Development of marketing of culture in the kurpie region

The aim of the research was to identify the operations in the field of promotion of culture, being carried out in the Kurpie region, and to determine the influence thereof on the development of the region. It may appear that culture does not play a major role in the development of a given area; however, such a conclusion is erroneous. Thanks to culture, people identify a specific territory, and the dissemination of products of culture makes the territory becoming recognizable, and not only to people interested in a product being strictly cultural but also to investors who may probably have not yet considered starting a business activity in e.g. the Kurpie region

Territorial marketing as a tool for building cooperation of local authorities with investors

The aim of the study was to identify, analyze and evaluate the attitude of entrepreneurs towards cooperation and relations with the local government authorities. The study attempted to assess the instruments of territorial marketing in use and their impact on the investment. The study showed that entrepreneurs have mostly negative assessment of local authorities. Among marketing tools, only promotion and advertising activities have been noted in use in surveyed municipalities. Local authorities rest passive when communicating to business – initiative always belongs to entrepreneurs

The influence of 2- chlorodeoxyadenosine in combination with tumour necrosis factor-α or its mutein on murine leukaemias L1210 and P388

We investigated the influence of 2-chlorodeoxyadenosine (2-CdA) in combination with tumour necrosis factor-α (TNFα) or its mutein VI, which differs from the native molecule by N-terminal amino acid composition, on the survival time of mice inoculated with leukaemia L1210 or P388. Groups of mice with leukaemia L1210 and P388 receiving 2-CdA combined with TNFα had shorter survival times than animals treated with these agents separately. In contrast, the administration of 2-CdA in conjunction with mutein VI, prolonged the survival of mice inoculated with these leukaemias as compared with animals receiving these agents separately. The results of the present study emphasize the importance of the biological activity of the TNFα molecule N-terminus

A comparison of the Antileukaemic Effects of Recombinant Human Tumour Necrosis Factor-α and its Muteins on Leukaemia L1210 and Leukaemia P388 in Mice

We investigated the influence of recombinant human tumour necrosis factor alpha (TNF-α) and its derivatives termed muteins III, V, VI—in which the first 3 to 7 amino acids of native TNF-α have been replaced—on the survival time of mice inoculated with leukaemia L1210 or leukaemia P338. TNF-α prolonged the survival of mice with leukaemia L1210 but did not have any therapeutic activity in leukaemia P388-bearing mice. Muteins-treated mice with leukaemia P388 lived longer than animals receiving TNF-α, while those inoculated with leukaemia L1210 did not show any significant prolongation of life compared with the TNF-α treated group. The results presented in this report indicate that the antileukaemic activity of TNF-α is governed at least in part by the nature of the N-terminal amino acids

Statins Impair Antitumor Effects of Rituximab by Inducing Conformational Changes of CD20

Jakub Golab and colleagues found that statins significantly decrease rituximab-mediated complement-dependent cytotoxicity and antibody-dependent cellular cytotoxicity against B cell lymphoma cells

Czerniaki skóry — zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w 2016 roku

Dermoscopy is currently the standard method for clinical differential diagnosis of cutaneous melanoma and for qualifying a lesion for excisional biopsy. Full thickness excisional biopsy of suspicious melanomatous skin lesions likely to be diagnosed as early melanomas is crucial in establishing diagnosis and defining prognostic factors. Early diagnosis and surgical removal of cutaneous melanoma not only improves patients’ prognosis, but it is also associated with approximately 90% likelihood of cure. Next steps in the therapeutic management of cutaneous melanoma following excisional biopsy are radical scar excision with adequate margins and sentinel lymph node biopsy. Radical lymph node dissection is recommended in case of regional lymph node metastases. High-risk patients (lymph node involvement and/or ulcerated primary lesion) should be advised to participate in prospective clinical trials on adjuvant therapy. Melanoma patients with distant metastases are still characterized by poor outcomes. In patients with metastatic disease testing for the presence of BRAF gene mutation is mandatory Patients with metastatic disease should be considered for participation in clinical trials. Long-term survival is confined to selected group of patients undergoing resection of isolated metastatic lesions. In systemic — mainly first-line — therapy of patients with BRAF V600 mutation BRAF inhibitor — vemurafenib or dabrafenib (preferentially in combination with MEK inhibitor) may be employed and independently of mutational status immunotherapy with anti-PD-1 antibodies (nivolumab or pembrolizumab), eventually ipilimumab (anti-CTLA4 antibody) may be used.Podstawą klinicznej diagnostyki różnicowej i kwalifikacji do biopsji wycinającej jest obecnie dermoskopia. Dla ustalenia rozpoznania i określenia najważniejszych czynników rokowniczych podstawowe znaczenie ma biopsja wycinająca podejrzanych w kierunku wczesnego czerniaka zmian barwnikowych skóry (wycięcie całej grubości skóry i powierzchownej warstwy tkanki tłuszczowej). Wczesne rozpoznanie i chirurgiczne usunięcie czerniaka nie tylko poprawia rokowanie, ale daje szansę wyleczenia około 90% chorych. Kolejne etapy postępowania terapeutycznego obejmują kwalifikację chorych do radykalnego wycięcia blizny po biopsji wycinającej z właściwymi marginesami oraz wykonania biopsji węzła wartowniczego. W przypadku przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych postępowaniem z wyboru jest wykonanie radykalnej limfadenektomii. Zaleca się włączanie chorych na czerniaki skóry o wysokim ryzyku nawrotu (przerzuty w węzłach chłonnych i/lub owrzodzenie pierwotnej zmiany) do prospektywnych badań klinicznych nad leczeniem uzupełniającym. Obecność przerzutów odległych wiąże się ze złym rokowaniem. W sytuacji uogólnienia nowotworu jest konieczne wykonanie badania w kierunku mutacji genu BRAF. Długoletnie przeżycia dotyczą głównie chorych poddanych resekcji pojedynczych ognisk przerzutowych. W leczeniu systemowym — przede wszystkim pierwszej linii — u chorych z obecnością mutacji BRAF V600 znajduje zastosowanie inhibitor BRAF — wemurafenib lub dabrafenib (preferencyjnie w skojarzeniu z inhibitorem MEK) oraz — niezależnie od statusu mutacji BRAF — immunoterapia przeciwciałami anty-PD-1 (niwolumab lub pembrolizumab), ewentualnie ipilimumab (przeciwciało anty-CTLA4)

Czerniaki skóry — zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w 2016 roku

Dermoscopy is currently the standard method for clinical differential diagnosis of cutaneous melanoma and for qualifying a lesion for excisional biopsy. Full thickness excisional biopsy of suspicious melanomatous skin lesions likely to be diagnosed as early melanomas is crucial in establishing diagnosis and defining prognostic factors. Early diagnosis and surgical removal of cutaneous melanoma not only improves patients’ prognosis, but it is also associated with approximately 90% likelihood of cure. Next steps in the therapeutic management of cutaneous melanoma following excisional biopsy are radical scar excision with adequate margins and sentinel lymph node biopsy. Radical lymph node dissection is recommended in case of regional lymph node metastases. High-risk patients (lymph node involvement and/or ulcerated primary lesion) should be advised to participate in prospective clinical trials on adjuvant therapy. Melanoma patients with distant metastases are still characterized by poor outcomes. In patients with metastatic disease testing for the presence of BRAF gene mutation is mandatory Patients with metastatic disease should be considered for participation in clinical trials. Long-term survival is confined to selected group of patients undergoing resection of isolated metastatic lesions. In systemic — mainly first-line — therapy of patients with BRAF V600 mutation BRAF inhibitor — vemurafenib or dabrafenib (preferentially in combination with MEK inhibitor) may be employed and independently of mutational status immunotherapy with anti-PD-1 antibodies (nivolumab or pembrolizumab), eventually ipilimumab (anti-CTLA4 antibody) may be used.Podstawą klinicznej diagnostyki różnicowej i kwalifikacji do biopsji wycinającej jest obecnie dermoskopia. Dla ustalenia rozpoznania i określenia najważniejszych czynników rokowniczych podstawowe znaczenie ma biopsja wycinająca podejrzanych w kierunku wczesnego czerniaka zmian barwnikowych skóry (wycięcie całej grubości skóry i powierzchownej warstwy tkanki tłuszczowej). Wczesne rozpoznanie i chirurgiczne usunięcie czerniaka nie tylko poprawia rokowanie, ale daje szansę wyleczenia około 90% chorych. Kolejne etapy postępowania terapeutycznego obejmują kwalifikację chorych do radykalnego wycięcia blizny po biopsji wycinającej z właściwymi marginesami oraz wykonania biopsji węzła wartowniczego. W przypadku przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych postępowaniem z wyboru jest wykonanie radykalnej limfadenektomii. Zaleca się włączanie chorych na czerniaki skóry o wysokim ryzyku nawrotu (przerzuty w węzłach chłonnych i/lub owrzodzenie pierwotnej zmiany) do prospektywnych badań klinicznych nad leczeniem uzupełniającym. Obecność przerzutów odległych wiąże się ze złym rokowaniem. W sytuacji uogólnienia nowotworu jest konieczne wykonanie badania w kierunku mutacji genu BRAF. Długoletnie przeżycia dotyczą głównie chorych poddanych resekcji pojedynczych ognisk przerzutowych. W leczeniu systemowym — przede wszystkim pierwszej linii — u chorych z obecnością mutacji BRAF V600 znajduje zastosowanie inhibitor BRAF — wemurafenib lub dabrafenib (preferencyjnie w skojarzeniu z inhibitorem MEK) oraz — niezależnie od statusu mutacji BRAF — immunoterapia przeciwciałami anty-PD-1 (niwolumab lub pembrolizumab), ewentualnie ipilimumab (przeciwciało anty-CTLA4)

Recommendations for diagnosis and therapy of cutaneous melanoma

Podstawą klinicznej diagnostyki różnicowej czerniaków skóry i kwalifikacji do biopsji wycinającej jest obecnie dermoskopia. Dla ustalenia rozpoznania i określenia najważniejszych czynników rokowniczych podstawowe znaczenie ma biopsja wycinająca podejrzanych w kierunku wczesnego czerniaka zmian barwnikowych skóry (wycięcie całej grubości skóry i powierzchownej warstwy tkanki tłuszczowej). Wczesne rozpoznanie i chirurgiczne usunięcie czerniaka nie tylko poprawia rokowanie, ale daje szansę wyleczenia około 90% chorych. Kolejne etapy postępowania terapeutycznego obejmują kwalifikację chorych do radykalnego wycięcia blizny po biopsji wycinającej z właściwymi marginesami oraz wykonania biopsji węzła wartowniczego. W przypadku przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych postępowaniem z wyboru jest wykonanie radykalnej limfadenektomii. Zaleca się włączanie chorych na czerniaki skóry o wysokim ryzyku nawrotu (przerzuty do węzłów chłonnych i/lub owrzodzenie pierwotnej zmiany) do prospektywnych badań klinicznych nad leczeniem uzupełniającym. Obecność przerzutów odległych wiąże się ze złym rokowaniem. W sytuacji uogólnienia nowotworu konieczne jest wykonanie badania w kierunku mutacji genu BRAF. Długoletnie przeżycia dotyczą głównie chorych poddanych resekcji pojedynczych ognisk przerzutowych. W systemowym leczeniu — przede wszystkim pierwszej linii — u chorych z obecnością mutacji BRAF V600 znajduje zastosowanie inhibitor BRAF — wemurafenib lub dabrafenib (preferencyjnie w skojarzeniu z inhibitorem MEK) oraz — niezależnie od statusu mutacji BRAF — immunoterapia przeciwciałami anty-PD-1 (niwolumab lub pembrolizumab), ewentualnie ipilimumab (przeciwciało anty-CTLA4).Dermoscopy is currently the standard method for clinical differential diagnosis of cutaneous melanoma and for qualifying a lesion for excision biopsy. Full thickness excision biopsy of suspicious melanomatous skin lesions is likely to be diagnosed as early melanomaand is crucial in establishing diagnosis and defining prognostic factors. Early diagnosis and surgical removal of cutaneous melanoma not only improves prognosis, but it is also associated with approximately 90% likelihood of cure. Next steps in the therapeutic management of cutaneous melanoma following excision biopsy are radical scar excision with adequate margins and sentinel lymph node biopsy. Radical lymph node dissection is recommended in case of regional lymph node metastases. High-risk patients (lymph node involvement and/or ulcerated primary lesion) should be advised to participate in prospective clinical trials on adjuvant therapy. Melanoma patients with distant metastases are still characterised by poor outcomes. In patients with metastatic disease testing for the presence of BRAF gene mutation is mandatory Patients with metastatic disease should be considered for participation in clinical trials. Long-term survival is confined to selected group of patients undergoing resection of isolated metastatic lesions. In systemic (mainly first-line) therapy of patients with BRAF V600 mutation BRAF inhibitor, vemurafenib or dabrafenib (preferentially in combination with MEK inhibitor) may be employed and independently of mutational status immunotherapy with anti-PD-1 antibodies (nivolumab or pembrolizumab), and eventually ipilimumab (anti-CTLA4 antibody) may be used