108P Wpływ transferu genów glikozylotransferazy na immunogeniczność czerniaka złośliwehgo u myszy

Glikozylotransferazy są swoistymi enzymami, biorącymi udział w glikozylacji białek wydzielniczych i powierzchniowych komórki. Ich niedobór lub brak wpływa na strukturę powierzchniowych antygenów i immunogenność komórki. Udoskonalenie metod transferu genów i uzyskiwania ich właściwej ekspresji umożliwiło wprowadzenie genów glikozylotransferaz do komórki.Komórki nowotworowe, pomimo ekspresji na swej powierzchni antygenów rozpoznawanych jako obce, nie ulegają eliminacji. Uważa się, że obniżona immunogenność transfoemowanych komórek wpływa na rozwój choroby nowotworowej.Cel pracyOkreślenie kinetyki wzrostu guza i czasu przeżycia myszy C57CL6/C3H, którym podskórnie podano komórki mysiego czerniaka (B78-H1) modyfikowane poprzez wprowadzenie genu (β1,4 galctosylotransferazy.Materiał i metodyKomórki słabo immunogennej linii mysiego czerniaka (B78-H1) transdukowano β1,4 galctosylotransferazą przy użyciu wektora retrowirusowego podwójnej kopii (DCCMV- β1.4GT). Poziom ekspresji mRNA dla 1.4 galaktozylotransferazy oceniano, wykorzystując swoiste 1) znakowane sondy cDNA (Northern Blott) oraz 2) primery (RT-PCR).Wyjściowe (B78-H1) i modyfikowane genetycznie (B78-1,4GT) komórki mysiego czerniaka wstrzykiwano s.c. 8 tygodniowym myszom C57BL6/C3H (5×105komórek). Analizowano dynamikę wzrostu guza, zdolność formowania przerzutów oraz czas przeżycia zwierząt.WynikiWszystkie zwierzęta, którym podano wyjściowe komórki B78-H1 (grupa kontrolna) rozwinęły guz po 3 tygodniach. U myszy, którym zaszczepiono komórki B78-1.4GT guzy pojawiły się 2 tygodnie później. Analiza średniego czasu przeżycia zwierząt wykazała, że zwierzęta zaszczepione komórkami B78-1.4GT przeżywały dłużej w porównaniu z grupą kontrolną

A designer hyper interleukin 11 (H11) is a biologically active cytokine

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Interleukin 11 (IL-11) is a pleiotropic cytokine with anti-apoptotic, anti-inflammatory and hematopoietic potential. The IL-11 activity is determined by the expression of the IL-11R receptor alpha (IL-11Rα) and the signal transducing subunit β (gp130) on the cell membrane. A recombinant soluble form of the IL-11Rα (sIL-11Rα) in combination with IL-11 acts as an agonist on cells expressing the gp130 molecule. We constructed a designer cytokine Hyper IL-11 (H11), which is exclusively composed of naturally existing components. It contains the full length sIL-11Rα connected with the mature IL-11 protein using their natural sequences only. Such a construct has two major advantages: (i) its components are as close as possible to the natural forms of both proteins and (ii) it lacks an artificial linker what should avoid induction of antibody production.</p> <p>Results</p> <p>The H11 construct was generated, the protein was produced in a baculovirus expression system and was then purified by using ion exchange chromatography. The H11 protein displayed activity in three independent bioassays, (i) it induced acute phase proteins production in HepG2 cells expressing IL-11, IL-11Rα and gp130, (ii) it stimulated the proliferation of B9 cells (cells expressing IL-11Rα and gp130) and (iii) proliferation of Baf/3-gp130 cells (cells not expressing IL-11 and IL-11Rα but gp130). Moreover, the preliminary data indicated that H11 was functionally distinct from Hyper-IL-6, a molecule which utilizes the same homodimer of signal transducing receptor (gp130).</p> <p>Conclusions</p> <p>The biologically active H11 may be potentially useful for treatment of thrombocytopenia, infertility, multiple sclerosis, cardiovascular diseases or inflammatory disorders.</p

Glycosylation of FcγRIII in N163 as mechanism of regulating receptor affinity

Human FcγRIII (CD16) is a low-affinity receptor for immunoglobulin G (IgG). There are two different isoforms of this protein: CD16a (transmembranous, expressed on natural killer cells and on macrophages) and CD16b (glycosylphosphatidylinositol-linked, expressed on neutrophilic granulocytes in two allelic forms NA1 and NA2). Both forms of the protein have a variable glycosylation pattern. The NA1 allele of CD16B has four asparagine (N)-linked glycosylation sites. One of them (N163) is localized in the ligand-binding site of domain II. This site is shared by the NA2 allele and CD16A. To examine the functional role of the glycosylation we mutated the four glycosylation sites of the NA1 allele (N39, N75, N163, N170) into glutamine (Q). HEK293 cells were stably transfected with the single mutants and wild-type CD16 as control. We determined binding of human IgG to transfected cells using immunofluorescence studies with anti-human IgG antibody. Monomeric IgG bound to N163Q transfectants with higher affinity than to other transfectants, showing that glycosylation in N163 influences the affinity of CD16 to its ligand. In addition, preincubation of WT-CD16-transfected cells with Tunicamycin (an inhibitor of N-glycosylation) resulted in an increased binding of monomeric IgG whereas N163Q-CD16-transfected cells remained unaffected. Therefore, glycosylation in N163 is a mechanism of regulating affinity of FcγRIII to its ligand IgG