The contribution of histological and clinical alterations in the diagnostic approach relating to orthopedic diseases and syndromes

Οι αλλοιώσεις των ονύχων αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο της παθολογίας πολύ ενδιαφέρον και αρκετά πολύπλοκο. Υπάρχουν αλλοιώσεις που αφορούν την σύσταση του όνυχα, , την επιφάνεια του, το σχήμα του, το χρώμα του καθώς και μαλακά του μόρια. Η αναγνώριση και η πιστοποίηση της ταυτότητας των αλλοιώσεων των ονύχων είναι αρκετά δύσκολη και απαιτεί από τον κλινικό ιατρό ιδιαίτερη εμπειρία και επιστημονική γνώση. Πολλές από τις αλλοιώσεις των ονύχων έχουν αποδεδειγμένα άμεση σχέση με νοσήματα διαφόρων συστημάτων του οργανισμού. Στην παρούσα μελέτη έγινε μια προσπάθεια να αξιολογήσουμε την συμβολή της παθολογίας, της ιστολογικής και κλινικής εικόνας των αλλοιώσεων των ονύχων, στην διαγνωστική προσέγγιση ορθοπεδικών νοσημάτων και συνδρόμων. Από τον Ιανουάριο του 2000 έως και τον Μάρτιο του 2003 μελετήσαμε 65 ασθενείς του ορθοπεδικού κλινικού ιατρείου οι οποίοι παρουσίαζαν διάφορα ορθοπεδικά νοσήματα και σύνδρομα με ταυτόχρονη παρουσία βλαβών στους όνυχες. Μελετήθηκε η συσχέτιση του ορθοπεδικού νοσήματος και ο τύπος της αλλοιώσεως των ονύχων, η συχνότητα εμφάνισης και των δυο κλινικών εικόνων, οι προδιαθεσικοί παράγοντες, η εξέλιξη και η διάρκεια της συνολικής κλινικής εικόνας των νοσημάτων και των συνδρόμων. Η εξέταση των ονύχων εκτός από την επισκόπιση, περιελάμβανε βιοψίες, ενώ με την μέθοδο της βιντεο-τριχοειδοσκόπησης διερευνήθηκαν αλλοιώσεις της μικροκυκλοφορίας. Τα συμπέρασμα που προκύπτουν από την μελέτη και ανάλυση των περιστατικών μας σε σύγκριση με τα βιβλιογραφικά δεδομένα είναι : 1. Οι αλλοιώσεις των ονύχων μας δίνουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την πρώιμη διάγνωση ενός μυοσκελετικού νοσήματος ή συνδρόμου. 2. Οι αλλοιώσεις των ονύχων σε πολλά ορθοπεδικά νοσήματα έχουν ενδεικτικό ρόλο στην διαφορική διάγνωση της νόσου, ενώ σε ορισμένα καθοριστικό. 3. Οι αλλοιώσεις των ονύχων σε ορισμένα νοσήματα του μυοσκελετικού συστήματος μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τον βαθμό της κλινικής εικόνας της παθήσεως. 4. Οι αλλοιώσεις των ονύχων μπορούν να μας δώσουν ένδειξη για την πρόγνωση ορισμένων παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος Η κλινική εξέταση των ονύχων ενός ασθενούς όταν προσέρχεται στο ορθοπεδικό ιατρείο θα πρέπει να περιλαμβάνεται στην κλινική και παρακλινική εξέταση του θεράποντος ιατρού καθόσον πολλές φορές η αναγνώριση των αλλοιώσεων αυτών θα μας βοηθήσει σε μια πρώιμη διάγνωση ενός νοσήματος ή συνδρόμου και οπωσδήποτε στην διαφοροδιάγνωση τους καθώς και στην πρόγνωση αυτών. Σαφέστατα η εμφάνιση ποικίλων αλλοιώσεων των ονύχων στην ψωρίαση προηγείται των κλινικών δερματικών εκδηλώσεων στο 30% των περιπτώσεων, όπως αναφέρεται στα διεθνή βιβλιογραφικά δεδομένα, ενώ στα δικά μας περιστατικά η επισταμένη επισκόπηση των αλλοιώσεων έδωσε ποσοστό 33,5%, γεγονός το οποίο ενισχύει έτι περαιτέρω την διαγνωστική φιλοσοφία που πρέπει να διέπει τον κλινικό ιατρό και ειδικότερα τον ορθοπεδικό. Η ιστολογική εξέταση τμημάτων όνυχος και μήτρας του όνυχα καθιέρωσε την διάγνωση της ψωρίασης και την διαφοροδιάγνωση από ανάλογες κλινικές αλλοιώσεις ονυχομυκητίασης, όπου καθοριστικό διαφοροδιαγνωστικό κριτήριον υπήρξε η ανεύρεση μυκητηλίων στη χρώση PAS. Η διαγνωστική αυτή αξία καθίσταται περαιτέρω εκτιμητέα καθόσον η πιθανή υποβόσκουσα ψωριασική αρθρίτιδα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ψωριασιακή και όχι ως άλλης αιτιολογίας αρθρίτιδα, όπου εφαρμόζονται διαφορετικά θεραπευτικά σχήματα και η πρόγνωση δεν είναι ίδια

Atypical manifestations of Epstein–Barr virus in children: a diagnostic challenge

Abstract Objective: Clarify the frequency and the pathophysiological mechanisms of the rare manifestations of Epstein–Barr virus infection. Sources: Original research studies published in English between 1985 and 2015 were selected through a computer-assisted literature search (PubMed and Scopus). Computer searches used combinations of key words relating to "EBV infections" and "atypical manifestation. Summary of the findings: "Epstein–Barr virus is a herpes virus responsible for a lifelong latent infection in almost every adult. The primary infection concerns mostly children and presents with the clinical syndrome of infectious mononucleosis. However, Epstein–Barr virus infection may exhibit numerous rare, atypical and threatening manifestations. It may cause secondary infections and various complications of the respiratory, cardiovascular, genitourinary, gastrointestinal, and nervous systems. Epstein–Barr virus also plays a significant role in pathogenesis of autoimmune diseases, allergies, and neoplasms, with Burkitt lymphoma as the main representative of the latter. The mechanisms of these manifestations are still unresolved. Therefore, the main suggestions are direct viral invasion and chronic immune response due to the reactivation of the latent state of the virus, or even various DNA mutations. Conclusions: Physicians should be cautious about uncommon presentations of the viral infection and consider EBV as a causative agent when they encounter similar clinical pictures

Thyroid autoimmunity in schoolchildren in an area with long-standing iodine sufficiency: Correlation with gender, pubertal stage, and maternal thyroid autoimmunity

Background: A strong genetic background and gender are believed to be involved in thyroid autoimmunity (TA). The age these factors become manifest is less clear, however. The objective of the present study was to determine the prevalence of TA in children and adolescents and to determine if there are relationships between the period of onset of TA and gender and between TA and maternal autoimmunity. Methods: Antithyroperoxidase antibodies (anti-TPO Ab), antithyroglobulin antibodies (anti-Tg Ab), thyrotropin, thyroxine, triiodothyronine, and urinary iodine were determined in 440 healthy schoolchildren (200 boys and 240 girls), aged 5-18 years, and in 123 mothers living in an iodine-replete region. Results: The prevalence of positive anti-TPO and anti-Tg Ab was 4.6% and 4.3%, respectively. In girls, the prevalence of positive anti-TPO Ab was higher in Tanner stage II-V compared to Tanner stage I (8.2% vs. 2.2%; p < 0.05). No difference was detected with regard to anti-Tg Ab. In girls, positive anti-TPO and anti-Tg Ab levels were associated with significantly greater thyroid volume. Hypoechogenicity was detected in 52.6% and 36.8% of the children with positive anti-TPO or anti-Tg Ab, respectively (p = 0.0005). The prevalence of autoimmune thyroiditis, as defined by positive serum anti-TPO and/or anti-Tg and an echographic pattern of the thyroid gland having diffuse or irregular hypoechogenicity, was 2.5%. Mothers of anti-TPO Ab positive children had positive anti-TPO Ab more frequently compared to mothers of anti-TPO Ab negative children (82% vs. 18%; p = 0.0005). Mothers of anti-Tg Ab positive children had positive anti-Tg Ab more frequently compared to mothers of anti-Tg Ab negative children (75% vs. 25%; p = 0.0005). Conclusions: These findings demonstrate that thyroid antibody positivity in children was significantly associated with maternal autoimmunity and their development in girls emerges at puberty. Since heredity, female gender, and puberty are strongly associated with TA, girls in families with TA should be examined at the onset of puberty