Analgesia after caesarian section: intermittent intramuscular morphine injection versus subcutaneous morphine boluses

چکیده: زمینه و هدف: به طور معمول مورفین به صورت عضلانی و یا تزریقی وریدی استفاده می شود. در مطالعات اخیر، تزریق مورفین زیرجلدی در دوزهای متفاوت در کاهش درد پس از عمل جراحی مفید گزارش شده و از طریق یک کاتتر زیرجلدی دائمی منجر به ایجاد غلظت خونی مناسبی می شود که مشابه تزریق عضلانی است. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر تزریق متناوب مورفین عضلانی با بلوس زیرجلدی بر بی دردی پس از عمل جراحی سزارین می‌باشد. روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 60 بیمار 45-16 ساله کاندید عمل جراحی سزارین الکتیو با ASA (American Society of Anesthesiologists) کلاس I و II به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. گروه اول بی دردی بعد از عمل جراحی را از طریق مورفین عضلانی (mg/kg 15/0) و گروه دوم به صورت بلوس زیرجلدی (mg/kg 15/0) دریافت کردند. درد بیمار پس از عمل جراحی در حالت استراحت و حرکت از طریق پرسشنامه اندازه گیری درد (VAS=Visual Analoguc Scale) هر 4 ساعت ثبت ‌شد. از طریق امتحان حداقل وضعیت مغزی، عملکرد شناختی قبل از عمل جراحی و در 2، 24 و 48 ساعت پس از عمل جراحی و در زمان ترخیص از بیمارستان ثبت گردید. بعلاوه عوارض بطور سیستماتیک طی 48 ساعت اول بعد از عمل جراحی در پرسشنامه وارد شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری من ویتنی، ویلکاکسون، کای دو و فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تفاوت معنی داری بین دو گروه از لحاظ داده های دموگرافیک و پارامترهای حین عمل جراحی وجود نداشت. میانگین درد در حالت استراحت در گروه مورفین زیر جلدی و عضلانی به ترتیب 1/0±1/1 و 3/0±2/1 بود (05/0p>). در طی حرکت بیماران گروه مورفین زیر جلدی میزان درد پائین‌تری در ساعات 12، 16 و 20 پس از عمل جراحی داشتند (05/0

The cardiovascular effects of inspired oxygen fraction in patients undergoing on-pump coronary artery surgery

زمینه و هدف: افزایش کسر دمی اکسیژن استنشاقی (FiO2)، اثرات همودینامیک منفی در افراد داوطلب و بیدار در چند مطالعه محدود داشته است. در عمل جراحی قلب به دلیل خطر تجویز نیتروس اکسید (N2O) به ویژه آمبولی هوا، از اکسیژن 100 استفاده می شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات قلبی عروقی اکسیژن خالص استنشاقی حین بیهوشی در مقایسه با اکسیژن 50 در جراحی بای پاس عروق کرونر انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه کار آزمایی بالینی دو سویه کور، تعداد 60 بیمار با سن 70-40 سال و کاندید عمل انتخابی بای پاس عروق کرونر با وضعیت فیزیکی کلاس دو و سه ASA) II، (IIIمراجعه کننده به مرکز پزشکی قلب چمران اصفهان به روش در دسترس انتخاب شدند. بیماران به طور تصادفی در دو گروه 30 نفری مورد و شاهد قرار گرفته به صورتی که بلافاصله بعد از القای بیهوشی در گروه مورد از مخلوط اکسیژن و هوا به نسبت 50-50 و در گروه شاهد از اکسیژن 100 در ادامه بیهوشی استفاده گردید. زمان های حین عمل و پس از ورود به آی سی یو، متغیرهای فشار خون، فشار ورید مرکزی (CVP)، فشار سهمی اکسیژن شریانی (PaO2)، PH شریانی، اندکس قلبی و میزان نیاز به داروی اینوتروپ ارزیابی و ثبت گردید. اطلاعات توسط آزمونهای کای دو، t، آنالیز واریانس، مشاهدات تکرار شده و من ویتنی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: دو گروه از نظر سن، جنس، کسر جهشی قبل عمل، مدت پمپ قلبی ریوی، مدت زمان عمل و شاخص توده بدنی، با یکدیگر شباهت داشتند )05/0(P>. متوسط فشارهای سیستول و دیاستول و همچنین سرعت ضربان قلب و اندکس قلبی در کلیه زمانهای بررسی در دو گروه تفاوت آماری قابل ملاحظه ای با یکدیگر نداشتند )05/0(P>. فراوانی نسبی نیاز به داروی اینوتروپ در گروه شاهد 3/53 (16 بیمار) و در گروه مورد 7/26 (8 بیمار) بود )05/0(

The impact of hyperglycemia or hypoalbuminemia on duration and need to mechanical ventilation in critically ill patients

چکیده: زمینه و هدف: چندین فاکتور فیزیولوژیکی علاوه بر معیارهای مکانیکی ریوی، بر روی جدا سازی بیماران بستری در واحد مراقبت های ویژه از دستگاه ونتیلاتور موثراست. هیپرگلیسمی باعث افزایش بیشتری در نیاز به ونتیلاتور می شود و به طور بارزی روزهای اتصال به دستگاه را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر هیپوآلبومینمی یا هیپرگلیسمی در پیش بینی نیاز به ونتیلاتور و جدا سازی از ونتیلاتور در واحد مراقبت های ویژه بوده است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی بر روی 600 بیمار بالای 16 سال در افرادی که بمدت بیش از 3 روز در واحد مراقبت های ویژه مرکز پزشکی الزهرا(س) اصفهان بستری شده بودند انجام شد. پارامترهای آلبومین سرمی، قند خون، نیاز به ونتیلاتور، مدت اتصال به ونتیلاتور بالانس مایعات و ضریب اپاچی سه (APACHE-3= Acute –physiology and chronic health evaluation) بیماران ثبت و داده ها با استفاده از آزمونهای آماری تی استیودنت، کای دو، رگرسیون کاکس، رگرسیون لوجستیک یک طرفه، آنالیز رگرسیون Multilinear و آنالیز رگرسیون لوجستیکی مولتیپل تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در بدو ورود میانگین غلظت قند سرمی mmol/L 2/0±3/9 و آلبومین سرمی g/l 02/0±2/30 بود. در بیماران فوت شده غلظت آلبومین سرمی بطور معنی دار کمتر و غلظت قند سرمی بطور معنی دار نسبت به افراد زنده بالاتر بود (001/0P) و قند خون (05/0r=، 05/0P>) حین بستری در واحد مراقبت های ویژه نتوانست پیش بینی کننده مدت زمان اتصال به ونتیلاتور باشد. بیماران با غلظت آلبومین سرمی کمتر از 3/30 نسبت به افراد با آلبومین سرمی نرمال با افزایش نیاز به ونتیلاتور در حد 2/0-1/0 برابر روبرو شدند. (31/1-06/1=95CI و 2/1=OR) خطر نیاز به ونتیلاتور با قند خون بالای mg/dl 200 افزایش نیافت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه آلبومین و قند خون می تواند اندکس هایی از وضعیت متابولیکی بیماران باشد که در تعیین نیاز به ونتیلاتور و جداسازی از آن در دوره های طولانی مدت تنفس مکانیکی اهمیت دارد

Ketamine coadministration attenuates morphine tolerance and leads to increased brain concentrations of both drugs in the rat

Background and Purpose The effects of ketamine in attenuating morphine tolerance have been suggested to result from a pharmacodynamic interaction. We studied whether ketamine might increase brain morphine concentrations in acute coadministration, in morphine tolerance and morphine withdrawal. Experimental Approach Morphine minipumps (6mg center dot day(-1)) induced tolerance during 5 days in Sprague-Dawley rats, after which s.c. ketamine (10mg center dot kg(-1)) was administered. Tail flick, hot plate and rotarod tests were used for behavioural testing. Serum levels and whole tissue brain and liver concentrations of morphine, morphine-3-glucuronide, ketamine and norketamine were measured using HPLC-tandem mass spectrometry. Key Results In morphine-naive rats, ketamine caused no antinociception whereas in morphine-tolerant rats there was significant antinociception (57% maximum possible effect in the tail flick test 90min after administration) lasting up to 150min. In the brain of morphine-tolerant ketamine-treated rats, the morphine, ketamine and norketamine concentrations were 2.1-, 1.4- and 3.4-fold, respectively, compared with the rats treated with morphine or ketamine only. In the liver of morphine-tolerant ketamine-treated rats, ketamine concentration was sixfold compared with morphine-naive rats. After a 2 day morphine withdrawal period, smaller but parallel concentration changes were observed. In acute coadministration, ketamine increased the brain morphine concentration by 20%, but no increase in ketamine concentrations or increased antinociception was observed. Conclusions and Implications The ability of ketamine to induce antinociception in rats made tolerant to morphine may also be due to increased brain concentrations of morphine, ketamine and norketamine. The relevance of these findings needs to be assessed in humans.Peer reviewe

Risk Factors for West Nile Virus Neuroinvasive Disease, California, 2005

In 2005, 880 West Nile virus cases were reported in California; 305 case-patients exhibited neuroinvasive disease, including meningitis, encephalitis, or acute flaccid paralysis. Risk factors independently associated with developing neuroinvasive disease rather than West Nile fever included older age, male sex, hypertension, and diabetes mellitus

Inhibition and stimulation of formation of the ferroxidase center and the iron core in Pyrococcus furiosus ferritin

Ferritin is a ubiquitous iron-storage protein that has 24 subunits. Each subunit of ferritins that exhibit high Fe(II) oxidation rates has a diiron binding site, the so-called ferroxidase center (FC). The role of the FC appears to be essential for the iron-oxidation catalysis of ferritins. Studies of the iron oxidation by mammalian, bacterial, and archaeal ferritin have indicated different mechanisms are operative for Fe(II) oxidation, and for inhibition of the Fe(II) oxidation by Zn(II). These differences are presumably related to the variations in the amino acid residues of the FC and/or transport channels. We have used a combination of UV–vis spectroscopy, fluorescence spectroscopy, and isothermal titration calorimetry to study the inhibiting action of Zn(II) ions on the iron-oxidation process by apoferritin and by ferritin aerobically preloaded with 48 Fe(II) per 24-meric protein, and to study a possible role of phosphate in initial iron mineralization by Pyrococcus furiosus ferritin (PfFtn). Although the empty FC can accommodate two zinc ions, binding of one zinc ion to the FC suffices to essentially abolish iron-oxidation activity. Zn(II) no longer binds to the FC nor does it inhibit iron core formation once the FC is filled with two Fe(III). Phosphate and vanadate facilitate iron oxidation only after formation of a stable FC, whereupon they become an integral part of the core. These results corroborate our previous proposal that the FC in PfFtn is a stable prosthetic group, and they suggest that its formation is essential for iron-oxidation catalysis by the protein

Catalysis of iron core formation in Pyrococcus furiosus ferritin

The hollow sphere-shaped 24-meric ferritin can store large amounts of iron as a ferrihydrite-like mineral core. In all subunits of homomeric ferritins and in catalytically active subunits of heteromeric ferritins a diiron binding site is found that is commonly addressed as the ferroxidase center (FC). The FC is involved in the catalytic Fe(II) oxidation by the protein; however, structural differences among different ferritins may be linked to different mechanisms of iron oxidation. Non-heme ferritins are generally believed to operate by the so-called substrate FC model in which the FC cycles by filling with Fe(II), oxidizing the iron, and donating labile Fe(III)–O–Fe(III) units to the cavity. In contrast, the heme-containing bacterial ferritin from Escherichia coli has been proposed to carry a stable FC that indirectly catalyzes Fe(II) oxidation by electron transfer from a core that oxidizes Fe(II). Here, we put forth yet another mechanism for the non-heme archaeal 24-meric ferritin from Pyrococcus furiosus in which a stable iron-containing FC acts as a catalytic center for the oxidation of Fe(II), which is subsequently transferred to a core that is not involved in Fe(II)-oxidation catalysis. The proposal is based on optical spectroscopy and steady-state kinetic measurements of iron oxidation and dioxygen consumption by apoferritin and by ferritin preloaded with different amounts of iron. Oxidation of the first 48 Fe(II) added to apoferritin is spectrally and kinetically different from subsequent iron oxidation and this is interpreted to reflect FC building followed by FC-catalyzed core formation

Subacute Sclerosing Panencephalitis: Results of the Canadian Paediatric Surveillance Program and review of the literature

BACKGROUND: Subacute Sclerosing Panencephalitis (SSPE) is so rare in developed countries with measles immunization programs that national active surveillance is now needed to capture sufficient number of cases for meaningful analysis of data. Through the Canadian Paediatric Surveillance Program (CPSP), the SSPE study was able to document a national incidence and determine the epidemiology of affected Canadian children. METHODS: Between 1997 and 2000, the CPSP surveyed monthly 1978 to 2294 Canadian pediatricians and sub-specialists for SSPE cases. The response rate varied from 82–86% over those years. RESULTS: Altogether, four SSPE cases were reported to the CPSP: one case before, two during and one after the study period. The incidence of SSPE in Canadian children was 0.06/million children/year. Of the four cases, diagnosed between ages four and 17 years, three children had measles infection in infancy. All children showed a progressive course of dementia, loss of motor skills and epilepsy. Two children were treated with isoprinosine and intraventricular interferon but died in less than three years from disease onset. One child did not have any treatment and died after seven years of illness. One child received intraventricular ribavirin and remains alive, but markedly impaired, nine years following diagnosis. CONCLUSION: The CPSP has demonstrated that Canadian paediatricians and paediatric neurologists may encounter cases of SSPE. This report highlights the clinical course of affected Canadian children and provides a review of the disease and its management

The assessment of depression in people with multiple sclerosis : a systematic review of psychometric validation studies

Background: The prevalence of depression in people with multiple sclerosis (PwMS) is high; however, symptoms common to both conditions makes measurement difficult. There is no high quality overview of validation studies to guide the choice of depression inventory for this population. Methods: A systematic review of studies validating the use of generic depression inventories in people with MS was conducted using MEDLINE and PsycINFO. Studies validating the use of depression inventories in PwMS and published in English were included; validation studies of tests for cognitive function and general mental health were excluded. Eligible studies were then quality assessed using the COSMIN checklist and findings synthesised narratively by instrument and validity domain. Results: Twenty-one studies (N=5,991 PwMS) evaluating 12 instruments were included in the review. Risk of bias varied greatly between instrument and validity domain. Conclusions: The review of validation studies was constrained by poor quality reporting and outcome reporting bias. Well-conducted evaluations of some instruments are unavailable for some validity domains. This systematic review provides an evidence base for trade-offs in the selection of an instrument for assessing self-reported symptoms of depression in research or clinical practice involving people with MS. We make detailed and specific recommendations for where further research is needed. Registration: PROSPERO CRD42014010597 Keywords Depression; Multiple Sclerosis; Reproducibility of Results; Psychometrics; Chronic Diseas