Διερεύνηση σχέσης ασυμμετρίας μεταξύ δεικτών συναισθήματος και χρηματιστηριακής αγοράς

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Μαθηματική Προτυποποίηση σε Σύγχρονες Τεχνολογίες στην Οικονομία

Design of Bridges Against Seismic Faulting : Methodology and Applications

This paper presents a methodology for design of bridge–foundation systems against seismic faulting. The problem is decoupled in two steps. Step 1 deals with the response of a single bridge pier and its foundation subjected to faulting–induced deformation ; Step 2 deals with the detailed model of the superstructure, which is subjected to differential displacements computed in Step 1. We analyze typical viaduct and underpass bridges, founded on piles or caisson foundations. Piled foundations are found to be vulnerable to faulting– induced deformation. While end–bearing piles cannot really sustain any appreciable bedrock offset, floating piles may perform better, especially if combined with hinged pile–to–cap connections. Statically–determinate superstructures are shown to be less sensitive to faulting– induced differential displacements and rotations. Finally, an application of the method is shown for a major bridge, demonstrating the feasibility of design against seismic faulting

Comparing sessile benthos on shallow artificial versus natural hard substrates in the Eastern Mediterranean Sea

Artificial structures cover a considerable part of the Mediterranean coasts. In the Aegean Sea, most studies related to artificial structures have focused in vagile fauna on harbors and marinas but little attention has been given to the sessile biota on coastal defense structures. The aim of this work was to describe for the first time the shallow sublittoral sessile benthos on coastal defense structures in Crete (Eastern Mediterranean Sea) in order to identify potential differences in comparison to natural rocky substrates, adopting both a taxonomic and functional (i.e. macroalgal structural complexity) approach. Three shallow (1-3 m) localities were studied in the north coast and three in the south coast of the island (six localities in total). At each locality, two types of hard substrate were selected: an artificial coastal defense structure (rip-rap) and the nearest natural rocky substrates. The percent cover of sessile taxa was calculated using random points counts over photoquadrats (20 x 20 cm). The structure of the assemblage differed between artificial and natural habitats. Values of Shannon-Wiener’s diversity index and number of taxa were higher in natural substrates. In addition, cover of arborescent macroalgae was lower on artificial substrates. In conclusion, rip-raps do not function as surrogates of natural hard substrates in the study area since their shallow subtidal assemblages differ in terms of community structure, diversity and functionality. The deficient performance of such artificial structures could be attributed to the combined effects of abiotic factors and biotic processes, including substrate nature and roughness as well as differential grazing pressure

Electronic properties of graphene nanoribbons with defects

© 2021 IEEE. Personal use of this material is permitted. Permission from IEEE must be obtained for all other uses, in any current or future media, including reprinting/republishing this material for advertising or promotional purposes,creating new collective works, for resale or redistribution to servers or lists, or reuse of any copyrighted component of this work in other works.Graphene nanoribbons (GNRs) are the most important emerging Graphene structures for nanoelectronic and sensor applications. GNRs with perfect lattices have been extensively studied, but fabricated GNRs contain lattice defects the effect of which on their electronic properties has not been studied extensively enough. In this paper, we apply the Non-Equilibrium Green's function (NEGF) method combined with tight-binding Hamiltonians to investigate the effect of lattice defects on the conductance of GNRs. We specifically study, butterfly shaped GNRs, which operate effectively as switches, and have been used in CMOS-like architectures. The cases of the most usual defects, namely the single and double vacancy have been analytically examined. The effect of these vacancies was computed by placing them in different regions and with various numbers on GNR nano-devices, namely edges, main body, contacts and narrow regions. The computation results are presented in the form of energy dispersion diagrams as well as diagrams of maximum conductance as a function of the number of lattice defects. We also present results on the defect tolerance of the butterfly shaped GNR devices.Peer ReviewedPostprint (author's final draft

The prognostic value of microalbuminuria in puppies with canine parvoviral enteritis

Increased urine albumin concentration (UALB) or urine albumin-to-creatinine ratio (UACR) at admission has been associated with systemic disease and increased morbidity and mortality in critically ill canine patients. The objective of this study was to assess the prognostic value of UALB and UACR for the survival, as well as for the development and duration of systemic inflammatory response syndrome (SIRS) in puppies with canine parvoviral enteritis (CPVE). Unvaccinated puppies, aged 1-12 months with confirmed CPVE, hospitalized for ≥5 days were included. Urine was collected at admission via cystocentesis; albumin was measured immunoturbidimetrically and creatinine spectrophotometrically. The presence of SIRS was daily evaluated. Statistical analysis was conducted using R language. Twenty-six dogs were enrolled; 12/26 (46%) developed SIRS during hospitalization, while 5/26 (19%) died. A significant correlation was found between UALB and UACR (ϱ=0.868, p0.05). SIRS duration was significantly correlated with UACR (ϱ=0.427, p=0.030), but not with UALB (ϱ=0.386, p=0.052). The non-survivors had higher median UALB [0.6 (0.1-12.7) mg/dL] and UACR [19.6 (0.7-2,093) mg/g] compared to survivors [UALB= 0.2 (0-1.5) mg/dL, UACR= 2.3 (0-16.9) mg/g], but the differences were non-significant (p>0.05). UACR appears to be a prognostic indicator of SIRS duration in puppies with CPVE. However, a large-scale study is warranted to confirm the usefulness of UALB and UACR for clinical risk assessment in puppies with CPVE

Current characteristics of defective GNR nanoelectronic devices

The most promising Graphene structures for the development of nanoelectronics and sensor applications are Graphene nanoribbons (GNRs). GNRs with perfect lattices have been extensively investigated in the research literature; however, fabricated GNRs may still suffering from lattice flaws, the possible effect of which, on the operation of the circuitry comprised by GNR based devices, has not attracted significant interest. In this paper, we investigate the effect of lattice defects on the operational behavior of GNRs using the Non-Equilibrium Green's function (NEGF) method combined with tight-binding Hamiltonians targeting to the resulting nanoelectronic devices and circuits functionalities. We focus on butterfly-shaped GNRs, which have been proven to successfully function as switches that can be used as building blocks for simple Boolean gates and logic circuits. Analyses of the most common defects, namely the single and double vacancies, have been adequately performed. The effect of these vacancies was investigated by inserting them in various places and concentrations on the corresponding GNR based nano-devices. The computation results indicate the effect on lattice defects on the important operational device parameters including the leakage current, ION/IOFF and, finally, current density, which will determine the viability of GNR computing circuits.Postprint (published version

Idiopathic sclerosing encapsulating peritonitis (or abdominal cocoon)

BACKGROUND: Idiopathic sclerosing encapsulating peritonitis (or abdominal cocoon) is a rare cause of small bowel obstruction, especially in adult population. Diagnosis is usually incidental at laparotomy. We discuss one such rare case, outlining the fact that an intra-operative surprise diagnosis could have been facilitated by previous investigations. CASE PRESENTATION: A 56 year-old man presented in A&E department with small bowel ileus. He had a history of 6 similar episodes of small bowel obstruction in the past 4 years, which resolved with conservative treatment. Pre-operative work-up did not reveal any specific etiology. At laparotomy, a fibrous capsule was revealed, in which small bowel loops were encased, with the presence of interloop adhesions. A diagnosis of abdominal cocoon was established and extensive adhesiolysis was performed. The patient had an uneventful recovery and follow-up. CONCLUSION: Idiopathic sclerosing encapsulating peritonitis, although rare, may be the cause of a common surgical emergency such as small bowel ileus, especially in cases with attacks of non-strangulating obstruction in the same individual. A high index of clinical suspicion may be generated by the recurrent character of small bowel ileus combined with relevant imaging findings and lack of other plausible etiologies. Clinicians must rigorously pursue a preoperative diagnosis, as it may prevent a "surprise" upon laparotomy and result in proper management

Early Succession Patterns of Benthic Assemblages on Artificial Reefs in the Oligotrophic Eastern Mediterranean Basin

The colonization of artificial structures by benthic organisms in the marine realm is known to be affected by the general trophic patterns of the biogeographical zone and the prevailing environmental traits at the local scale. The present work aims to present quantitative data on the early settlement progress of macrofaunal benthic assemblages developing on artificial reefs (ARs) deployed at the Underwater Biotechnological Park of Crete (UBPC) in the oligotrophic Eastern Mediterranean. Visual census and subsequent image analysis combined with scraped quadrats were used to describe the establishment of the communities and their development over three consecutive campaigns, span-ning 5 years post-deployment. Macroalgae consistently dominated in terms of coverage, while sessile invertebrates displayed different patterns over the years. Polychaeta and Bryozoa were gradually replaced by Cnidaria, while Porifera and Mollusca displayed an increasing trend over the years. Motile benthos was mainly represented by Mollusca, while the abundance of Polychaeta increased in contrast to that of Crustacea. For both sessile and motile assemblages, significant differences were observed among the years. The results of this study indicate that ecological succession is still ongoing, and further improvement in the monitoring methodology can assist towards a more accurate assessment of the community composition in complex AR structures.European Union MIS 5002670, MIS 502740

Βαθιά μηχανική μάθηση για την ψηφιοποίηση, ανάλυση και μοντελοποίηση τρισδιάστατων χορογραφικών ακολουθιών της άυλης πολιτισμικής κληρονομιάς

In performing arts, such as choreography, dance and theatrical kinesiology, movements of human body signals and gestures are essential elements used to describe a storyline in an aesthetic and symbolic way. Although, we, as humans, can inherently perceive and decipher such human body signals in a natural way, this process is challenging for a computer system. One important aspect in the analysis of a performing dance is the automatic extraction of the choreographic patterns/elements since these elements provide an abstract and compact representation of the semantic information encoded in the overall dance storyline. One salient issue in the analysis of a performing dance is to automatic extract its choreographic patterns since these elements provide an abstract representation of the semantics of the dance and encodes the overall dance storytelling. However, application of conventional video summarization algorithms ondance sequences cannot appropriately retrieve their choreographic patterns since a dance is composed of an ordered set of sequential elements which are repeated in time. Additionally, the 3D geometry of a dance is too complicated to be described using only the RGB color information.This thesis is distinguished into three parts. Part I describes the theoretical background regarding ICH and the principles with respect to the mathematical modelling of folklore choreographic sequences. In Chapters 1, 2, 3 the recent trends on choreographic representation in terms of machine learning, video summarization, pose identification and dance annotation are described. Part II presents the adopted techniques for content-based sampling of the selected folklore choreographic sequences. This part is oriented on the semantic compression and the video summarization taking into consideration the complexity of the spatio-temporal sequences. In particular, Chapter 4 exploited a hierarchical scheme that implements spatio-temporal variations of the dance features. Chapter 5 describes an abstract representation of the semantic details of choreographic sequences taking into consideration a key-frame selection algorithm. Chapter 6 compares the summarization performances taking into account four sampling algorithms all implemented under a SAE scheme’s projected data. Specifically, a SAE framework followed by a hierarchical SMRS algorithm implemented to summarize choreographic sequences. Part III (Chapters 7, 8, 9) focused on modelling and analysis of folklore choreographic sequences. Chapter 7 explored the feasibility of pattern matching between heterogeneous motion capturing systems. In this chapter, a trajectory interpretation in folklore sequences is described. The conducted experiments indicate that if significant levels of precision are ensured during initial data collection, design, development and fine-tuning of the system, then low-cost and widely popular motioncapturing sensors suffice to provide a smooth and integrated experience on the user end, which would allow for relevant educational or entertainment applications to be adopted at scale. Chapter 8 focuses on the enhancement of the learning experience of folklore dances by introducing machine learning tools with the capability of providing a scalable quantifiable assessment of a choreography at different level of hierarchies; yielding a from coarse to fine evaluation. Chapter 9 describes an adaptable autoregressive and moving average layer (R-ARMA) into a onventional CNN filter to model the dynamic behavior of a choreography. In addition, to face the choreography dynamics, we introduced an adaptation mechanisms in a way that the network weights of the fully connected hidden layer is dynamically updated to fit current environmental characteristics. Experimental results on real-life sequences indicated the efficiency of the proposed model against conventional deep machine learning filters. Chapter 10 summarizes the thesis by representing the overall contribution and the future works.Πολλές προσπάθειες έχουν μέχρι σήμερα γίνει προκειμένου να καταγραφεί και να διασωθεί η υλική πολιτιστική κληρονομία. Αντιθέτως η άυλη κληρονομιά λόγω της μη απτής φύσης της επιφέρει δυσκολίες τόσο στην επεξεργασία όσο και στην καταγραφή της. Παρόλη την τεράστια πρόοδο που έχει επιτευχθεί στην τεχνολογία της ψηφιοποίησης, κυρίως όσον άφορα στα απτά πολιτιστικά αγαθά στο επίπεδο της τρισδιάστατης απεικόνισης (3D-COFORM, EPOCH, CARARE, IMPACT, PRESTOSPACE, V-CITY), η ηλεκτρονική τεκμηρίωση των άυλων πολιτιστικών αγαθών δεν είναι πλήρως φανερή, ειδικότερα στις λαϊκές μορφές τέχνης. Αυτό οφείλεται κυρίως στο σύμπλεγμα διεπιστημονικότητας των φολκλόρ παραστάσεων που παρουσιάζουν μια σειρά από προκλήσεις που περιλαμβάνουν τη χορογραφία, την ψηφιοποίηση, την επεξεργασία, την χορογραφική ανάλυση/σημειογραφία, την μηχανική μάθηση και την υπολογιστική όραση. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που υλοποιείται τέτοιο καινοτόμο πεδίο έρευνας, το οποίο έχει ως στόχο να λειτουργήσει ως ένας πρωτοποριακός μηχανισμός για την ενοποίηση του περιεχομένου της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΑΠΚ) με ήδη υπάρχον ψηφιοποιημένο περιεχόμενο από ψηφιακές βιβλιοθήκες (π.χ. Europeana), την σύνδεση της ΑΠΚ με το πεδίο της μηχανικής μάθησης οδηγώντας σε προηγμένες επιστημονικές δημοσιεύσεις.Στόχος της επιδιωκόμενης ερευνητικής μελέτης της διδακτορικής διατριβής είναι η ψηφιοποίηση της ΑΠΚ, δηλαδή των χορευτών και των χορευτικών τους κινήσεων, χορευτικών εκφράσεων, καθώς και η αρχειοθέτηση των σχετικών δεδομένων/μεταδεδομένων σε κατάλληλη ψηφιακή βιβλιοθήκη, προκειμένου να διατηρηθεί τμήμα της ΑΠΚ. Επιπλέον, τίθεται η ανάγκη να μειωθεί η πολυπλοκότητα της ψηφιοποίησης που διέπει την καταγραφή, την απεικόνιση, τη μοντελοποίηση και την εικονική αναπαράσταση. Οι παραστατικές τέχνες, όπως η χορογραφία, ο χορός και η θεατρική κινησιολογία, οι κινήσεις ανθρώπινων σωμάτων και χειρονομιών είναι βασικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια ιστορία με αισθητικό και συμβολικό τρόπο. Παρόλο που εμείς, ως άνθρωποι, μπορούμε εγγενώς να αντιληφθούμε και να αποκρυπτογραφήσουμε τέτοια σήματα ανθρώπινου σώματος με φυσικό τρόπο, αυτή η διαδικασία είναι δύσκολη για ένα σύστημα υπολογιστή. Μια σημαντική πτυχή στην ανάλυση ενός παραστατικού χορού είναι η αυτόματη εξαγωγή των χορογραφικών προτύπων/στοιχείων δεδομένου ότι αυτά τα στοιχεία παρέχουν μια αφηρημένη αναπαράσταση των σημασιολογικών πληροφοριών που κωδικοποιούνται στη ακολουθία του χορού. Επιπλέον ένα σημαντικό ζήτημα στην ανάλυση εκτέλεσης ενός χορού είναι η αυτόματη εξαγωγή χορογραφικών προτύπων της, δεδομένου ότι αυτά τα στοιχεία παρέχουν μια αφηρημένη αναπαράσταση της σημασιολογίας του χορού και κωδικοποιούν τη συνολική αφήγηση του συγκεκριμένου χορού. Ωστόσο, η εφαρμογή συμβατικών αλγορίθμων συνοπτικών βίντεο ακολουθιών δεν μπορεί να ανακτήσει κατάλληλα τα χορογραφικά τους μοτίβα αφού ένας χορός αποτελείται από ένα διατεταγμένο σύνολο διαδοχικών στοιχείων τα οποία επαναλαμβάνονται στο χρόνο. Τέλος, η τρισδιάστατη γεωμετρία του χορού είναι πολύ περίπλοκη για να περιγραφεί χρησιμοποιώντας μόνο τις πληροφορίες χρώματος RGB. Η υπό εξέταση διατριβή αναπτύσσεται αναπτύσσεται σε 10 κεφάλαια: Το Κεφάλαιο 1 εισάγει τις βασικές έννοιες της ΆΠΚ, αναλύει τους ερευνητικούς στόχους, την πρωτοτυπία και την καινοτομία της προτεινόμενης διατριβής. Το Κεφάλαιο 2 παρουσιάζει τις πρόσφατες τάσεις στη χορογραφική αναπαράσταση όσον αφορά τη μοντελοποίηση, τη βιντεοπερίληψη, την σημειογραφία και την αναγνώριση χορογραφικών μοτίβων. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν δύο χορογραφικά σύνολα δεδομένων. Τα χορογραφικά σύνολα περιλαμβάνουν τριάντα παραδοσιακές ψηφιοποιημένες ακολουθίες χορού που καταγράφηκαν σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του έργου TERPSICHORE. Αυτά τα σύνολα δεδομένων εμπεριέχουν περισσότερες από 83663 εικόνες RGB και 7362 εγγραφές νεφών σημείων (μορφή .c3d) συμβατές με διάφορες βάσεις δεδομένων (π.χ. Europeana, βάση δεδομένων CMU, AMASS).Το Κεφάλαιο 3 περιγράφει τη διαδικασία ψηφιοποίησης χορογραφικών δεδομένων, την περιγραφή του συνόλου δεδομένων, την επεξεργασία χορογραφικών μοτίβων και την κινησιολογική μοντελοποίηση. Επιπλέον, περιγράφονται τα συστήματα καταγραφής κίνησης. Συγκεκριμένα, σε αυτό το Κεφάλαιο περιγράφονται τα χαρακτηριστικά βήματα των υπό εξέταση ελληνικών χορών που έχουν καταγραφεί προκειμένου να εξαχθούν τα χορογραφικά μοτίβα και οι αντιπροσωπευτικές στάσεις/κινήσεις.Το Κεφάλαιο 4 πρότεινε ένα νέο σχήμα σύνοψης χορού (βιντεοπερίληψης) αναφορικά με τα δεδομένα που καταγράφηκαν χρησιμοποιώντας το σύστημα καταγραφής κίνησης VICON. Η προτεινόμενη μέθοδος εξαγωγής αντιπροσωπευτικών στιγμιοτύπων εφαρμόζει ένα ιεραρχικό σχήμα κατάτμησης που εκμεταλλεύεται τις χωροχρονικές παραλλαγές των κινησιολογικών μεταβολών των χορευτών. Αρχικά, οι ολιστικοί περιγραφείς εξάγονται για να εντοπίσουν τα βασικά βήματα ενός χορού (μια χονδροειδής αναπαράσταση). Στη συνέχεια, κάθε τμήμα αποσυντίθεται περαιτέρω σε λεπτομερή τμήματα για τη βελτίωση της αντιπροσωπευτικότητας του χορού (λεπτή αναπαράσταση). Το σχήμα ιεραρχικής κατάτμησης χορού τροποποιεί τον αλγόριθμο SMRS κατάλληλα προκειμένου να επιτραπεί η χωροχρονική μοντελοποίηση σύνθετων χορευτικών ακολουθιών. Η προσέγγισή αξιολογήθηκε σε τριάντα φολκλορικές χορευτικές ακολουθίες που καταγράφηκαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του έργου TERPSICHORE που αντιπροσωπεύει πέντε διαφορετικές χορογραφίες και σε σύνολα δεδομένων από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, ελεύθερα διαθέσιμα, που απεικονίζουν παραστάσεις στη θεατρική κινησιολογία. Το Κεφάλαιο 5 εισάγει δύο τεχνικές: μια μέθοδο «ανεξάρτητη από το χρόνο» που βασίζεται σε αλγόριθμο ομαδοποίησης k-means++ για την εξαγωγή αντιπροσωπευτικών στιγμιοτύπων του χορού και μια τεχνική που βασίζεται στη ερμηνεία των φυσικών χαρακτηριστικών της κινησιολογίας δημιουργώντας χρονικές περιλήψεις σε διαφορετικά επίπεδα λεπτομέρειας. Οι προτεινόμενες μέθοδοι αξιολογήθηκαν σε δύο σύνολα δεδομένων κίνησης χορού.Το Κεφάλαιο 6 εισάγει ένα μη επιβλεπόμενο πλαίσιο βαθιάς στοίβας αυτόματου κωδικοποιητή (SAE) ακολουθούμενο από έναν αλγόριθμο ιεραρχικής κατάτμησης για να συνοψίσει τις χορογραφικές ακολουθίες. Στόχος του SAE είναι ο περιορισμός των περιττών θορύβων στα μη επεξεργασμένα δεδομένα και συνεπώς η βελτίωση της απόδοσης της χορογραφικής περίληψης. Αυτό γίνεται εμφανές όταν δύο χορευτές καταγράφονται ταυτόχρονα. Αλγόριθμοι βίντεο-περίληψης εφαρμόζονται για την εξαγωγή των αντιπροσωπευτικών χορογραφικών στάσεων χρησιμοποιώντας τον Kennard-Stone, το συμβατικό SMRS και το ιεραρχικό του σχήμα που ονομάζεται H-SMRS. Τα πειραματικά αποτελέσματα αξιολογήθηκαν σε πραγματικές χορευτικές ακολουθίες ελληνικών παραδοσιακών χορών, ενώ τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με χορογραφικά δεδομένα που επέλεξαν ειδικοί χορού. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το H-SMRS που εφαρμόζεται μετά τη μείωσης του θορύβου υπό την εφαρμογή του SAE εξάγει βασικά καρέ που αποκλίνουν σε χρόνο μικρότερο από 0,3 δευτερόλεπτα από αυτά που επιλέγονται από τους ειδικούς και με τυπική απόκλιση 0,18 δευτ. Έτσι, το προτεινόμενο σχήμα μπορεί να εξάγει αντιπροσωπευτικά στιγμιότυπα αποτελεσματικά.Το Κεφάλαιο 7 παρουσιάζει ένα νέο πλαίσιο βασισμένο στη μοντελοποίηση της κινησιολογίας με βάση τα φυσικά χαρακτηριστικά (ταχύτητα, επιτάχυνση) για την εξαγωγή αντιπροσωπευτικών στιγμιοτύπων χρησιμοποιώντας νέφη σημείων. Προτείνονται δύο προσεγγίσεις: (i) μια μέθοδος βασισμένη σε αυτόματη ομαδοποίηση για την επιλογή των βασικών πρωτευόντων μιας χορογραφίας και (ii) μια προσέγγιση βασισμένη στα κινηματικά χαρακτηριστικά των χορογραφιών. Το πλαίσιο περίληψης χορού έχει επικυρωθεί επιτυχώς σε σύνολα χορογραφικών δεδομένων με τη συμμετοχή επαγγελματιών χορού και εμπειρογνωμόνων.Το Κεφάλαιο 8 περιγράφει ένα δίκτυο Μακράς και Βραχείας μνήμης (LSTM) με ικανότητα ανάλυσης χορογραφικών στάσεων λαμβάνοντας υπόψιν νέφη σημείων προερχόμενα από την ψηφιοποίηση των χορευτών. Αυτή η διαδικασία ταυτοποίησης θέσης είναι ικανή να παρέχει μια λεπτομερή αξιολόγηση του χορογραφικού μοτίβου. Επιπλέον, προτείνεται μια αρχιτεκτονική χορογραφικής περίληψης που βασίζεται στην εφαρμογή της ιεραρχικής κατάτμησης προκειμένου να εξάγει τα χορογραφικών μοτίβα. Τέλος αναπτύχθηκε μια πλατφόρμα σοβαρού παιχνιδιού υποστηρίζοντας την οπτικοποίηση της χορογραφίας χρησιμοποιώντας Laban σημειογραφία, προκειμένου προσδιορίσει την απόδοση της προτεινόμενης προσέγγισης με επίσημη τεκμηρίωση.Το Κεφάλαιο 9 περιγράφει ένα αυτοπαλίνδρομο κινητού μέσου όρου (ARMA) φίλτρο που εφαρμόζεται σε ένα συμβατικό Συνελικτικό Νευρωνικό Δίκτυο (CNN). Αυτό σημαίνει ότι η έξοδος ταξινόμησης επιστρέφει στο επίπεδο εισόδου, βελτιώνοντας τη συνολική ακρίβεια ταξινόμησης. Επιπλέον, εισάγεται ένας προσαρμοστικός αλγόριθμος, εκμεταλλευόμενος την επέκταση της σειράς Taylor πρώτης τάξης. Με αυτόν τον τρόπο, οι παράμετροι του δικτύου (π.χ. βάρη) τροποποιούνται δυναμικά βελτιώνοντας τη συνολική ακρίβεια ταξινόμησης. Τα πειραματικά αποτελέσματα σε πραγματικές χορευτικές ακολουθίες δείχνουν την απόδοση της προτεινόμενης προσέγγισης σε σχέση με τους συμβατικούς μηχανισμούς βαθιάς μάθησης.Το Κεφάλαιο 10 ολοκληρώνει τη διατριβή παραθέτοντας τη συνολική συμβολή της και τα μελλοντικά βήματα