The effects of fetal movement counting on pregnancy outcomes

Introduction: Counting fetal movements may lead to timely assess fetal health and prevent the adverse effects of pregnancy. Aim: The aim of this study was to determine the effect of fetal movement counting on pregnancy outcomes. Materials and Methods: In a randomized controlled trial, 208 women with singleton pregnancy were randomly divided into two groups of fetal movement counting and control. Pregnancy outcomes were compared between the two groups. Data were analysed with SPSS and p<0.05 was considered significant. Results: There was no significant difference in the mean maternal concern (p=0.36), admission to hospital due to the decreased fetal movements (p=0.99), birth weight (p=0.21), Apgar score (p=0.51), the mean of gestational age at the time of decreased fetal movements (p=0.49) and mode of delivery (p=0.69) between the two groups. There were no cases of premature labour, intrauterine growth retardation and fetal death in the two groups. Conclusion: Pregnancy outcome was similar in the two groups of fetal movement counting and control. Further studies are needed to evaluate the effect of fetal movement counting on the major outcomes of pregnancy such as intrauterine fetal death

Effect of normal saline on cleaning uterine cavity during cesarean delivery

Cesarean delivery is the most common and costly gynaecologic surgery, with an increase in rate all over the world. Aim: The present study aimed to estimate the effect of uterine cavity cleansing with normal saline solution during cesarean delivery on the rate of infection, fever, bleeding and postoperative gastrointestinal complications. Materials and Methods: This study was a clinical trial carried out on 90 pregnant women who underwent elective cesarean delivery. The subjects were selected by simple sampling and were randomly assigned into two groups of 45 individuals, including rinsing in 500ml of normal saline solution during cesarean delivery (intervention group) and non-rinsed (control group). Postoperative complications include bleeding, fever, wound infection were examined. The data related to postoperative gastrointestinal complications and endometritis at the second day and one and six weeks after surgery were collected and data were analysed through SPSS 17. Results: There was no significant difference between two groups regarding febrile morbidity two days after the surgery. The rate of one-week postoperative febrile morbidity was higher in the control group but not statistically significant. The difference in the incidence of fever, wound infection and endometritis on the second day and on the first week was not statistically significant but the incidence of endometritis on the sixth week after surgery was significant in the intervention group than control group and was less in the intervention group, the wound infection at sixth week after surgery was fewer in the intervention group but not statistically significant. There was no significant difference between two groups in terms of gastrointestinal complications Conclusion: Uterine cavity cleansing with normal saline solution during cesarean delivery may decrease postoperative complication, although the reduction is not statistically significant

The effects of fetal movements counting on maternal-fetal attachment: A randomised controlled trial

Introduction: With the decrease in fetal activity, the risk of adverse pregnancy outcomes increases and timely reporting by mother may decrease the risk of fetal death. There are conflicting reports about the impact of fetal movement counting on maternal-fetal attachment and this study is trying to address this issue. Aim: The aim of this study was to determine the effects of fetal movements counting on maternal-fetal attachment. Materials and Methods: In a randomised controlled trial from October 2012 to December 2013, 250 nulliparous women referred to Health Centers to receive the prenatal care. The Ultrasound screening was performed in 16th-18th weeks of gestation and multiple pregnancy and fetal malformations were excluded (n=4). Thirty-eight of participants did not return the baseline questionnaire and 208 women were randomly allocated into the two groups to either fetal movement counting or to standard antenatal care. Main outcome was maternal-fetal attachment, measured by the Prenatal Attachment Inventory. The analysis was performed by SPSS and p<0.05 was considered significant. Results: No difference was found between the groups with respect to individual characteristics. At 28 weeks of gestation, the mean scores given to Prenatal Attachment Inventory items, was 90.23±9.64 in the intervention group and 90.00±10.04 in the control group and the difference was not significant (Mean difference=0.230, p=0.866). Also, no significant difference was found at 37 weeks of gestation between the two groups (93.75±7.59 vs 92.78±9.90 respectively, mean difference=0.961, p=0.433). Conclusion: The counting of fetal movements by mother from 28 to 37 weeks of gestation did not affect the maternal-fetal attachment in nulliparous women. The investigation of fetal movement counting on psychological factors of mother was suggested. © 2018, Journal of Clinical and Diagnostic Research. All rights reserved

The effects of lidocaine and mefenamic acid on post-episiotomy pain: A comparative study

Background: Most women suffer pain following an episiotomy and oral non-steroidal anti-inflammatory drugs are commonly used for pain relief. Due to the gastrointestinal side effects of oral drugs, it seems that women are more accepting of topical medications for pain relief. Objectives: Therefore, the aim of this study was to compare the effects of lidocaine and mefenamic acid on post-episiotomy pain. Patients and Methods: This clinical trial was carried out in 2011. It involved sixty women with singleton pregnancy who were given an episiotomy at 38 to 42 weeks of gestation. The participants were randomly divided into two groups. One group received 2% lidocaine cream (n = 30), while the other group received 250 mg of mefenamic acid (n = 30). The data were collected via a questionnaire and a visual analog scale. Pain intensity was compared from the first complaint by the mother and at 6, 12, and 24 hours after the delivery in both groups. The data were analyzed using SPSS (version 16), the t-test, and the paired t-test, and a P value of less than 0.05 was considered significant. Results: The mean intensity of pain at the first compliant was 4.92 ± 1.9 in the lidocaine group and 4.90 ± 1.5 in the mefenamic acid group, and the difference was not statistically significant (P = 0.20). Additionally, there was no significant difference in the mean intensity of post-episiotomy pain between the two groups at 6 (P = 0.05), 12 (P = 0.36), and 24 (P = 0.98) hours after childbirth. Conclusions: The effects of the lidocaine cream and mefenamic acid were similar in terms of the relief of post-episiotomy pain. Lidocaine cream therefore represents a good alternative to mefenamic acid, which is commonly used to reduce pain following an episiotomy, especially in women who are breastfeeding and who wish to avoid oral analgesic drugs being secreted in their milk. © 2016, Shiraz University of Medical Sciences

Effects of fetal movement counting on mental health of mother in third trimester: A randomized controlled trial

مقدمه: اضطراب، يكي از مشكالت روان شناختي زنان باردار است كه گاهي مي تواند شكل بیمارگونه به خود گرفته و بهداشت رواني مادر را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر شمارش حركات جنین بر سالمت عمومي مادر انجام شد. روش کار: اين مطالعه نیمه تجربي در سال 1392 بر روي 208 زن نخست زا انجام شد. افراد به طور تصادفي در دو گروه قرار گرفته و در هفته 28 بارداري، پرسشنامه 28-GHQ را تكمیل كردند، سپس گروه مداخله اقدام به شمارش حركات جنین از هفته 37-28 بارداري كرده و گروه كنترل از مراقبت هاي معمول برخوردار شدند. هر دو گروه در هفته 37 بارداري مجدداً پرسشنامه را تكمیل و نتايج مقايسه شد. تجزيه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS( نسخه 16 )و آزمون هاي تي مستقل، تي زوج، كاي اسكوئر و آزمون دقیق فیشر استفاده شد و میزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: میانگین نمرات GHQ در گروه مداخله در هفته 28 و 37 بارداري به ترتیب 23/10±52/23 و 12/10±09/21 بود كه تفاوت از نظر آماري معني دار بود )025/0=p .)اين میزان در گروه شاهد به ترتیب 43/9±69/23 و 60/8±88/23 بود و تفاوت معني داري بین دو گروه وجود نداشت )52/0=p .)در مقايسه میانگین نمرات بین دو گروه مشخص شد كه در هفته 28 بارداري تفاوت معني دار نبود )37/0=p ،)اما در هفته 37 تفاوت معني دار بود )002/0=p )و شمارش حركات جنین توانسته است سطح سالمت رواني مادر را نسبت به گروه كنترل بهبود بخشد. تفاوت معني داري در میانگین دفعات نگراني مادر در اثر كاهش حركات جنین )36/0=p )و بستري شدن به دلیل آن )25/0=p )و میانگین سن بارداري در زمان كاهش حركت جنین در دو گروه وجود نداشت .)p=0/19( نتیجه گیری: شمارش حركات جنین توسط مادر در هفته هاي 28 تا 37 بارداري سالمت عمومي مادر را بهبود مي بخشد

Investigating the relationship between recurrent vulvovaginal candidiasis with predisposing factors and symptoms of disease

زمینه و هدف: ولوواژینیت کاندیدایی یک عفونت مخمری و از شایع ترین علل مراجعه زنان به پزشک می باشد. عوامل متعددی زمینه ساز ابتلا به این بیماری می شوند و در بعضی مطالعات گفته شده ریسک فاکتورها در ولوواژینیت عود کننده با غیر عود کننده متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین ولوواژینیت کاندیدایی راجعه با عوامل مستعد کننده و شواهد بالینی طراحی و اجرا شد.. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 140 نفر با تشخیص احتمالی ولوواژینیت کاندیدایی راجعه، به صورت تصادفی انتخاب شدند. از ترشحات واژن 2 نمونه تهیه شد. نمونه اول بر روی محیط کشت سابرو دکستروز آگار و نمونه دوم مستقیماً به روی لام منتقل و یک قطره از محلول هیدروکسید پتاسیم 10 به آن اضافه شد. پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک تکمیل و نتایج تست های آزمایشگاهی ثبت گردید سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر آنالیز و تجزیه و تحلیل شدند. (فاکتورهای مورد ارزیابی: عوامل مستعد کننده بیماری و روش پیشگیری از بارداری، نوع لباس و ...) و علائم بالینی (ترشحات پنیری ، سوزش، اریتم و...) یافته ها: میانگین سن افراد مورد پژوهش 3/9 ± 18/34 بود. در روش کشت از 140 نمونه واژینال، در 46 مورد (8/32) کاندیدا رشد کرد. بین عفونت کاندیدا با کلیه عوامل مستعد کننده مورد بررسی ارتباط معنی داری مشاهده نشد (P>./.5 ). بین عفونت کاندیدا با نشانه های بالینی (ترشحات پنیری و اریتم واژن) و اظهارات بالینی بیماران از جمله سوزش واژن و ترشحات پنیری ارتباط معنی داری یافت شد (P./.5 )نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد، کمتر از 33 افراد که تشخیص احتمالی کاندیدا برایشان داده شده بود در کشت نمونه واژن مبتلا به کاندیدا بودند لذا صرفاً نمی توان بر اساس بعضی از علائمی که بیماران بیان می کنند تشخیص عفونت کاندیدایی را مطرح نمود.

Teratogenic effects of hydroalcoholic extract of Stachys lavandulifolia Vahl on the skeletal system and fetal growth in Balb/c mice

زمینه و هدف: مطالعات مختلف نشان داده اند که خانم های باردار بدون توجه به تاثیرات تراتوژن بیشتر گیاهان دارویی به استفاده از این گیاهان می پردازند. از جمله این گیاهان که دارای خواص متعدد درمانی است، چای کوهی می باشد که تا به حال اثر تراتوژن آن بررسی نشده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره چای کوهی در غلظت های مختلف در ایجاد ناهنجاری در موش های سوری انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش سوری ماده بالغ پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به صورت تصادفی به شش گروه (دو گروه کنترل و 4 گروه مورد) تقسیم شدند. چهار گروه مورد از روز 7 تا 12 حاملگی به مدت 6 روز عصاره چای کوهی با غلظت های 50، 100، 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. در روز 18 حاملگی جنین ها از لوله رحمی خارج شدند و ابتدا وزن و قد آنها با ترازوی حساس دیجیتالی و کولیس اندازه گیری و سپس با رنگ الیزارین رد رنگ آمیزی و از نظر ناهنجاری های اسکلتی بررسی شدند. داده ها به کمک آزمون های آماری کای دو، کروسکال والیس و آزمون تعقیبی دان تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: عصاره چای کوهی در دوزهای مختلف باعث اختلال در رشد (قد و وزن) جنین ها شد و این اختلال با افزایش دوز عصاره افزایش نشان داد (01/0

The effect of Entonox on severity of pain and mother hemodynamic and fetus apgar in natural vaginal delivery

زمینه و هدف: درد زایمان از جمله شدیدترین دردهایی است که توسط انسان تجربه می‌شود و ترس از این درد باعث انتخاب سزارین در مادران می‌گردد. یکی از روش‌های دارویی سالم و ارزان جهت تسکین درد زایمان گاز انتونکس است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات انتونکس بر شدت درد و وضعیت همودینامیک مادر و آپگار جنین در زایمان طبیعی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 60 زن کاندید زایمان طبیعی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی هاجر شهرکرد که شرایط یکسان برای ورود به مطالعه داشتند، به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. پس از شروع فاز فعال زایمان انتونکس توسط ماسک در اختیار مادران گروه مداخله قرار ‌گرفت و مادران تا پایان مرحله دوم زایمان از این گاز استنشاق ‌کردند. میانگین شدت درد، وضعیت همودینامیک مادر در حین دریافت گاز و آپگار جنین پس از تولد ثبت ‌و با گروهی که انتونکس دریافت نکردند، مقایسه شد. داده‌ها با استفاده از آزمونt مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین شدت درد درمرحله اول زایمان در گروه مداخله 7/2±98/3 و در گروه شاهد 8/3 60/5 بود (03/0=P) و در مرحله دوم زایمان به ترتیب 6/0±20/7 و 10 (04/0P=) بود. بین دو گروه تفاوت معنی‌داری در میزان فشار خون مادر، میانگین ضربان قلب جنین و نمره آپگار دقایق 1 و 5 جنین وجود نداشت. میانگین تعداد تنفس و ضربان قلب مادر در گروه مداخله بیشتر از گروه شاهد بود (05/0

A COMPARISON OF SERUM LEVELS OF 25-HYDROXY VITAMIN D IN PREGNANT WOMEN AT RISK FOR GESTATIONAL DIABETES MELLITUS AND WOMEN WITHOUT RISK FACTORS.

BACKGROUND: During pregnancy, Low serum 25-hydroxyvitamin-D [25(OH)D] concentration is even more critical. This deficiency leads to higher incidences of preeclampsia, gestational diabetes, preterm birth, bacterial vaginosis, and also affects the health of the infants. The aim of this study was to evaluate the relationships between serum levels of 25-hydroxyvitamin D (25[OH]D) and gestational diabetes mellitus (GDM) and differences in high-risk pregnant women and women without risk factors for GDM. METHODS: This cross sectional study including 155 pregnant women, who are still in the first trimester of pregnancy (less than 12 weeks gestation), were randomized to two groups of high and low risk for GDM. For these people, once at the gestational age less than 12 times a week and once at for 24 to 28 weeks of pregnancy, tests of FBS / BS / HbA1C / 25OHD / insulin / Ca / Albumin was requested. Besides, the OGTT test was performed with 75 g glucose at 24 and 28 weeks of pregnancy to diagnose GDM. RESULTS: Serum levels of 25(OH)D in the second trimester of pregnancy ng / ml (24.1 ± 39.5) was significantly lower than that of the first trimester ng / ml (25.9 ± 45.6) (p <0.001). But serum 25(OH)D levels in the first and second trimester of pregnancy was significantly different in women at high risk for GDM than women who had no risk factors (p =0.584 and p =0.99). Serum levels of 25(OH)D has an inverse and significant relationship with HbA1C at the beginning of pregnancy (p=0.007). In addition, a significant and inverse relationship was shown between serum levels of 25(OH)D in the second trimester with insulin (p=0.047) and blood sugar 2 hours after ingestion of 75 g glucose (p=0.045) at 24-28 weeks of gestation