Częstoskurcz pęczkowy to rzadka postać częstoskurczu komorowego pochodzącego z lewej komory,
która występuje najczęściej u młodych osób bez strukturalnej choroby serca. Ma morfologię
bloku prawej odnogi pęczka Hisa z lewogramem.
W pracy przedstawiono przypadek starszego pacjenta z chorobą wieńcową, u którego wystąpił
częstoskurcz komorowy o elektrokardiograficznych i klinicznych cechach częstoskurczu pęczkowego.
W przerywaniu napadów skuteczny okazał się werapamil. Rewaskularyzacja przezskórna
wykonana z powodu istotnych zwężeń prawej tętnicy wieńcowej i tętnicy diagonalnej pierwszej
nie spowodowała wytłumienia arytmii. U pacjenta wykonano ablację prądem o wysokiej
częstotliwości podłoża arytmii w okolicy tylno-dolnej lewej komory. Po ablacji nie indukowano
częstoskurczu komorowego, nawet przy wlewie izoprenaliny, nie obserwowano również nawrotów
w 24-miesięcznej obserwacji.
W pracy podjęto także temat diagnostyki różnicowej częstoskurczu „idiopatycznego” z częstoskurczem
na tle choroby niedokrwiennej serca. (Folia Cardiol. 2004; 11: 57–60
