Influência de diferentes fatores sobre a predação de sementes de Araucaria angustifolia (Bertol.) O. Kuntze

A predação de sementes pode tanto exercer efeitos positivos (por exemplo dispersão) quanto negativos (por exemplo redução do número de sementes viáveis) sobre as espécies vegetais. Considerando Araucaria angustifolia (Bertol.) O. Kuntze (Araucariaceae) uma das essências florestais mais importantes do sul do Brasil, conhecer aspectos sobre o processo de predaçãode suas sementes torna-se de extrema relevância. Este trabalho teve como objetivo relacionar as diferentes condições do ambiente com o processo e o tempo de predação de sementes de A. angustifolia. Foram investigados oito tratamentos, levando em consideração: a) tempo (julho: período de maturação da semente; novembro: período vegetativo); b) presença e ausência da planta-mãe; c) presença e ausência de serrapilheira. Em cada um dos tratamentos (envolvendoa associação dos três fatores) foi avaliado um total de dez sementes, e o tempo de predação delas foi observado durante um período de 15 dias nos meses de julho e novembro de 2014. Os resultados revelaram diferenças significativas entre os tratamentos, principalmente quando relacionadas ao tempo e à presença/ausência de planta-mãe. Verificou-se que as sementes foram predadas mais rapidamente durante o período em que a planta se encontrava em fase vegetativa e com as sementes dispostas em local sem presença da planta-mãe. A serrapilheira não influenciou no tempo de predação das sementes. Palavras-chave: Araucariaceae; floresta com araucária; pinheiro-brasileiro; predação de pinhão

Dyssynchrony and the risk of ventricular arrhythmias

OBJECTIVES: The aim of our study was to evaluate the relationship between left ventricular (LV) dyssynchrony and the risk of ventricular tachycardia (VT) or ventricular fibrillation (VF) in patients enrolled in the MADIT-CRT (Multicenter Automatic Defibrillator Implantation Trial-Cardiac Resynchronization Therapy) trial. BACKGROUND: Intraventricular mechanical dyssynchrony might be an important factor in ventricular arrhythmogenesis by enhancing electrical heterogeneity in heart failure patients. The effects of dyssynchrony have not yet been evaluated in a large cohort of implantable cardioverter-defibrillator (ICD) and cardiac resynchronization therapy with defibrillator (CRT-D) patients. METHODS: LV dyssynchrony was measured at baseline and at 12-months by speckle-tracking echocardiography, defined as the standard deviation of time to peak systolic strain in 12 LV myocardial segments. The endpoint was the first VT/VF/death or VT/VF. LV dyssynchrony was evaluated in 764 left bundle branch block (LBBB) patients and in 312 non-LBBB patients. RESULTS: Baseline LV dyssynchrony was not predictive of VT/VF/death or VT/VF in LBBB or non-LBBB patients in either treatment arm. In CRT-D patients with LBBB, improvement in LV dyssynchrony over a year was associated with significantly lower incidence of VT/VF/death (p < 0.001) and VT/VF (p < 0.001) compared to ICD patients and to CRT-D patients with unchanged or worsening dyssynchrony. Among LBBB patients, 15% decrease in LV dyssynchrony was associated with lower risk of VT/VF/death (hazard ratio: 0.49, 95% confidence interval: 0.24 to 0.99, p = 0.049) and VT/VF (hazard ratio: 0.30, 95% confidence interval: 0.12 to 0.77, p = 0.009) as compared to ICD patients. Patients without LBBB receiving CRT-D did not show reduction in VT/VF/death or in VT/VF in relation to improving dyssynchrony when evaluating cumulative event rates or risk of events. CONCLUSIONS: Baseline LV dyssynchrony did not predict VT/VF/death or VT/VF in mild heart failure patients with or without LBBB. CRT-induced improvement of LV dyssynchrony was associated with significant reduction of ventricular arrhythmias in patients with LBBB. (Multicenter Automatic Defibrillator Implantation Trial With Cardiac Resynchronization Therapy [MADIT-CRT]; NCT00180271)

Chemical and nutritional profiles of oat hydrolysates with low crystallization level

Ziarno czterech odmian owsa poddano hydrolizie enzymatycznej, a uzyskane preparaty oceniono pod względem chemicznym, sensorycznym i żywieniowym. W celach porównawczych wykorzystano handlowy preparat hydrolizatu owsianego Oatrim 5, wyprodukowany przez Meyhall Chemical AG, w Kreuzlingen (Holandia). Oceniono również wpływ odmiany owsa na proces uzyskiwania hydrolizatu, a także na wydajność gotowego produktu. Ocena sensoryczna nie wykazała istotnych różnic pomiędzy próbkami. W badanych preparatach, w porównaniu z preparatem Oatrim 5, wykazano natomiast większą zawartość związków mineralnych w postaci popiołu, związaną z pojawieniem się jonów chlorkowych, wyższą wartość wskaźnika DE oraz większą zawartość cukrów prostych. Wzrost wielkości tych wartości był spowodowany zastosowaniem odmiennego sposobu przeprowadzenia inaktywacji enzymu w procesie otrzymywania preparatu. Na szczególną uwagę zasługuje zdolność użytych w diecie preparatów do obniżania zawartości cholesterolu całkowitego, frakcji LDL, przy jednoczesnym wzroście poziomu frakcji HDL - (badania przeprowadzono na szczurach), potwierdzając tym samym szeroko opisywane właściwości hipocholesterolemiczne zawartych w owsie β-glukanów. Wykazano także, że ilość uzyskanego preparatu związana jest z obecnością tłuszczu w ziarnie owsa. Wzrost zawartości tego składnika w ziarnie przyczynia się do zmniejszenia wydajności procesu, a także utrudnia sam przebieg uzyskiwania preparatu na etapach sączenia i dekantacji.Grains of four oat varieties were enzymatically hydrolyzed, and the preparations produced thereof were chemically, sensory, and nutritionally assessed. Those preparations were also compared with ‘Oatrim 5’, a commercial preparation of hydrolysate, manufactured by a Meyhall Chemical AG Company in Kreuzlingen (The Netherlands). Furthermore, the effect of oat variety on the process of producing hydrolysate was assessed, as was its effect on the final product productivity. The organoleptic assessment did not prove significant differences to exist among the samples. However, it was found that the content of mineral compounds in the form of ash was higher in the preparations investigated compared to the ‘Qatrim 5’ preparation. This fact was attributed to the occurrence of chloride ions, higher DE value, and to a higher content of simple sugars (monosaccharides). The increase in the values of those indicators was caused by a method, different than the original one, of enzyme inactivation applied to manufacturing a commercial preparation. Particularly worth highlighting was the ability of preparations, used in the diet, to lower the total cholesterol and LDL fraction levels, and to simultaneously increase the HDL fraction level (the investigations were carried out on rats). This confirmed a well known fact of beta-glucans in oats to have high hypocholesterolemic abilities. It was also proved that amounts of the preparation produced were connected with the presence of lipids in the oat grain. The increase in the amount level of this compound contributed to the decrease in the process productivity, and, also, obstructed the production process of preparation during the filtration and decantation phases

Oat's beta-glucans as a functional food compound

Rola i znaczenie rozpuszczalnej frakcji błonnika pokarmowego, szczególnie β-glukanów zawartych w ziarnie owsa, zdecydowanie wzrosła po poznaniu ich właściwości. Udokumentowane licznymi publikacjami badania poświęcone budowie, właściwościom fizycznym, chemicznym i żywieniowym tych związków sprawiły, że owies ponownie został doceniony jako składnik diety. Do najważniejszych zdrowotnych właściwości owsa (głównie dzięki obecności β-glukanów) należy zaliczyć: zdolność obniżania poziomu cholesterolu, współdziałanie w leczeniu otyłości, udział w leczeniu stanów zapalnych jelita i śluzówki żołądka, łagodzenie skutków choroby wrzodowej, wzrost odporności immunologicznej, poprawę stanu samopoczucia i nastroju, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Obecne są również doniesienia nad możliwością wykorzystania β-glukanów w leczeniu chorób nowotworowych, cukrzycy, czy szybszym gojeniu się ran i łagodzeniu stanów zapalnych skóry. Te istotne właściwości spowodowały, że do niektórych produktów żywnościowych zaczęto wprowadzać dodatek błonnika owsianego, podnosząc ich rangę do miana żywności funkcjonalnej. Najczęściej, dodatek błonnika owsianego stosuje się do przetworów zbożowych. Obecny jest także w produktach mleczarskich i mięsnych. Tam, gdzie obecność błonnika wpływa na obniżenie walorów sensorycznych gotowego produktu istnieje możliwość wprowadzenia β-glukanów w formie niskoscukrzonego hydrolizatu owsianego, wykorzystując dodatkowe jego cechy (doskonały zamiennik tłuszczu). Zastosowanie β-glukanów w środkach spożywczych musi być poprzedzone poznaniem wpływu czynników technologicznych na właściwości zdrowotne i reologiczne tego składnika.The role and importance of a soluble fraction of dietary fibre, especially of β-glucans contained in oat grains, decidedly increased after their properties have become known. The thoroughly and well documented research focused on the structure, physical, chemical & nutritional properties of those compounds caused oats to have regained recognition and to have become a valuable dietary component. The most important health promoting properties of oats (mostly owing to the presence of β-glucans) are the following: capacity to decrease cholesterol level and to support obesity treatment, participation in treating inflammatory state of intestines and stomach mucosa, capacity to alleviate chronic peptic ulcer disease effects, power to increase immunity and well-being, especially of people of advanced age. There are also some reports on possibilities of applying β-glucans to treat tumour and diabetes, or to accelerate wound healing and to alleviate inflammatory states of skin. Those important properties of oats caused manufacturers to begin to add oat fibre preparations to some food products; in this way, those food products gained the name and status of functional food. Most frequently, oat fibres are added to cereal products. Milk and meat products also contain oat fibres. In some cases oat fibres can lower sensory values of the final product, and in those cases it is possible to add β-glucans in the form of oat maltodextrin with a low conversion factor, and to utilize other properties of maltodextrin (for example, it is an excellent fat replacer). Before β-glucans are applied to food products, the impact of technological factors on the pro-health and rheological properties of β-glucans must be well studied and analysed

The profile of oat starches isolated from various forms of oats

Skrobię owsianą cechują specyficzne właściwości fizyczne, chemiczne i strukturalne, dzięki czemu różni się ona znacznie od skrobi innego pochodzenia, szczególnie rozmiarem ziarenek oraz zawartością lipidów. Celem pracy było porównanie niektórych właściwości fizykochemicznych skrobi pochodzących z wybranych polskich odmian i rodów owsa. Materiał badawczy stanowiły odmiany owsa oplewionego Bohun i Cwał, owsa nagoziarnistego Akt i Polar oraz rody owsa czarnoziarnistego CHD 3047/03 i CHD 3076/03. W wyizolowanych skrobiach oznaczono zawartość tłuszczu, białka i amylozy oraz scharakteryzowano ich rozpuszczalność i zdolność wiązania wody w temperaturze: 75, 85 i 95 ºC. Zbadano także przebieg charakterystyki kleikowania wodnych zawiesin skrobiowych w wiskografie Brabendera. Przebadane skrobie owsiane wykazywały zróżnicowane zawartości tłuszczu i amylozy. Zawartość lipidów wahała się w granicach od 1,13 do 1,34 %, przy czym skrobie z odmian nagoziarnistych i rodów czarnoplewkowych charakteryzowały się większą zawartością tłuszczu w porównaniu ze skrobią z odmian oplewionych. Najwięcej amylozy zawierały skrobie wyosobnione z odmian owsa nagiego. Pod względem zawartości substancji białkowych stwierdzono brak istotnych różnic pomiędzy poszczególnymi skrobiami. Średnia zawartość tego składnika wynosiła 0,31 %. Rozpuszczalność i zdolność wiązania wody, które znacznie wzrosły wraz z podwyższeniem temperatury z 85 do 95 °C, okazały się ujemnie skorelowane z zawartością substancji tłuszczowych.Oat starch has unique physical, chemical, and structural properties causing this starch to significantly differ from starches isolated from other sources, in particular, in the size of granules and in the content of lipids. The objective of this paper was to analyze and compare some selected physicochemical properties of starches derived from the selected Polish cultivars and strains of oats. The material analyzed consisted of the covered (glumiferous) oats of the Bohun and Cwał cultivars, naked oats of the Akt and Polar cultivars, and the black-grain strains of CHD 3047/03 and CHD 3076/03 oats. In the isolated starches, the contents of lipids, proteins, and amylose were determined, and the solubility and water binding capacity of those starches were characterised at a temperature of 75, 85, and 95°C . Moreover, the pasting profile of waterstarch suspensions was analyzed using a Brabender viscoamylograph. The starches studied showed considerable differences in their contents of fat and amylose. The content of lipids varied from 1.13 to 1.34 %, and the starches from naked grains of oats and black glumelle strains were characterized by a higher content of fat compared to the starch from the covered (glumiferous) varieties. The highest content of amylose was found in the starches isolated from naked oats cultivars. With regard to the content of proteins, no significant differences among individual starches were found. The average content of this component was 0.31 %. The solubility and water binding capacity, which essentially increased with the temperature rising from 85 ºC to 95 ºC, were negatively correlated with the content of fatty substances

Influence of extrusion on phenolics content and antioxidant activity of bean [Phaseolus vulgaris L.]

W pracy przedstawiono wpływ parametrów ekstruzji na skład i zawartość polifenoli oraz aktywność przeciwutleniającą nasion dwóch odmian fasoli (Phaseolus vulgaris L.). Badane odmiany zawierały przed ekstruzją 777-996 mg polifenoli ogółem w 100 g suchej masy. Zidentyfikowano następujące związki: mirycetynę, kwercetynę, kempferol, cyjanidynę oraz kwasy: chlorogenowy, kawowy, ferulowy i p- kumarowy. Po ekstruzji zmniejszyła się zawartość polifenoli ogółem (o 30-32%), jak również, w większości przypadków, zawartość poszczególnych związków. Najmniejsze straty przeciwutleniaczy stwierdzono w ekstrudatach otrzymanych przy nawilżeniu surowca do 20% i w temp. procesu 120°C. Aktywność przeciwutleniająca badanych odmian fasoli, mierzona w układzie ß-karoten/kwas linolowy, kształtowała się na zbliżonym poziomie, zarówno przed, jak i po ekstruzji. Najbardziej niekorzystnie wpłynęły na tę cechę parametry ekstruzji: 20% wilgotności i temp. 180°C.The influence of extrusion parameters on changes in phenolics amount and composition as well as antioxidant activity of bean (Phaseolus vulgaris L.) was presented. Total phenolics in varieties varied from 777 to 996 mg/100g d.b. Myricetin, quercetin, kaempferol, cyanidin, chlorogenic acid, caffeic acid, ferulic acid and p-coumaric acid were identified. Content of total phenolics decreased during extrusion about 30-32%. Also, content of the majority of phenolic compounds was lowered after extrusion in comparison to raw seeds. The lowest losses of phenolics was observed in extrudates obtained of processing parameters: 20% initial humidity, temperature 120°C. Antioxidant activity, evaluated in ß-carotene/linoleic acid model system, both raw seeds and extrudates were similar in two investigated varieties. The highest decrease of antioxidant activity was observed in extrudates obtained with parameters 20% humidity and temperature 180°C

Właściwości fosforanów jednoskrobiowych w zależności od stopnia podstawienia fosforem

Several of the more important properties of monstarch phosphates at various levels of phosphorus substitution (0.02-0.05) were investigated. The studied phosphates displayed greater water binding capacity and solubility in water than non-treated starch. These two characteristics increase with the increase of the degree of phosphorus substitution. The various monostarch phosphates differ as regards pasting characteristics: the higher the degree of phosphorus substitution the tower the pasting temperature and slightly higher maximum viscosity.Do badań użyto krochmalu ziemniaczanego, z którego sporządzono fosforany jednoskrobiowe zgodnie z metodyką H. Neukoma, polegającą na prażeniu skrobi z Na₂HPO₄ i NaH2PO₄ w temp. 160°C przez 4 h. W otrzymanych fosforanach jednoskrobiowych oraz krochmalu wyjściowym oznaczono: zawartość fosforu całkowitego (po uprzedniej mineralizacji na mokro) i fosforu wolnego metodą Marsh'a, zdolność wiązania wody i rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 i 60°C, charakterystykę kleikowania wodnych dyspersji skrobiowych w wiskozymetrze rotacyjnym Rheotest 2 oraz zdolność redukcyjną z kwasem dinitrosalicylowym. Na podstawie uzyskanych wyników analiz zawartości fosforu całkowitego i fosforu wolnego wyliczono zawartości fosforu związanego ze skrobią i obliczono stopień podstawienia fosforem uzyskanych fosforanów skrobiowych, który wynosił od 0,02 do 0,05. Otrzymane fosforany jednoskrobiowe odznaczają się większą zdolnością wiązania wody i rozpuszczalnością w wodzie niż skrobie wyjściowe, przy czym wraz ze wzrostem stopnia podstawienia fosforem zwiększa się ich zdolność wiązania wody i rozpuszczalność w wodzie. Również pod względem charakterystyki kleikowania fosforany skrobiowe różnią się między sobą zależnie od stopnia podstawienia fosforem. Im wyższy stopień podstawienia tym niższa jest temperatura kleikowania i nieco wyższa lepkość maksymalna

Applying the native and modified grass pea [Lathyrus sativus L.] starch in the micro-encapsulation of aroma compounds

Mikrokapsułkowanie, czyli powlekanie cząstek substancji kapsułkowanej otoczką substancji kapsułkującej jest bardzo korzystne. Pozwala m.in. chronić substancje, oddziela składniki, które mogą, a nie powinny, ze sobą reagować, maskuje niepożądany smak i zapach niektórych dodatków do żywności (np. witamin z grupy B), ułatwia dozowanie i przechowywanie składników ciekłych, przekształcając je w postać proszku. Jednym z materiałów stosowanych do tworzenia mikrokapsułek jest skrobia, zarówno natywna, jak i modyfikowana. W Polsce od kilku lat uprawiane są dwie odmiany lędźwianu siewnego (Lathyrus sativus L.), którego nasiona zawierają w suchej masie około 45% skrobi o dużej zawartości amylozy wynoszącej około 35%. Celem pracy było określenie możliwości wykorzystania skrobi z nasion lędźwianu siewnego do tworzenia mikrokapsułek. Dwiema metodami otrzymano stearyniany skrobiowe (ze skrobi ziarnistej i wstępnie skleikowanej), w których następnie mikrokapsułkowano menton. Oznaczano m.in. ogólną ilość mentonu w mikrokapsułkach, ilość mentonu rzeczywiście zakapsułkowanego i ilość niezakapsułkowaną, pozostałą na powierzchni. Wstępne skleikowanie skrobi powodowało zwiększenie podatności na estryfikację, o czym świadczył wyższy stopień podstawienia kwasem stearynowym. Biorąc pod uwagę skrobie natywne, najwięcej mentonu zawierały kapsułki uzyskane z obu skrobi lędźwianowych (36,7-37,2 g w100 g masy kapsułek), a mniej - ze skrobi pszennej i ziemniaczanej (odpowiednio 28,7 g i 25,6 g w 100 g masy kapsułek). Niezależnie od metody otrzymywania, stearyniany skrobi obu odmian lędźwianu zawierały średnio o 46% więcej mentonu niż odpowiednie stearyniany skrobi pszennej i ziemniaczanej. Stearyniany wszystkich badanych skrobi otrzymane przez wstępne skleikowanie charakteryzowały się większą zawartością mentonu niż stearyniany otrzymane ze skrobi ziarnistych.Microencapsulation, i.e. a process by which particles of a substance being encapsulated are coated using another encapsulating substance, offers many benefits. Among other things, when using this method, it is possible to protect some substances, to separate compounds that may react with each other although they should not, to mask an unpleasant taste or odour of some food additives (for example vitamins from the B group); by encapsulating liquid compounds, it is easier to dose and store them owing to the fact that they are converted into powder. One of the materials used to manufacture microcapsules is starch, both the native and the modified. In Poland, for several years already, there have been grown two varieties of grass pea (Lathyrus sativus L.); in the dry matter of its seeds, there is about 45% of starch containing approximately 35% of amylose. The objective of the paper was to determine possibilities of using the starch produced from grass pea seeds to make microcapsules. Starch stearates were obtained (from granular or pre-gelatinized starch) using two methods, and, next, they were applied to encapsulate menthone. There were determined, among other things, the total amount of menthone in microcapsules, the amount of menthonse that was really (truly) encapsulated, and the amount of methone that was not encapsulated and remained on the surface. The pre-gelatinization of starch caused an increase in the susceptibility to esterification, and the proof thereof was its higher degree of stearic acid substitution. With regard to the native starches, the highest amounts of methone were contained in microcapsules produced from the two varieties of grass pea (36,737,2 g/100 g) whereas the microcapsules made of wheat and potato starches showed less amounts of menthone (28,7g and 25,6 g/100 g respectively). Also, irrespective of the method of manufacturing, the stearates from grass pea starches had, averagely, by 46% more menthone than those from wheat or potato starch. The stearates of all the starched investigated, which were produced using the pre-gelatinization, were characterized by a higher content of menthone if compared with the stearates obtained from granular starches