The role of anorexia nervosa in secondary osteoporosis development with the risk for low energy fractures

W ostatnich latach obserwuje się znaczny wzrost częstości występowania jadłowstrętu psychicznego (AN, anorexia nervosa). Problem dotyczy zwłaszcza dziewcząt i młodych kobiet, ale coraz częściej dotyka także chłopców i młodych mężczyzn. Anorexia nervosa jest czynnikiem ryzyka rozwoju osteoporozy wtórnej. Zaburzenia metaboliczne, występujące u pacjentów z AN doprowadzają do pogorszenia jakości kości i w konsekwencji do zwiększenia ryzyka złamań. Ich następstwa są główną przyczyną śmiertelności chorych z AN. U podstaw zmian jakości kości wymienia się zaburzenia hormonalne (m.in. hypoestrogenizm, wzrost greliny i peptydu Y, nieprawidłowe stężenia leptyny i endokanabinoidów) oraz wynikające z tego faktu zakłócenia mechanizmu regulacji resorpcji kostnej (układ RANK/RANKL/OPG). Ryzyko pozakręgowych osteoporotycznych złamań kości u kobiet z AN jest znacząco wyższe niż u zdrowych rówieśniczek. Poprawa gęstości mineralnej kości następuje dopiero po uzyskaniu znaczącego wzrostu masy ciała. Przeciwdziałanie utracie wagi, nadzór nad prawidłowym odżywianiem są kluczem do osiągnięcia prawidłowej szczytowej masy kostnej, zmniejszenia ryzyka osteoporozy i złamań niskoenergetycznych kości. (Endokrynol Pol 2011; 62 (1): 45-47)Anorexia nervosa (AN) has in recent years become considerably more common. The disease primarily affects girls and young women, and also boys and young men. AN is a risk factor for secondary osteoporosis. AN-related metabolic disturbances lead to diminished bone quality and increased risk of fractures. The consequences of low energy fractures are the main causes of death in women with AN. Hormonal disturbances (e.g. hypoestrogenism, increased levels of ghrelin and Y peptide, changes in leptin and endocannabinoid levels), as well as the mechanisms involved in bone resorption (RANK/RANKL/OPG), are considered to be of great importance for anorectic bone quality. The risk of osteoporotic, non-vertebral fractures in AN patients is significantly higher than in healthy women. An improvement of bone mineral density is possible after substantial body mass increase. Weight loss, in conjunction with a well-balanced, controlled diet, is the key to correct peak bone mass levels, and diminishes the risk of osteoporosis with its consequence of low energy bone fractures. (Pol J Endocrinol 2011; 62 (1): 45-47

Study of the Efficiency and Temperature Loss Caused by Degassing and Filtration of AlSi9Cu3 Alloy

This paper presents a research on the ability of the techniques of degassing and filtration to improve the properties of the AlSi9Cu3 alloy. The study includes four types of samples: (1) nontreated, (2) filtered, (3) degassed, and (4) filtered and subsequently degassed samples. Degassing was carried out using nitrogen gas, whereas a 20-pores-per-inch (ppi) alumina filter was used for filtering the samples. The analysis was focused on three aspects: First, the influence of these processes on the porosity was determined by means of software to analyze micrographs. Second, the distribution of phases and the presence of inclusions were obtained by combining optical and scanning electron microscopy. Finally, the temperature loss as a result of each of the treatments received by the material was measured. This information is particularly relevant in view of the subsequent use of the molten material to manufacture parts through highpressure die casting.This investigation was developed within a research project sponsored by the Society for the Regional Development of Cantabria (SODERCAN)

The identification of pouring conditions of cast iron to sand moulds

Abstract The structure and properties of the castings in cast iron put on spheroidization depend especially on the pouring conditions. Decisive factor of local castings properties can be the flow ability of liquid metal in sand mould, which depends not only on chemical constitutions but also on temperature and velocity of pouring. The parameter, which take into consideration various factors is a substitute rheological parameter θ proposed in early author's paper

Vertebral fractures as the symptom of osteoporosis in men — the role of height measurement

Wstęp. Złamania osteoporotyczne trzonów kręgowych u dwóch trzecich pacjentów są bezobjawowe, o ich przebyciu świadczy ubytek wzrostu. Cel pracy. Ocena częstości występowania osteoporotycznych złamań trzonów kręgowych u mężczyzn, pacjentów praktyki lekarza rodzinne­go > 60. roku życia. Materiał i metody. Wśród pacjentów poradni lekarza rodzinnego przeprowadzono ankietę dotyczącą czynników ryzyka złamań osteoporotycznych oraz wykonano pomiar wzrostu, a następnie skierowano na badanie densytometryczne oraz morfometrię kręgów (VFA). Wyniki. W grupie 42 mężczyzn w wieku 61–91 lat stwierdzono cztery złamania kręgów, w tym u dwóch bezobjawowe. Ubytek wzrostu u tych pacjentów wynosił 4–10 cm. U pozostałych mężczyzn obniżenie wzrostu nie przekraczało trzech cm. Wnioski. 1. Pomiar wzrostu z analizą wielkości różnicy pomiędzy maksymalnym wzrostem w młodości a obecnym stanowi ważny element badania przedmiotowego, umożliwiający wykrycie złamań trzonów kręgowych. 2. Obniżenie wzrostu ≥ 4 cm może wskazywać na przebyte osteoporotyczne złamanie trzonu kręgu, w tym na często występujące złamania bezobjawowe. 3. U znacznego odsetka pacjentów ze złamaniem kręgu wskaźnik T-score jest wyższy niż –2,5 SD.Introduction. Vertebral osteoporotic fractures (VFs) are asymptomatic in 2/3 cases. Loss of height can be the result of VFs. Aim of the study. The estimation of the osteoporotic VFs prevalence in men > 60 y in GP practice. Material and methods: Male patient > 60 y from Family Medicine Dept. responded to the survey concerning osteoporotic fractures risk factors and height measurement. Every man was referred for DXA scans and vertebral fracture assessment (VFA). Results. Study group comprised 42 men aged 60–91 y 4 vertebral fracture were found, including 2 asymptomatic. In men with VFs loss of height was 4–10 cm. Non fractured men had loss of height < 3 cm. Conclusions. 1. Measurement of height with the analysis of difference between maximal and present heights is an important part of physical examination and allow to suspect VF s; 2. Loss of height ≥ 4 cm can be the result of previous osteoporotic VF s, including frequently occur ring asymptomatic ones; 3. VFs concern frequently osteopenic patients

Planning and preparation for pregnancy among women with and without a history of infertility

Objectives: Preconception counseling, maternal health-related habits, diet, folic acid consumption, substances abuse, may all impact the outcome of pregnancy. The aim of this study was to compare the planning and preparation for pregnancy among pregnant women with and without infertility. Material and methods: A survey of health behaviors prior to and during pregnancy that could affect pregnancy outcomes, including laboratory tests performed, stimulant usage, initiation of prenatal care, and folic acid intake, was conducted among 400 pregnant women. The study group included 121 women (30.25%) diagnosed with prior infertility, while the control group included 279 women (69.74%) who did not report any problems conceiving. Results: All patients (100%) from the study group and 70,97% from the control group planned their pregnancy(p < 0.0001). Patients in the study group performed significantly more laboratory tests prior to pregnancy, including: complete blood count, urine analysis, fasting blood glucose concentration, testing for toxoplasmosis, and Pap smear, compared with the control group (p < 0.0001). There was no difference between groups regarding the knowledge of when and why folic acid supplementation is required (p > 0.05). Conclusions: Effective education of women, regarding pregnancy planning and behaviours, that may impact pregnancy outcome is still a serious challange to public health in Poland. Our study indicates that reaching general population with the education is most important to achieve best results in preconceptional care

A discussion of the intervention thresholds in osteoporosis treatment in Poland

Introduction: Epidemiological prognoses regarding the global spread of post-menopausal osteoporosis can prove somewhat nebulous. But it is clear that low-energy fractures and their consequences will become an increasingly serious health problem. Therefore it is crucial to implement prognostic procedures which could more effectively predict the incidence of osteoporosis and its complications. Material and methods: The study involved 378 female patients aged 40–86 years for whom clinical risk factors of osteoporotic fracture were analysed. Densitometry (DPX) was performed at femoral neck. The 10–year risk of fracture was assessed according to the British model of FRAX calculator. Results: The study group was divided into two, depending on the history of low-energy fractures. Previous osteoporotic fractures were confirmed in 128 patients. In this group, the mean bone mineral density (BMD) values (0.717 g/cm2) were lower than in the group without fracture history (0.735 g/cm2). In 33.3% of patients aged 50-59 years and 17% of women aged 60-79 who required medical treatment for their clinical status (previous fracture), the FRAX value did not meet the criterion of pharmacotherapy administration. Considering BMD in the calculation of FRAX produced an even higher underestimation of the fracture risk. Of women aged 40-49, 25% were qualified for pharmacotherapy of osteoporosis. In that particular age category, BMD did not affect the FRAX value. BMD measurement had a higher discriminatory value among patients aged 50-79, increasing the number of patients requiring therapy by more than 50%. Conclusions: 1. The FRAX calculator does not always consider the history of low-energy fractures as a criterion sufficient for therapy implementation. 2. Designing a FRAX calculator specifically for the Polish population would be advisable. (Pol J Endocrinol 2011; 62 (1): 30-36)Wstęp: Prognozy epidemiologiczne dotyczące rozprzestrzenienia osteoporozy pomenopauzalnej na świecie są niepokojące. W związku z tym konsekwencje złamań niskoenergetycznych będą stanowiły coraz większy problem zdrowotny społeczeństw. Konieczne staje się zatem wdrożenie postępowań, które będą skuteczniej przewidywały występowanie osteoporozy pomenopauzalnej i powikłań choroby. Materiał i metody: Występowanie klinicznych czynników złamania oceniano w grupie 378 pacjentek w wieku 40-86 lat. Dodatkowo u wszystkich kobiet przeprowadzono badanie densytometryczne bliższego końca kości udowej. W celu obliczenia 10-letniego ryzyka złamania posłużono się modelem brytyjskim kalkulatora FRAX. Wyniki: W niniejszej pracy grupę badaną podzielono na dwie części w zależności od wywiadu dotyczącego wystąpienia niskoenergetycznego złamania. U 128 pacjentek stwierdzono w przeszłości złamanie osteoporotyczne. W tej grupie średnie wartości gęstości mineralnej kości (BMD, bone mineral density) (0,717 g/cm2> ) były niższe niż w grupie bez złamań (0,735 g/cm2>). W grupie między 50.-59. rokiem życia, która ze względu na stan kliniczny (wcześniejsze złamanie) wymagała leczenia, wartość FRAX w 33,3%, a między 60.-79. rokiem życia w 17%, nie spełniała kryterium włączenia farmakoterapii. Uwzględniając FRAX BMD w grupie między 60.-79. rokiem życia, stwierdzono jeszcze większe niedoszacowanie ryzyka złamań, sięgające 25%. Wśród kobiet między 40.-49. rokiem życia, bez złamań, 25% kwalifikowała się do farmakoterapii osteoporozy pomenopauzalnej. W tej kategorii wiekowej dodanie informacji BMD nie wpływało na wysokość FRAX-10. Badanie BMD miało większą wartość dyskryminacyjną wśród chorych między 50.-79. rokiem życia, zwiększając liczbę włączonych według wskazań do terapii farmakologicznej nawet o ponad 50%. Wnioski: 1. Kalkulator FRAX nie zawsze uwzględnia wcześniejsze złamanie niskoenergetyczne jako wystarczające kryterium do wdrożenia terapii. 2. Wskazane jest opracowanie kalkulatora FRAX dla polskiej populacji. (Endokrynol Pol 2011; 62 (1): 30-36

Choroby układu oddechowego a układ dokrewny . część II Objawy i zespoły endokrynne w przebiegu chorób układu oddechowego

Obraz kliniczny endokrynopatii współistniejących z chorobami układu oddechowego cechuje atypowość objawów lub skąpoobjawowość. Objawy endokrynologiczne mogą być zarówno pierwszym objawem choroby układu oddechowego, jak i stanem towarzyszącym, wskaźnikiem progresji lub powikłaniem schorzenia dróg oddechowych, jak również konsekwencją podjętego leczenia. Do chorób układu oddechowego, w których występują objawy lub zespoły endokrynne, należą: rak płuca, gruźlica oraz stany zapalne i obturacyjne dróg oddechowych. W pracy przedstawiono także zasady racjonalnej kortykoterapii oraz zwrócono uwagę na konsekwencje stosowania ponadfizjologicznych dawek glikokortykosteroidów. Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 1, 6-1

Choroby układu dokrewnego a układ oddechowy. Część I Objawy ze strony układu oddechowego utrudniające rozpoznanie chorób gruczołów dokrewnych

W codziennej praktyce lekarza rodzinnego znaczną grupę pacjentów stanowią chorzy z dolegliwościami ze strony układu oddechowego. U części z nich objawy wynikać mogą z patologii w obrębie układu dokrewnego, stanowiąc „maskę” choroby endokrynologicznej. Niewątpliwie dostarczają one zdecydowanie większych trudności diagnostycznych. Objawy pulmonologiczne nasuwające mylne podejrzenie pierwotnej patologii układu oddechowego spotyka się szczególnie w: akromegalii, chorobach tarczycy, cukrzycy, nadczynności kory nadnerczy oraz rakowiaku. Forum Medycyny Rodzinnej 2010, tom 4, nr 4, 239-24

Incidentaloma nadnerczy - czy obawiać się rozpoznania?

Przypadkowo wykryte zmiany guzowate w nadnerczach (incidentaloma) stwierdza się, w zależności od wieku, u 0,2-7% pacjentów poddawanych diagnostyce obrazowej jamy brzusznej z różnych przyczyn. W 80% incidentaloma są guzami nieaktywnymi hormonalnie. Większość ma charakter zmiany łagodnej, ale ryzyko raka kory nadnerczy wynosi do 25%. Podstawą postępowania w przypadku wykrycia incidentaloma jest wstępna ocena: wielkości guza, jego fenotypu obrazowego i potencjalnej aktywności hormonalnej, a następnie systematyczna obserwacja pod kątem progresji wzrostu i nabywania cech autonomicznego wydzielania. Powiększanie się incidentaloma w trakcie obserwacji i/lub pojawienie się aktywności hormonalnej może wskazywać na złośliwy charakter zmiany i jest wskazaniem do operacji