Population Reference Ranges of Urinary Endogenous Sulfate Steroids Concentrations and Ratios as Complement to the Steroid Profile in Sports Antidoping

The population based Steroid Profile (SP) ratio of testosterone (T) and epitestosterone (E) has been considered as a biomarker approach to detect testosterone abuse in '80s. The contemporary Antidoping Laboratories apply the World Antidoping Agency (WADA) Technical Document (TD) for Endogenous Androgenic Anabolic Steroids (EAAS) in the analysis of SP during their screening. The SP Athlete Biological Passport (ABP) adaptive model uses the concentrations of the total of free and glucuronide conjugated forms of six EAASs concentrations and ratios measured by GC/MS. In the Antidoping Lab Qatar (ADLQ), the routine LC/MS screening method was used to quantitatively estimate the sulfate conjugated EAAS in the same analytical run as for the rest qualitative analytes. Seven sulfate EAAS were quantified for a number of routine antidoping male and female urine samples during screening. Concentrations, statistical parameters and selected ratios for the 6 EAAS, the 6 sulfate EAAS and 29 proposed ratios of concentrations from both EAAS and sulfate EAAS, which potentially used as SP ABP biomarkers, population reference limits and distributions have been estimated after the GC/MSMS analysis for EAAS and LC/Orbitrap/MS analysis for sulfate EAAS

Influence of Athletes' Hyperhydration on Sample Collection Procedure in Terms of Plasma and Urine Pharmacokinetics of Representative Prohibited Substances

Περίληψη Το ντόπινγκ είναι ένα πολύπλευρο φαινόμενο, που ορίζεται επίσημα ως η εμφάνιση μιας ή περισσοτέρων παραβιάσεων σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Κώδικα Αντι-Ντόπινγκ. Η παρουσία απαγορευμένης ουσίας (ή των μεταβολιτών της), η κατάχρηση ή η απόπειρα χρήσης ή κατοχής, η άρνηση ή η αποτυχία ενός ελέγχου ντόπινγκ, η (απόπειρα) χορήγησης σε οποιονδήποτε αθλητή οποιασδήποτε απαγορευμένης μεθόδου ή ουσίας και η αλλαγή ή οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής των συλλεχθέντων δειγμάτων θεωρούνται όλα ως αδικήματα ντόπινγκ. Η υπερβολική πρόσληψη υγρών (υπερενυδάτωση), δεν απαγορεύεται ως πρακτική σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ (World Anti-Doping Agency). Εντούτοις, η υπερενυδάτωση μπορεί να υιοθετηθεί από τους αθλητές ως μέθοδος κάλυψης του ντόπινγκ κατά τη δειγματοληψία με στόχο να επηρεάσει το προφίλ απέκκρισης απαγορευμένων ουσιών και επομένως να εμποδίσει την ανίχνευσή τους. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εκτιμηθεί ο ρόλος της υπερενυδάτωσης ως πιθανής μεθόδου κάλυψης της χρήσης απαγορευμένων ουσιών, αξιολογώντας την επίδραση στο αιματολογικό και στεροειδές προφίλ των αθλητών (Αthlete Βiological Ρassport), στα επίπεδα της ενδογενούς ωχρινοτρόπου ορμόνης (Luteinizing Hormone) στα ούρα καθώς και στο φαρμακονιητικό προφίλ στο αίμα και στα ούρα και στην ικανότητα ανίχνευσης δύο αντιπροσωπευτικών απαγορευμένων ουσιών, της Epoetin beta (rHuEPO) και του budesonide (BDS) μετά από υποδόρια και δια του στόματος χορήγηση, αντίστοιχα. Η παρουσίαση των αποτελεσμάτων της μελέτης είναι δομημένη σε τρία μέρη (Α-Γ). Στο πρώτο μέρος, «Μέρος Α: Εισαγωγή & Σχεδιασμός Μελέτης», παρουσιάζεται η λογική της μελέτης και η περιγραφή του πρωτοκόλλου και της μεθοδολογίας μαζί με τον σκοπό και τους στόχους της μελέτης, ως «Κεφάλαιο 1: Εισαγωγή» και «Κεφάλαιο 2 : Σχεδιασμός μελέτης και μεθοδολογία». Το πλήρες πρωτόκολλο της μελέτης, όπως εγκρίθηκε από την Επιτροπή Υγείας, Ιατρικής και Έρευνας του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ (10D21CG) και από την Επιτροπή Ηθικής του Εργαστηρίου Αντι-Ντόπινγκ του Κατάρ (F2013000006) παρουσιάζεται στο Παράρτημα Γ. Εν συντομία, επτά υγιείς, Καυκάσιοι, μη καπνιστές άνδρες συμμετείχαν σε όλες τις φάσεις της μελέτης. Η μελέτη περιελάμβανε τις ακόλουθες φάσεις: μια βασική φάση, δηλαδή χωρίς χορήγηση φαρμάκου, με και χωρίς υπερενυδάτωση και δύο φάσεις φαρμάκου, δηλαδή χορήγηση φαρμάκου με και χωρίς υπερενυδάτωση. Ο στόχος της βασικής φάσης ήταν να εξεταστεί η επίδραση της υπερενυδάτωσης στα προφίλ συγκέντρωσης στο αίμα και στα ούρα ενδογενών ουσιών όπως ενδογενή αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή, ενδογενής ερυθροποιητίνη, ενδογενής ωχρινοτρόπος ορμόνη καθώς και στους αιμοδυναμικούς δείκτες που περιλαμβάνονται στο αιματολογικό προφίλ των αθλητών. Σκοπός της φάσης χορήγησης του φαρμάκου ήταν η διεξαγωγή φαρμακοκινητικής μελέτης για κάθε μια από τις επιλεχθείσες απαγορευμένες φαρμακευτικές ουσίες, δηλαδή της rHuEPO και του BDS μετά τη χορήγηση μίας εφάπαξ δόσης, προκειμένου να εξετασθεί η επίδραση υπερενυδάτωσης στα προφίλ συγκέντρωσης-χρόνου και στην ικανότητα ανίχνευσης κάθε ουσίας κατά την ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ. Η υπερενυδάτωση εφαρμόσθηκε είτε με νερό είτε με αθλητικό ποτό με λήψη 20 mL/kg σωματικού βάρους (1400 mL για άτομο βάρους 70 kg) σε διάτημα 30 λεπτών. Η συλλογή και αποθήκευση δειγμάτων ούρων και αίματος διεξήχθη σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ, ακολουθώντας το πρόγραμμα δειγματοληψίας όπως περιγράφεται στο πρωτόκολλο της μελέτης. Όλες οι αναλύσεις δειγμάτων αίματος και ούρων πραγματοποιήθηκαν με τις επικυρωμένες αναλυτικές μεθόδους σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με το λογισμικό πρόγραμμα SPSS 25.0 (IBM SPSS Statistics για Windows, Έκδοση 25.0, IBM Corporation, Armonk, NY, USA). Το λογισμικό Phoenix® έκδοση 8.0 PK / PD (Certara, Princeton, NJ, USA) χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση των φαρμακοκινητικών δεδομένων. Σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμόσθηκε μη διαμερισματική φαρμακοκινητική ανάλυση (Non-compartmental analysis, NCA) ενώ για την rHuEPO πραγματοποιήθηκε και φαρμακοκινητική μοντελοποίηση. Το δεύτερο και τρίτο μέρος της μελέτης (Μέρη B & Γ) διαρθρώνονται σε κεφάλαια τα οποία είναι δομημένα ώστε να μπορούν να διαβαστούν ανεξάρτητα. Πιο συγκεκριμένα: «Μέρος Β: Η επίδραση της υπερενυδάτωσης των αθλητών στις αιματολογικές παραμέτρους και το προφίλ συγκέντρωσης στα ούρα ενδογενών βιοδεικτών που χρησιμοποιούνται στην ανάλυση ντόπινγκ», αποτελείται από τρία κεφάλαια που περιγράφουν την επίδραση της υπερενυδάτωσης στο αιματολογικό προφίλ των αθλητών (Κεφάλαιο 3), στο στεροειδές προφίλ των αθλητών, (Κεφάλαιο 4) και στα επίπεδα της ενδογενούς ωχρινοτρόπου ορμόνης στα ούρα (Κεφάλαιο 5), αντίστοιχα, ως εξής: Κεφάλαιο 3: Επίδραση της υπερενυδάτωσης στις αιματολογικές παραμέτρους του βιολογικού διαβατηρίου των αθλητών (Athlete Biological Passport) Το Athlete Biological Passport είναι μια έμμεση προσέγγιση, η οποία εφαρμόζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Αντι-Nτόπινγκ, με στόχο την ανίχνευση χειραγώγησης των δειγμάτων αίματος με βάση τις μη φυσιολογικές αλλαγές στους αιματολογικούς δείκτες. Περιπτώσεις ντόπινγκ αναφέρουν τη χρήση της υπερενυδάτωσης από τους αθλητές ως μέθοδο κάλυψης του ντόπινγκ κατά τη συλλογή δειγμάτων ούρων, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να καλύψει τις ύποπτες διακυμάνσεις στα αιματολογικά προφίλ. Η παρούσα μελέτη διερεύνησε την επίδραση της υπερενυδάτωσης στους αιματολογικούς δείκτες, δηλαδή συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης, ποσοστό δικτυοκυττάρων και OFF-hr, με και χωρίς χορήγηση rHuEPO. Οι επτά υγιείς, καθμερινά αθλούμενοι εθελοντές συμμετείχαν για μια περίοδο πέντε εβδομάδων, εκ των οποίων οι δυο πρώτες αφορούσαν στη βασική φάση και οι επόμενες τρεις στη φάση χορήγησης rHuEPO. Το νερό και ένα εμπορικά διαθέσιμο αθλητικό ποτό χρησιμοποιήθηκαν ως παράγοντες υπερενυδάτωσης σε όγκο 20 mL/kg σωματικού βάρους. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο της μελέτης, για να εξεταστεί η επίδραση της υπερενυδάτωσης στο φυσιολογικό αιματολογικό προφίλ κάθε εθελοντή, εφαρμόστηκε υπερενυδάτωση στις 0, 24 και 48 ώρες κατά τη διάρκεια της βασικής φάσης. Κατά τη διάρκεια της φάσης χορήγησης rHuEPO, οι εθελοντές έλαβαν μία δόση 3000 IU Epoetin beta χωρίς και με κάθε παράγοντα υπερενυδάτωσης που χορηγήθηκε στις 0, 24 και 48 ώρες μετά τη χορήγηση του φαρμάκου. Τα δείγματα αίματος και ούρων συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες και τα τεχνικά έγγραφα του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ. Δεν παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση (P > 0,05, 95% CI) στους αιματολογικούς δείκτες λόγω υπερενυδάτωσης σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της μελέτης. Τα δεδομένα πριν και μετά την υπερενυδάτωση δεν ήταν στατιστικά σημαντικά διαφορετικά ανεξάρτητα από τον παράγοντα υπερενυδάτωσης με και χωρίς χορήγηση φαρμάκου. Συμπερασματικά, η υπερενυδάτωση δεν επηρεάζει το αιματολογικά προφίλ. Κεφάλαιο 4: Επίδραση της υπερενυδάτωσης στο «στεροειδές προφίλ» στα ούρα κατά την ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ Το «στεροειδές προφίλ» των ούρων στην ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ είναι ένα ισχυρό εργαλείο που στοχεύει στην ανίχνευση των ενδοατομικών αποκλίσεων που σχετίζονται με την κατάχρηση ενδογενών στεροειδών. Οι παράγοντες που μεταβάλλουν το προφίλ των στεροειδών περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την υπερβολική λήψη υγρών που οδηγεί σε χαμηλές συγκεντρώσεις ενδογενών στεροειδών σε σύγκριση με τις φυσιολογικές τιμές. Υπάρχουν περιπτώσεις που αναφέρουν τη χρήση της υπερενυδάτωσης από τους αθλητές ως μέθοδο κάλυψης του ντόπινγκ κατά τη συλλογή δειγματών ούρων. Οι επτά υγιείς καλής φυσικής κατάστασης εθελοντές εξετάστηκαν για μια περίοδο 72 ωρών χρησιμοποιώντας το νερό και ένα εμπορικά διαθέσιμο αθλητικό ποτό ως παράγοντες υπερενυδάτωσης (20 mL/kg σωματικού βάρους). Τα δείγματα ούρων συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν σύμφωνα με τα τεχνικά έγγραφα του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ. Παρόλο που παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στις συγκεντρώσεις των ενδογενών στεροειδών κάτω από τις συνθήκες υπερενυδάτωσης που μελετήθηκαν, η μέθοδος διόρθωσης της συγκέντρωσης με βάση την τιμή ειδικού βάρους 1.020 μπορεί να εξαλείψει την επίδραση που προκαλείται από την υπερενυδάτωση. Οι μέθοδοι διόρθωσης της συγκέντρωσης με βάση την κρεατινίνη και την ταχύτητα ροής ούρων εξετάστηκαν επίσης, ωστόσο, η διόρθωση με βάση το ειδικό βάρος ήταν η βέλτιστη μέθοδος από άποψη αποτελεσματικότητας και πρακτικότητας. Δεν παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση στους λόγους των στεροειδών με την παρατηρούμενη μεταβλητότητα να μην υπερβαίνει το 30% του μέσου όρου για την πλειονότητα των δεδομένων. Επιπλέον, δεν παρατηρήθηκε μείωση της ικανότητας ανίχνευσης των ενδογενών στεροειδών λόγω υπερενυδάτωσης. Μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι οποιαδήποτε απόκλιση στις συγκεντρώσεις ενδογενών στεροειδών εξαιτίας της υπερβολικής πρόσληψης υγρών μπορεί να αντισταθμιστεί από την διόρθωση με βάση το ειδικό βάρος και κατά συνέπεια η υπερενυδάτωση δεν είναι αποτελεσματική ως μέθοδος κάλυψης του ντόπινγκ. Κεφάλαιο 5: Επίδραση της υπερενυδάτωσης στις συγκεντρώσεις ωχρινοποιητικής ορμόνης στα ούρα στην ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ Οι χαμηλές τιμές της ωχρινοτρόπου ορμόνης έχουν συζητηθεί ως δείκτης για την ανίχνευση της κατάχρησης στεροειδών. Ωστόσο, οι μειωμένες συγκεντρώσεις της ωχρινοτρόπου ορμόνης που σχετίζονται με πολύ αραιωμένα δείγματα ούρων θα μπορούσαν να είναι μια παραπλανητική ένδειξη κατάχρησης αναβολικών στεροειδών. Ένας από τους στόχους της παρούσας μελέτης ήταν η εξέταση της επίδρασης της υπερενυδάτωσης στην ερμηνεία των μετρούμενων επιπέδων της ωχρινοτρόπου ορμόνης κατά τη διάρκεια της ανάλυσης ελέγχου ντόπινγκ και η διερεύνηση διαφορετικών δυνατοτήτων για τη διόρθωση των μεταβολών στις συγκεντρώσεις της ορμόνης που σχετίζονται με τον όγκο. Οι επτά υγιείς καλής φυσικής κατάστασης εθελοντές εξετάστηκαν για μια περίοδο 72 ωρών χρησιμοποιώντας το νερό και ένα εμπορικά διαθέσιμο αθλητικό ποτό ως παράγοντες υπερενυδάτωσης (20 mL/kg σωματικού βάρους). Τα δείγματα ούρων συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν σύμφωνα με τα τεχνικά έγγραφα του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ. Οι αρχικές συγκεντρώσεις της ομρόνης στα ούρα για κάθε άτομο ήταν εντός του αποδεκτού φυσιολογικού εύρους τιμών (7,11 ± 5,42 IU/L). Η σύγκριση των μετρούμενων τιμών και για τις δύο φάσεις της υπερενυδάτωσης (Φάση Α: 4,24 ± 5,60 IU/L, Φάση Β: 4,74 ± 4,72 IU/L) με τις τιμές αναφοράς («κανονικές») έδειξε σημαντικές διαφορές (Φάση Α: Ρ < 0,001, Φάση Β: Ρ < 0,001), γεγονός που υποδηλώνει την καθαρή επίδραση της αραίωσης ούρων λόγω υπερενυδάτωσης. Ωστόσο, η διόρθωση των συγκεντρώσεων της ορμόνης των ούρων με βάση το ειδικό βάρος και την τιμή αναφοράς 1.020 φαίνεται να διορθώνει επαρκώς την επαγόμενη από υπερενυδάτωση μείωση των επιπεδων της ορμόνης. «Μέρος Γ: Η επίδραση της υπερενυδάτωσης των αθλητών στην ικανότητα ανίχνευσης και το φαρμακοκινητικό προφίλ στα ούρα και στο αίμα εξωγενώς χορηγούμενων απαγορευμένων ουσιών στην ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ» αποτελείται από δύο κεφάλαια που περιγράφουν την επίδραση της υπερενυδάτωσης στα προφίλ συγκέντρωσης-χρόνου της Epoetin beta (Κεφάλαιο 6) και BDS (Κεφάλαιο 7) μετά από υποδόρια και δια του στόματος χορήγηση, αντίστοιχα: Κεφάλαιο 6: Επίδραση της υπερενυδάτωσης στην ικανόττηα ανίχνευσης και στις φαρμακοκινητικές παραμέτρους της ανασυνδυασμένης ανθρώπινης ερυθροποιητίνης στην ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ σε ούρα και ορό αίματος Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εκτιμηθεί η επίδραση της υπερενυδάτωσης στην ικανότητα ανίχνευσης της rHuEPO με ανάλυση «Sodium N-Lauroylsarcosinate ('Sarcosyl') ηλεκτροφόρηση πολυακρυλαμιδίου» (SAR-PAGE). Εξετάστηκε επίσης η επίδραση της υπερενυδάτωσης στο φαρμακοκινητικό προφίλ της rHuEPO στο αίμα και στα ούρα. Οι επτά υγιείς καλής φυσικής κατάστασης εθελοντές συμμετείχαν σε μια κλινική μελέτη 31 ημερών που περιελάμβανε μια βασική φάση (ημέρες 0, 1-3, 8-10) και μια φάση φαρμάκου (ημέρες 15-17, 22-24, 29-31). Η Epoetin beta χορηγήθηκε υποδορίως σε δόση 3000 IU στις ημέρες 15, 22 και 29. Η υπερενυδάτωση εφαρμόστηκε το πρωί σε τρεις διαδοχικές ημέρες (ημέρες 1-3, 8-10, 22-24, 29-31), δηλαδή, 0, 24 και 48 ώρες μετά την πρώτη πρόσληψη υγρού. Το νερό και ένα εμπορικά διαθέσιμο αθλητικό ποτό χρησιμοποιήθηκαν ως παράγοντες υπερενυδάτωσης (20 mL/kg σωματικού βάρους). Τα προφίλ συγκέντρωσης-χρόνου στο αίμα και τα ούρα περιεγράφηκαν καλύτερα από το μονοδιαμερισματικό μοντέλο με πρωτοταξική κινητική απορρόφησης. Τα αποτελέσματα δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά (Ρ > 0,05, 95% CI) στις συγκεντρώσεις της ερυθροποιητίνης σε ορό ή ούρα υπό συνθήκες υπερυδάτωσης. Δεν παρατηρήθηκαν επίσης σημαντικές διαφορές (P > 0,05, 95% CI) λόγω υπερενυδάτωσης για οποιαδήποτε από τις φαρμακοκινητικές παραμέτρους στον ορό. Η νεφρική απέκκριση της ενδογενούς ερυθροποιητίνης και της rHuEPO, όπως αντανακλάται στην αθροιστική ποσότητα ούρων, αυξήθηκε περίπου δύο φορές μετά την υπερενυδάτωση και αυτό συμφωνεί τη μη σημαντική διαφορά στις συγκεντρώσεις ούρων. Η ανάλυση των δειγμάτων ορού και ούρων ήταν ικανή να ανιχνεύσει την rHuEPO έως και 72 ώρες μετά τη χορήγηση του φαρμάκου. Το εύρος συγκεντρώσεων και το όριο ανίχνευσης της rHuEPO παρέμεινε ανεπηρέαστο μετά από την υπερενυδάτωση με νερό ή αθλητικό ποτό. Η υπερενυδάτωση δεν είχε καμία επίδραση στην ικανότητα ανίχνευσης της ΕΡΟ είτε σε δείγματα ορού είτε ούρων. Κεφάλαιο 7: Επίδραση της υπερενυδάτωσης στην ικανότητα ανίχνευσης και στις φαρμακοκινητικές παραμέτρους του BDS και των μεταβολιτών του στην ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ σε ούρα και πλάσμα Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί εάν η υπερενυδάτωση θα μπορούσε να επηρεάσει την απέκκριση και την επακόλουθη ανίχνευση του BDS και των κύριων μεταβολιτών του (6β-hydroxy-budesonide και 16α-hydroxy-prednisolone) κατά την ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ οδηγώντας σε συγκεντρώσεις κάτω από το επίπεδο αναφοράς του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ (30 ng/mL). Εξετάστηκε επίσης, η επίδραση της υπερενυδάτωσης στο φαρμακοκινητικό προφίλ σε πλάσμα και ούρα του BDS και των μεταβολιτών του. Οι επτά υγιείς εθελοντές συμμετείχαν σε 15-ημερη κλινική μελέτη. Το BDS χορηγήθηκε δια του στόματος σε δόση των 9 mg στις ημέρες 1, 7 και 13. Η υπερενυδάτωση εφαρμόστηκε το πρωί σε δύο διαδοχικές ημέρες, δηλ., 0 και 24 ώρες μετά την πρώτη πρόσληψη υγρού. Το νερό και ένα εμπορικά διαθέσιμο αθλητικό ποτό χρησιμοποιήθηκαν ως παράγοντες υπερενυδάτωσης (20 mL/kg σωματικού βάρους). Τα αποτελέσματα δεν εμφάνισαν στατιστικά σημαντική διαφορά (Ρ > 0,05, 95% CI) στις φαρμακοκινητικές παραμέτρους τόσο στο πλάσμα όσο και στα ούρα υπό τις συνθήκες υπερενυδάτωσης για όλες τις εξεταζόμενες ουσίες. Ωστόσο, παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές (P < 0,05, 95% CI) λόγω υπερενυδάτωσης στις συγκεντρώσεις του BDS και των μεταβολιτών του στα ούρα. Για να αντισταθμιστεί η επίδραση αραίωσης που οφείλεται στην υπερενυδάτωση, εφαρμόστηκαν διάφορες μέθοδοι διόρθωσης της συγκέντρωσης με βάση το ειδικό βάρος, την ταχύτητα ροής ούρων και την κρεατινίνη. Όλες οι εφαρμοζόμενες μέθοδοι ήταν σε θέση να διορθώσουν τις τιμές συγκέντρωσης πλησίον των φυσιολογικών τιμών (χωρίς υπερενυδάτωση) για κάθε αναλυόμενη ουσία, ωστόσο, η μέθοδος του ειδικού βάρους ήταν η βέλτιστη μέθοδος όσον αφορά την αποτελεσματικότητα και την πρακτικότητα. Επιπλέον, δεν παρατηρήθηκε κάλυψη της ικανότητας ανίχνευσης του BDS και των μεταβολιτών του λόγω της υπερενυδάτωσης τόσο στα δείγματα πλάσματος όσο και των ούρων. Συμπερασματικά, η παρούσα μελέτη αποκάλυψε μια ξεκάθαρη επίδραση της υπερενυδάτωσης στα προφίλ ενδογενών ουσιών υπό τις εφαρμοζόμενες πειραματικές συνθήκες. Ωστόσο, η διόρθωση της συγκέντρωσης σύμφωνα με την επίσημη μέθοδο του ειδικού βάρους όπως αυτή εφαρμόζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Αντι-Nτόπινγκ αποδείχθηκε ότι αντισταθμίζει επαρκώς την επίδραση της υπερενυδάτωσης, ενώ η αραίωση των δειγμάτων δεν επηρέασε την ικανότητα ανίχνευσης των εφαρμοζόμενων αναλυτικών μεθόδων. Με βάση τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης, μπορεί να είναι χρήσιμη η διόρθωση των συγκεντρώσεων των ούρων με τη μέθοδο του ειδικού βάρους ανεξάρτητα από την τιμή ειδικού βάρους του κάθε δείγματος ούρων. Δεν παρατηρήθηκε καμία επίδραση υπερενυδάτωσης ούτε στα προφίλ συγκέντρωσης-χρόνου ούτε στην αξιοπιστία και την ικανότητα ανίχνευσης της ανάλυσης της rHuEPO. Αντίθετα, οι συγκεντρώσεις του BDS και των μεταβολιτών του (6OH-BDS και 16OH-PREDN) στα ούρα επηρεάστηκαν λόγω της υπερενυδάτωσης, με αποτέλεσμα αυξημένο ποσοστό δειγμάτων κάτω από το επίπεδο αναφοράς (MRPL) των 30 ng/mL. Παρ 'όλα αυτά, η επίσημη μέθοδος διόρθωσης της συγκέντρωσης με βάση το ειδικό βάρος του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ ήταν σε θέση να αντισταθμίσει την επίδραση της αραίωσης ρυθμίζοντας τις τιμές συγκεντρώσεων κοντά στις φυσιολογικές τιμές (χωρίς υπερενυδάτωση) και, κατά συνέπεια, μειώνοντας το ποσοστό των δειγμάτων κάτω από το MRPL. Παρά το μικρό αριθμό εθελοντών, τα αποτελέσματα της μελέτης είναι αρκετά σαφή και ελπιδοφόρα όσον αφορά την επίδραση της υπερενυδάτωσης στα προφίλ ενδογενών ουσιών, καθώς και στα προφίλ ορού / πλάσματος και ούρων εξωγενώς χορηγούμενων απαγορευμένων ουσιών ντόπινγκ σύμφωνα με τους κανονισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ. Ωστόσο, για να διευρυνθούν τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης και για να εκτιμηθεί περαιτέρω η δυνατότητα εφαρμογής τους στον έλεγχο ντόπινγκ, θα ήταν ενδιαφέρουσα η χορήγηση πολλαπλών δόσεων απαγορευμένων ουσιών, καθώς και η εφαρμογή διαφορετικών σεναρίων υπερενυδάτωσης (π.χ. δύο φορές την ημέρα).Abstract Doping is a multifaceted phenomenon, officially defined as the occurrence of one or more of the antidoping rule violations as stated in the World Anti-Doping Code: the presence of a prohibited substance (or its metabolites), the misuse or attempted use or possession or trafficking of a prohibited substance or method, the refusal or failure for testing, the (attempted) administration to any athlete of any prohibited method or substance and tampering or any attempt to tamper collected samples are all considered as doping offences. Excessive fluid intake, i.e., hyperhydration is not prohibited as a practice according to the World Anti-Doping Agency`s (WADA) current regulations. However, hyperhydration may be adopted by athletes as a masking method during anti-doping sample collection to influence the excretion patterns of doping agents and, therefore, manipulate their detection. The aim of the present study was to evaluate the role of hyperhydration as a potential doping masking method, by assessing the effect of excessive fluid ingestion on the urinary steroidal and haematological Athlete Biological Passport (ABP), on the urinary endogenous luteinizing hormone (LH) excretion patterns and on the blood (plasma/serum) and urinary pharmacokinetic (PK) characteristics and detection of two representative prohibited substances, namely, Epoetin beta (rHuEPO) and budesonide (BDS) after a single subcutaneous and oral dose administration, respectively. The presentation of the study results is structured into three Parts (A-C). In the first part, “Part A: Introduction & Study design”, the rational of the study and a description of the study protocol and methodology is given together with the study aim and objectives, as “Chapter 1: Introduction” and “Chapter 2: Study design and methodology”. The full study protocol, as reviewed by the Health, Medical and Research Committee of WADA (10D21CG) and approved by the Ethics Committee of the Anti-Doping Lab Qatar, Doha, Qatar (F2013000006) is presented in Annex C. In brief, seven healthy, Caucasian, recreationally active non-smoking male volunteers were enrolled in the study and participated in all the study phases. The study comprised the following phases: a baseline phase, i.e., no drug administration, with and without hyperhydration and two drug phases, i.e., drug administration, with and without hyperhydration. The aim of the baseline phase was to examine the hyperhydration effect on the blood and urinary profiles of endogenous substances, i.e., endogenous anabolic androgenic steroids, endogenous erythropoietin, endogenous luteinizing hormone and on the haemodynamic markers included in the ABP. The aim of the drug phase was to perform a PK study of the selected doping substances, i.e., rHuEPO and BDS, administered as a single dose, in order to examine the hyperhydration effect on the serum and urinary concentration-time profiles and subsequent detection of each substance during doping control analysis. Hyperhydration was induced by either water or a commercial sports drink within 30 minutes by the ingestion of a bolus of 20 mL hyperhydration agent/kg body weight (i.e., 1400 mL for a 70-kg male). The collection and storage of urine and blood samples were performed according to the WADA`s official guidelines, following the sampling schedule described in the study protocol. All the serum and urine sample analysis were performed by validated analytical methods according to the WADA`s official guidelines and technical documents. Statistical data analysis was performed by SPSS version 25.0 (IBM SPSS Statistics for Windows, Version 25.0, IBM Corporation, Armonk, NY, USA) software package. Phoenix® version 8.0 PK/PD software package (Certara, Princeton, NJ, USA) was used for the PK data analysis. Non-compartmental analysis (NCA) was performed in all the cases while PK modeling was performed for rHuEPO. The second and third part of the study presentation (Parts B & C) are structured into chapters and each chapter is organized to be read independently. More specifically: “Part B: The effect of athletes` hyperhydration on haematological parameters and urinary profiles of endogenous biomarkers in doping control analysis”, consists of three chapters describing the effect of hyperhydration on the haematological parameters of the ABP (Chapter 3), on the urinary “steroid profile” markers (Chapter 4) and on the urinary endogenous LH

Επίδραση υπερενυδάτωσης των αθλητών στη φαρμακοκινητική απαγορευμένων ουσιών στον έλεγχο αντι - ντόπινγκ

Doping is a multifaceted phenomenon, officially defined as the occurrence of one or more of the antidoping rule violations as stated in the World Anti-Doping Code: the presence of a prohibited substance (or its metabolites), the misuse or attempted use or possession or trafficking of a prohibited substance or method, the refusal or failure for testing, the (attempted) administration to any athlete of any prohibited method or substance and tampering or any attempt to tamper collected samples are all considered as doping offences.Excessive fluid intake, i.e., hyperhydration is not prohibited as a practice according to the World Anti-Doping Agency`s (WADA) current regulations. However, hyperhydration may be adopted by athletes as a masking method during anti-doping sample collection to influence the excretion patterns of doping agents and, therefore, manipulate their detection. The aim of the present study was to evaluate the role of hyperhydration as a potential doping masking method, by assessing the effect of excessive fluid ingestion on the urinary steroidal and haematological Athlete Biological Passport (ABP), on the urinary endogenous luteinizing hormone (LH) excretion patterns and on the blood (plasma/serum) and urinary pharmacokinetic (PK) characteristics and detection of two representative prohibited substances, namely, Epoetin beta (rHuEPO) and budesonide (BDS) after a single subcutaneous and oral dose administration, respectively. The presentation of the study results is structured into three Parts (A-C). In the first part, “Part A: Introduction & Study design”, the rational of the study and a description of the study protocol and methodology is given together with the study aim and objectives, as “Chapter 1: Introduction” and “Chapter 2: Study design and methodology”. The full study protocol, as reviewed by the Health, Medical and Research Committee of WADA (10D21CG) and approved by the Ethics Committee of the Anti-Doping Lab Qatar, Doha, Qatar (F2013000006) is presented in Annex C. In brief, seven healthy, Caucasian, recreationally active non-smoking male volunteers were enrolled in the study and participated in all the study phases. The study comprised the following phases: a baseline phase, i.e., no drug administration, with and without hyperhydration and two drug phases, i.e., drug administration, with and without hyperhydration. The aim of the baseline phase was to examine the hyperhydration effect on the blood and urinary profiles of endogenous substances, i.e., endogenous anabolic androgenic steroids, endogenous erythropoietin, endogenous luteinizing hormone and on the haemodynamic markers included in the ABP. The aim of the drug phase was to perform a PK study of the selected doping substances, i.e., rHuEPO and BDS, administered as a single dose, in order to examine the hyperhydration effect on the serum and urinary concentration-time profiles and subsequent detection of each substance during doping control analysis. Hyperhydration was induced by either water or a commercial sports drink within 30 minutes by the ingestion of a bolus of 20 mL hyperhydration agent/kg body weight (i.e., 1400 mL for a 70-kg male). The collection and storage of urine and blood samples were performed according to the WADA`s official guidelines, following the sampling schedule described in the study protocol. All the serum and urine sample analysis were performed by validated analytical methods according to the WADA`s official guidelines and technical documents. Statistical data analysis was performed by SPSS version 25.0 (IBM SPSS Statistics for Windows, Version 25.0, IBM Corporation, Armonk, NY, USA) software package. Phoenix® version 8.0 PK/PD software package (Certara, Princeton, NJ, USA) was used for the PK data analysis. Non-compartmental analysis (NCA) was performed in all the cases while PK modeling was performed for rHuEPO.The second and third part of the study presentation (Parts B & C) are structured into chapters and each chapter is organized to be read independently. More specifically:“Part B: The effect of athletes` hyperhydration on haematological parameters and urinary profiles of endogenous biomarkers in doping control analysis”, consists of three chapters describing the effect of hyperhydration on the haematological parameters of the ABP (Chapter 3), on the urinary “steroid profile” markers (Chapter 4) and on the urinary endogenous LH concentrations (Chapter 5), respectively, as follows:Chapter 3: Effect of hyperhydration on the haematological parameters of the Athlete Biological Passport in doping control analysisABP is an indirect approach, implemented by WADA, aimed at detecting blood manipulation based on abnormal changes in haematological markers. Cases report the use of hyperhydration by athletes as a masking method during anti-doping urine sample collection which could also potentially mask suspicious fluctuations on ABP profiles. This study investigated the hyperhydration effect of different agents on the ABP haematological markers, i.e., haemoglobin concentration, reticulocyte percentage and calculated OFF-hr score, with and without rHuEPO administration. Seven healthy, physically active volunteers were recruited for a five-week period; Baseline Phase (Weeks 1 to 2) and rHuEPO Phase (Weeks 3 to 5). Water and a commercial sports drink were used as hyperhydration agents at a volume of 20 mL/kg body weight. According to the study protocol, to examine the hyperhydration effect on the normal ABP profile of each volunteer, only hyperhydration was implemented at 0, 24 and 48 hours during the baseline phase by either water or sports drink. During the rHuEPO phase, volunteers received a single 3000 IU dose of Epoetin beta with hyperhydration to be implemented at 0, 24 and 48 hours after drug administration. Blood and urine samples were collected and analyzed according to the WADA guidelines and technical documents. No significant effect (P > 0.05, 95% CI) on ABP markers was observed due to hyperhydration at any time during the study. Pre- and post-hyperhydration data were not significant different independently of the hyperhydration agent compared to individual baseline data with and without EPO administration. In conclusion, hyperhydration does not affect ABP haematological markers.Chapter 4: Effect of hyperhydration on the urinary ‘steroid profile’ markers in doping control analysisThe urinary ‘steroid profile’ in doping control analysis is a powerful tool aimed at detecting intra-individual deviations related to the abuse of endogenous steroids. Factors altering the steroid profile include, among others, the excessive fluid intake leading to low endogenous steroids concentrations compared to an individual`s normal values. Cases report the use of hyperhydration by athletes as a masking method during anti-doping urine sample collection. The seven healthy physically active non-smoking Caucasian males were examined for a 72-hour period using water and a commercial sports drink as hyperhydration agents (20 mL/kg body weight). Urine samples were collected and analyzed according to WADA`s technical documents. Although, significant differences were observed on the endogenous steroid concentrations under the studied hyperhydration conditions, SG-adjustment based on a reference value of 1.020 can eliminate the dilution induced effect. Adjustment methods based on creatinine and urinary flow rate were also examined, however, SG was the optimum method in terms of effectiveness to adjust concentrations close to the baseline steroid profile and practicability. No significant effect on the urinary steroid ratios was observed with variability values within 30% of the mean for the majority of data. Furthermore, no masking on the detection ability of endogenous steroids was observed due to hyperhydration. It can be concluded that any deviation on the endogenous steroid concentrations due to excessive fluid intake can be compensated by the SG-adjustment and, therefore, hyperhydration is not effective as a masking method on the detection of the abuse of endogenous steroids.Chapter 5: Effect of hyperhydration on the urinary luteinizing hormone concentrations in doping control analysisLow urinary LH values have been discussed as a marker to detect steroid abuse. However, suppressed LH concentrations related to highly diluted urine samples could be a misleading indication of anabolic steroid abuse. One aim of the present study was to examine the effect of hyperhydration on the interpretation of LH findings during doping control analysis and to investigate different possibilities to correct volume related changes in urinary LH concentrations. The seven healthy physically active non-smoking Caucasian males were examined for a 72-hour period using water and a commercial sports drink as hyperhydration agents (20 mL/kg body weight). Urine samples were collected and analyzed according to WADA`s technical documents. Baseline urinary LH concentrations for each individual were within the acceptable physiological range (7.11 ± 5.42 IU/L). Comparison of the measured LH values for both hyperhydration phases (Phase A: 4.24 ± 5.60 IU/L, Phase B: 4.74 ± 4.72 IU/L) with the baseline (‘normal’) values showed significant differences (Phase A: P 0.05, 95% CI) on serum or urinary EPO concentrations under hyperhydration conditions. No significant differences (P > 0.05, 95% CI) due to hyperhydration for any of the serum PK parameters were also observed. Renal excretion of endogenous and rHuEPO, as reflected on the urinary cumulative amount, was increased approximately twice after hyperhydration and this supports the non-significant difference on the urinary concentrations. Analysis of serum and urine samples was able to detect rHuEPO up to 72 hours after drug administration. The detection window of rHuEPO remained unaffected after water or sports drink ingestion. Hyperhydration had no effect on the detection sensitivity of EPO either in serum or urine samples. Chapter 7: Effect of hyperhydration on the detection sensitivity and pharmacokinetic parameters of BDS and its metabolites in urine and plasma doping control analysisThe aim of the present study was to investigate if hyperhydration could influence the excretion and subsequent detection of BDS and its main metabolites (6β-hydroxy-budesonide and 16α-hydroxy-prednisolone) during doping control analysis by leading to concentrations below the WADA reporting level (30 ng/mL). The influence of hyperhydration on the plasma and urinary PK profiles of BDS and metabolites was also examined. The seven healthy physically active non-smoking Caucasian males were participated in a 15-day clinical study. BDS was administered orally at a single dose of 9 mg on Days 1, 7 and 13. Hyperhydration was applied in the morning on two consecutive days, i.e., 0 and 24 hours after first fluid ingestion. Water and a commercial sports drink were used as hyperhydration agents (20 mL/kg body weight). Results showed no significant difference (P > 0.05, 95% CI) on plasma or urinary PK parameters under hyperhydration conditions for all the analytes. However, significant differences (P < 0.05, 95% CI) due to hyperhydration were observed on the urinary concentrations of BDS and metabolites. To compensate the dilution effect due to hyperhydration, different adjustment methods were applied based on specific gravity, urinary flow rate and creatinine. All the applied methods were able to adjust the concentration values close to the baseline ones for each analyte, however, specific gravity was the optimum method in terms of effectiveness and practicability. Furthermore, no masking on the detection sensitivity of BDS and its metabolites was observed due to hyperhydration either in plasma or urine samples. In conclusion, the present study revealed a clear effect of hyperhydration on the urinary profiles of endogenous biomarkers under the applied experimental conditions. However, concentration adjustment according to the WADA official SG-adjustment method proved to adequately compensate the dilution effect, while the dilution did not affect the detection sensitivity of the applied analytical methods. Based on the results of the present study, SG-adjustment of urinary concentrations of the studied biomarkers independent of the initial SG of the urine sample could be useful. No hyperhydration effect was observed on either serum or urine EPO concentration-time profiles or the reliability, robustness and detection sensitivity of the routine anti-doping analysis of rHuEPO. On the contrary, urinary concentrations of BDS and its metabolites namely, 6OH-BDS and 16OH-PREDN, were affected due to dilution after hyperhydration leading to increased percentage of samples below the reporting level (MRPL) of 30 ng/mL. Nevertheless, the WADA official SG-adjustment method was able to compensate the dilution effect by adjusting the concentration values closed to the baseline and, therefore, decreasing the percentage of samples below the MRPL.Despite the small number of volunteers enrolled, the results of the study are quite clear and promising regarding the effect of hyperhydration on the urine profiles of endogenous biomarkers, as well as on the serum/plasma and urinary profiles of exogenously administered prohibited doping substances as per WADA`s regulations. However, to explore the results of the present study and to further investigate their applicability for doping control purposes, multiple dose administration of the WADA prohibited substances, as well as different scenarios of hyperhydration implementation (e.g., twice a day), would be interesting.Το ντόπινγκ είναι ένα πολύπλευρο φαινόμενο, που ορίζεται επίσημα ως η εμφάνιση μιας ή περισσοτέρων παραβιάσεων σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Κώδικα Αντι-Ντόπινγκ. Η παρουσία απαγορευμένης ουσίας (ή των μεταβολιτών της), η κατάχρηση ή η απόπειρα χρήσης ή κατοχής, η άρνηση ή η αποτυχία ενός ελέγχου ντόπινγκ, η (απόπειρα) χορήγησης σε οποιονδήποτε αθλητή οποιασδήποτε απαγορευμένης μεθόδου ή ουσίας και η αλλαγή ή οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής των συλλεχθέντων δειγμάτων θεωρούνται όλα ως αδικήματα ντόπινγκ.Η υπερβολική πρόσληψη υγρών (υπερενυδάτωση), δεν απαγορεύεται ως πρακτική σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ (World Anti-Doping Agency). Εντούτοις, η υπερενυδάτωση μπορεί να υιοθετηθεί από τους αθλητές ως μέθοδος κάλυψης του ντόπινγκ κατά τη δειγματοληψία με στόχο να επηρεάσει το προφίλ απέκκρισης απαγορευμένων ουσιών και επομένως να εμποδίσει την ανίχνευσή τους.Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εκτιμηθεί ο ρόλος της υπερενυδάτωσης ως πιθανής μεθόδου κάλυψης της χρήσης απαγορευμένων ουσιών, αξιολογώντας την επίδραση στο αιματολογικό και στεροειδές προφίλ των αθλητών (Αthlete Βiological Ρassport), στα επίπεδα της ενδογενούς ωχρινοτρόπου ορμόνης (Luteinizing Hormone) στα ούρα καθώς και στο φαρμακονιητικό προφίλ στο αίμα και στα ούρα και στην ικανότητα ανίχνευσης δύο αντιπροσωπευτικών απαγορευμένων ουσιών, της Epoetin beta (rHuEPO) και του budesonide (BDS) μετά από υποδόρια και δια του στόματος χορήγηση, αντίστοιχα.Η παρουσίαση των αποτελεσμάτων της μελέτης είναι δομημένη σε τρία μέρη (Α-Γ). Στο πρώτο μέρος, «Μέρος Α: Εισαγωγή & Σχεδιασμός Μελέτης», παρουσιάζεται η λογική της μελέτης και η περιγραφή του πρωτοκόλλου και της μεθοδολογίας μαζί με τον σκοπό και τους στόχους της μελέτης, ως «Κεφάλαιο 1: Εισαγωγή» και «Κεφάλαιο 2 : Σχεδιασμός μελέτης και μεθοδολογία». Το πλήρες πρωτόκολλο της μελέτης, όπως εγκρίθηκε από την Επιτροπή Υγείας, Ιατρικής και Έρευνας του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ (10D21CG) και από την Επιτροπή Ηθικής του Εργαστηρίου Αντι-Ντόπινγκ του Κατάρ (F2013000006) παρουσιάζεται στο Παράρτημα Γ.Εν συντομία, επτά υγιείς, Καυκάσιοι, μη καπνιστές άνδρες συμμετείχαν σε όλες τις φάσεις της μελέτης. Η μελέτη περιελάμβανε τις ακόλουθες φάσεις: μια βασική φάση, δηλαδή χωρίς χορήγηση φαρμάκου, με και χωρίς υπερενυδάτωση και δύο φάσεις φαρμάκου, δηλαδή χορήγηση φαρμάκου με και χωρίς υπερενυδάτωση. Ο στόχος της βασικής φάσης ήταν να εξεταστεί η επίδραση της υπερενυδάτωσης στα προφίλ συγκέντρωσης στο αίμα και στα ούρα ενδογενών ουσιών όπως ενδογενή αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή, ενδογενής ερυθροποιητίνη, ενδογενής ωχρινοτρόπος ορμόνη καθώς και στους αιμοδυναμικούς δείκτες που περιλαμβάνονται στο αιματολογικό προφίλ των αθλητών. Σκοπός της φάσης χορήγησης του φαρμάκου ήταν η διεξαγωγή φαρμακοκινητικής μελέτης για κάθε μια από τις επιλεχθείσες απαγορευμένες φαρμακευτικές ουσίες, δηλαδή της rHuEPO και του BDS μετά τη χορήγηση μίας εφάπαξ δόσης, προκειμένου να εξετασθεί η επίδραση υπερενυδάτωσης στα προφίλ συγκέντρωσης-χρόνου και στην ικανότητα ανίχνευσης κάθε ουσίας κατά την ανάλυση ελέγχου ντόπινγκ.Η υπερενυδάτωση εφαρμόσθηκε είτε με νερό είτε με αθλητικό ποτό με λήψη 20 mL/kg σωματικού βάρους (1400 mL για άτομο βάρους 70 kg) σε διάτημα 30 λεπτών.Η συλλογή και αποθήκευση δειγμάτων ούρων και αίματος διεξήχθη σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ, ακολουθώντας το πρόγραμμα δειγματοληψίας όπως περιγράφεται στο πρωτόκολλο της μελέτης. Όλες οι αναλύσεις δειγμάτων αίματος και ούρων πραγματοποιήθηκαν με τις επικυρωμένες αναλυτικές μεθόδους σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Nτόπινγκ.Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με το λογισμικό πρόγραμμα SPSS 25.0 (IBM SPSS Statistics για Windows, Έκδοση 25.0, IBM Corporation, Armonk, NY, USA). Το λογισμικό Phoenix® έκδοση 8.0 PK / PD (Certara, Princeton, NJ, USA) χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση των φαρμακοκινητικών δεδομένων. Σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμόσθηκε μη διαμερισματική φαρμακοκινητική ανάλυση (Non-compartmental analysis, NCA) ενώ για την rHuEPO πραγματοποιήθηκε και φαρμακοκινητική μοντελοποίηση.Το δεύτερο και τρίτο μέρος της μελέτης (Μέρη B & Γ) διαρθρώνονται σε κεφάλαια τα οποία είναι δομημένα ώστε να μπορούν να διαβαστούν ανεξάρτητα. Πιο συγκεκριμένα:«Μέρος Β: Η επίδραση της υπερενυδάτωσης των αθλητών στις αιματολογικές παραμέτρους και το προφίλ συγκέντρωσης στα ούρα ενδογενών βιοδεικτών που χρησιμοποιούνται στην ανάλυση ντόπινγκ», αποτελείται από τρία κεφάλαια που περιγράφουν την επίδραση της υπερενυδάτωσης στο αιματολογικό προφίλ των αθλητών (Κεφάλαιο 3), στο στεροειδές προφίλ των αθλητών, (Κεφάλαιο 4) και στα επίπεδα της ενδογενούς ωχρινοτρόπου ορμόνης στα ούρα (Κεφάλαιο 5), αντίστοιχα, ως εξής:Κεφάλαιο 3: Επίδραση της υπερενυδάτωσης στις αιματολογικές παραμέτρους του βιολογικού διαβατηρίου των αθλητών (Athlete Biological Passport)Το Athlete Biological Passport είναι μια έμμεση προσέγγιση, η οποία εφαρμόζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Αντι-Nτόπινγκ, με στόχο την ανίχνευση χειραγώγησης των δειγμάτων αίματος με βάση τις μη φυσιολογικές αλλαγές στους αιματολογικούς δείκτες. Περιπτώσεις ντόπινγκ αναφέρουν τη χρήση της υπερενυδάτωσης από τους αθλητές ως μέθοδο κάλυψης του ντόπινγκ κατά τη συλλογή δειγμάτων ούρων, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να καλύψει τις ύποπτες διακυμάνσεις στα αιματολογικά προφίλ. Η παρούσα μελέτη διερεύνησε την επίδραση της υπερενυδάτωσης στους αιματολογικούς δείκτες, δηλαδή συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης, ποσοστό δικτυοκυττάρων και OFF-hr, με και χωρίς χορήγηση rHuEPO. Οι επτά υγιείς, καθμερινά αθλούμενοι εθελοντές συμμετείχαν για μια περίοδο πέντε εβδομάδων, εκ των οποίων οι δυο πρώτες αφορούσαν στη βασική φάση και οι επόμενες τρεις στη φάση χορήγησης rHuEPO. Το νερό και ένα εμπορικά διαθέσιμο αθλητικό ποτό χρησιμοποιήθηκαν ως παράγοντες υπερενυδάτωσης σε όγκο 20 mL/kg σωματικού βάρους. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο της μελέτης, για να εξεταστεί η επίδραση της υπερενυδάτωσης στο φυσιολογικό αιματολογικό προφίλ κάθε εθελοντή, εφαρμόστηκε υπερενυδάτωση στις 0, 24 και 48 ώρες κατά τη διάρκεια της βασικής φάσης. Κατά τη διάρκεια της φάσης χορήγησης rHuEPO, οι εθελοντές έλαβαν μία δόση 3000 IU Epoetin beta χωρίς και με κάθε παράγοντα υπερενυδάτωσης πο

Predominantly post-transcriptional regulation of activation molecules in chronic lymphocytic leukemia: The case of transferrin receptors

Transcriptional and post-transcriptional control mechanisms have a differential impact on cellular physiology depending on activation status. Several lines of evidence suggest that chronic lymphocytic leukemia (CLL) malignant B cells resemble antigen-experienced and activated B cells. In the present study, we investigated the expression of transferrin receptor 1 (TfR1, CD71), one of the “classical” markers up-regulated upon B-cell activation, and TfR2, a novel receptor for transferrin, in peripheral blood CD19(+) B cells from tell healthy individuals and 76 patients with CLL so as to gain insight into potential disease-related differences in underlying regulatory mechanisms. Marked differences in the production and expression of these receptors were detected in malignant but not in normal B cells. Specifically, TfR1 mRNA and protein levels were significantly higher in comparison to TfR2, both in normal and malignant B cells. Furthermore, discrepancies between TfR mRNA and protein expression were observed in CLL; in contrast, mRNA and protein expression levels were generally concordant in normal B cells. Exposure to actinomycin D decreased TfR1 and TfR2 mRNA levels in normal CD19(+) B cells but had no effect on CLL malignant cells. The protein synthesis inhibitor cycloheximide had opposing effects in normal vs. CLL malignant B cells: thus, TfR1 and TfR2 mRNA levels were increased in normal B cells, whereas they were unaffected or even suppressed in CLL malignant B cells. These results allude to differential regulation of TfR1 and TfR2 expression in normal B cells vs. CLL. In normal B cells, transcriptional mechanisms exert a critical control over TfR1 and TfR2 expression, whereas in CLL post-transcriptional mechanisms seem to play a complementary and perhaps more important role. This type of control appears to be especially suited for modulation of genies implicated in proliferation of activated cells, like CLL malignant B cells. (C) 2008 Published by Elsevier Inc

Hyperhydration-induced decrease in urinary luteinizing hormone concentrations of Male athletes in doping control analysis

Low urinary luteinizing hormone (LH) values have been discussed as a marker to detect steroid abuse. However, suppressed LH concentrations related to highly diluted urine samples could be a misleading indication of anabolic steroid abuse. One aim of the present study was to examine the effect of hyperhydration on the interpretation of LH findings during doping control analysis and to investigate different possibilities to correct volume-related changes in urinary LH concentrations. Seven healthy, physically active, nonsmoking White males were examined for a 72-hr period, using water and a commercial sports drink as hyperhydration agents (20 ml/kg body weight). Urine samples were collected and analyzed according to the World Anti-Doping Agency's technical documents. Baseline urinary LH concentrations, expressed as the mean � SD for each individual, were within the acceptable physiological range (7.11 � 5.42 IU/L). A comparison of the measured LH values for both hyperhydration phases (Phase A: 4.24 � 5.60 IU/L and Phase B: 4.74 � 4.72 IU/L) with the baseline (''normal'') values showed significant differences (Phase A: p < .001 and Phase B: p < .001), suggesting the clear effect of urine dilution due to hyperhydration. However, an adjustment of urinary LH concentrations by specific gravity based on a reference value of 1.020 seems to adequately correct the hyperhydration-induced decrease on the LH levels. - 2019 Human Kinetics, Inc.The authors sincerely thank the World Anti-Doping Agency for the financial support of the project (contract 10D21CG). Furthermore, the authors would like to acknowledge the medical staff of Al-Hayat Medical Center, Doha, Qatar, for their help during the clinical part of the project performed under the supervision of Dr. Khaled Youssef, MD and Dr. Fawaz Amin Saad, MD. Finally, Mrs. Noor Al-Motawa, ADLQ Education and Research Office Director, is sincerely acknowledged for her constant support on the research projects. The authors have no conflict of interest to declare.Scopu

Allergy and risk of acute lymphoblastic leukemia among children: A nationwide case control study in Greece

Background: Several reports point to inverse associations between allergies and ALL; yet, no study has explored this link using both self-reported-data on allergic history and biomarkers of atopic sensitization. Methods: Clinical information for the variables of interest was available for 252 out of 292 cases of childhood (0-14 years) ALL, newly diagnosed across Greece over a 4.5 year period as well as for 294 hospital controls. Allergen-specific-IgEs, as markers of allergic predisposition, against 24 most prevalent respiratory and food allergens, were determined, using an enzyme immunoassay procedure for 199 children with ALL and 113 controls. Cases were compared with controls through frequency distributions and unconditional multiple logistic regression models to estimate odds ratios (ORs) and 95% confidence-intervals (CIs) regarding associations of allergy with childhood ALL. Results: Self-reported-allergic history overall (OR: 0.49, 95%CI: 0.34-0.72) and practically each one of its main components (respiratory, food, any other clinical allergy) were strongly and inversely associated with ALL. Likewise, the serum IgE inverse association was of the same magnitude (OR: 0.43, 95%CI: 0.22-0.84) mainly contributed by food IgE (OR: 0.39, 95%CI: 0.18-0.83). Conclusion: Beyond the already established inverse association of allergic history with childhood ALL, a same magnitude association is evident when serologic markers of allergic predisposition are used as an alternative measure of allergy. Further research with more appropriate study designs is needed to better understand possible associations between prior allergy and childhood ALL risk. (c) 2012 Elsevier Ltd. All rights reserved

Childhood leukemia and lymphoma: time trends and factors affecting survival in five Southern and Eastern European Cancer Registries

Within Europe, incidence and mortality rates of childhood leukemia and lymphoma are rather heterogeneous. The present study comprising data from five Southern and Eastern European Cancer Registries aims to compare time trends and examine whether sociodemographic variables, clinical parameters, and proxies of efficient care affect survival. Data spanning 1996-2010 were obtained for a total of 3,041 newly diagnosed childhood leukemia and 1,183 lymphoma cases reported by the Greek Nationwide Registry for Childhood Hematological Malignancies, Bulgarian National Cancer Registry, Moscow Region and Turkey (Antalya and Izmir) Cancer Registries. Poisson modeling for the evaluation of time trends and multivariate Cox regression analysis for the assessment of prognostic factors were performed. The incidence of leukemia was increasing in all cases, with Bulgaria and Greece presenting statistically significant annual changes (+3.5, and +1.7 %, respectively), followed by marginally increasing trends in Izmir and Moscow; by contrast, there was a remarkable, statistically significant, decreasing mortality trend for leukemia. Rates for lymphoma remained flat. Greece experienced almost twofold better survival rates for both leukemia and lymphoma, probably due to its higher socioeconomic status during the study period. Overall, patients with leukemia living in rural areas had a 28 % lower prognosis (RR: 1.28, 95 % CI 1.03-1.59), pointing to effects of remoteness, when the most privileged country (Greece) was excluded from the analysis. The favorable mortality trends highlight the progress in Southern-Eastern European countries along their trajectory to converge with Northern-Western EU counterpart states. Socioeconomic status may act as a multipotent factor underlying the study findings