Pomiar bronchospastycznych eikozanoidów w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc

Introduction: The aim of the study was to evaluate the concentration of 9a11b prostaglandin F2, a stable metabolite of prostaglandin D2 (PGD2) and leukotriene E4 (LTE4), in patients with stable and exacerbated chronic obstructive pulmonary disease (COPD). Material and methods: The study included 29 COPD patients aged 73 ± 8.34 years, with mean FEV1 = 48.64 ± 15.75% of predicted normal value, and 29 healthy controls aged 57.48 ± 10.86 years, with mean FEV1 = 97.17 ± 13.81% of predicted normal value. Urine and blood samples were taken from COPD patients during exacerbation and in the stable phase of the disease; LTE4 was measured in urine using commercial enzyme immunoassay (EIA), and 9a11b prostaglandin F2 (9a11bPGF2), a stable metabolite of PGD2, was measured in blood and urine using GC/MS. Results: Urine concentrations of LTE4 in urine (677.15 vs. 436.4 pg/mg of creatinine; p = 0.035) and serum levels of 9a11bPGF2 (5.35 vs. 3.07 pg/ml; p = 0.007) were significantly higher in patients with exacerbated COPD than in the control group. There was no difference in LTE4 levels in urine and 9a11bPGF2 in serum between exacerbated and stable COPD. The urinary 9a11bPGF2 concentration did not differ between the studied groups. We found a positive correlation between smoking history and urine LTE4 level (r = 0.395; p = 0.002) as well as blood 9a11bPGF2 concentration (r = 0.603; p = 0.001) in COPD patients. Conclusions: Urine levels of 9a11bPGF2 and LTE4 did not differ between the stable COPD group and the control group. There were no differences between urine LTE4 levels and blood and urine 9a11bPGF2 levels between exacerbated and stable COPD. Finally, LTE4 concentration in urine and 9a11bPGF2 in blood were significantly higher in exacerbated COPD patients than in the control group

Badanie bronchofiberoskopowe u osób w podeszłym wieku — ocena metod endoskopowych stosowanych w diagnostyce chorób płuc

Introduction. Bronchoscopy is a basic diagnostic method in lung diseases that allows not only to collect bronchial washings, but also to perform more invasive diagnostic procedures such as transbronchial needle aspiration (TBNA) of mediastinal lymph nodes and transbronchial lung biopsy (TBLB). The aim of the study was the evaluation of endoscopic techniques for diagnosing respiratory tract diseases in elderly patients as compared to the patients under 65 years of age. Material and methods. The frequency of TBNA, TBLB, bronchoalveolar lavage (BAL) and endobronchial biopsy (EBB) was evaluated retrospectively in 1018 patients in year 2008. Results. TBNA, TBLB and BAL were performed significantly more often in patients under 65 years of age (13.88% v. 5.25%; p < 0.001; 5.19% v. 2.33%; p = 0.031; 27.76% v. 5.25%; p < 0.001). Endobronchial biopsy specimen were taken in 1/3 of the patients, equally often in the two age groups (p = 0.27). No serious complications related to the bronchoscopies were observed in any of the elderly patients. In just 3 patients under 65 years of age pneumothorax after TBLB was observed which required drainage of pleural cavity. Conclusions. Our results indicate that in elderly patients, likewise in younger patients, all endoscopic methods are used for diagnosing lung diseases, however TBNA, TBLB and BAL were performed significantly more rarely in patients over 65 years of age. The complications related to these methods are uncommon and usually of mild intensity. Gerontol. Pol. 2011; 19, 2: 77&#8211;81Wstęp. Badanie bronchofiberoskopowe jest jedną z podstawowych metod diagnostycznych w chorobach układu oddechowego pozwalającą nie tylko na pobieranie popłuczyn oskrzelowych do badań, ale także na wykonywanie bardziej inwazyjnych metod diagnostycznych, takich jak przezoskrzelowa aspiracyjna biopsja igłowa (TBNA) węzłów chłonnych śródpiersia i przezoskrzelowa biopsja płuca (TBLB). Celem badania była ocena metod endoskopowych stosowanych w diagnostyce chorób układu oddechowego u osób w podeszłym wieku w porównaniu z osobami poniżej 65. rż. Materiał i metody. Retrospektywnie oceniono częstość TBNA, TBLB, płukań oskrzelowo-pęcherzykowych (BAL) i biopsji szczypczykowych błony śluzowej oskrzeli, które wykonano w 2008 roku u 1018 chorych. Wyniki. TBNA, TBLB i BAL wykonywano znamiennie częściej u osób poniżej 65. rż. (13,88% v. 5,25%; p < 0,001; 5,19% v. 2,33%; p = 0,031; 27,76% v. 5,25%; p < 0,001). Wycinki z błony śluzowej oskrzela pobrano u 1/3 chorych, równie często w obu grupach wiekowych (p = 0,27). U żadnego chorego w podeszłym wieku nie zaobserwowano poważnych powikłań związanych z przeprowadzeniem badań diagnostycznych. Jedynie u 3 chorych poniżej 65. rż. stwierdzono odmę po TBLB wymagającą drenażu jamy opłucnej. Wnioski. Wyniki badań wskazują, że u chorych w podeszłym wieku, podobnie jak u młodszych osób, w diagnostyce chorób płuc wykorzystuje się wszystkie dostępne metody endoskopowe, jakkolwiek TBNA, TBLB i BAL wykonywano znamiennie rzadziej u osób powyżej 65. rż. Powikłania z nimi związane występują stosunkowo rzadko i mają zwykle niewielkie nasilenie. Gerontol. Pol. 2011; 19, 2: 77&#8211;8

Ocena metod znieczulenia i wskazań do badania bronchofiberoskopowego u osób w podeszłym wieku

Wstęp. Zwiększone ryzyko zachorowania na raka płuca i stale rosnąca zapadalność na przewlekłą obturacyjnąchorobę płuc (POChP) u osób w podeszłym wieku powodują, że bronchofiberoskopia zaczyna odgrywać corazwiększą rolę w diagnostyce i leczeniu chorób płuc w tej grupie wiekowej. Celem badania była ocena metodznieczulenia i wskazań do badań bronchofiberoskopowych u osób w podeszłym wieku, które porównano z osobami&lt; 65. roku życia.Materiał i metody. Retrospektywnie przeanalizowano wyniki badań bronchofiberoskopowych wykonanychu 1018 chorych w 2008 roku.Wyniki. Spośród wszystkich badań bronchofiberoskopowych 1/3 stanowiły badania u osób w podeszłym wieku.Badania bronchofiberoskopowe wykonywano w płytkiej sedacji. Średnie dawki midazolamu i fentanylu były znamienniemniejsze u chorych w podeszłym wieku (p &lt; 0,001). Powikłania występowały stosunkowo rzadko i miałyzazwyczaj niewielkie nasilenie. U chorych w podeszłym wieku najczęściej wykonywano bronchofiberoskopie z powodupodejrzenia guza płuca (30,81%), POChP (14,24%) i zapaleń płuc (12,50%), podczas gdy u osób &lt; 65. roku— z powodu chorób śródmiąższowych (26,26%), podejrzenia procesu nowotworowego (14,84%) i gruźlicy (9,20%).Znamienne różnice w częstości wskazań do bronchofiberoskopii dotyczyły zmian nowotworowych (p &lt; 0,001),POChP (p &lt; 0,001), zapaleń płuc (p = 0,033), chorób śródmiąższowych (p &lt; 0,001) i astmy oskrzelowej (p = 0,001).Wnioski. W podeszłym wieku stosowano znamiennie mniejsze dawki leków znieczulających niż u osób &lt; 65. rokużycia. W grupie tej znamiennie częściej wykonywano badania bronchofiberoskopowe z powodu podejrzenia guzapłuca, POChP oraz zapaleń płuc, podczas gdy u osób &lt; 65. roku życia — z powodu śródmiąższowych chorób płuci astmy oskrzelowej. Wyniki przedstawionych badań wskazują, że bronchofiberoskopia jest bezpieczną metodądiagnostyczną u osób &gt; 65. roku życia, a wiek nie powinien być ograniczeniem w jej stosowaniu