86 research outputs found

    An explicit formula for the coefficients in Laplace's method

    Full text link
    Laplace's method is one of the fundamental techniques in the asymptotic approximation of integrals. The coefficients appearing in the resulting asymptotic expansion, arise as the coefficients of a convergent or asymptotic series of a function defined in an implicit form. Due to the tedious computation of these coefficients, most standard textbooks on asymptotic approximations of integrals do not give explicit formulas for them. Nevertheless, we can find some more or less explicit representations for the coefficients in the literature: Perron's formula gives them in terms of derivatives of an explicit function; Campbell, Fr\"oman and Walles simplified Perron's method by computing these derivatives using an explicit recurrence relation. The most recent contribution is due to Wojdylo, who rediscovered the Campbell, Fr\"oman and Walles formula and rewrote it in terms of partial ordinary Bell polynomials. In this paper, we provide an alternative representation for the coefficients, which contains ordinary potential polynomials. The proof is based on Perron's formula and a theorem of Comtet. The asymptotic expansions of the gamma function and the incomplete gamma function are given as illustrations.Comment: 14 pages, to appear in Constructive Approximatio

    Presence of Chlamydophila pneumoniae DNA in blood cells is a frequent event in patients with the late stage of primary cutaneous lymphomas and with atopic dermatitis

    Get PDF
    Introduction: Microbial infection and associated super antigens have been implicated in the pathogenesis of cutaneous T-cell lymphoma (CTCL), and many patients die from complicating bacterial infections. It has been postulated that Chlamydophila pneumoniae (C. pneumoniae) infection may be involved in the pathogenesis of Mycosis fungoides (MF) but published data are limited and controversial. Aim: To analyze the frequency of (C. pneumoniae) DNA presence in blood samples of lymphoma cases. Material and methods: Using Q-PCR method we analyzed the presence of DNA in the blood samples obtained from 57 patients with CTCL (55 - mycosis fungoides (MF)/Sezary syndrome (SS), one primary cutaneous anaplastic large cell lymphoma (CD30+) and one NKT cell lymphoma) and 3 patients with cutaneous B-cell lymphomas, and 120 individuals from control groups (40 patients with psoriasis, 40 patients with atopic dermatitis and 40 healthy controls). Results: Chlamydophila pneumoniae DNA was identified in 13 of 55 cases in the MF/SS group (23.6%), in 1 patient with CD30+ large cell lymphoma and in 1 of 3 patients with B-cell lymphoma. The presence of C. pneumoniae was confirmed in 1 of 40 psoriatic patients (2.5%), in 5 of 40 patients with atopic dermatitis (12.5%) and in none of 40 healthy individuals. Presence of C. pneumoniae DNA in MF patients was strongly associated with disease progression; rs = 0.756; p = 0.0123 for groups IA -> IVB, and was noted more frequently in advanced (III + IV) stages than in early (I-II) stages (p = 0.0139). There are no differences in the mean age of MF/SS patients with and without infection. Conclusions: The presence of C. pneumoniae DNA in the blood cells is a frequent event in late stages of MF/SS and may be explained by Th2 shift and suppression of the immune system during the course of the disease.Peer reviewe

    CD164 identifies CD4+ T cells highly expressing genes associated with malignancy in Sézary syndrome: the Sézary signature genes, FCRL3, Tox, and miR-214

    Get PDF
    Sézary syndrome (SS), a leukemic variant of cutaneous T-cell lymphoma (CTCL), is associated with a significantly shorter life expectancy compared to skin-restricted mycosis fungoides. Early diagnosis of SS is, therefore, key to achieving enhanced therapeutic responses. However, the lack of a biomarker(s) highly specific for malignant CD4+ T cells in SS patients has been a serious obstacle in making an early diagnosis. We recently demonstrated the high expression of CD164 on CD4+ T cells from Sézary syndrome patients with a wide range of circulating tumor burdens. To further characterize CD164 as a potential biomarker for malignant CD4+ T cells, CD164+ and CD164-CD4+ T cells isolated from patients with high-circulating tumor burden, B2 stage, and medium/low tumor burden, B1-B0 stage, were assessed for the expression of genes reported to differentiate SS from normal controls, and associated with malignancy and poor prognosis. The expression of Sézary signature genes: T plastin, GATA-3, along with FCRL3, Tox, and miR-214, was significantly higher, whereas STAT-4 was lower, in CD164+ compared with CD164-CD4+ T cells. While Tox was highly expressed in both B2 and B1-B0 patients, the expression of Sézary signature genes, FCRL3, and miR-214 was associated predominantly with advanced B2 disease. High expression of CD164 mRNA and protein was also detected in skin from CTCL patients. CD164 was co-expressed with KIR3DL2 on circulating CD4+ T cells from high tumor burden SS patients, further providing strong support for CD164 as a disease relevant surface biomarker

    Microbiological hazards in minimally processed foods and effective methods to eliminate them

    No full text
    Produkty minimalnie przetworzone odznaczają się jakością zbliżoną do surowców pierwotnych. Są jednak dużo bardziej narażone na niekorzystne oddziaływanie czynników biologicznych, chemicznych i fizycznych aniżeli produkty wysoko przetworzone. W celu poprawy ich trwałości poszukuje się nowych i skutecznych metod nietermicznego utrwalania. Należą do nich ultradźwięki, techniki wysokich ciśnień, techniki membranowe, promieniowanie jonizujące, techniki z wykorzystaniem pulsacyjnego pola elektrycznego, pakowanie w modyfikowanej atmosferze, a także obniżanie aktywności wody i metody fizykochemiczne. Odpowiednio dobrane parametry tych procesów gwarantują stabilność mikrobiologiczną produktów o niskim stopniu przetworzenia oraz zachowanie ich wyjściowych cech sensorycznych.Minimally processed products are distinguished by a quality similar to that of original raw materials. However, they are much more vulnerable to the adverse effects of biological, chemical, and physical factors than the highly processed products. In order to improve their stability, new and effective methods of non-thermal preservation are sought. Among them, there are ultrasounds, high-pressure processing, membrane techniques, ionizing radiation, techniques utilizing pulsed electric field, packing under a modified atmosphere, and, also, reduction of water activity and physical-chemical methods. The properly selected parameters of those processes assure the microbiological stability of low-processed products and the maintaining of their initial sensory attributes

    Linear algebra

    No full text

    Content of ellagic acid and polymerized proanthocyanidins in pseudo fruits of selected rose species

    No full text
    Kwas elagowy (KE) występuje w niektórych roślinach w postaci wolnej, glikozydowej i estrowej. W formie estrowej znajduje się w taninach hydrolizujących, do których należą elagotaniny (ET) i galotaniny. Oprócz tanin hydrolizujących w surowcach roślinnych występują także proantocyjanidyny (inaczej taniny skondensowane lub niehydrolizujące). Wymienione związki znane są ze swoich prozdrowotnych właściwości. Wartościowym źródłem tanin, zwłaszcza hydrolizujących, są przede wszystkim owoce granatowca oraz maliny. Znaczne ich ilości występują także w pseudoowocach róż. Celem pracy było oznaczenie całkowitej zawartości kwasu elagowego i spolimeryzowanych proantocyjanidyn w pseudoowocach 3 gatunków róż: Rosa rugosa (nieodmianowa oraz odmiany ‘Plowid’), Rosa canina oraz Rosa pomifera (odmiana ‘Karpatia’). Całkowitą zawartość KE w roztworach po hydrolizie oraz zawartość polimerów proantocyjanidyn oznaczono z wykorzystaniem ultrasprawnej chromatografii cieczowej (UPLC). Stwierdzono, że badane surowce stanowiły wartościowe źródło skondensowanych i hydrolizujących tanin. Więcej kwasu elagowego zawierały gatunki róż pospolicie występujących na obszarze Polski, tj. róża pomarszczona - Rosa rugosa (1247,3 μg/g s.m.) oraz Rosa canina (1035,5 μg/g s.m.) niż róże hodowlane, w tym odmiana ‘Plowid’ (403,1 μg/g s.m.). Najwięcej polimerów proantocyjanidyn oznaczono w pseudoowocach Rosa rugosa ‘Plowid’ (44716,98 μg/g s.m.), najmniej zaś w róży dzikiej (Rosa canina) - 21221,59 μg/g s.m.Ellagic acid (EA) occurs in some plants in its free form, as a glycoside or as an ester. As an ester it occurs in hydrolysable tannins, which include ellagitannins (ET) and gallotannins. On top of the hydrolyzable tannins, the plants also have proanthocyanidins (called proanthocyanidins or non-hydrolysable tannins). The compounds as named above are known for their health-promoting properties. Pomegranate fruits and raspberries are the main highly valuable source of tannins, especially of hydrolysable tannins. Pseudo fruits of rose also contain significant quantities thereof. The objective of the present study was to determine the total content of ellagic acid and polymerized proanthocyanins (PP) in pseudo fruits of three rose species: Rosa rugosa (.... and ‘Plowid’ cultivar), Rosa canina, and Rosa pomifera (‘Karpatia’ cultivar) . The total EA content in the solutions after hydrolysis and the content of proanthocyanidin polymers were determined using an ultra performance liquid chromatography (UPLC). It was found that the raw materials analyzed cnstituted a valuable source of condensed and hydrosylable tannins. Higher amounts of ellagic acid had the commonly occurring in Poland rose species, i.e. Rosa rugosa (Japanese rose) (1247.3 μg/g dm) and Rosa canina (1035.5 μg/g dm) compared to the cultivated roses including the ‘Plowid’ cultivar (403.1 μg/g dm). The highest content of proanthocyanidins was determined in the pseudo fruits of ‘Plowid’ cultivar of Rosa rugosa (44716.98 μg/g dm), whereas the lowest content in the wild rose (Rosa canina): 21221.59 μg/g dm

    In polyphenols compounds changes in the industrial production proces of concentrated strawberry juice

    No full text
    Celem badań była ocena zmian zawartości związków fenolowych podczas produkcji zagęszczonego soku truskawkowego w warunkach przemysłowych na poszczególnych etapach procesu technologicznego. Badaniom poddano surowiec, soki po tłoczeniu, klarowaniu oraz zagęszczaniu, oznaczając zawartość związków fenolowych, w tym polimery procyjanidyn metodą chromatografii cieczowej. Próbki z linii technologicznej Zakładu Owocowo-Warzywnego „AGRICO” w Kluczkowicach pobierano w 2005 roku, w ciągu 2-tygodniowej produkcji zagęszczonego soku truskawkowego. W próbkach zidentyfikowano pochodne kwasu p-kumarowego, elagowego, galusowgo, kwercetyny, kempferolu oraz (+)-katechinę i proantocyjanidyny. Spośród antocyjanów oznaczono pochodne pelargonidyny i cyjanidyny. Wykazano duże zróżnicowanie zawartości związków fenolowych w truskawkach w czasie dwutygodniowej produkcji zagęszczonego soku. Ogólna ich ilość w surowcu wynosiła od 1970,5 do 3390,3 mg/kg, w tym największy udział stanowiły proantocyjanidyny od 1417,5 do 2751,8 mg/kg. W porównaniu z surowcem w soku po tłoczeniu ilość tych związków była mniejsza około 5-krotnie. Proantocyjanidyny są związane z nierozpuszczalnymi polisacharydami ścian komórkowych i w dużym stopniu pozostają w wytłokach. Różnice zawartości pozostałych związków fenolowych w truskawkach i soku były znacznie mniejsze. Dalsze etapy produkcji tj. klarowanie oraz zagęszczanie wpłynęło w znacznie mniejszym stopniu na straty związków polifenolowych. W soku truskawkowym w wyniku procesu klarowania stwierdzono zmniejszemie zawartości związków fenolowych o około 17%, a w wyniku procesu zagęszczania tylko o 5%. Proantocyjanidyny truskawek są najbardziej cennymi związkami tego surowca, które jednak są najbardziej tracone w procesie produkcji klarownych soków. Zasadniczym etapem w produkcji zagęszczonego klarownego soku truskawkowego, na którym traci się najwięcej polifenoli jest tłoczenie soku. W mniejszym stopniu związki te ulegają degradacji podczas procesu klarowania oraz podczas zagęszczania soku.The aim of this study was to estimate changes in polyphenols contents in concentrated strawberry juice during production in the industrial scale. The samples were collected before production, after juice pressing, after juice clarification, and after juice concentration, during two weeks production in “AGRICO” company in 2005. The polyphenols compounds content including procyanidins polymers were determined by HPLC method. The derivatives of p-coumaric acid, ellagic acid, gallic acid, quercetin, kaempferol, pelargonidin, cyanidin, and especially (+)-catechin and procyanidins were identified in the samples. Among anthocyanins pelargonidin and cyaniding derivatives were determined. Quite big differentiation of polyphenols compounds content in strawberries during two weeks of production process were showed. The total amount of those compounds varied from 1970.5mg/kg to 3390.3 mg/kg. Amount of procyanidins in raw materials ranged from 1417.5 mg/kg to 2751.8 mg/kg. In comparison to raw material after pressing the amount of this polyphenols compounds was five times smaller. Procyanidins are connected to insoluble polysaccharides of cellular’s walls and it remains in the pulp. Other polyphenols compounds content differences in strawberry fruit and in juice were smaller. Further production steps such as clarification and concentration less influenced on polyphenols compounds losses. Clarification and concentration of strawberry juice result in smaller losses of polyphenol compounds in juices (17% and 5% respectively). Strawberries’ procyanidins are the most valuable compounds of its raw material, however they are being lost during production process. The main stage of strawberry juice production where the biggest amount of polyphenols compounds is lost is fruit pressing. Degradation of this compounds is smaller during clarification and concentration process

    Assessment of sensory qualities and nutritional value of chokeberry puree with added flax pomace and dried leaves of stevia

    No full text
    Celem pracy była ocena konsumencka przecierów aroniowych, w których skorygowano smak cierpki za pomocą wytłoków z lnu i suszonych liści stewii. Produktem najbardziej akceptowanym przez zespół oceniający był przecier zawierający 470 g aronii z dodatkiem 30 g wytłoków z lnu i 0,3 g stewii (nota ogólna 6,7). Dodatkowo wyznaczono wartości Indeksów Glikemicznych (IG) 100-procentowego przecieru aroniowego oraz najbardziej akceptowanego przecieru z dodatkiem lnu i stewii, aby ocenić walory prozdrowotne proponowanego produktu. Wzorzec (IG = 100) stanowiła czysta glukoza. IG przecieru aroniowego osiągnął wartość średnią na poziomie 27,3, przecieru aroniowego z dodatkiem lnu i stewii – 20,3, a roztworu glukozy z dodatkiem lnu i stewii – 56,8. Dowiedziono zatem, że dodatek lnu w znacznym stopniu może redukować cierpkość produktów aroniowych, a dodatek stewii nadaje produktom finalnym lekko słodki smak. Ponadto wykazano, że analizowane produkty mogą być stosowane w profilaktyce cukrzycy, ponieważ ich spożycie powoduje niewielki wzrost stężenia glukozy we krwi.The objective of the research study was the consumer assessment of chokeberry purees the astringent taste of which was improved by adding flax pomace and dried leaves of stevia. The most accepted product by the assessment panel was the one containing 470 g of chokeberry, 30 g of added flax pomace, and 0.3 g of added stevia (total score of 6.70). Additionally, in order to assess pro-health qualities of the suggested product, the Glycemic Index (IG) values were determined of the 100 % chokeberry puree and of the most accepted puree. Pure glucose constituted a model (IG = 100). The determined mean IG values of individual products were as follows: chokeberry puree: 27.3; chokeberry puree with the added flax pomace and stevia: 20.3; glucose solution with the added flax and stevia: 56.8. As a result, it was proved that the addition of flax could considerably decrease the astringent taste of chokeberry products, and the addition of stevia made the final products taste slightly sweet. Furthermore, it was confirmed that the products analyzed could be used in the prevention of diabetes, because they caused the blood glucose level to increase only slightly
    corecore