Effects of sound level on postural stabilitySes seviyesinin denge performansına etkisi

The aim of this study is to investigate whether the intended ambient sound level has an effect on the postural stability. For this purpose 15 man and 12 women totally 27 healthy, voluntary students voluntarily participated in the study. The DT-8820 Multi-Function Environment Meter was used for Sound Level Measurement. Quiet environment, while the volume was maintained at between 15-30 decibel noise level of 90-100 dB in noisy environments. The Biodex balance system (Biodex, Inc., Shirley, New York) was used for postural stability measurement. SPSS 21.0 package program was used in the analysis of the data. The Wilcoxon Signed Ranks and Mann Whitney U test was used to compare measurement Significance level was set at 0.05 and 0.01 levels. When the balance performances at different sound levels are compared by gender, It was found that there was a significantly meaningful result in favor of men in quite environment oscillation balance scores both open eye and closed eye. However there was no significant difference among man and women other scores. On the other hand it was determined significant differences in the women closed eye oscillation score. In the man excepting open eye oscillation score the noisy environment was negatively affected all parameter. Postural stability was negatively affected noisy environment. As a result; In the study conducted that the high level of sound impaired the balance performance by affecting the vestibular system in both women and men and the effect was higher when closed eyes. ÖzetYapılan çalışmanın amacı ortam ses seviyesinin denge performansına etkisinin olup olmadığının araştırılmasıdır. Bu amaçla çalışmaya 15’i erkek, 12’si bayan toplam 27 öğrenci alınmıştır. Ortam Ses Seviyesi Ölçümü DT-8820 Multi-Function Environment Meter cihazı ile yapıldı. Sessiz ortam ses seviyesi 15-30 desibel arasında iken gürültülü ortam ses seviyesi 90-100 desibel arasında tutulmuştur.Denge ölçümü için BİODEX denge sistemi (Biodex, Inc, Shirley New York) kullanılmıştır.Verilerin analizinde SPSS 21.0 paket programı kullanıldı.  Verilerinin kıyaslanmasında Wilcoxon Signed Ranks Test ve Mann Whitney U test kullanıldı. Anlamlılık düzeyi 0.05 ve 0.01 seviyesinde kurgulandı. Sessiz ortam salınım değerlerinde hem gözler açıkken hem de gözler kapalıyken ölçülen değerlerde erkekler lehine anlamlı bir sonuç olduğu tespit edilirken diğer değerlerde cinsiyetler arası farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Diğer taraftan kadınlarda ortam ses seviyesinin gözler kapalı iken ölçülen salınım denge değerlerinde anlamlı farklılık olduğu, gürültünün denge performansını olumsuz etkilediği, erkeklerde ise gözler açık salınım denge değeri hariç hem statik hem dinamik hemde gözler kapalı salınım denge değerlerinde anlamlı farklılık olduğu,  dengenin gürültüden olumsuz etkilendiği tespit edilmiştir. Sonuç olarak; yapılan çalışmada yüksek ses seviyesinin hem bayanlarda hem de erkeklerde vestibüler sistemi etkileyerek denge performansını bozduğu, bu etkinin gözler kapalıyken daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Aerobik ve anaerobik egzersizlerin hematolojik parametrelere akut etkisi

Main of aim of this study in which 18 volunteers with average of 21,6 years are involved is to search acute effect of hematological parameters on aerobic and anaerobic exercise. Max VO2 values of volunteers are obtained using Astrand bicycle ergonometric test.   Aerobic exercise was taken with %50 of max VO2 for 45 minutes and anaerobic exercise was taken with %120 of max VO2 till exhausted. Blood samples were taken before exercise, just after exercise and 24 hours after exercise and we looked at hematocrit values. Statistical analysis was done using one-way ANOVA test. There are no significant values observed in hemotological results for aerobic exercise. But, there were some significant values observed in Hb, Hct, Wbc just after anaerobic exercise whereas some significant decreases were observed for 24 hours after exercise. Comparison of both exercises time showed that there is significant increase in anaerobic exercise and decreases in aerobic exercise. As a result, maximal and hard exercise affects hematological values more then moderate exercise. The reason of this observation is because there has been a change in hematocrit levels and movement of leucocyte from margination pool to demargination pool in blood circulation duration of exercise and after exercise.Aerobik ve anaerobik egzersizlere hematolojik parametrelerin verdiği akut tepkinin araştırılması amaçlanan bu çalışmaya yaş ortalamaları 21,6 yıl olan 18 sedanter erkek gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmaya katılan deneklerin Max VO2 değerleri Astrand Bisiklet Ergometre testi ile belirlendi. Max V02’nin % 50’siyle, 45 dakika süreyle aerobik egzersiz, Max VO2’nin % 120’siyle, tükeninceye kadar anaerobik egzersiz yaptırıldı. Çalışmada egzersiz öncesi, egzersizin hemen sonra ve egzersizden 24 saat sonra venöz kan örnekleri alınarak, hematokrit değerlerine bakıldı. Çalışmanın istatistiksel analizleri; One-Way Anova kullanılarak yapıldı. Aerobik egzersiz sonrası hematolojik değerlerin hiç birinde anlamlı değişiklikler tespit edilmemiştir. Ancak, anaerobik egzersizden hemen sonra Hb, Hct, Wbc değerlerinde anlamlı artışlar, 24 saat sonra ise anlamlı düşüşler tespit edilmiştir. Her iki egzersizin aynı zamanları karşılaştırıldığında ise anaerobik egzersizdeki artış ve azalmalar aerobik egzersize nazaran anlamlı olduğu tespit edilmiştir.Sonuç olarak, yoğun ve yıpratıcı egzersizler, hafif şiddetli egzersizlere göre hematolojik değerleri daha çok etkilediği bununda egzersiz sürecinde ve sonrasında kanın hematokrit seviyesinin değişmesinden ve lökositlerin marjinasyon havuzundan demarjinasyonla dolaşıma girmesinden kaynaklandığı düşünülmektedir

Orta yaş sedanter kadınlarda sekiz haftalık step-aerobik egzersizinin bazı fiziksel uygunluk parametrelerine etkilerinin değerlendirilmesi

This study was conducted to evaluation of the effect of eight-week step-aerobic exercise program on some fitness parameters at middle-aged sedentary women. Subjects consist of 15 voluntary-healthy sedentary women mean aged 39,33±4,67 years. A step-aerobic program of three times a week, each of which lasted 45-55 minutes, was performed by the subjects throughout eight week. The intensity of the exercise was determined a 50-60% of maximum heart rate. Body weights, body mass index, heart rate during rest, heart rate after a five-minute treadmill, flexibilities, anaerobic power, aerobic capacities, back-leg strengths, right-left hand grip strengths, body fat rates, systolic and diastolic blood pressures of the subjects were measured before and after the exercise program. Statistical analysis of the data was carried out with Paired t-test. At the end of the study, a significant decrease was determined in the heart rate during rest, and after a five-minute treadmill, body fat rates and systolic blood pressures of the subjects. A significant increase was determined in the flexibility, anaerobic power, aerobic capacities, leg strengths right and left hand grip strengths of the subjects.Consequently, it was found out that an exercise which is done properly and throughout a long period has positive effects on fitness parameters of middle aged femalesOrta yaş sedanter bayanlara 8 haftalık step-aerobik egzersiz programının bazı fiziksel uygunluk parametrelerine etkisini incelemek amacı ile yapılan çalışmaya yaş ortalamaları 39,33±4,67 yıl olan sağlıklı 15 bayan, gönüllü olarak katılmıştır.             Araştırma grubuna haftada 3 gün 45–55 dakika süreli, %50–60 şiddetinde step-aerobik egzersiz programı uygulandı. Katılımcıların, egzersiz programı öncesi ve sonrası, vücut ağırlıkları, vücut kitle indeksleri, istirahat durumundaki nabızları, beş dakika yürüyüş bandı sonrası nabızları, esneklikleri, anaerobik güçleri, aerobik kapasiteleri, sırt-bacak kuvvetleri, el kavrama kuvvetleri, vücut yağ yüzdeleri, sistolik ve diastolik kan basınçları ölçüldü. Verilerin istatistiksel analizi paired t-testi ile yapıldı. Çalışma sonunda araştırma grubunun istirahat durumundaki nabızları, beş dakika yürüyüş bandı sonrası nabızları, vücut yağ yüzdeleri, sistolik kan basınçları değerlerinde anlamlı bir azalma tespit edilirken esneklik, anaerobik güç, aerobik kapasite, bacak kuvveti, sağ ve sol kavrama kuvveti değerlerinde anlamlı bir artış, tespit edilmiştir.             Sonuç olarak düzenli ve uzun süreli yapılan step-aerobik egzersizin orta yaş sedanter bayanlarda fiziksel uygunluk parametrelerine pozitif etkileri olduğu tespit edilmiştir

Comparing sport participation motivation of sport high school students and sport center members in terms of some variablesSpor lisesi öğrencileri ve spor merkezi üyelerinin spora katılım motivasyonlarının bazı değişkenler açısından karşılaştırılması

The aim of the study is to compare the sport motives of individuals participating sport in two different groups. 300 volunteers are the participants of the study. Along with the personal information form, Sport Participation Motivation Scale which was developed by Gill et al., (1983) validity and reliability of which was checked for Turkish population by Oyar et al., (2001) and were used. As a result of the analysis, it was found that sport participation motives do not vary according to gender. In addition it was revealed that students of sport high school are more motivated than members of sport centers. Among students of sport high school, certificated sportspeople are more motivated compared to non-certificated sportspeople, individuals doing team and individual sports are more motivated than non-competitive sportspeople and younger students are more motivated than older ones. Among the members of sport center no difference and relation were found between the ages of the sportspeople and their status of owning certificate or not. Furthermore, sport center members doing team and individual sports were seen to be more motivated than non-competitive sportspeople in terms of the dimensions, namely friends, achievement/ status and physical fitness/energy consumption.Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetFarklı iki grupta spora katılım gösteren bireylerin spor yapma güdülerinin karşılaştırılması bu araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Araştırma grubu 300 gönüllü katılımcıdan oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ile birlikte, Gill ve ark., (1983) tarafından geliştirilen Türk popülâsyonu için Oyar ve ark., (2001) tarafından geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan Spora Katılım Güdüsü Ölçeği kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda cinsiyete göre spora katılım güdülerinin farklılaşmadığı belirlenmiştir. Genel olarak spor lisesi öğrencilerinin spor merkezi üyelerinden daha fazla güdülendiği belirlenmiştir. Spor lisesi öğrencilerinden; lisanslı sporcuların lisanslı olmayan sporculara göre, takım ve bireysel sporlarla uğraşanların aktif sporcu olmayanlara göre ve daha genç yaşta olan öğrencilerin diğerlerine göre daha fazla güdülendikleri belirlenmiştir. Spor merkezi üyeleri arasında ise; farklı yaş grupları ve lisanslı sporcular ile lisanslı olmayan sporcular arasında ilişki ve farklılıklar bulunmamıştır. Bununla birlikte spor merkezi üyeleri arasında, takım ve bireysel sporlarla uğraşanların aktif spor yapmayanlara göre özellikle arkadaş, başarı/statü ve fiziksel uygunluk/enerji harcama boyutlarında daha fazla güdülendikleri ortaya konulmuştur

Exercise Induced Skeletal Muscle and Myocardial Damage

Egzersiz ve kas doku hasarı birçok bilim dalının ilgisini çekmektedir. Bu alanda özellikle uluslar arası literatürde oldukça fazla çalışma yapılmaktadır. Konuyla ilgili çalışmaların derlenip genel yargıların ortaya konması önem taşımaktadır. Egzersizle oluşan doku hasarı literatürde yaygın olarak kas hasarı (muscle damage) terimiyle ifade edilmektedir. Bu hasar genel olarak iki yolla tespit edilmektedir. Birincisi görüntüleme teknikleri, ikincisi ise kasa özel enzim aktivitelerinin plazmadaki oranlarının takip edilmesidir. Egzersizle oluşan kas hasarı temel olarak iki yolla açıklanmaktadır. Birincisi alışık olunmayan egzersiz, ikincisi ise doku zedelenmesiyle ortaya çıkan bazı metabolik ve kimyasal olaylardır. Kas hasarı özellikle miyofibrillerin Z bandındaki kopmalardan kaynaklanan yapısal bozulma sonucu meydana gelmektedir. Kas lif tiplerinin Z bandı kalınlıklarının farklı olması, aynı egzersizin farklı lif tiplerinde farklı miktarlarda hasar meydana getirmesinin bir açıklaması olabilir. Maraton, ultra maraton gibi uzun süre efor gerektiren spor disiplinlerinde iskelet kası hasarının yanında kalp kasında da infarktüse benzer hasar meydana gelmektedir. Bunun yanında hasarın miktarı yaş, cinsiyet, ırk, kasılma çeşidi ve özellikle antrenman durumuna göre farklılıklar göstermektedir. Egzersizle oluşan kas hasarını azaltmak için çeşitli farmakolojik ajanlar kullanılabileceği gibi egzersiz öncesi ısınma ve germe hareketleri, egzersiz sonrası ise aktif soğuma ve masaj uygulamaları hasarı azaltabilmekte ve tedavi edici nitelik taşımaktadır.Exercise and muscle tissue damage concerns many science branches.On this subject there have been lots of studies especially in the international literature. İt is important to expose the general assumptions arranging studies on this subject. Exercise induced tissue damage is generally called as muscle damage. This damage is mainly diagnosed in two ways. The first way is the visualization methods, the other one is the observing the rates of enzyme activities exclusive to the muscle in the plasma. Exercise induced muscle damage is expressed in two ways. The first one is unaccustomed exercise, the second one is metabolic and chemical cases based upon tissue damage. Muscle damage is basicly caused by structural deformation resulted from breaking off of myofibrils in Z lines. That the thickness of the Z line of the muscle fibre types is various can be the cause of the different levels of damages in different fiber types when exposed to the same exercise. In endurence exercises such as marathon, ultra marathon, damages like myocardial infarction as well as skeletal muscle damage can be seen. Meanwhile the level of the damage can differ in relation with the age, race, sex, the type of contraction and the training condition. In order to reduce exercise induced muscle damage, various pharmacologic agents can be used. On the other hand pre-exercise warm up and streching activities, and post-exercise active resting and massage can reduce and cure the damage

The effect of regular moderate exercise on muscle damage and inflammation at individuals of different cardiovascular risk groups

WOS: 000278594400018The aim of the study was two-fold; to determine the effect of a single step-aerobic exercise and an eight-week exercise program on muscle damage and to determine the effect of a single step-aerobic exercise and an eight-week exercise program on inflammation on sedentary females in low, moderate and high cardiovascular risk groups according to basal CRP classification. This study was performed at Nigde University, school of physical education and sports in Turkey. The subject group was composed of 18 middle-aged sedentary females who performed a step-aerobic exercise program 3 times per/week for eight-weeks. Cardiovascular risk classification was constructed according to basal CRP levels. Each subject underwent a 50-min step-aerobic exercise at the beginning and at the end of the program. CK and CRP were analyzed in blood sample. High risk group had higher body weight and body mass index (BMI). Subjects' CRP levels were significantly associated with their age, height, weight and BMI. Besides resulting in higher muscle damage in high risk group subjects, single exercise also caused significant differences in their CK and CRP responses. Additionally, applied eight-week exercise program resulted in a significant decrease in CRP in high risk group. Basal CRP levels were associated with physical characteristics and single exercise caused greater muscle damage in high cardiovascular risk group. CRP levels in high risk group decreased significantly after the exercise program

Acute Effects of the Cellular Immune System on Aerobic and Anaerobic Exercises

WOS: 000304300200025Objective: 18 university students, who have been kept sedentary and whose ages are 21,6 years averagely, have participated, voluntarily, in this study in order to inspect for the acute responses of the immune system to the aerobic and anaerobic exercises. Method: The Max VO2 values of the volunteers were determined using the Astrand Bicycle Ergometer testing method. The volunteers were subjected to aerobic exercises using 50% of Max VO2 for a time period of 45 minutes, and then to anaerobic exercises using 120% of Max VO2 until they exhausted. In the study, venous blood samples of the volunteers were taken before exercises, immediately after the exercises and 24 hours after exercises respectively; and therefore, the levels of cellular immune, T-lymphocyte and B-lymphocyte were examined accordingly. The statistical analyses were performed using One-Way ANOVA testing method. Result: Meanwhile, whereas the differences in the levels of T-lymphocyte, B-lymphocyte and components of the cellular immune measured immediately after exercise and 24 hours after exercise were found meaningless when compared to the levels obtained prior to exercises for the aerobic exercises (p>0,05), increased levels (leukocytosis, lymphocytosis, neutrophilia, monocytosis, and B-lymphocyte) obtained immediately after the exercises, and especially the decrease in the level of T-lymphocyte were meaningful for the anaerobic type of exercises (p0,05). Conclusions: As a result, it has been assumed that intensive and exhausting type of exercises have been placing much more effect, immediately after exercise, on the elements of the cellular immune system than the moderate type of exercises, and meanwhile it might be resulted from the leukocytes those entering the circulation system from the marginating pool through demargination, and also from the damages occurring in the organism. It has been thought, on the other hand, that the decrease observed 24 hours after the exercises was caused possibly by the intensive and exhausting type of exercises those applying suppression on the components of the immune system

The effect of short-term high-density loads and classic durability studies on some parameters of sedanter individuals

Günümüzde bireylerin fiziksel aktiviteye katılımını sınırlayan en önemli gerekçelerden birisi aktivite için ayrılacak zamandır. Gelişen teknoloji ile bireylerin iş hayatındaki yoğunluğu, aktif olmayan yaşam tarzı ve sağlıksız beslenme ile yaşam kalitelerinde düşüşler görülmektedir. Sedanter olarak adlandırılan bu kişiler spordan uzak bir yaşam tarzı benimsemişler ya da iş yoğunluğundan dolayı spordan uzak kalmak zorunda kalmışlardır. Sedanter bir yaşam tarzı ise birçok ciddi sağlık problemlerine neden olmaktadır. Bu çalışmanın amacı sağlıklı kalmak için egzersiz yapan bireylerde uzun süreli yüklenmelere kıyasla kısa süreli yüklenmelerin bazı parametrelerde meydana getirdiği değişiklikleri tespit edip, zaman problemi olan bireylere alternatif egzersiz programı geliştirmektir. Bu çalışmaya 21-44 yaş aralığında yer alan, sağlıklı sedanter bireyler dâhil edilmiştir. Katılımcılar gönüllülük esasına göre çalışmaya dâhil edilmişlerdir. Katılımcılar 15 kısa süreli yüksek yoğunluklu egzersiz grubu, 15 klasik dayanıklılık egzersiz grubu olmak üzere 30 kişiden oluşmuştur. Katılımcılara 8 hafta boyunca antrenman programı uygulanmıştır. Birinci gruba 8 hafta boyunca her gün kısa süreli yüksek yoğunluklu aktivite uygulanmış, ikinci gruba ise haftada 3 gün klasik dayanıklılık antrenmanları uygulanmıştır. Çalışmada ön test son test modeli kullanılmıştır. Katılımcıların çalışmaya başlamadan önce boy ölçümleri, vücut ağırlıkları, VKİ ölçümleri, kardiovasküler dayanıklılık testi, 20 metre mekik testi, dikey sıçrama testi, ağrı skalası uygulanmış, test sonuçları kayıt edilmiştir. Verilerin analizi SPSS 21 istatistik programında yapılmıştır. Çalışmanın sonunda aynı testler tekrar uygulanıp değerler independent- samples t testi ve paried-samples t testi kullanılarak karşılaştırılmıştır. Kısa süreli yüksek yoğunluklu aktivite grubu ön test-son test sonuçlarına bakıldığında tüm parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir. (p<0.05) Klasik dayanıklılık egzersiz grubu ön test-son test sonuçlarına bakıldığında vücut ağırlığı, VKİ, VO2 max, istirahat nabız değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir. (p<0.05) Kısa süreli yüksek yoğunluklu aktivite ve klasik dayanıklılık grupları son test ölçüm sonuçları independent samples t testi ile karşılaştırıldığında vücut ağırlığı, dikey sıçrama kuvveti ve maksimal nabız sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir. (p<0.05) Sonuç olarak 8 haftalık kısa süreli yüksek yoğunluklu aktivitelerin vücut parametrelerinde gelişmelere katkı sağladığı gözlemlenmiştir. İş hayatının yoğunluğundan dolayı egzersize zaman ayıramayan bireyler için alternatif egzersiz programı olabileceği düşünülmektedir. Anahtar kelimeler: kardiovasküler dayanıklılık, VKİ, kısa süreli yüksek yoğunluklu egzersizToday, one of the most important reasons limiting individuals' participation in physical activity is the time to be allocated for activity. With the developing technology, there is a decrease in the quality of life of the individuals with the intensity of business life, inactive lifestyle and unhealthy diet. These people, who are called sedentary, have adopted a lifestyle away from sports or have had to stay away from sports due to work intensity. A sedentary lifestyle causes many serious health problems. With this study, we aim to develop an alternative exercise for individuals who have time limitation in exercising by detecting the changes in some parameters with short-term high-intensity loads, which have a lower time cost compared to long-term endurance training in individuals who exercise to stay healthy. Healthy sedentary individuals between the ages of 21-44 were included in this study. Participants were included in the study on a voluntary basis. Participants consisted of 30 people, 15 short-term high-intensity exercise groups, 15 classical endurance exercise groups. A training program was applied to the participants for 8 weeks. Short-term high-intensity activity was applied to the first group every day for 8 weeks, while the second group received classical endurance training 3 days a week. Pre-test post-test model was used in the study. Before starting the study, height measurements, body weights, BMI measurements, cardiovascular endurance test, 20-meter shuttle test, vertical jump test, pain scale were applied to the participants, and test results were recorded. The analysis of the data was made in the SPSS 21 statistics program. At the end of the study, the same tests were applied again and the values were compared. T-test was used to analyze the data between the two groups. When the pre-test and post-test results of the short-term high-intensity activity group were examined, a statistically significant difference was found in all parameters. (p <0.05) When the pre-test and post-test results of the classical endurance exercise group were examined, a statistically significant difference was found in body weight, BMI, VO2 max, resting heart rate. (p <0.05) When the post-test results of the short-term high-intensity activity and classical endurance groups were compared, a statistically significant difference was found in the results of body weight, vertical splash strength and maximal heart rate. (P <0.05) As a result, it has been observed that 8 weeks of short-term high-intensity activities contribute to the improvements in body parameters. It is thought that it can be an alternative exercise program for individuals who cannot spare time for exercise due to the intensity of their work life. Keywords: cardiovascular endurance, BMI, short-term high-intensity exercis

Effects of Eight-Week Moderate Intensity Aerobic Exercises on Dyslipidemia and Body Composition for Overweight and Obese First-Degree Females

Aim: Overweight and obesity cause grave health problems, creating negative effects particularly on blood lipids. Despite it is realized that exercises induce positive effects on obesity and dyslipidemia, it is notedly important to know in detail the effects of different types of exercise applications and the duration, intensity, and frequency of exercises. Therefore, this study was designed in order to examine the changes on blood lipids and body composition caused by aerobic exercises applied at moderate intensity for sixty minutes, excluding warm-up and cooling periods for each exercise, 3 days a week for eight weeks total on overweight and obese first degree females

Some cellular immune components and C-reactive protein monitoring in female handball players during a competitive period

WOS: 000293693100014The aim of the study was to determine the effect of the competitive period training on leukocytes, some leukocyte subgroups and C-reactive protein (CRP) in sportswomen playing in the professional handball league. The average age of the group was 20.6 +/- 3.37 years, height average was 163 +/- 6.30 cm, weight average was 58.73 +/- 4.92 kg. Blood samples were taken before and after the training period of the competition. Subjects rested for 48 h until taking blood samples. Subsequently, leukocytes, some leukocyte subgroups and CRP were determined. Leukocytes and leukocyte subgroups were determined using a Roche Sismex 2000XL device. CRP was determined using Beckman immunochemistry systems in-vitro diagnostic kits and nephelometric methods (Beckman Coulter Array 360 System, USA). Statistical analysis was performed using a paired t-test. p values <0.05 were considered statistically significant. In this study no significant difference was found on WBC and granulocyte values between pre and post training period. However, significant differences in lymphocyte values were measured. After training period, lymphocytes declined (p<0.05), but no significant differences in monocyte levels were determined. CRP values after the training period were significantly decreased (p<0.05), as compared to pre training values. We can conclude that competition period training did not significantly affect the cellular immune elements, but caused a significant decrease on CRP values, which are markers in chronic inflammation