Line breaks in subtitling: An eye tracking study on viewer preferences

There is a discrepancy between professional subtitling guidelines and how they are implemented in real life. One example of such discrepancy are line breaks: the way the text is divided between the two lines in a subtitle. Although we know from the guidelines how subtitles should look like and from watching subtitled materials how they really look like, little is known about what line breaks viewers would prefer. We examined individual differences in syntactic processing and viewers’ preferences regarding line breaks in various linguistic units, including noun, verb and adjective phrases. We studied people’s eye movements while they were reading pictures with subtitles. We also investigated whether these preferences are affected by hearing status and previous experience with subtitling. Viewers were shown 30 pairs of screenshots with syntactically segmented and non-syntactically segmented subtitles and they were asked to choose which subtitle in each pair was better. We tested 21 English, 26 Spanish and 21 Polish hearing people, and 19 hard of hearing and deaf people from the UK. Our results show that viewers prefer syntactically segmented line breaks. Eye tracking results indicate that linguistic units are processed differently depending on the linguistic category and the viewers’ profile

The impact of text segmentation on subtitle reading

Understanding the way people watch subtitled films has become a central concern for subtitling researchers in recent years. Both subtitling scholars and professionals generally believe that in order to reduce cognitive load and enhance readability, line breaks in two-line subtitles should follow syntactic units. However, previous research has been inconclusive as to whether syntactic-based segmentation facilitates comprehension and reduces cognitive load. In this study, we assessed the impact of text segmentation on subtitle processing among different groups of viewers: hearing people with different mother tongues (English, Polish, and Spanish) and deaf, hard of hearing, and hearing people with English as a first language. We measured three indicators of cognitive load (difficulty, effort, and frustration) as well as comprehension and eye tracking variables.  Participants watched two video excerpts with syntactically and non-syntactically segmented subtitles. The aim was to determine whether syntactic-based text segmentation as well as the viewers’ linguistic background influence subtitle processing. Our findings show that non-syntactically segmented subtitles induced higher cognitive load, but they did not adversely affect comprehension. The results are discussed in the context of cognitive load, audiovisual translation, and deafness

Wegetacje na zastawce dwudzielnej u 16-letniej dziewczynki leczone chirurgicznie metodą małoinwazyjnej rekonstrukcji

Infective endocarditis in children is rare and is most often a complication of dental interventions, it is also favored by congenital or acquired heart defects and previous cardiac surgery. For six months, a 16-year-old girl had significant weakness, low-grade fever, lack of appetite with a weight loss of 5 kg, apathy, and enlargement of the spleen. There was also a systolic murmur above the tip of the heart. Admitted to a general pediatric ward and then, after confirming vegetation on the mitral valve, further treatment was carried out in the pediatric cardiology ward. The blood cultures revealed Streptococcus Gordoni infection, and intensive antibiotic treatment was initiated under the control of blood cultures, which were negative after 7 days of treatment. A team of specialists (endocarditis team) was appointed, treatment was continued and transesophageal echocardiography was performed with the assessment of valve changes. After consultation with cardiac surgeons, it was decided to transfer the patient to the adult cardiosurgery ward, despite the fact that she was not of age, where a minimally invasive valve reconstruction was performed using artificial tendon threads and an artificial CE Mc Carthy-Adams 26 mm mitral ring. The postoperative course was uneventful and the girl was returned to the care of pediatric cardiologists. Currently, she is in good condition and is under constant control.Infekcyjne zapalenie wsierdzia rzadko występuje u dzieci, najczęściej jest powikłaniem interwencji stomatologicznych, sprzyjają mu także wrodzone lub nabyte wady serca oraz wcześniejsze operacje kardiochirurgiczne. U 16-letniej dziewczynki od pół roku występowało znaczne osłabienie, stany podgorączkowe, spadek masy ciała o 5 kg spowodowany brakiem apetytu, apatia i powiększenie śledziony. Pojawił się także szmer skurczowy nad koniuszkiem serca. Została przyjęta na oddział ogólnopediatryczny, po stwierdzeniu wegetacji na zastawce dwudzielnej dalsze leczenie obywało się na oddziale kardiologii dziecięcej. W posiewach z krwi stwierdzono zakażenie Streptococcus Gordoni i włączono intensywne leczenie antybiotykami kontrolowane posiewami krwi, które po 7 dniach leczenia były ujemne. Powołano zespół specjalistów (Endocarditis Team), kontynuowano leczenie oraz wykonano echokardiografię przezprzełykową z oceną zmian na zastawce. Po konsultacji z kardiochirurgami zadecydowano o przeniesieniu pacjentki na oddział kardiochirurgii dla dorosłych (pomimo nieosiągnięcia wieku pełnoletniego), gdzie wykonano małoinwazyjną rekonstrukcję zastawki z użyciem sztucznych nici ścięgnistych i sztucznego pierścienia mitralnego Carpentier–McCarthy–Adams 26 mm. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany, dziewczynkę ponownie przekazano pod opiekę kardiologów dziecięcych. Aktualnie jest w dobrym stanie i pozostaje pod stałą kontrolą lekarzy

PrzeciweozynofilowedziałanieIL-12 w hodowanej tkance ludzkiego polipa nosa

Rationale: Tissue eosinophilia is an important pathophysiological issue in bronchial ashma and nasal polyps. Its magnitude is regulated by several mechanisms, including selective migration of eossinophils to peripheral tissues and prolongation of survival. A key role in this processes is assigned to Th2 originating cytokines: IL-3, IL-5, GM-CSF. It has been previously demonstrated that IL-12 diminishes tissue eosinophilia in an animal model, and Hofstra showed that Il-12 together with IL-18 prevents allergen-induced increase bronchial hyperresponsiveness, BAL eosinophilia and the development of allergen-specific Th2 cells. Methods: Nasal polyps were obtained during routine surgery and were cultured in fragments of approximately 30 mg for 2, 6, and 15 days in RPMI 1640 in the absence or presence of IL-12. Afterwards a dose-dependency was tested at day 2 of culture. Polyp tissue from cultures was than processed to slides, stained with Giemsa and cells were counted in light microscopy (400x). Results: Eosinophils represented 62,8 &plusmn; 21,3% of residing cells in nasal polyps at the day 0. IL-12 (1 &#956;g/ml) caused a significant time-dependent decrease in the percentage of Eos after 2 and 6 days. The effect of IL-12 at day 2 was concentration-dependent: control, 28,2 &plusmn; 2,9; at 10 ng/ml, 13,9 &plusmn; 6,4 (n = 4, p < 0,05); at 100 ng/ml, 11,6 &plusmn; 2,1 (p < 0.01); at 1 &#956;g/ml, 7,5 &plusmn; 1,5 (p < 0,005). Conclusion: IL-12 acts as potent topical antieosinophilic agent. Its action can be seen in a cultured polyp environment. It is visible already after two days and is concentration-dependent. Further study is needed to elucidate tissue mechanisms of this action

NT-proBNP level in the diagnosis of isolated left ventricular diastolic dysfunction in patients with documented coronary artery disease

Background: The diagnostic value of NT-proBNP for left ventricular (LV) systolic dysfunction is well established. However, its role for diastolic dysfunction (DD) diagnosis in patients with preserved systolic function has not been clearly defined. Methods: A total of 83 patients with documented coronary arterial disease following anterior myocardial infarction and with a left ventricular ejection fraction (LVEF) > 45% were enrolled. According to echocardiographic mitral inflow and right upper pulmonary vein flow, DD was excluded in 32 patients (group A). The patients with DD were divided into three subgroups: B1 - 38 patients with impaired relaxation, B2 - 8 patients with pseudonormalisation and B3 - 7 patients with restrictive inflow. In all patients E-wave propagation (Vp) and NT-proBNP were determined. Results: Mean LVEF was 56.2 &plusmn; 9% and did not differ between the subgroups. NT-proBNP levels were 107 &plusmn; 101 pg/ml in group A, 299 &plusmn; 281 pg/ml in B1, 734 &plusmn; 586 pg/ml in B2 (p < 0.05 vs. A) and 2322 &plusmn; 886 pg/ml in B3 (p < 0.01 vs. A and p < 0.01 vs. B2). Propagation Vp was 69 &plusmn; 21 cm/s, 56 &plusmn; 20 cm/s, 53 &plusmn; 17 cm/s (p < 0.05 vs. A) and 44 &plusmn; 11 cm/s (p < 0.01 vs. A) respectively. A positive correlation was found for DD degree with NT-proBNP level (r = 0.66; p < 0.001) and negative with Vp (r = &#8211;0.41; p < 0.001). ROC curves were constructed to determine the NT-proBNP level cut-off point for DD (> 131 pg/ml, area under the curve: 0.63) and advanced restrictive DD (> 1670 pg/ml, area under the curve: 0.83) diagnosis. Sensitivity, specificity, accuracy and positive and negative predictive values were 71%, 50%, 63%, 69%, 52% and 57%, 99%, 95%, 80%, 96% respectively. Conclusions: In patients with coronary artery disease and preserved LV systolic function a single NT-proBNP measurement helps to identify those with isolated DD, especially those with advanced restriction

The prognostic value of contrast echocardiography, electrocardiographic and angiographic perfusion indices for prediction of left ventricular function recovery in patients with acute myocardial infarction treated by percutaneous coronary intervention

Background: Fast and effective culprit artery patency restoration is important in acute myocardial infarction (MI) but does not ensure that tissue perfusion related to a better prognosis in the long-term follow-up is achieved. In this study we compared the prognostic value of myocardial perfusion contrast echocardiography with other well-known electrocardiographic and angiographic indices of preserved tissue perfusion. Material and methods: We studied 114 consecutive patients, of whom 85 were male, aged 57.9 &#177; 11 years, within 12 hours of the onset of symptoms of their first anterior myocardial infarction. These were treated with primary PCI, after which PCI myocardial blush grading was assessed (MBG 0-1 no perfusion, 2-3 normal perfusion). One hour after PCI a reduction of > 50% in the sum of ST-segment elevation (&#931;ST 50%) was assessed as an indicator of perfusion restoration. During the first 24 hours continuous ECG monitoring recorded reperfusion arrhythmias (RA) and the time required for ST-segment reduction to exceed 50% in the single lead with the highest ST elevation (&#916;t ST 50%). On the next day of MI, after LVEF evaluation, real-time myocardial contrast echocardiography (RT-MCE) was performed to assess perfusion in dysfunctional segments. The reperfusion index as an average of the dysfunctional segment perfusion score was determined. Regional and global LV function was assessed again one month after MI. An LVEF increase of over 5% divided the patients into two groups: group A with LVEF improvement (72 pts) and group B without LVEF improvement (42 pts). Results: In group A baseline LVEF was 41.9 &#177; 7.1% and in group B it was 38.9 &#177; 7.4% (p = NS). The reperfusion indices were 1.59 and 0.78 (p < 0.001) respectively. MBG 2-3 occurred more often in group A (64%) than in group B (34%) p < 0.001. &#931; ST50% and &#916;t ST 50%, after determination of the cut point on the ROC curve (61 min), occurred in 47 and 48 patients in group A and 17 and 16 patients in group B respectively. The accuracy of the tests under discussion for LVEF prognosis was 76.3%, 64%, 63.2% and 64.9% for RT-MCE, MBG, SST50% and &#916;t ST 50% respectively. Conclusions: Myocardial perfusion echocardiography had a high prognostic value for the prediction of LV global function improvement. It turned out to be the best predictor among the other angiographic, echocardiographic and electrocardiographic markers

The impact of text segmentation on subtitle reading

In this paper we address the question whether shot changes trigger the re-reading of subtitles. Although it has been accepted in the professional literature on subtitling that subtitles should not be displayed over shot changes as they induce subtitle re-reading, support for this claim in eye movement studies is difficult to find. In this study we examined eye movement patterns of 71 participants watching news and documentary clips. We analysed subject hit count, number of fixations, first fixation duration, fixation time percent and transition matrix before, during and after shot changes in subtitles displayed over a shot change. Results of our study show that most viewers do not re-read subtitlescrossing shot changes

Wartość diagnostyczna dobutaminowego testu echokardiograficznego z użyciem badania przemieszczania tkanek w rozpoznawaniu choroby niedokrwiennej serca - doniesienie wstępne

Wstęp: Pomimo ugruntowanej pozycji tradycyjnej echokardiografii dobutaminowej (DSE) z uwagi na ograniczoną czułość metody - szczególnie w wykrywaniu choroby jednonaczyniowej - poszukuje się nowych sposobów obrazowania niedokrwienia mięśnia sercowego. Badanie przemieszczenia tkanek (TT) stanowi nową echokardiograficzną metodę obrazowania, opartą na tkankowej echokardiografii doplerowskiej, która pozwala oceniać podłużne, dokoniuszkowe przemieszczanie miokardium. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 20 kolejnych chorych z prawidłową funkcją skurczową lewej komory, zakwalifikowanych wcześniej do zabiegu koronarografii z powodu podejrzenia choroby niedokrwiennej serca. W spoczynku i w trakcie obciążenia dobutaminą według standardowego protokołu (10, 20, 30, 40 &#181;g/kg + atropina), posługując się projekcjami koniuszkowymi (2-, 3- i 4-jamową), oceniano frakcję wyrzutową i wskaźnik kurczliwości lewej komory oraz przy użyciu metody TT podłużne przemieszczanie miokardium, które wizualizowano 7-kolorową wstęgą, wyrażającą różny stopień ruchu w kierunku koniuszkowym. Badanie powtarzano na kolejnych etapach obciążenia, wyznaczając wartość TT dla każdego z 16 segmentów lewej komory. Wyniki: Wyliczano średnią wartość TT (aTT) w spoczynku i na szczycie obciążenia. Następnie opracowano krzywą ROC w celu wyznaczenia granicznej wartości przyrostu TT na podstawie badania koronarograficznego, pozwalającej określić wynik próby TT jako dodatni. Wartość najlepiej wskazująca na obecność choroby niedokrwiennej serca to wzrost aTT pomiędzy spoczynkiem a maksymalnym obciążeniem o mniej niż 0,46 mm. Czułość, specyficzność i dokładność DSE tradycyjnej i z zastosowaniem TT wynosiły odpowiednio 72%, 100%, 85% oraz 100%, 89% i 90%. Wnioski: Technika TT pozwala w sposób ilościowy i nieinwazyjny ocenić funkcję skurczową włókien podłużnych lewej komory u chorych pozostających w spoczynku i po obciążeniu dobutaminą. Wysoka czułość testu dobutaminowego z zastosowaniem obrazowania TT wydaje się przewyższać wartość tradycyjnego testu dobutaminowego. Należy przeprowadzić kolejne badania obejmujące większą populację

Wartość diagnostyczna pomiaru NT-proBNP w rozpoznawaniu izolowanej dysfunkcji rozkurczowej lewej komory wśród pacjentów z udokumentowaną chorobą wieńcową

Wstęp: Wartość diagnostyczna pomiaru NT-proBNP w rozpoznawaniu skurczowej dysfunkcji lewej komory jest powszechnie znana i dobrze udokumentowana. Rola NT-proBNP w diagnostyce rozkurczowej dysfunkcji (DD) wśród pacjentów z chorobą wieńcową i zachowaną funkcją skurczową lewej komory jest mniej poznana. Metody: Do badania zakwalifikowano kolejnych 83 pacjentów z udokumentowaną angiograficznie chorobą wieńcową, po przebytym zawale serca ściany przedniej i z frakcją wyrzutową lewej komory większą od 45%. Na podstawie typowych wskaźników napływu mitralnego i oceny napływu w żyle płucnej prawej górnej podzielono chorych na 2 grupy: grupę A bez DD - 32 osoby i grupę B z DD, w której wyodrębniono 3 podgrupy: podgrupę B1 z profilem zaburzonej relaksacji - 38 chorych, podgrupę B2 z profilem pseudonormalizacji - 8 osób oraz podgrupę B3 z napływem restrykcyjnym - 7 osób. Ponadto u wszystkich pacjentów oznaczono propagację fali E (Vp) i NT-proBNP. Wyniki: Frakcja wyrzutowa lewej komory wynosiła średnio 56,2 &plusmn; 9% i nie różniła się znamiennie statystycznie między poszczególnymi podgrupami. Stężenie NT-proBNP było równe 107 &plusmn; 101 pg/ml w grupie A, 299 &plusmn; 281 pg/ml w B1, 734 &plusmn; 586 pg/ml w B2, 2322 &plusmn; 886 pg/ml w B3, a różnice istotnie statystycznie wystąpiły między grupami A i B2 (p < 0,05), A i B3 (p < 0,01), B2 i B3 (p < 0,01). Z kolei prędkość propagacji fali E wynosiła odpowiednio 69 &plusmn; 21 cm/s, 56 &plusmn; 20 cm/s, 53 &plusmn; 17 cm/s, 44 &plusmn; 11 cm/s, a różnice istotnie statystycznie wystąpiły między grupami A i B2 (p < 0,05) oraz A i B3 (p < 0,01). Stwierdzono istotną dodatnią korelację między stopniem klasy DD a wartością NT-proBNP (r = 0,66; p < 0,001) i ujemną korelację z wartością Vp (r = -0,41; p < 0,001). Opracowano krzywe ROC w celu określenia punktu odcięcia stężenia NT-proBNP determinującego rozpoznanie izolowanej DD lub zaawansowanej DD o typie restrykcji. Wartość najlepiej dyskryminująca rozpoznanie DD wynosiła ponad 131 pg/ml (pole pod krzywą ROC: 0,63), a rozpoznanie restrykcji powyżej 1670 pg/ml (0,83). Czułość, swoistość, dokładność, pozytywna i negatywna wartość predykcyjna wynosiły odpowiednio: 71%, 50%, 63%, 69%, 52% i 57%, 99%, 95%, 80%, 96%. Wnioski: U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i zachowaną funkcją skurczową lewej komory jednorazowy pomiar NT-proBNP identyfikuje osoby z izolowaną rozkurczową dysfunkcją lewej komory, szczególnie w najbardziej zaawansowanym stadium, jakim są zaburzenia restrykcyjne

Wartość diagnostyczna dobutaminowego testu echokardiograficznego z użyciem badania przemieszczania tkanek w rozpoznawaniu choroby niedokrwiennej serca - doniesienie wstępne

Wstęp: Pomimo ugruntowanej pozycji tradycyjnej echokardiografii dobutaminowej (DSE) z uwagi na ograniczoną czułość metody - szczególnie w wykrywaniu choroby jednonaczyniowej - poszukuje się nowych sposobów obrazowania niedokrwienia mięśnia sercowego. Badanie przemieszczenia tkanek (TT) stanowi nową echokardiograficzną metodę obrazowania, opartą na tkankowej echokardiografii doplerowskiej, która pozwala oceniać podłużne, dokoniuszkowe przemieszczanie miokardium. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 20 kolejnych chorych z prawidłową funkcją skurczową lewej komory, zakwalifikowanych wcześniej do zabiegu koronarografii z powodu podejrzenia choroby niedokrwiennej serca. W spoczynku i w trakcie obciążenia dobutaminą według standardowego protokołu (10, 20, 30, 40 &#181;g/kg + atropina), posługując się projekcjami koniuszkowymi (2-, 3- i 4-jamową), oceniano frakcję wyrzutową i wskaźnik kurczliwości lewej komory oraz przy użyciu metody TT podłużne przemieszczanie miokardium, które wizualizowano 7-kolorową wstęgą, wyrażającą różny stopień ruchu w kierunku koniuszkowym. Badanie powtarzano na kolejnych etapach obciążenia, wyznaczając wartość TT dla każdego z 16 segmentów lewej komory. Wyniki: Wyliczano średnią wartość TT (aTT) w spoczynku i na szczycie obciążenia. Następnie opracowano krzywą ROC w celu wyznaczenia granicznej wartości przyrostu TT na podstawie badania koronarograficznego, pozwalającej określić wynik próby TT jako dodatni. Wartość najlepiej wskazująca na obecność choroby niedokrwiennej serca to wzrost aTT pomiędzy spoczynkiem a maksymalnym obciążeniem o mniej niż 0,46 mm. Czułość, specyficzność i dokładność DSE tradycyjnej i z zastosowaniem TT wynosiły odpowiednio 72%, 100%, 85% oraz 100%, 89% i 90%. Wnioski: Technika TT pozwala w sposób ilościowy i nieinwazyjny ocenić funkcję skurczową włókien podłużnych lewej komory u chorych pozostających w spoczynku i po obciążeniu dobutaminą. Wysoka czułość testu dobutaminowego z zastosowaniem obrazowania TT wydaje się przewyższać wartość tradycyjnego testu dobutaminowego. Należy przeprowadzić kolejne badania obejmujące większą populację