Wydolność funkcjonalna pacjentów operowanych z powodu dyskopatii lędźwiowej we wczesnym okresie pooperacyjnym

Introduction. The main symptom of lumbar disc herniation is pain, which particularly hinders the functioning of the patient. Functional capacity should be understood as the ability to be independent of other people in meeting basic needs, such as: movement, nutrition, controlling the body’s physiological activities or performing hygiene activities. Aim. The aim of the study was to assess the functioning of patients after lumbar spine surgery in the early postoperative period. Material and Methods. The study included a group of 52 adult patients after lumbar spine surgery performed at the Department of Neurosurgery of the 10th Military Clinical Hospital with the Polyclinic of the SP ZOZ in Bydgoszcz. The method of diagnostic survey was used, the tools were: interview questionnaire, VAS scale, Roland-Morris Low Back Pain Questionnaire, Oswestry Questionnaire and Beck Depression Scale. Results. More than half of the examined patients after lumbar spine surgery felt the intensity of pain at the average level, very strong pain affected nearly 10% (mean 4.44; SD 2.03). According to the Roland-Morris Low Back Pain Questionnaire, nearly 60% of patients showed a moderate level of disability and 35% a high level of disability (mean 15.33; SD 3.85). According to the Oswestry Questionnaire, 53% of patients had moderate disability, 31% had severe disability (mean 54.7%, SD 11.3%). 83% of respondents did not show symptoms of depression (mean 6.98; SD 5.63). Conclusions. The functional capacity of patients after surgery of the lumbar spine turned out to be low, a large part of the respondents showed a medium and high degree of disability. The degree of disability increased with the severity of pain. (JNNN 2022;11(4):147–153)Wstęp. Głównym objawem dyskopatii lędźwiowej są dolegliwości bólowe, które szczególnie utrudniają funkcjonowanie chorego. Wydolność funkcjonalną należy rozumieć jako zdolność do bycia niezależnym od innych osób w zaspokajaniu podstawowych potrzeb, takich jak: poruszanie się, odżywianie, kontrolowanie czynności fizjologicznych organizmu czy wykonanie czynności higienicznych. Cel. Celem pracy była ocena funkcjonowania chorych po operacji kręgosłupa lędźwiowego we wczesnym okresie pooperacyjnym. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 52 chorych dorosłych, po zabiegach operacyjnych odcinka lędźwiowego kręgosłupa, przeprowadzonych w Klinice Neurochirurgii 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką SP ZOZ w Bydgoszczy. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, narzędziami były: kwestionariusz wywiadu, skala VAS, Kwestionariusz Bólu Krzyża Rolanda-Morrisa, Kwestionariusz Oswestry i Skala Depresji Becka. Wyniki. Ponad połowa badanych pacjentów po operacji kręgosłupa lędźwiowego odczuwała natężenie bólu na poziomie średnim, bardzo silny ból dotyczył blisko 10% (średnia 4,44; SD 2.03). Według Kwestionariusza Bólu Krzyża Rolanda-Morrisa blisko 60% pacjentów wykazało średni poziom niepełnosprawności a 35% wysoki poziom niepełnosprawności (średnia 15,33; SD 3,85). Według Kwestionariusza Oswestry 53% pacjentów miało mierną niesprawność, 31% poważną niesprawność (średnia 54,7%, SD 11,3%). 83% respondentów nie przejawiało objawów depresji (średnia 6,98; SD 5,63). Wnioski. Wydolność funkcjonalna pacjentów po operacji kręgosłupa odcinka lędźwiowego okazała się niska, duża część badanych wykazała średni i wysoki stopień niepełnosprawności. Stopnień niepełnosprawności rósł wraz z nasileniem dolegliwości bólowych. (PNN 2022;11(4):147–153

Zastosowanie śródoperacyjnej tomografii komputerowej na neurochirurgicznej sali operacyjnej

Background and purpose The authors describe their own experience in use of intraoperative computed tomography (CT) with the Siemens SOMATOM Sensation in 125 cases. Material and methods Intraoperative CT of the head was most often used in functional neurosurgery for stereotactic planning in 32 cases and for control of deep brain stimulation electrode placement in 18 cases. In spine surgery, CT was used most often in spine stabilization to control the placement of implants. Results The implant had to be corrected in 7 cases (17% of 41 procedures), and in those cases the need for a revision procedure was therefore avoided. Intraoperative CT was also widely used in emergency procedures and perioperative complications in 13 cases, for control of intraventricular catheter or Rickham port placement in 8 cases, for evaluation of extent of tumour resection in 4 cases, for verification of electrode placement during percutaneous trigeminal rhizotomy in 3 cases, for evaluation of decompression after cervical corpectomy and thoracic discopathy in 3 cases, in complex fractures in 2 cases and as angio-CT after aneurysm clipping in 1 case. There was no significant prolongation of procedure duration. Intraoperative CT proved to be safe for a patient and for personnel. During the three-year evaluation period, the increasing use and indications for intraoperative CT were noted. Integration of CT with navigation is planned in the near future. Conclusions Intraoperative CT is a very useful tool in spine surgery as well as in functional neurosurgery and neurooncology.Wstęp i cel pracy Autorzy przedstawiają doświadczenia własne w zastosowaniu śródoperacyjnej tomografii komputerowej (TK) przy użyciu aparatu Siemens SOMATOM Sensation u 125 chorych. Materiał i metody W 10 Wojskowym Szpitalu Klinicznym w Bydgoszczy dwie sale neurochirurgiczne wyposażono w aparat TK umożliwiający wykonywanie badań śródoperacyjnych. Śródoperacyjną TK głowy wykonywano najczęściej w operacjach z zakresu neurochirurgii czynnościowej (do planowania zabiegu stereotaktycznego u 32 chorych i kontroli położenia elektrod po zabiegach głębokiej stymulacji mózgu u 18 chorych). W trakcie operacji kręgosłupa badanie przeprowadzano najczęściej podczas stabilizacji kręgosłupa, aby ocenić położenie implantów. Wyniki W 7 na 41 przypadków (17%) poprawiano położenie implantu – śródoperacyjna TK uchroniła tych chorych przed ponowną operacją. Śródoperacyjna TK znalazła również zastosowanie w stanach ostrych i pogorszeniu stanu chorego po zabiegu (13), w ocenie położenia drenu zastawki, drenażu, zbiornika Rickhama (8), w ocenie doszczętności usunięcia guza (4), w ocenie położenia elektrody do elektrokoagulacji zwoju Gassera (3), w ocenie odbarczenia po korpektomii szyjnej i operacji krążka międzykręgowego w odcinku piersiowym (3), w skomplikowanych złamaniach (2) oraz jako angio-TK po klipsowaniu tętniaka (1). Metoda ta nie przedłuża istotnie czasu trwania operacji. Jest bezpieczna dla chorego i dla personelu. Z blisko trzyletniej obserwacji wynika, że częstość wykonywania śródoperacyjnej TK rośnie, a wskazania do jej stosowania rozszerzają się. Planuje się zastosowanie TK na bloku operacyjnym jako jednego z elementów zintegrowanego systemu nawigacji w związku z jej modernizacją. Wnioski Śródoperacyjna TK jest bardzo przydatnym urządzeniem zarówno w chirurgii kręgosłupa, jak i w operacjach z zakresu neurochirurgii czynnościowej i neuroonkologii

Biomarker concordance between molecular stereotactic biopsy and open surgical specimens in gliomas

Aims. To compare 1p/19q codeletion, MGMT promoter methylation, and IDH mutation status in stereotactic biopsy and open craniotomy specimens.Clinical rationale. The latest WHO classification of gliomas requires assessment of the expression of molecular markers. Samples can be obtained for molecular assays via open craniotomy or molecular stereotactic biopsy (MSB). However, there is uncertainty as to whether MSB is representative of the entire tumour, and therefore how reliable it is for treatment planning.Patients and methods. We examined 11 patients diagnosed with brain tumours suspicious of glioma who underwent open craniotomy after stereotactic biopsy and in whom multiple biomarkers were assessed in both sets of samples by methylation-specific multiplex ligation-dependent probe amplification. Institutional Review Board ethical approval was granted (KB 694/2018).Results. The initial histopathological grade as determined by stereotactic biopsy was the same as in the samples obtained by open surgery. Further, the marker profile used here was valid in both high- and low-grade gliomas.Conclusion and clinical implication. MSB is a reliable way to obtain material for precision medicine approaches

Tumour surface area as a prognostic factor in primary and recurrent glioblastoma irradiated with Ir implantation

BackgroundTo evaluate the impact of tumour surface area (TSA) on survival of patients treated with 192Ir implantation for glioblastoma multiforme (GBM).Methods/MaterialsThe analysis of survival and prognostic factors was performed based on a retrospective study group of 120 patients (74 males and 46 females; mean age 53 years; mean KPS score 74.6) irradiated with 192Ir for GBM between 1999 and 2003. There were 72 (60%) patients with recurrent and 48 (40%) with primary inoperable tumour. Patients with recurrences were initially treated with surgery and external beam radiotherapy (EBRT; mean total dose (MTD) 53.5Gy). Individuals with primary inoperable glioblastoma underwent EBRT (MTD 37.2Gy) after brachytherapy completion. All patients were irradiated with 192Ir with a total dose of 15Gy given in 5 fractions.ResultsFor the total group of patients 1-year and 2-year survival were 22% and 11%, respectively, with a median survival time (MST) of 6.1 months. The multivariate Cox analysis of the best fit (Chi2=22.98, p=0.000041) distinguished such variables as: patient age (p=0.002), performance status (p=0.04) and tumour surface area (p=0.04) to significantly affect survival. Patients with TS

Awareness of the role of cardiovascular risk factors and their prevention from the perspective of Tricity adolescents

Introduction. Arterial hypertension (HT) affects 10.4 million adult Poles, and the blood pressure (BP) control rate is only 26%. Beyond any doubt, high blood pressure results in cardiovascular (CV) target organ damage, which markedly influences national healthcare programs. Childhood introduced cardiovascular prophylaxis offers opportunities to decrease incident HT and delay or even eliminate its consequences. Therefore we have decided to study the level of knowledge on HT and CV disease (CVD) among random 1st and 2nd grade high school students in Tricity, Poland. Material and methods. Questionnaire-based study was conducted voluntarily in two selected high schools of the Tricity agglomeration, Poland, in 2000 and repeated in 2016. All participants were presented with a 38-item questionnaire on cardiovascular risk factors knowledge as well as students’ health habits. Results. Studied group consisted of 615 students (57.6% females) at the age of 16, mean BMI 20.89 ± 2.95 kg/m2 (78% BMI norm). The evaluation of the several habits in two time-points was as follows: additional salt intake was reported by 38.3% vs. 35.1% adolescents in 2000 and 2016, respectively; p = 0.43, dining in fast food restaurants at least once a week: 13.9% vs. 44.8%; 2000/2016; p < 0.01; hours per week spent on physical activity: 5.6 ± 4.4 vs. 5.5 } 4.5; p = 0.85; students who never drank alcohol: 19.7% vs. 31.1%; p < 0.01; cigarettes ever smoking: 39.6% vs. 21.2%; p < 0.01; regular smokers: 10.2% vs. 4.1%; p < 0.05. The awareness of CV-preventive measures such as body weight reduction was presented by 88.1% vs. 93.9% students in 2000 vs. 2016; p = 0.01; regular physical activity 92.6% vs. 97.1%; P = 0.01, limiting smoking and alcohol consumption 84.2% vs. 91.2%; p = 0.01; salt reduction: 62.6% vs. 82.3%; p < 0.001. Interestingly, in 2016 the majority of students identified myocardial infarction as a consequence of AH 92.4%, which was markedly less evident in case of stroke and kidney disease (46.2%, and 28%, respectively). Conclusion. Although the awareness of negative consequences of HT and other CV-risk factors has grown over the past 15 years, the implementation of this knowledge is insufficient among high-school adolescents.

Electrocardiography and prognosis of patients with acute pulmonary embolism

Background: To assess the influence of electrocardiographic (ECG) pattern on prognosis and complications of patients hospitalized with acute pulmonary embolism (APE). Methods: We performed a retrospective analysis of 292 patients who had confirmed APE. There were 183 females and 109 males, the age range was 17 to 89 years, and the mean age was 65.4 ± 15.5 years. Results: In our study group, there were 33 deaths (mortality rate, 11.3%), and 73 (25%) patients developed complications during hospitalization. Based on European Society of Cardiology risk stratification, we classified 75 (25.7%) patients as high risk, 163 (55.8%) patients as intermediate risk, and 54 (18.5%) patients as low risk. A comparison between patients with complicated APE and those with no complications during hospitalization indicated that the following ECG parameters were more common in patients who had complications: atrial fibrillation, S1Q3T3 sign, negative T waves in leads V2–V4, ST segment depression in leads V4–V6, ST segment elevation in leads III, V1 and aVR, qR in lead V1, complete right bundle branch block (RBBB), greater number of leads with negative T waves, and greater sum of the amplitude of negative T waves. In multivariate analysis, the sum of negative T waves (OR 0.88; p = 0.22), number of leads with negative T waves (OR 1.46; p = 0.001), RBBB (OR 2.87; p = 0.02) and ST segment elevation in leads V1 (OR 3.99; p = 0.00017) and aVR (OR 2.49; p = 0.011) were independent predictors of complications during hospitalization. In turn, in multivariate analysis, only the sum of negative T waves (OR 0.81; p = 0.0098), number of leads with negative T waves [OR 1.68; p = 0.00068] and ST segment elevation in lead V1 (OR 4.47; p = 0.0003) were independent predictors of death during hospitalization. Conclusions: In our population of APE patients, the sum of negative T waves, the number of leads with negative T waves and the ST segment elevation in lead V1 were independent predictors of death during hospitalization. In turn, the sum of negative T waves, the number of leads with negative T waves, and RBBB and ST segment elevation in leads V1 and aVR were independent predictors of complications during hospitalization. We conclude that ECG analysis may be a useful noninvasive method for risk stratification of patients with APE. (Cardiol J 2011; 18, 6: 648–653

In pursuit of COVID-19 surgical risk stratification to manage a limited workforce and supplies in minimally invasive surgery

The protective barriers used so far in surgery do not provide adequate protection against SARS-CoV-2 virus, and reinforced protective equipment is needed. The rapid increase in the number of patients and the worldwide panic associated with the increasingly low availability of protective equipment has resulted in a shortage of protective equipment In many hospitals. Appropriatepersonal protective equipment must be provided so that the surgical team proceeding to surgery is not excluded from the further struggle for patients’ health, especially in MIS. Reckless and excessive use of maximum protective equipment may result in a severe shortage of these products when the number of infected person

Znajomość czynników ryzyka i metod prewencji chorób układu krążenia wśród uczniów trójmiejskich szkół średnich

Wstęp. Nadciśnienie tętnicze (NT) dotyczy 10,4 mln dorosłych Polaków, a tylko u 26% z nich jest ono właściwie kontrolowane. Nie ulega wątpliwości, że utrzymujące się wysokie wartości ciśnienia tętniczego prowadzą do zmian w układzie sercowo-naczyniowym, a w konsekwencji — do uszkodzeń narządowych. Profilaktyka sercowo-naczyniowa wprowadzona już w dzieciństwie jest szansą na obniżenie zachorowalności na NT oraz opóźnienie lub nawet uniknięcie jego negatywnych skutków. Stąd decyzja o zbadaniu poziomu wiedzy dotyczącej NT oraz chorób układu krążenia wśród uczniów klas pierwszych i drugich w wybranych trójmiejskich szkołach średnich. Materiał i metody. Badanie zostało wykonane w latach 2000 i 2016 na podstawie ankiety przeprowadzonej w dwóch wybranych liceach w Trójmieście. Uczniowie dobrowolnie udzielili odpowiedzi na pytania dotyczące wiedzy z zakresu czynników ryzyka sercowo-naczyniowego oraz prowadzonego trybu życia. Wyniki. Grupa badawcza składała się z 615 uczniów (57,6% dziewcząt) w wieku 16 lat, o średnim BMI (body mass index) równym 20,89 ± 2,95 kg/m2 (78% BMI w normie). Uzyskano następujące wyniki: dosalanie posiłków zgłaszało 38,3% uczniów w 2000 roku, w porównaniu do 35,1% w 2016, p = 0,43; stołowanie się w barach typu fast food przynajmniej raz w tygodniu deklarowało 13,9% w 2000 i 44,8% w 2016, p < 0,01; średnia liczba godzin aktywności fizycznej w tygodniu wynosiła w podanych latach odpowiednio 5,6 ± 4,4 oraz 5,5 ± 4,5, p = 0,85. Procent uczniów, którzy nigdy nie pili alkoholu wzrósł z 19,7% do 31,1%, p < 0,01. W 2000 roku 39,6%, a w 2016 21,2% badanych deklarowało, że kiedykolwiek paliło papierosy, natomiast liczba aktywnych palaczy spadła z 10,2% do 4,1%, p < 0,05. Świadomość wpływu modyfikacji stylu życia na redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego dla poszczególnych zachowań przedstawiała się następująco: redukcja masy ciała — odpowiednio w 2000 roku i 2016 roku — 88,1% oraz 93,9% respondentów, p = 0,01; regularna aktywność fizyczna — 92,6% oraz 97,1%, p = 0,01; ograniczenie palenia oraz spożycia alkoholu — 84,2% i 91,2%, p = 0,01; ograniczenie spożycia soli — 62,6% i 82,3%; p < 0,001. W 2016 roku 92,4% respondentów uznawało zawał serca za powikłanie NT, podczas gdy udar i choroby nerek były znacznie rzadziej kojarzone z nieprawidłową kontrolą ciśnienia (odpowiednio 46,2% i 28% odpowiedzi). Wnioski. Pomimo wzrostu świadomości w zakresie negatywnych skutków NT oraz innych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego w ostatnich 15 latach praktyczne zastosowanie tej wiedzy wśród uczniów szkół średnich jest wciąż niewystarczające

How often pulmonary embolism mimics acute coronary syndrome?

Background:The clinical picture of acute pulmonary embolism (APE) is often uncharacteristic and may mimic acute coronary syndrome (ACS) or lung diseases, leading to misdiagnosis. In 50% of patients, APE is accompanied by chest pain and in 30–50% of the patients markers of myocardial injury are elevated. Aim: To perform a retrospective assessment of how often clinical manifestations and investigations (ECG findings and elevated markers of myocardial injury) in patients with APE may be suggestive of ACS. Methods: We included 292 consecutive patients (109 men and 183 women) from 17 to 89 years of age (mean age 65.4 ± 15.5 years) with APE diagnosed according the ESC guidelines. Results: Among the 292 patients included in the study 33 patients died during hospitalisation (mortality rate 11.3%) and 73 (25.0%) patients developed complications. A total of 75 (25.7%) patients were classified as high risk according to the ESC risk stratification, 163 (55.8%) as intermediate risk and 54 (18.5%) as low risk. Chest pain on and/or before admission was reported by 128 (43.8%) patients, including 73 (57.0%) patients with chest pain of coronary origin, 52 (40.6%) patients with chest pain of pleural origin and 3 patients with pain of undeterminable origin based on the available documentation. A total of 56 (19.2%) patients had a history of ischaemic heart disease and 5 (1.7%) had a history of myocardial infarction. A total of 8 (2.7%) patients were admitted with the initial diagnosis of ACS. The high-risk group consisted of 15 (20.6%) patients with a typical retrosternal chest pain and 60 (27.3%) patients without the typical anginal pain. Elevated troponin was observed in 103 (35.3%) patients. The ECG changes suggestive of myocardial ischaemia (inverted T waves, ST-segment depression or elevation) were observed in 208 (71.2%) patients. The following findings were significantly more common in high-risk versus non-high-risk patients: ST-segment depression in V4-V6 (42.6% vs 23.9%, p = 0.02), ST-segment elevation in V1 (46.7% vs 20.0%, p = 0.0002) and aVR (70.7% vs 40.1%, p = 0.0007). Conclusions: One third of patients with APE may present with all the manifestations (pain, elevated troponin and ECG changes) suggestive of ACS. The ECG changes suggestive of myocardial ischaemia are observed in 70% of the patients with ST-segment depression in V4–V6 and ST-segment elevation in V1 and aVR being significantly more common in high-risk vs non-high-risk patients. Kardiol Pol 2011; 69, 3: 235-240Wstęp: Obraz kliniczny ostrego zatoru tętnicy płucnej (OZTP) jest często niecharakterystyczny i może występować pod maską ostrego zespołu wieńcowego (OZW) czy chorób płuc, co prowadzi do pomyłek diagnostycznych. U 50% chorych OZTP przebiega z bólem w klatce piersiowej, a u 30–50% osób obserwuje się podwyższenie markerów uszkodzenia miokardium. Cel: Celem pracy było retrospektywne określenie, jak często objawy kliniczne i badania dodatkowe (elektrokardiogram i podwyższone stężenie markerów martwicy mięśnia sercowego) u chorych z OZTP mogą sugerować rozpoznanie OZW. Metody: Do badania włączono 292 kolejnych chorych (183 kobiety, 109 mężczyzn) w wieku 17-89 lat (średni wiek 65,4 ± 15,5 roku) z rozpoznaniem OZTP. Wyniki: W grupie 292 chorych w trakcie hospitalizacji wystąpiły 33 zgony (śmiertelność 11,3%), a u 73 (25%) pacjentów zaobserwowano powikłania. Do grupy wysokiego ryzyka wg stratyfikacji ryzyka ESC zaliczono 75 (25,7%) chorych, do grupy umiarkowanego ryzyka - 163 (55,8%) osób, a do grupy niskiego ryzyka - 54 (18,5%) pacjentów. Ból w klatce piersiowej przy przyjęciu i/lub przed przyjęciem do szpitala podawało 128 (43,8%) chorych, w tym u 73 (57,0%) osób ból miał charakter wieńcowy, u 52 (40,6%) - opłucnowy, u 3 - nieokreślony na podstawie dostępnej dokumentacji. W całej badanej grupie 56 (19,2%) osób miało wywiad choroby niedokrwiennej serca, a 5 (1,7%) chorych przebyło zawał serca. Ze wstępnym rozpoznaniem OZW przyjęto 8 (2,7%) chorych. Do grupy wysokiego ryzyka należało 15 (20,6%) osób z typowym bólem zamostkowym oraz 60 (27,3%) pacjentów bez typowego bólu wieńcowego. U 103 (35,3%) chorych stwierdzono podwyższone stężenie troponiny. Zmiany elektrokardiograficzne sugerujące niedokrwienie mięśnia sercowego (ujemne załamki T, obniżenie odcinka ST lub uniesienie odcinka ST) zaobserwowano u 208 (71,2%) chorych. W grupie pacjentów wysokiego ryzyka znamiennie częściej stwierdzano: obniżenie odcinka ST w odprowadzeniach V4-V6 (42,6% v. 23,9%; p = 0,02), uniesienie odcinka ST w odprowadzeniu V1 (46,7% v. 20%; p = 0,0002) i aVR (70,7% v. 40,1%; p = 0,0007) w porównaniu z chorymi z grupy niewysokiego ryzyka. Wnioski: U 1/3 chorych z OZTP mogą występować wszystkie objawy (ból, podwyższone stężenie troponiny i zmiany elektrokardiograficzne) sugerujące rozpoznanie OZW. Zmiany elektrokardiograficzne sugerujące niedokrwienie mięśnia sercowego występują u 70% pacjentów. W grupie osób wysokiego ryzyka znamiennie częściej obserwowano obniżenie odcinka ST w odprowadzeniach V4-V6 oraz uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach V1 i aVR. Kardiol Pol 2011; 69, 3: 235-24