On the Recognition of Families of Graphs with Local Computations

AbstractThis paper is a contribution to understanding the power and the limitations of local computations in graphs. We use local computations to define a notion of graph recognition; our model allows a simulation of automata on words and on trees. We introduce the notion of k-covering to examine limitations of such systems. For example, we prove that the family of series-parallel graphs and the family of planar graphs cannot be recognized by means of local computations

Structural abnormalities of the optic nerve and retina in Huntington’s disease pre-clinical and clinical settings

Huntington’s disease (HD) is a fatal neurodegenerative disorder caused by a polyglutamine expansion in the huntingtin protein. HD-related pathological remodelling has been reported in HD mouse models and HD carriers. In this study, we studied structural abnormalities in the optic nerve by employing Spectral Domain Optical Coherence Tomography (SD-OCT) in pre-symptomatic HD carriers of Caucasian origin. Transmission Electron Microscopy (TEM) was used to investigate ultrastructural changes in the optic nerve of the well-established R6/2 mouse model at the symptomatic stage of the disease. We found that pre-symptomatic HD carriers displayed a significant reduction in the retinal nerve fibre layer (RNFL) thickness, including specific quadrants: superior, inferior and temporal, but not nasal. There were no other significant irregularities in the GCC layer, at the macula level and in the optic disc morphology. The ultrastructural analysis of the optic nerve in R6/2 mice revealed a significant thinning of the myelin sheaths, with a lamellar separation of the myelin, and a presence of myelonoid bodies. We also found a significant reduction in the thickness of myelin sheaths in peripheral nerves within the choroids area. Those ultrastructural abnormalities were also observed in HD photoreceptor cells that contained severely damaged membrane disks, with evident vacuolisation and swelling. Moreover, the outer segment of retinal layers showed a progressive disintegration. Our study explored structural changes of the optic nerve in pre- and clinical settings and opens new avenues for the potential development of biomarkers that would be of great interest in HD gene therapies

Częstoskurcz komorowy pęczkowy u pacjenta z chorobą niedokrwienną serca w starszym wieku

Częstoskurcz pęczkowy to rzadka postać częstoskurczu komorowego pochodzącego z lewej komory, która występuje najczęściej u młodych osób bez strukturalnej choroby serca. Ma morfologię bloku prawej odnogi pęczka Hisa z lewogramem. W pracy przedstawiono przypadek starszego pacjenta z chorobą wieńcową, u którego wystąpił częstoskurcz komorowy o elektrokardiograficznych i klinicznych cechach częstoskurczu pęczkowego. W przerywaniu napadów skuteczny okazał się werapamil. Rewaskularyzacja przezskórna wykonana z powodu istotnych zwężeń prawej tętnicy wieńcowej i tętnicy diagonalnej pierwszej nie spowodowała wytłumienia arytmii. U pacjenta wykonano ablację prądem o wysokiej częstotliwości podłoża arytmii w okolicy tylno-dolnej lewej komory. Po ablacji nie indukowano częstoskurczu komorowego, nawet przy wlewie izoprenaliny, nie obserwowano również nawrotów w 24-miesięcznej obserwacji. W pracy podjęto także temat diagnostyki różnicowej częstoskurczu „idiopatycznego” z częstoskurczem na tle choroby niedokrwiennej serca. (Folia Cardiol. 2004; 11: 57–60

Częstoskurcz komorowy pęczkowy u pacjenta z chorobą niedokrwienną serca w starszym wieku

Częstoskurcz pęczkowy to rzadka postać częstoskurczu komorowego pochodzącego z lewej komory, która występuje najczęściej u młodych osób bez strukturalnej choroby serca. Ma morfologię bloku prawej odnogi pęczka Hisa z lewogramem. W pracy przedstawiono przypadek starszego pacjenta z chorobą wieńcową, u którego wystąpił częstoskurcz komorowy o elektrokardiograficznych i klinicznych cechach częstoskurczu pęczkowego. W przerywaniu napadów skuteczny okazał się werapamil. Rewaskularyzacja przezskórna wykonana z powodu istotnych zwężeń prawej tętnicy wieńcowej i tętnicy diagonalnej pierwszej nie spowodowała wytłumienia arytmii. U pacjenta wykonano ablację prądem o wysokiej częstotliwości podłoża arytmii w okolicy tylno-dolnej lewej komory. Po ablacji nie indukowano częstoskurczu komorowego, nawet przy wlewie izoprenaliny, nie obserwowano również nawrotów w 24-miesięcznej obserwacji. W pracy podjęto także temat diagnostyki różnicowej częstoskurczu „idiopatycznego” z częstoskurczem na tle choroby niedokrwiennej serca. (Folia Cardiol. 2004; 11: 57–60

Angiogenic Activity of Sera from Pulmonary Tuberculosis Patients in Relation to IL-12p40 and TNFα Serum Levels

The role of angiogenesis in the pathogenesis of tuberculosis (TB) is not clear. The aim of this study was to examine the effect of sera from TB patients on angiogenesis induced by different subsets of normal human mononuclear cells (MNC) in relation to IL-12p40 and TNFα serum levels. Serum samples from 36 pulmonary TB patients and from 22 healthy volunteers were evaluated. To assess angiogenic reaction the leukocytes-induced angiogenesis test according to Sidky and Auerbach was performed. IL-12p40 and TNFα serum levels were evaluated by ELISA. Sera from TB patients significantly stimulated angiogenic activity of MNC compared to sera from healthy donors and PBS (p < 0.001). The number of microvessels formed after injection of lymphocytes preincubated with sera from TB patients was significantly lower compared to the number of microvessels created after injection of MNC preincubated with the same sera (p < 0.016). However, the number of microvessels created after the injection of lymphocytes preincubated with sera from healthy donors or with PBS alone was significantly higher (p < 0.017). The mean levels of IL-12p40 and TNFα were significantly elevated in sera from TB patients compared to healthy donors. We observed a correlation between angiogenic activity of sera from TB patients and IL-12p40 and TNFα serum levels (p < 0.01). Sera from TB patients constitute a source of mediators that participate in angiogenesis and prime monocytes for production of proangiogenic factors. The main proangiogenic effect of TB patients’ sera is mediated by macrophages/monocytes. TNFα and IL-12p40 may indirectly stimulate angiogenesis in TB

Regular Strategies in Pushdown Reachability Games

International audienceWe show that positional winning strategies in pushdown reachability games can be implemented by deterministic finite state au-tomata of exponential size. Such automata read the stack and control state of a given pushdown configuration and output the set of winning moves playable from that position. This result can originally be attributed to Kupferman, Piterman and Vardi using an approach based on two-way tree automata. We present a more direct approach that builds upon the popular saturation technique. Saturation for analysing pushdown systems has been successfully implemented by Moped and WALi. Thus, our approach has the potential for practical applications to controller-synthesis problems

Wartość wstępnego elektrokardiogramu w ocenie obszaru ostrego niedokrwienia w zawale ściany przedniej serca

Wstęp: Celem badania była ocena wartości elektrokardiogramu w analizie obszaru ostrego niedokrwienia w zawale ściany przedniej serca, a zwłaszcza wykazanie zależności obrazu elektrokardiograficznego od angiograficznej i echokardiograficznej lokalizacji zawału, a także porównanie rozległości i rodzaju zmian w zapisie EKG oraz w badaniu echokardiograficznym ze stężeniem biochemicznych markerów martwicy mięśnia sercowego. Metody: Badaniem objęto 56 pacjentów z ostrym zawałem ściany przedniej serca. U wszystkich wykonano badanie EKG, echokardiograficzne, pomiar stężenia troponiny I, aktywności CK-MB i koronarografię. W badanej grupie szczegółowo przeanalizowano dane statystyczne. Wyniki: We wszystkich przypadkach (oprócz 1) naczyniem odpowiedzialnym za zawał była gałąź przednia zstępująca lewej tętnicy wieńcowej. Uniesienie ST w odprowadzeniach I i aVL wiązało się z proksymalnym umiejscowieniem zmiany zawałowej w gałęzi przedniej zstępującej względem gałęzi pierwszej septalnej. Wysokość uniesienia ST w odprowadzeniach I i aVL korelowała z niską frakcją wyrzutową lewej komory i wysoką maksymalną aktywnością CK-MB. U pacjentów z proksymalną lokalizacją zamknięcia lub zwężenia stwierdzono uniesienie ST w większej liczbie odprowadzeń elektrokardiogramu, średnio wyższe uniesienie ST w I, aVL, V3 i V5 oraz maksymalną aktywność CK-MB w porównaniu z pacjentami z dystalną lokalizacją zmiany. Im wyższa była suma wysokości uniesienia ST we wszystkich 12 odprowadzeniach, tym większy był obszar uszkodzenia mięśnia sercowego mierzony maksymalną aktywnością CK-MB. Wnioski: Badanie EKG jest przydatne w ocenie obszaru ostrego niedokrwienia. Pozwala na identyfikację miejsca zwężenia lub zamknięcia tętnicy odpowiedzialnej za zawał ściany przedniej serca. Rozległość zmian elektrokardiograficznych dobrze koreluje z wielkością obszaru ostrego niedokrwienia mierzoną stężeniem biochemicznych markerów martwicy mięśnia sercowego, nieco słabiej z obrazem echokardiograficznym

Loss of Deacetylation Enzymes Hdac6 and Sirt2 Promotes Acetylation of Cytoplasmic Tubulin, but Suppresses Axonemal Acetylation in Zebrafish Cilia.

Cilia are evolutionarily highly conserved organelles with important functions in many organs. The extracellular component of the cilium protruding from the plasma membrane comprises an axoneme composed of microtubule doublets, arranged in a 9 + 0 conformation in primary cilia or 9 + 2 in motile cilia. These microtubules facilitate transport of intraflagellar cargoes along the axoneme. They also provide structural stability to the cilium, which may play an important role in sensory cilia, where signals are received from the movement of extracellular fluid. Post-translational modification of microtubules in cilia is a well-studied phenomenon, and acetylation on lysine 40 (K40) of alpha tubulin is prominent in cilia. It is believed that this modification contributes to the stabilization of cilia. Two classes of enzymes, histone acetyltransferases and histone deacetylases, mediate regulation of tubulin acetylation. Here we use a genetic approach, immunocytochemistry and behavioral tests to investigate the function of tubulin deacetylases in cilia in a zebrafish model. By mutating three histone deacetylase genes (Sirt2, Hdac6, and Hdac10), we identify an unforeseen role for Hdac6 and Sirt2 in cilia. As expected, mutation of these genes leads to increased acetylation of cytoplasmic tubulin, however, surprisingly it caused decreased tubulin acetylation in cilia in the developing eye, ear, brain and kidney. Cilia in the ear and eye showed elevated levels of mono-glycylated tubulin suggesting a compensatory mechanism. These changes did not affect the length or morphology of cilia, however, functional defects in balance was observed, suggesting that the level of tubulin acetylation may affect function of the cilium

Particulate Matter Exposure Exacerbates High Glucose-Induced Cardiomyocyte Dysfunction through ROS Generation

Diabetes mellitus and fine particulate matter from diesel exhaust (DEP) are both important contributors to the development of cardiovascular disease (CVD). Diabetes mellitus is a progressive disease with a high mortality rate in patients suffering from CVD, resulting in diabetic cardiomyopathy. Elevated DEP levels in the air are attributed to the development of various CVDs, presumably since fine DEP (<2.5 µm in diameter) can be inhaled and gain access to the circulatory system. However, mechanisms defining how DEP affects diabetic or control cardiomyocyte function remain poorly understood. The purpose of the present study was to evaluate cardiomyocyte function and reactive oxygen species (ROS) generation in isolated rat ventricular myocytes exposed overnight to fine DEP (0.1 µg/ml), and/or high glucose (HG, 25.5 mM). Our hypothesis was that DEP exposure exacerbates contractile dysfunction via ROS generation in cardiomyocytes exposed to HG. Ventricular myocytes were isolated from male adult Sprague-Dawley rats cultured overnight and sarcomeric contractile properties were evaluated, including: peak shortening normalized to baseline (PS), time-to-90% shortening (TPS90), time-to-90% relengthening (TR90) and maximal velocities of shortening/relengthening (±dL/dt), using an IonOptix field-stimulator system. ROS generation was determined using hydroethidine/ethidium confocal microscopy. We found that DEP exposure significantly increased TR90, decreased PS and ±dL/dt, and enhanced intracellular ROS generation in myocytes exposed to HG. Further studies indicated that co-culture with antioxidants (0.25 mM Tiron and 0.5 mM N-Acetyl-L-cysteine) completely restored contractile function in DEP, HG and HG+DEP-treated myocytes. ROS generation was blocked in HG-treated cells with mitochondrial inhibition, while ROS generation was blocked in DEP-treated cells with NADPH oxidase inhibition. Our results suggest that DEP exacerbates myocardial dysfunction in isolated cardiomyocytes exposed to HG-containing media, which is potentially mediated by various ROS generation pathways