Is the Use of Omega-3 Polyunsaturated Fatty Acids as Adjunctive Therapy Effective in Reducing Symptom Severity in Adult Schizophrenia Patients?

OBJECTIVE: The objective of this selective EBM review is to determine whether or not the use of omega-3 polyunsaturated fatty acids (PUFA) as adjunctive therapy is effective in reducing symptom severity in adult schizophrenia patients. STUDY DESIGN: A selective review of three peer-reviewed, double-blind, randomized, placebo-controlled trials published between the years of 2008 and 2016. DATA SOURCES: All three randomized control trials were published in English and were selected from peer-reviewed journals via EmBase and PubMed based on relevance to the clinical question posed above and that the outcomes measured in the studies mattered to patients, or were “patient oriented.” OUTCOMES MEASURED: Outcomes of changes in schizophrenia symptom severity were measured by comparing Positive and Negative Symptom Scale (PANSS) scores before and after treatment with either antipsychotic plus placebo or antipsychotic plus omega-3 PUFA. RESULTS: Studies performed by Manteghiy, et. al. and Bentsen, et. al. revealed no statistically significant improvements in PANSS scores before and after treatment with antipsychotic plus omega-3 PUFA. The study performed by Pawelczyk, et. al. revealed statistically significant improvement in PANSS scores before and after treatment with antipsychotic plus omega-3 PUFA. CONCLUSIONS: Based on the selective review of the studies included in this paper, evidence is still unclear as to whether or not the use of omega-3 PUFAs as adjunctive therapy is effective in reducing symptom severity in adult schizophrenia patients. Further research into the topic must be conducted in order to gather more evidence, as only a limited number of clinical trials all with small sample sizes observed over a short time frame have been performed throughout the last 10 years

Hezbolá: ¿Una amenaza para el sistema consociacional libanés?

Tras la retirada de las tropas sirias del Líbano en abril del 2005, el país se enfrenta a una reestructuración en la distribución de poder político. En ese proceso de redefinición Hezbolá juega un papel protagonista. Se ha postulado como líder de uno de los dos grandes bloques que se enfrentan por la preeminencia en dicho escenario. Sin embargo la estrategia social, política, propagandística y regional de la organización están alterando las formas tradicionales de hacer política en el país. Siguiendo algunas de las tesis de Antoine Messarra en torno a la democracia consociacional, nos preguntamos si el éxito de Hezbolá y de sus poco ortodoxas formas suponen una amenaza para el sistema. Para intentar dar respuesta a esta cuestión haremos un repaso general a la línea de comportamiento seguida por Hezbolá desde su inserción en la vida política del país. Procuraremos dilucidar quien y qué incide sobre el proceso de toma de decisiones dentro del partidoAfter the withdrawal of the Syrian troops in April 2005, Lebanon is facing a redefinition in the political balance of power. In this redefinition Hezbollah is playing a main role. They have managed to lead one of the two largest political blocs which confront each other for the control of this political scene. The socio-political, propaganda, and regional strategy of the organization is shifting the traditional ways in which politics is carried out in the country. Following the ideas of Antoinne Messarra about the Consociational Democracy we wonder if the success of Hezbollah and its unorthodox ways could suppose a threat to the system. To answer this question we’ll look into the strategy employed by Hezbollah since its incorporation into Lebanon’s politics. We shall clarify who and what has a bearing on the decision making process within the part

2011-2013 El islamismo libanés en la encrucijada

El efecto dominó que desató la revolución tunecina en todo el oriente medio no alcanzó al Líbano en primera instancia. Sin embargo, casi tres años después del inicio de las revueltas, las convulsiones regionales están introduciendo cambios importantes en el paisaje islamista libanés. La deriva que ha seguido región en desde 2011, ha colocado al islamismo suní libanés ante una oportunidad de ascenso político sin precedentes, y ha consolidado el declive de la elite suní tradicional. Por el contrario, para Hezbolá, desde el estallido de la crisis siria la Primavera Árabe ha supuesto todo un desafío. Los procesos revolucionarios no se han cerrado por lo que sería prematuro determinar el alcance y la dirección exacta de esos cambios. De lo que sí estamos seguros es que cuando la situación regional se estabilice, el Líbano no será el mismoThe effects of the Tunisian revolution did not reach Lebanon in the first place. Nevertheless, almost 3 years later, the spillover effects of the regional events have transformed the islamist landscape in the country. The Lebanese Sunni Islamism is driven into an upward trend, while the traditional Sunni leadership is falling apart. In instead, since the onset of the Syrian conflict the so-called Arab Spring has been a real challenge for Hezbollah. The revolutionary processes are not yet over, so it is still too soon to know the exact extent of these changes. What we know already is that once the regional situation stabilizes again Lebanon will not be the sam

A critique of contemporary artificial intelligence art: Who is Edmond de Belamy?

Edmond de Belamy is a 2018 painting made by french collective Obvious, created using a type of Artificial Intelligence algorithms called Generative Adversarial Networks, which was sold at Christie's auction house in New York for $432,500. This historic event -the so-called auction of the "first artwork made by an AI" raises 3 interesting questions about authorship, originality, and the arts as a space for scientific inquiry. While some think that the current deployment of Machine Learning algorithms and Artificial Intelligence techniques that we are seeing in the art world today may be seen as the ultimate "Gesamtkunstwerk" or total artwork, other points of view express that not only we need this type of cultural artifacts as a critique of industrialized use of Artificial Intelligence, but also a strict criteria has to be delimited in order to review contemporary art made with Machine Learning techniques

Heldu eta gazteen arteko ezberdintasunak gaztelerako generoaren hautuan euskaragaztelera kode txandakatze kasuetan. Ikerketa proposamena

Lan honen helburu nagusia ikerketa proposamen bat egitea da. Ikerketa proposamen horretan euskara- gaztelera kode txandakatzearen kasuan, gaztelerazko perpausak generoaren markapena eskatzen duen kasuetan, generoaren hautua nolakoa den heldu eta gazteen artean alderatu nahi da. Proposamen hau beste ikerketa batetan oinarritua egongo da, Parafita et al. (2015), bertan gazteen kode txandakatze kasuetan generoaren hautua nolakoa den eta zein kasutan egiten den ikertzen da. Ikerketa proposamen honetan, lehenik eta behin kode txandakatzearen fenomenoa zertan datzan azaltzen da eta historian zehar izan duen fama txarra gainditzeko zenbait autoreren esanak biltzen dira. Horrez gain, kode txandakatzearen kasua Euskal Herriko elebidunekin (euskara-gaztelera edo euskara-frantsesa) landu duten zenbait autoreren lanak aipatzen dira, batez ere, ondorengo ikerketa proposamena hobeto ulertzen lagunduko dutenak Garrantzi handia emango zaio adinari lan honetan, izan ere, lanaren funts nagusia gazteen kode txandakatzeari buruzko ikerketa bat helduen kasura moldatzea izango da eta hori ikertzeko proposamena egitea. Ikerketa proposamen honen funtsa generoan datza; Euskararen kasuan, hitanoaren kasua ezik (egon nauk(m) / naun (f)), Izen-adjektibo-det kategoria nominaletan generoa ez da morfologikoki markatzen, baina, gaztelerarekin ukipenean dagoenean sortzen diren kode txandakatze kasuetan, gaztelerazko perpaus baten erdian euskarazko izen bat agertzen denean, berez generorik ez duen euskarazko hitz hori gaztelerazko zein generorekin lotzen duen izen bakoitza jakin nahi da eta hautu hori egiterako orduan zein izan den faktore nagusia. Lan honetan bi faktorez hitz egiten da: bata marka morfo-fonologikoa, alegia, -a euskarazko determinataile markak gaztelerazko femeninoaren markarekin duen antzekotasunak, -a.z amaitzen diren euskal hitzak, determinatuak, gaztelerazko femeninorantz bideratzea genero hautua edota analogikoa dena, hautu fonologikoa euskararen kasuan zenbait ikerketaren ondoriotan oso zabaldua dagoena da. Bigarrena, adibidez, analogiko bezala izendatua, ingelera-gaztelera kode txandakatze kasuetan maskulinoranzko hautura eramaten duena omen da, adibididez, Poplack et al.en (1982) esanetan. Ikerketa proposamen honetan helduen kode txandakatze kasuetan genero hautua egiten denean zein faktorek duten garrantzia handiena ikusi nahi da, ondoren ikerketa originalean gazteekin lortutako datuekin alderatu ahal izateko. Parafita et al.-en (2015) ikerketa hiru ariketak osatzen dute: Lehena hizketa espontaneotik jasotako datuak, bigarrena ariketa semi-esperimentala egiten da, ikerlariak proposatutako jolas baten bidez lortzea corpusa, jolas hau ikerketarako beharrezko diren perpausak jasotzeko egokitua egongo dena, eta azkenik kode txandakatzean onarpen maila handiena duten perpausak bilatu nahi dira, beti ere, ikerketa proposamena oinarritzen den parametroetan, alegia, generoaren hautuan euskara-gaztelera kode txandakatze kasuetan . Ikerketa proposamen honetan ere hiru ariketa horiek aurkeztu eta lanerako moldatuko dira ahalik eta datu gehien eta esanguratsuenak jaso ahal izateko, amaieran Parafita et al. (2015) ikerketa lanean 25 urte inguruko gazteekin egindako lanean ateratako emaitza eta ondorioekin alderatzeko helduekin (40-60 urte arteko pertsonak) ateratako datuak

Euskal antroponimoak: Joanes izena Euskal Herrian

Honako lan honetan Joanes antroponimoa aztertuko da. Antroponimoek historian zehar hainbat aldaketa jasaten dituzte, dela instituzioek hobetsitako formagatik, hiztunek emandako erabileragatik edota hizkuntzaren beraren ezaugarriengatik. Lan honen helburua Joanes izenaren jatorria eta Euskal Herrian izan duen garapena azaltzea izango da, kontuan hartuz euskararen ezaugarriak (fonetikoak, morfologikoak, lexikoak...) eta garai bakoitzeko dokumentuen nolakotasuna. Garaika aztertzeaz gain, geografikoki ere ikusiko da Joanesen garapena. Hasteko, oinarrizko kontzeptu batzuk argitze aldera, Euskal Herriko oinarrizko aldaerak zeintzuk diren azalduko da, baita hipokoristiko esatean lan honetan zer ulertuko den ere. Hipokoristikoak osatzeko bideez ere zenbait argibide emango dira, eskema batekin lagunduaz errazago ulertzeko asmoz. Oinarrizkoa deritzogu bi kontzeptu hauek hasieratik argitzeari lanean murgildu aurretik. Jarraian, Joanesen jatorri kristauaz zenbait zertzelada emango dira; eta honekin loturik, Euskal Herrian San Joan Bataialaria (eta ez Ebanjelaria) santuari egin zaion kultua azalduko da, santu honek euskal lurraldeetan izan duen eragina ikusteko. Izan ere, santu honen izena da gerora gizartean sartu eta hedatu zena, lanean ikusiko diren faktore batzuen ondorioz. Honen ondoren, Joanes izenaren azterketari ekingo zaio garaiez garai. Erdi Aro Betera egingo da atzera latinez idatziriko testuetan izen honen aldaerak ikusteko, nahiz lekukotasunetan ikusiko den moduan aldaera kultua izango den nagusi garai honetan. Erdi Aro Beherean dokumentazioa erabat aldatuko da, eta aldaera herrikoiak eta hipokoristikoak agertuko dira. Garai honetako lekukotasunak oso ugariak direla ohartuko da irakurlea, baina ez Aro Moderno eta Garaikidean bezainbeste. Erdi Aro Beherean agertzen diren aldaera desberdinak Aro Modernoan nola eraldatzen, hedatzen edota desagertzen diren ikusiko da, Juan aldaeraren alde. Aro Modernoaren barnean, Joanesek euskal literaturan duen presentzia ere aztertuko da; baita etxe-izenetan edo oikonimoetan duena ere, garai honetan eremu desberdinetan azalduko baita aztergai den izena. Amaitzeko, Sabino Aranak Deun Ixendegi Euzkotarran izen kristauak euskarara egokitu zituenez, Juanentzat zein euskal ordain sortu zuen ikusiko da. Eta ondoren J. M. Satrustegik Joanesentzat zein aldaera bildu zituen ikusiko da, Aranaren euskal ordainez gain lanean aurreko garaietan agertutako aldaera batzuk ere bildu zituela ikusten baita

La política del comercio: cultura económica y traducción en la ilustración española (1743-1794)

El objetivo de esta Tesis Doctoral es el análisis de la tratadística sobre Economía Política del siglo XVIII español. El eje vertebral lo ocupa el estudio de las traducciones. El prisma privilegiado de la misma es por tanto la circulación internacional de las ideas político-económicas. En la investigación se analiza cómo las ideas de los principales autores de la Economía Política europea fueron transmitidas y diseminadas en el particular contexto hispánico, más específicamente en el peninsular. También se indaga cómo esas ideas fueron aplicadas a través de reformas y de políticas públicas concretas. El periodo escogido es 1743 y 1794. Estas fechas acotan perfectamente la etapa clave del proceso de emergencia de la Economía Política en la España de la Ilustración. En efecto, todo tuvo su inicio en los años cuarenta con los primeros escritos en los que el Derecho Natural se fundió con la Economía Política. De ellos se derivaron las ideas de que el comercio se había convertido en el fundamento de la política moderna y de que España debía de aplicar en la Monarquía los principios de la nueva ciencia del comercio. La secuencia cronológica que se desarrolla en la investigación a partir de ese arranque se estructura en diez capítulos dedicados esencialmente al estudio de casos de escritores económico-políticos extranjeros; se analizan, en concreto, los de: Melon, Herbert, Serionne, Davenant, Forbonnais, Danguel, Goudar, Coyer, Grenville, Turgot, Galiani, Necker, Cantillon, Genovesi, Filangieri, Rozier, Schmid d¿Avenstein y la fisiocracia. Ese análisis se extiende también a diversas instituciones características de la nueva cultura económica ilustrada, como los diccionarios de comercio, las sociedades económicas y las cátedras de economía política. De todo ello se deriva el carácter eminentemente político de la tratadística económica. Se revela la importancia de la Economía como uno de los lenguajes privilegiados de la Política durante las Luces españolas. Y ello alienta una interpretación nueva acerca del origen y la naturaleza de las corrientes de pensamiento liberal y democrático críticas con el Absolutismo ilustrado, así como de la primera cultura constitucional española

The Social Origins of State Capacity: Organizations, Institutions and Late Development

Cases of successful developmental states constrained by democratic institutions pose challenges to the literature on the political economy of late development. On the one hand, the dominant view is that successful developmental states tend to rely on authority-based coordination mechanisms—corporatist arrangements, labor repression, professional bureaucracies insulated from popular pressures—to solve the social dilemmas created by state intervention in the economy. On the other hand, neo-institutionalist political economy argues that electoral competition should limit the incentives and capacity of rulers to create rents by using state authority to distort markets, transfer resources across private actors, and seek to plan and direct economic activities. Therefore, both of these lines of thought expect democratic developmental states to be rare, short-lived, and unsuccessful. Through a comparative historical analysis of Argentina, Mexico, France, and Sweden, this article expands neo-institutionalist arguments to show how democratic institutions actually made state-led development possible in cases where it was preceded by popular incorporation. However, democratic institutions only performed this coordinating function where the popular classes were also mobilized by internally democratic societal organizations. Where these conditions were present, popular organizations contributed to the success of state-led development by, first, monitoring state-business relations and preventing the capture of industrial policy by private interests; and, second, by maintaining popular support for the developmental program by extracting compensatory public goods that improved living conditions for the population