Jakość życia w badaniach psychologicznych

Pierwsze użycie określenia .jakość życia" przypisuje się amerykańskiemu prezydentowi Johnsonowi w 1964 roku. Najwyraźniej pojęcie to zawierało w sobie treść istotną dla współczesnego człowieka, dla którego problemem jest już nie „przeżycie", a „życie na odpowiednim poziomie", ponieważ szybko się upowszechniło. Zaczęło być używane przez przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych, przede wszystkim w naukach medycznych, społecznych i ekonomicznych, w odniesieniu do odpowiednich aspektów życia człowieka. W 1977 roku stało się słowem kluczowym w serwisie bibliograficznym Mediine i słowem tytułowym w Index Medicus, jednak prawdziwą popularność zyskało w latach osiemdziesiątych. W psychologii znajduje to wyraz nie tylko w rosnącej liczbie publikacji, ale w pewnej instytucjonalizacji Jakości życia", wykorzystywanej w tytułach czasopism (np. „Quality of Life Research. An International Journal") i nazwach konferencji (np. konferencja Europejskiego Towarzystwa Psychologii Zdrowia w 1994 roku zatytułowana była: „Health Psychology and Quality of Life Research"). W publikacjach poświęconych temu zagadnieniu nie znajdujemy jednak jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czym jest jakość życia (Fragment tekstu)

Humane Orientation as a New Cultural Dimension of the GLOBE Project: A Validation Study of the GLOBE Scale and Out-Group Humane Orientation in 25 Countries

We validate, extend, and empirically and theoretically criticize the cultural dimension of humane orientation of the project GLOBE (Global Leadership and Organizational Behavior Effectiveness Research Program). Theoretically, humane orientation is not just a one-dimensionally positive concept about being caring, altruistic, and kind to others as discussed by Kabasakal and Bodur (2004), but there is also a certain ambivalence to this concept. We suggest differentiating humane orientation toward in-group members from humane orientation toward out-group members. A multicountry construct validation study used student samples from 25 countries that were either high or low in humane orientation (N = 876) and studied their relation to the traditional GLOBE scale and other cultural-level measures (agreeableness, religiosity, authoritarianism, and welfare state score). Findings revealed a strong correlation between humane orientation and agreeableness, welfare state score, and religiosity. Out-group humane orientation proved to be the more relevant subfacet of the original humane orientation construct, suggesting that future research on humane orientation should make use of this measure instead of the vague original scale. The ambivalent character of out-group humane orientation is displayed in its positive correlation to high authoritarianism. Patriotism was used as a control variable for noncritical acceptance of one’s society but did not change the correlations. Our findings are discussed as an example of how rigid expectations and a lack of tolerance for diversity may help explain the ambivalent nature of humane orientatio

The association of patient trust and self-care among patients with diabetes mellitus

BACKGROUND: Diabetes requires significant alterations to lifestyle and completion of self management tasks to obtain good control of disease. The objective of this study was to determine if patient trust is associated with reduced difficulty and hassles in altering lifestyle and completing self care tasks. METHODS: A cross-sectional telephone survey and medical record review was performed to measure patient trust and difficulty in completing diabetes tasks among 320 medically underserved patients attending diabetes programs in rural North Carolina, USA. Diabetes tasks were measured three ways: perceived hassles of diabetic care activities, difficulty in completing diabetes-related care activities, and a global assessment of overall ability to complete diabetes care activities. The association of patient trust with self-management was examined after controlling for patient demographics, physical functioning, mental health and co-morbidities. RESULTS: Level of patient trust was high (median 22, possible max 25). Higher trust levels were associated with lower levels of hassles (p = 0.006) and lower difficulty in completing care activities (p = 0.001). Patients with higher trust had better global assessments of overall ability to complete diabetes care activities (p < 0.0001). CONCLUSION: Higher patient trust in physicians is associated with reduced difficulty in completing disease specific tasks by patients. Further studies are needed to determine the causal relationship of this association, the effect of trust on other outcomes, and the potential modifiability of trus

GPs' perspectives of type 2 diabetes patients' adherence to treatment: A qualitative analysis of barriers and solutions

BACKGROUND: The problem of poor compliance/adherence to prescribed treatments is very complex. Health professionals are rarely being asked how they handle the patient's (poor) therapy compliance/adherence. In this study, we examine explicitly the physicians' expectations of their diabetes patients' compliance/adherence. The objectives of our study were: (1) to elicit problems physicians encounter with type 2 diabetes patients' adherence to treatment recommendations; (2) to search for solutions and (3) to discover escape mechanisms in case of frustration. METHODS: In a descriptive qualitative study, we explored the thoughts and feelings of general practitioners (GPs) on patients' compliance/adherence. Forty interested GPs could be recruited for focus group participation. Five open ended questions were derived on the one hand from a similar qualitative study on compliance/adherence in patients living with type 2 diabetes and on the other hand from the results of a comprehensive review of recent literature on compliance/adherence. A well-trained diabetes nurse guided the GPs through the focus group sessions while an observer was attentive for non-verbal communication and interactions between participants. All focus groups were audio taped and transcribed for content analysis. Two researchers independently performed the initial coding. A first draft with results was sent to all participants for agreement on content and comprehensiveness. RESULTS: General practitioners experience problems with the patient's deficient knowledge and the fact they minimize the consequences of having and living with diabetes. It appears that great confidence in modern medical science does not stimulate many changes in life style. Doctors tend to be frustrated because their patients do not achieve the common Evidence Based Medicine (EBM) objectives, i.e. on health behavior and metabolic control. Relevant solutions, derived from qualitative studies, for better compliance/adherence seem to be communication, tailored and shared care. GPs felt that a structured consultation and follow-up in a multidisciplinary team might help to increase compliance/adherence. It was recognized that the GP's efforts do not always meet the patients' health expectations. This initiates GPs' frustration and leads to a paternalistic attitude, which may induce anxiety in the patient. GPs often assume that the best methods to increase compliance/adherence are shocking the patients, putting pressure on them and threatening to refer them to hospital. CONCLUSION: GPs identified a number of problems with compliance/adherence and suggested solutions to improve it. GPs need communication skills to cope with patients' expectations and evidence based goals in a tailored approach to diabetes care

Stress – an underestimated hazard in water sports

Silny wiatr, niska temperatura, intensywny prąd, słaba widoczność pod wodą to najczęściej spotykane czynniki, które mogą wywoływać stres u osób uprawiających sporty wodne. Stres to stan pobudzenia organizmu, który może być wywołany czynnikami zarówno wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi. Ma na celu mobilizować fizyczne i psychiczne możliwości, jest więc reakcją korzystną, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych, kiedy taka pełna mobilizacja może pozwolić na poradzenie sobie. Stres psychologiczny wywołany jest zwykle powstaniem sytuacji nietypowej, przekraczającej możliwości ludzkiego działania. Może być wywołany dostrzeganiem realnego lub wyobrażonego niebezpieczeństwa w otoczeniu, a także presją z zewnątrz na podstawie zadania do wykonania interpretowanego, jako zbyt trudne lub przekraczające umiejętności. Presja wewnętrzna, pojawia się, gdy człowiek czuje się niepewnie w danej sytuacji, kiedy nie potrafi rozwiązać problemu, oraz czuje dyskomfort, że nie spełnia oczekiwań innych, na przykład, by wykonać dane nurkowanie lub z powodu wydanych pieniędzy na ten cel czy zainwestowanego czasu. Stres fizyczny jest zazwyczaj odpowiedzią organizmu na oddziaływanie środowiska. W artykule przedstawiono i omówiono czynniki mające wpływ na nasilenie stresu oraz dokonano charakterystyki wybranych psychologicznych i medycznych teorii stresu.Strong wind, low temperature, intense current and poor visibility under water are the most common stress inducing factors in individuals practising water sports. Stress is a state of agitation, which can be caused both by external and internal factors. Its objective is to mobilise one's physical and psychological capabilities, thus it is a favourable reaction especially in crisis situations when such full mobilisation enables one to cope. Psychological stress is usually evoked by the occurrence of an atypical situation, exceeding one's handling capacity. It can be induced by seeing real or imagined danger in the surroundings, as well as by external pressure related to a task interpreted as too difficult or exceeding one's capabilities. Internal pressure appears when a person feels insecure in a given situation, when they cannot solve a problem or they feel discomfort due to their inability to meet the expectations of others, for instance, to perform a particular dive, or because of the money spent on this purpose or the invested time. Physical stress is usually an organism's response to the environmental impacts. This article presents and discusses factors which have an effect on stress intensification, as well as providing a characterisation of selected psychological and medical theories of stress

The harlots, madmen and saints : literary "Exempla" in troparia by Cassia

Artykuł omawia postaci występujące w hymnach liturgicznych, zwanych troparia, autorstwa Kasji, bizantyńskiej poetki z IX w. Omawiane postaci to święci Kościoła Wschodniego, tacy jak Szymon Stylita, Maria Egipcjanka, Pelagia, Agata, Barbara i małżeństwo Adrian i Natalia. Każda z tych postaci stanowi literacko opracowany przykład świętego: ascety, anachorety, bożego szaleńca, nawróconej nierządnicy czy męczennika. Artykuł prezentuje sposób opracowania motywów przez poetkę i walory literackie poezji liturgicznej.In hac dissertatiuncula auctrix de Cassiae, monachae doctae, saeculo nono p.Ch.n. in civitate Byzantio viventis, poesi scribit. Verba docent, exempla trahunt – ea sententia in Cassiae tropariis, id est hymnis matutino aut vesperis cantatis, optime illustrata est. Verbis poeticis Cassia sanctorum exempla demonstrat, qui conversionem paenitentiamque fideles docent et pro eorum salute apud Deum orare possunt

The First Apology by Justin Martyr and Apology of Socrates by Platon : the inspiration or polemic?

Justyn Męczennik jako platonik wzoruje się w swojej Apologii na Apologii Sokratesa i to zarówno pod względem struktury, jak i koncepcji dzieła. W rozdz. 5 dzieła cytuje Platona i kilkakrotnie daje przykład Sokratesa, osoby skazanej przez państwo. Budowa Apologii Sokratesa znajduje u Justyna pełne odbicie: w funkcji prooimion występuje dedykacja i przedstawienie swojej osoby – Sokrates mówi o sposobie prezentacji mowy, zwraca uwagę na technikę wypowiedzi oraz do kogo mowa jest skierowana. Następnie prothesis – przedstawienie tematu, czyli obrona Chrześcijan przed pomówieniami (u Platona – przed fałszywym oskarżeniem Sokratesa), po czym następuje pierwsza część obrony – walka z plotką, oszczerstwem oraz skazywaniem tylko na podstawie nomen Christianum; u Platona: Sokrates występuje przeciwko plotkom na swój temat, a więc przeciwko anonimowym oskarżycielom. W dalszej części apologii, tak jak Sokrates atakuje Meletosa i doprowadza jego sposób myślenia do absurdu, tak Justyn atakuje religię grecko-rzymską, filozofów i poetów. Inspiracje Platonem u Justyna są bardzo wyraźne, platonizm jako najbardziej popularna szkoła filozoficzna w II w. stanowił wspólną płaszczyznę do dyskusji nad tożsamością kulturową, a co równie interesujące – stanowił nierzadko oręż do walki z pogaństwem, jednocześnie będąc narzędziem opisu rozwijającego się chrześcijaństwa.The subject of this article is comparison of Justin’s the First Apology and Apology of Socrates by Plato. The first of all, I analysed composition of work of Christian writer, taking as a starting point not rhetorical scheme apology as such, but exactly successive parts of the Socrates’ speech. Justin Martyr took a pattern of this speech for his First Apology, because condition of Christians in the Roman Empire was very similar to situation of Socrates in the Athenian court. The next problem is way, which Justin presented Christian faith. He did this by pagan philosophy, and especially recalling Stoic theory of Logos and some aspects of Plato’s thought. Justin inspired by Platonic ideas and literary forms of his dialogues, propagated and promoted Christian religion. His First Apology is not apology as forensic speech, but it has protreptic character too