencjalną przydatność detektora GEM jako substytutu wielodrutowej komory proporcjonalnej