Factors associated with quality of life in systemic sclerosis: a cross-sectional study

© 2019, The Author(s). Introduction: Systemic sclerosis (SSc) is a connective tissue disease characterized by progressive fibrosis of the skin and internal organs, leading to their failure and disturbances in the morphology and function of blood vessels. The disease affects people in different ways, and identifying how the difficulties and limitations are related to quality of life may contribute to designing helpful interventions. The aim of this study was to identify factors associated with quality of life in people with SSc. Methods: This was a cross-sectional study conducted in 11 rheumatic centres in Poland. Patients diagnosed with SSc were included. Quality of life was measured using the SSc Quality of Life Questionnaire (SScQoL). The following candidate factors were entered in preliminary multivariable analysis: age, place of residence, marital status, occupational status, disease type, disease duration, pain, fatigue, intestinal problems, breathing problems, Raynaud’s symptoms, finger ulcerations, disease severity, functional disability, anxiety and depression. Factors that achieved statistical significance at the 10% level were then entered into a final multivariable model. Factors achieving statistical significance at the 5% level in the final model were considered to be associated with quality of life in SSc. Results: In total, 231 participants were included. Mean age (SD) was 55.82 (12.55) years, disease duration 8.39 (8.18) years and 198 (85.7%) were women. Factors associated with quality of life in SSc were functional disability (β = 2.854, p < 0.001) and anxiety (β = 0.404, p < 0.001). This model with two factors (functional disability and anxiety) explained 56.7% of the variance in patients with diffuse SSc and 73.2% in those with localized SSc. Conclusions: Functional disability and anxiety are significantly associated with quality of life in SSc. Interventions aimed at improving either of these factors may contribute towards improving the quality of life of people with SSc

How the Cognitive Status of Older People Affects Their Care Dependency Level and Needs: A Cross-Sectional Study

Introduction: The decline in health and abilities as a result of the aging process leads to a growing need for care and various forms of support. The aim of this study was to find out the level and the main areas of care dependency among older persons with cognitive impairment versus those without cognitive impairment. Materials and Methods: A cross-sectional study was conducted among 200 older persons hospitalized in the years 2017&ndash;2018 at a geriatric ward in Poland. The research took into consideration the socio-demographic variables of the older people (age, sex, marital status, mode of dwelling, health self-evaluation, and loneliness) and the results of the assessment of their functional status, including their physical functional status according to the Barthel scale and the I-ADL, locomotion, the risk of falls and pressure sores, emotional state, cognitive function status, vision, hearing, and the Polish version of the Care Dependency Scale. Results: People with cognitive impairment significantly more often have poorer results in regard to ADL and I-ADL physical functions, locomotion, risk of depression, falls, pressure sores, as well as hearing and vision problems, than people with good cognitive status. The results of the study indicate that the advancing impairment of cognitive functions in older people has an impact on the level of care dependency. Conclusion: The results of this original research show that persons with cognitive impairment are significantly more often dependent on external assistance in regard to all the needs assessed in the CDS than people without such impairment. The spectrum and number of needs in which the older person requires help grows significantly with the advancement of cognitive impairment. Older people with cognitive impairment who live alone require special support from formal caregivers in their home environment. Identification of the level of dependency and the needs of older people with cognitive impairment is of key importance for planning caregiving resources

Coping with musculoskeletal pain in elderly patients

Wstęp. Ból narządu ruchu stanowi jeden z bardziej powszechnych i trudnych do rozwiązania problemów medycznych wśród osób starszych. Zjawisko to jest często niedoceniane przez lekarzy lub traktowane powierzchownie. Farmakologiczne leczenie przeciwbólowe stanowi główną metodę postępowania terapeutycznego. Wobec jej nieskuteczności pacjenci są zmuszeni do poszukiwania niekonwencjonalnych sposobów radzenia sobie z bólem. Cel pracy. Celem niniejszej pracy było rozpoznanie profilu zachowań osób starszych z bólem narządu ruchu, aby odpowiedzieć na pytanie, czy istnieje zapotrzebowanie na edukację zdrowotną chorych z tym problemem. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono u 110 pacjentów w wieku 60 lat i starszych przyjmowanych kolejno na Oddział Geriatrii, którzy zgłaszali bóle narządu ruchu przynajmniej od 3 miesięcy. Osoby zakwalifikowane do badania poddano następującej ocenie: 1. Kwestionariusz własnej konstrukcji, 2. Geriatryczna Skala Depresji Yesavage&#8217;a, 3. Skala wzrokowo-analogowa odnośnie nasilenia bólu. Po utworzeniu zmiennej dychotomicznej na podstawie wartości mediany równej 5 do podgrupy osób o mniejszym nasileniu bólu zakwalifikowano 54 osoby, natomiast do podgrupy o większym nasileniu bólu - 56 osób. Wyniki. Wyniki badań wskazują, że osoby starsze stosowały szerokie spektrum interwencji farmakologicznych i pozafarmakologicznych dla eliminacji bólu, przy czym unikały aktywności fizycznej. Wnioski. Walka z bólem narządu ruchu osób starszych koncentruje się na niekontrolowanym przez lekarzy postępowaniu objawowym farmakologicznym i pozafarmakologicznym. Aktywność fizyczna i kinezyterapia jako uznane metody profilaktyczno-terapeutyczne pozostają niedoceniane, co świadczy o ogromnym zapotrzebowaniu na edukację zdrowotną w tym zakresie. Problemy Pielęgniarstwa 2010; 18 (3): 260-265Introduction. Musculoskeletal pain is one of the most common health problems among elderly people, and one of the most difficult to cope with. The phenomenon is often underestimated by doctors or treated inadequately. The main of therapy is pharmacological analgetic treatment, yet its inefficiency causes patients to seek alternative pain relieving means and actions. Aim of the study. The research purpose was to identify the ways of coping with musculoskeletal pain represented by elderly people, in order to find the answer to the question whether there is a need for health education among patients suffering from that conditions. Material and methods. Study was carried out in consecutive 110 patients aged 60 or above of the geriatric ward who claimed of chronic pain for at least 3 months. The structural questionnaire of the own construction including the Visual Analogue Score (VAS) of pain and Geriatric Depression Scale was administered to respondents. Patients were dichotomized into the less severe (n = 54) and more severe pain group (n = 56) according to the median (i.e. 6) on the VAS. Results. Results of the research indicate that elderly people used a variety of pharmacological and non-pharmacological interventions to relieve the pain; however, they avoided physical activity. Conclusions. Elderly people&#8217;s coping with musculoskeletal pain is concentrated on symptomatic pharmacological and non-pharmacological treatment, beyond doctors&#8217; control. Such recognized methods of prevention and therapy as physical activity and kinesitherapy are still underestimated, which indicates a great need for health education in that respect. Nursing Topics 2010; 18 (3): 260-26

Wiedza pacjentów podstawowej opieki zdrowotnej w Białymstoku na temat antybiotyków stosowanych w chorobach układu oddechowego

Background. Insufficient patients knowledge about aims of used antibiotics might foster misuse, or improper antibiotics usage.Aim. The aim of the study was to investigate patients’ knowledge of Bialystok family doctor about the use of antibiotics in the treatment of respiratory tract infections.Material and methods. Two hundred patients from a family doctor practice from Bialystok were anonymously surveyed in the time period of July–September 2005. In the research, there were used author’s questionnaire surveys. Questions in the questionnaire concerned patients knowledge about antibiotics, their usage, noncompliance, and sources of knowledge about antibiotics.Results. Almost all respondents 99% have used antibiotics at least once in their life. Only 22.5% of the respondents knew, that antibiotics are used in the tratment of bacterial infections. Among study participants 32.5% admitted, that they missed some doses of the antibiotics and 38% of the surveyed respondents failed to buy the antibiotics because of their price. The main source of the patients knowledge is a doctor (90.5%).Conclusions. Knowledge of Bialystok family doctor patients on the effects of antibiotics and the natural history of virus infection is low. Failure to follow doctor’s recommendations by the primary health care patients in Bialystok, during antibiotic treatment is fairly common, manifesting itself in the failure to obtain the medication from the pharmacy, or skipping some doses of antibiotics. The main source of the patients knowledge about antibiotics work is the doctor.Nursing Topics 2014; 22 (1): 35–41Wstęp. Niedostateczna wiedza pacjentów na temat celowości stosowania antybiotyków może sprzyjać zjawisku ich nadużywania bądź niewłaściwego stosowania.Cel. Celem pracy było poznanie wiedzy pacjentów lekarza rodzinnego w Białymstoku na temat stosowania antybiotyków w leczeniu zakażeń układu oddechowego.Materiał i metody. Anonimowymi badaniami objęto 200 osób będących pacjentami lekarza rodzinnego w Białymstoku w okresie lipiec–sierpień 2005 roku. W badaniach wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety. Pytania zawarte w kwestionariuszu dotyczyły wiedzy pacjentów na temat antybiotyków, skali ich stosowania, zjawiska noncompliance oraz źródeł wiedzy na temat antybiotyków.Wyniki: Niemal wszyscy ankietowani (99%) przynajmniej jeden raz w życiu przyjmowali antybiotyk. Stwierdzono, że tylko 25,5% badanych wiedziało, że antybiotyki są lekami stosowanymi w chorobach wywołanych przez bakterie. Spośród ankietowanych pacjentów 32,5% przyznało, że zapomniało przyjąć kolejnej dawki antybiotyku, natomiast 38% ankietowanych respondentów nie wykupiło antybiotyku ze względu na cenę. Głównym źródłem wiedzy pacjentów jest lekarz (90,5%).Wnioski. Wiedza pacjentów lekarza rodzinnego w Białymstoku na temat antybiotyków i naturalnego przebiegu infekcji wirusowej jest niska. Nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich przez pacjentów podstawowej opieki zdrowotnej w Białymstoku podczas antybiotykoterapii jest zjawiskiem dość częstym. Głównym źródłem wiedzy pacjentów na temat działania antybiotyków jest lekarz.Problemy Pielęgniarstwa 2014; 22 (1): 35–4

Disability level among the elderly and use of health and social services in EUROFAMCARE study

Wstęp. Celem pracy jest weryfikacja tezy, że profil usług dla osób starszych w Polsce jest dostosowany do ich potrzeb oraz poziomu niesprawności. Materiał i metody. Badaniem objęto 995 opiekunów rodzinnych, którzy świadczyli pomoc swoim krewnym w wieku 65 lat lub starszych przez przynajmniej 4 godziny w tygodniu. Narzędziem badawczym był kwestionariusz CAT, opracowany we współpracy międzynarodowej w ramach projektu EUROFAMCARE. Przeszkoleni ankieterzy zbierali osobiście wywiady. Kategoryzacji poziomu niesprawności osób starszych dokonano na podstawie rozkładu punktów skali Barthel względem mediany w próbie europejskiej: "poważnie niesprawny" (0-75 punktów); "umiarkowanie niesprawny" (80-95 punktów); "nieznacznie niesprawny" (100 punktów), niezależnie od liczby zaburzeń w skali I-ADL. Katalog 43 usług przypisano do kategorii "medycznych", czyli opłacanych z NFZ, oraz "pozamedycznych", czyli opłacanych z innych źródeł. Opiekunów pytano o potrzeby ich podopiecznych dotyczące zdrowia, możliwości przemieszczania się, pielęgnacji i prac domowych, o zaspokajanie potrzeb przez instytucje oraz o zapotrzebowanie na większą pomoc. Wyniki. Wraz z pogorszeniem sprawności osób w podeszłym wieku wzrastało zapotrzebowanie na pomoc oraz zwiększał się deficyt otrzymywanego wsparcia w każdym z badanych obszarów. Korzystanie z usług również zwiększało się wraz z pogorszeniem sprawności, jednak profil tych świadczeń nie był dostosowany do potrzeb osób starszych. O ile korzystanie z usług medycznych wydaje się dostosowane do potrzeb zdrowotnych, to korzystanie z usług pozamedycznych jest marginalne i niedopasowane do potrzeb, zwłaszcza wśród poważnie niesprawnych osób starszych. Wnioski. Istnieje pilna potrzeba rozwijania sieci usług, zwłaszcza o profilu pozamedycznym, w miejscu zamieszkania osób w podeszłym wieku. Adresatem świadczeń zdrowotnych i usługowo-opiekuńczych w pierwszej kolejności powinny być osoby starsze poważnie niesprawne (tj. < 80 punktów w skali Barthel).Background. The aim of the study, carried-out within the EUROFAMCARE project, was to compare the use of services among elderly people in Poland, according to defined categories of their ADL-disability. Material and methods. The cross-national study in Poland included 995 family carers, i.e. those who provided care or support to their relative, aged 65 and over, for at least four hours per week. The research tool, so-called CAT questionnaire, was developed in cooperation with countries involved in the project. The interviews were conducted face-to-face by well-trained interviewers. According to the distribution of the Barthel scale, three categories of the disabled were defined as follows: "severely disabled" (scores 0-75, below median), "moderately disabled" (scores 80-95) and "slightly disabled" (score 100), independently on numbers of I-ADL dysfunctions. Forty-three services available for the elderly were assigned into categories: "medical", i.e. financed by health insurance, and "non-medical" (caring, feeding, cleaning, etc.) paid from other sources. Results. The requirement for help in all areas of older persons&#8217; needs (health, personal, mobility, domestic), as well as shortage of support from institutions, increased in more and more disable persons. The usage of services also increased in more disable categories of people, nevertheless the profile of services was maladjusted to their needs. If medical services seemed to be tailor-made to elderly people&#8217;s needs, the non-medical - mainly social - services were almost unavailable and maladjusted to the needs, especially of severely care-dependent older people. Conclusions. There is an urgent need to develop network of home-based social services for disabled older people and their family carers, taking into account the profile of needs and level of disability of the care-dependent persons

Level of disability of older persons as indication for supporting of family caregivers

Wstęp. Celem pracy jest porównanie sytuacji i potrzeb opiekuńczych w obrębie grup niesprawności starszych podopiecznych opiekunów rodzinnych w Polsce i krajach europejskich w ramach projektu EUROFAMCARE. Materiał i metody. Badaniami objęto 5684 opiekunów w 6 krajach Europy, 995 w Polsce i 4689 w Grecji, Niemczech, Szwecji, Wielkiej Brytanii i Włoszech, łącznie. Za opiekuna rodzinnego uważano krewnego, który świadczył opiekę na rzecz osoby w wieku co najmniej 65 lat przez przynajmniej 4 godziny w tygodniu. Narzędziem badawczym był kwestionariusz CAT. Wywiady zbierali osobiście przeszkoleni ankieterzy. Kategoryzacji poziomu niesprawności osób starszych dokonano na podstawie rozkładu punktów skali Barthel względem mediany w całej próbie europejskiej: &#8222;poważnie niesprawny&#8221; (0&#8211;75 punktów); &#8222;umiarkowanie niesprawny&#8221; (80&#8211;95 punktów); &#8222;nieznacznie niesprawny&#8221; (100 punktów), niezależnie od liczby dysfunkcji w skali instrumentalnej ADL (I-ADL). Wyniki. Stratyfikacja osób starszych oparta na poziomie niesprawności według skali Barthel pozwoliła dostrzec podobieństwa i różnice w obrębie zdefiniowanych kategorii niesprawności między próbą polską i europejską. Wykazano zbliżony profil problemów oraz potrzeb opiekuńczych w próbie polskiej i europejskiej w obrębie kategorii sprawności osób starszych. Grupę &#8222;poważnie niesprawnych&#8221; podopiecznych, niezależnie od kraju pochodzenia, cechuje niemal całkowite uzależnienie od opiekuna w zakresie złożonych czynności życia codziennego (I-ADL) oraz podobnie częste współwystępowanie geriatrycznych zespołów niesprawności. Ponad 90% osób starszych z tej kategorii potrzebuje pomocy we wszystkich obszarach, to jest: zdrowia, samoobsługi, lokomocji, w sferze emocjonalno-towarzyskiej, prac domowych, przy prowadzeniu finansów, organizowaniu i zarządzaniu procesem opieki. Wnioski. Poważnie niesprawne osoby starsze (&#8804; 75 punktów w skali Barthel) i ich opiekunowie mogą być szczególnie rekomendowani jako beneficjenci usług wspierających.Background. Aim of the study, carried-out within EUROFAMCARE project, was a comparison of the caring situations and requirements for needs between Polish and European samples, within categories of disability. Material and methods. The cross-national study included 5684 family carers living in six European countries, 995 in Poland, and 4689 in Germany, Greece, Italy, Sweden and UK, in total. A person who provided care to their relative, aged 65 or more, for at least four hour per week was considered as a carer. The questionnaire as Common Assessment Tool was developed in cooperation with other countries. The interviews were collected face-to-face by trained interviewers. According to the distribution of the Barthel scale, three categories of disabilities were defined: &#8220;severely by disable&#8221; (scores 0-75, below median), &#8220;moderately by disable&#8221; (scores 80-95) and &#8220;slightly disable&#8221; (score 100), independently on numbers of I-ADL dysfunctions. Results. Stratification of samples according to the defined categories shows many similarities in caring situations between the Polish and European samples. The profile of chronic conditions as well as needs for support was similar, especially in severe disable group of cared-for persons. This category of older persons depends on family caregivers&#8217; help in almost all instrumental activities due to co-incidence of many geriatric problems. Over 90% of the cared-for persons require a support in almost all areas of needs, namely health, personal help, mobility, housework, management of finances, etc. Conclusions. Severely disable older persons (75 or less in Barthel scale) as well as their family carers are recommended to be supported with network of services in order of priority

Recommendations of the European League Against Rheumatism - implications for nursing care

Przewlekłe choroby reumatyczne o postępującym i zróżnicowanym przebiegu często prowadzą do dużych deficytów w sferze funkcjonowania fizycznego, emocjonalnego i społecznego. Postępowanie terapeutyczne w schorzeniach reumatycznych jest kompleksowe, wymaga współdziałania nie tylko zespołu terapeutycznego, ale również pacjenta i rodziny w uzyskaniu jak najlepszych efektów terapeutycznych, przy najmniejszej szkodliwości dla zdrowia i życia pacjenta. Istotną rolę w przygotowaniu do życia z przewlekłą chorobą przypisuje się edukacji pielęgniarskiej. Przygotowanie chorego/rodziny do samoopieki powinno uwzględnić metody walki z bólem, radzenia w stanach zaostrzenia choroby oraz przystosowania chorego i środowiska do życia z kalectwem. Pielęgniarki zrzeszone w Europejskiej Lidze Przeciwreumatycznej (EULAR) podjęły próbę ujednolicenia niektórych procedur w zakresie opieki reumatologicznej. Celem pracy jest przedstawienie zaleceń EULAR dotyczących pielęgnowania chorych ze schorzeniami reumatycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów, na podstawie doświadczeń z pobytu szkoleniowego w Narodowym Centrum Pielęgniarstwa w Brnie. Wydaje się, że ujednolicenie europejskich standardów opieki wpłynie na lepszą jakość świadczonych usług pielęgniarskich i wyższy standard życia pacjentów. Problemy Pielęgniarstwa 2010; 18 (2): 232-238Chronic rheumatic diseases, which have a progressive and diversified progress, often lead to serious physical, emotional and social handicaps. A therapeutic procedure in rheumatic diseases is complex and requires the cooperation of not only the therapeutic team, but also the patient and his/her family in order to achieve the best therapeutic effects with the smallest possible side-effects for the patient&#8217;s health and life. The nursing education is known to play a significant role in the preparation to life with a chronic disease. The preparation of the patient/their family to self-care should include the methods of pain relief, coping with disease aggravation periods and the adaptation of patients and their environment to living with the handicap. The nurses associated in the European League Against Rheumatism (EULAR) have made an attempt at the standardization of certain procedures related to rheumatologic care. The objective of this study is to present the recommendations of EULAR concerning the nursing of patients with rheumatic diseases and in particular - rheumatoid arthritis and osteoarthritis, basing on the experience gained during a training session at the National Nursing Centre in Bern. It seems that the unification of the European standards of care will help to improve the quality of nursing services and result in a higher quality of life for patients. Nursing Topics 2010; 18 (2): 232-23