Kardiomiopatia wątrobowa

There is a specifi c heart disease associated with cirrhosis, named ‘cirrhotic cardiomyopathy’ (CCM). Essentials in the defi nition are a chronic cardiac dysfunction in cirrhotic patients, characterised by blunted contractile responsiveness to stress, and/or altered diastolic relaxation with electrophysiological abnormalities in the absence of other known cardiac disease. CCM is usually subclinical and is masked by reduced arterial pressure and hiperdynamic circulation and those characteristic hemodynamic changes are associated with portal hypertension. Decompensation of heart failure can develop under special condidions such as stress, volume overload, exercise and surgeries such as liver transplantation. Cirrhotic cardiomyopathy is often problem and correlates with the severity of cirrhosis. Prevalence of CCM remains still unknown. Heart failure is a cause of 7 to 23% of death after liver transplant.Kardiomiopatia wątrobowa (CCM) to termin określający dysfunkcję mięśnia sercowego występującą u pacjentów z marskością wątroby. Jednostka ta jest defi niowana jako występowanie dysfunkcji skurczowej lewej komory, zaburzeń funkcji rozkurczowej oraz zmian elektrofi zjologicznych w odpowiedzi na stres u chorych z marskością wątroby, przy nieobecności innej znanej choroby układu sercowo-naczyniowego. Opisane odchylenia mają zwykle przebieg subkliniczny, ponieważ dysfunkcję mięśnia sercowego kompensuje niski opór naczyń obwodowych, typowy dla nadciśnienia wrotnego. Niewydolność serca ujawnia się jednak w sytuacjach zwiększenia obciążenia układu krążenia, takich jak wysiłek fizyczny, stres farmakologiczny, przewodnienie, ciężka infekcja czy operacja. U pacjentów z marskością wątroby występowanie opisanych zaburzeń wydaje się częste i koreluje ze stopniem niewydolności narządu. Nieznana jest epidemiologia CCM. Jawna niewydolność serca jest przyczyną 7–23% zgonów po transplantacji wątroby

Cardiac assessment of patients with liver failure in the evaluation program before liver transplantation

Przeszczepienie wątroby to bardzo inwazyjna, rozległa i wielogodzinna operacja klasyfikowana według Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego do operacji najwyższego ryzyka sercowo-naczyniowego, co oznacza ponad 5-procentowe ryzyko zgonu z powodów sercowych lub zawału serca w okresie 30 dni po zabiegu. Jednocześnie niewydolność wątroby istotnie zaburza funkcję układu sercowo-naczyniowego. Nadciśnienie wrotne wiąże się z obecnością krążenia hiperkinetycznego, którego powikłaniem jest kardiomiopatia wątrobowa. Poważną konsekwencją choroby wątroby może być również rozwój zespołu wątrobowo-płucnego. Celem właściwej oceny kardiologicznej tej grupy pacjentów jest wczesne rozpoznanie specyficznych patologii układu sercowo-naczyniowego, co stanowi niezbędny element zarówno procesu kwalifikacji kandydata do przeszczepienia narządu, jak i ważną informację dla interdyscyplinarnego zespołu lekarskiego o zwiększonym ryzyku powikłań w trudnym okresie okołooperacyjnym.Liver transplantation is assumed to be a very invasive, extensive and long-lasting surgery, classified, according to the European Society of Cardiology, as a surgery of the highest cardiovascular risk with 5 percent risk of cardiovascular death and myocardial infarction within 30 days after surgery. Liver failure is associated with cardiovascular complications of cirrhosis including cardiac dysfunction and abnormalities in the central, peripheral and splanchnic circulation and some haemodynamic changes. Portal hypertension is accompanied with the hyperkinetic circulation, which results in complications such as cirrhotic cardiomyopathy. Hepatopulmonary syndrome is also a result of liver disease. The aim of the cardiac assessment in this group of patients is an early identification of the specific cardiovascular pathologies. This constitutes an essential element of the qualification process of candidates for transplantation and important information about the increased risk of complications during the perioperative period for an interdisciplinary team

Resting heart rate at hospital admission and its relation to hospital outcome in patients with heart failure

Background: Resting heart rate (HR) has been proven to influence long-term prognosis in patients with chronic heart failure (HF). The aim of this study was to assess the relationship between resting HR at hospital admission and hospital outcome in patients with HF. Methods: The study included Polish patients admitted to hospital due to HF who agreed to participate in Heart Failure Pilot Survey of the European Society of Cardiology. Results: The final analysis included 598 patients. Median HR at hospital admission was 80 bpm. In univariate analyses, higher HR at admission was associated with more frequent use of inotropic support (p = 0.0462) and diuretics (p = 0.0426), worse clinical (New York Heart Association — NYHA) status at discharge (p = 0.0483), longer hospital stay (p = 0.0303) and higher in-hospital mortality (p = 0.003). Compared to patients who survived, patients who died during hospitalization (n = 21; 3.5%) were older, more often had a history of stroke or tran­sient ischemic attack and were characterized by higher NYHA class, higher HR at admission, lower systolic and diastolic blood pressure at admission, lower ejection fraction, lower glomeru­lar filtration rate, and lower natrium and hemoglobin concentrations at hospital admission. In multivariate analysis, higher HR at admission (OR 1.594 [per 10 bpm]; 95% CI 1.061–2.395; p = 0.0248) and lower natrium concentration at admission (OR 0.767 [per 1 mmol/L]; 95% CI 0.618–0.952; p = 0.0162) were the only independent predictors of in-hospital mortality. Conclusions: In patients with HF, higher resting HR at hospital admission is associated with increased in-hospital mortality.

Cirrhotic cardiomyopathy and hepatopulmonary syndrome in patient assessed prior to liver transplantation

Kardiomiopatia wątrobowa (CCM) i zespół wątrobowo-płucny (HPS) stanowią kliniczną manifestację zaburzeń w układzie krążenia w przebiegu nadciśnienia wrotnego. U pacjentów z marskością wątroby jedynym skutecznym leczeniem przyczynowym tych narządowych powikłań jest transplantacja wątroby. W artykule przedstawiono przypadek 47-letniego mężczyzny z pierwotnym stwardniającym zapaleniem dróg żółciowych, u którego w trakcie procesu kwalifikacji do transplantacji wątroby stwierdzono CCM oraz HPS. Istotność kliniczną patologii układu krążenia rozpoznano na podstawie sercowo-płucnego testu wysiłkowego, jednak — mimo podwyższonego ryzyka operacyjnego — transplantacja wątroby przebiegła pomyślnie.Cirrhotic cardiomyopathy (CCM) and hepatopulmonary syndrome (HPS) comprise clinical manifestation of cardiovascular dysfunction associated with portal hypertension. In patients with liver cirrhosis, the only effective treatment for this organ complication is liver transplantation. In this article we present a case of 47-year-old man with primary sclerosing cholangitis, developing CCM and HPS diagnosed during pretransplant evaluation. Clinical relevance of cardiovascular dysfunction was assessed in cardio-pulmonary exercise test. Despite of increased risk for major perioperative cardiovascular complications, liver transplantation was performed successfully

Znaczenie przetrwałego otworu owalnego u pacjenta kwalifikowanego do zabiegu ortotopowego przeszczepienia wątroby

Persistent foramen ovale (PFO) is a congenital defect of interatrial septum, that in majority of patients stays asymptomatic. However, in conditions that lead to increased pressure in right atrium over left atrium, it may lead to blood shunt from the right to the left atrium. We are presenting a case report of 63-years-old male who was referred to the qualification for the orthotopic liver transplantation due to the decompensated liver cirrhosis. During transesophageal echocardiography with contrast PFO was detected. In the literature cases suggesting increased perioperative risk in patients with PFO are described. It is both related to air embolisms connected with the transplantation itself and possibility of crossed embolisms. For this reason, the patient was scheduled to the transcatheter PFO closure, after which he could have liver transplantation. The operation was performed a month later, uneventfully.Przetrwały otwór owalny (PFO) to wrodzona wada przegrody międzyprzedsionkowej, która w większości przypadków nie ujawnia się klinicznie. Jednak w warunkach doprowadzających do przewyższenia wartości ciśnienia w prawym przedsionku nad lewym przedsionkiem może stanowić przyczynę przecieku prawo-lewego. W artykule przedstawiono przypadek 63-letniego mężczyzny ze schyłkową niewydolnością wątroby marskiej, kwalifikowanego do zabiegu ortotopowego przeszczepienia wątroby. U pacjenta podczas przezprzełykowego badania echokardiograficznego z użyciem kontrastu stwierdzono PFO. W literaturze istnieją opisy przypadków sugerujące podwyższone ryzyko okołooperacyjne w grupie pacjentów z PFO, które ma wynikać z ryzyka powstawania zatorów powietrznych podczas transplantacji wątroby, jak i, dodatkowo, z możliwości powstania zatorów skrzyżowanych przez PFO. Z tego powodu podjęto decyzję o przezskórnym zamknięciu PFO przed planowanym przeszczepieniem. Po wykonanym zabiegu pacjenta zakwalifikowano do operacji transplantacji wątroby, która odbyła bez powikłań, miesiąc po zamknięciu ubytku

Diagnosis, clinical course, and 1-year outcome in patients hospitalized for heart failure with preserved ejection fraction (from the Polish Cohort of the European Society of Cardiology Heart Failure Long-Term Registry)

[Abstract] Compared with heart failure (HF) with reduced ejection fraction (HF-REF), the diagnosis of HF with preserved EF (HF-PEF) is more challenging. The aim of the study was to assess the prevalence of HF-PEF among patients hospitalized for HF, to evaluate the pertinence of HF-PEF diagnosis and to compare HF-PEF and HF-REF patients with respect to outcomes. The analysis included 661 Polish patients hospitalized for HF, selected from the European Society of Cardiology (ESC)-HF Long-Term Registry. Patients with an EF of ≥50% were included in the HF-PEF group and patients with an EF of <50% - in the HF-REF group. The primary end point was all-cause death at 1 year. The secondary end point was a composite of all-cause death and rehospitalization for HF at 1 year. HF-PEF was present in 187 patients (28%). Of those 187 patients, mitral inflow pattern was echocardiographically assessed in 116 patients (62%) and classified as restrictive/pseudonormal in 37 patients (20%). Compared with HF-REF subjects, patients with HF-PEF were older, more often female, and had a higher prevalence of hypertension, atrial fibrillation and sleep apnea. Despite lower B-type natriuretic peptide concentrations and lower prevalence of moderate-to-severe mitral regurgitation in patients with HF-PEF, congestive symptoms at admission were as severe as in patients with HF-REF. There were no significant differences in in-hospital mortality between the HF groups. One-year mortality was high in both groups (17% in HF-PEF vs 21% in HF-REF, p = 0.22). There was a trend toward a lower frequency of the secondary end point in the HF-PEF group (32% vs 40%, p = 0.07). In conclusion, in clinical practice, even easily obtainable echocardiographic indexes of diastolic dysfunction are relatively rarely acquired. One-year survival rate of patients with HF-PEF is not significantly better than that of patients with HF-REF

Heart failure patients with a previous coronary revascularisation: results from the ESC-HF registry

Background: Coronary revascularization is common in heart failure (HF). Aims: Clinical characteristic and assessment of in-hospital and long-term outcomes in patients hospitalized for HF with or without a previous percutaneous coronary intervention (PCI) or a coronary artery bypass grafting (CABG). Methods: The primary endpoint (PE) (all-cause death) and the secondary endpoint (SE) (all-cause death or hospitalization for HF-worsening) were assessed at one-year in 649 inpatients of the ESC-HF Pilot Survey. Additionally, occurrence of death during index hospitalization was evaluated. Results: PCI/CABG-patients (32.7%) were more frequently male, smokers, had myocardial infarction, hypertension (HT), peripheral artery disease and diabetes. The non-PCI/CABG-patients more often had a cardiogenic shock and died in-hospital. The PE occurred in 33 of the 212 PCI/CABG-patients (15.6%) and in 56 of the 437 non-PCI/CABG-patients (12.8%; P=0.3). The SE occurred in 82 of the 170 PCI/CABG-patients (48.2%) and in 122 of the 346 non-PCI/CABG-patients (35.3%; P=0.01). Independent predictors of the PE in the PCI/CABG-patients were: lower left ventricular ejection fraction, use of antiplatelets; in the non-PCI/CABG-patients were: age, ACS at admission. Independent predictors of the SE in the PCI/CABG-patients were: diabetes, NYHA (New York Heart Association) class at admission, HT; in the non-PCI/CABG-patients were: NYHA class, haemoglobin at admission. Serum sodium concentration at admission was a predictor of the PE and the SE in both groups. Heart rate at discharge was a predictor of the PE and the SE in the non-PCI/CABG patients. Conclusions: The revascularized HF patients had a similar mortality and higher risk of death or hospitalizations at 12 months compared with the non-PCI/CABG-patients. The revascularized patients had more comorbidities, while the non-PCI/CABG-patients had a higher incidence of cardiogenic shock and in-hospital mortality.Background: Coronary revascularisation is common in heart failure (HF). Aim: Clinical characteristic and assessment of in-hospital and long-term outcomes in patients hospitalised for HF with or without a previous percutaneous coronary intervention (PCI) or a coronary artery bypass grafting (CABG). Methods: The primary endpoint (PE) (all-cause death) and the secondary endpoint (SE) (all-cause death or hospitalisation for HF-worsening) were assessed at one year in 649 inpatients of the ESC-HF Pilot Survey. Additionally, occurrence of death during index hospitalisation was evaluated. Results: PCI/CABG-patients (32.7%) were more frequently male, smokers, and had myocardial infarction, hypertension, pe¬ripheral artery disease, and diabetes. The non-PCI/CABG-patients more often had cardiogenic shock and died in-hospital. The PE occurred in 33 of the 212 PCI/CABG-patients (15.6%) and in 56 of the 437 non-PCI/CABG-patients (12.8%; p = 0.3). The SE occurred in 82 of the 170 PCI/CABG-patients (48.2%) and in 122 of the 346 non-PCI/CABG-patients (35.3%; p = 0.01). Independent predictors of the PE in the PCI/CABG-patients were: lower left ventricular ejection fraction and use of anti¬platelets; in the non-PCI/CABG-patients were: age and acute coronary syndrome at admission. Independent predictors of SE in the PCI/CABG-patients were: diabetes, New York Heart Association (NYHA) class at admission, and hypertension; in the non-PCI/CABG-patients they were: NYHA class and haemoglobin at admission. Serum sodium concentration at admission was a predictor of PE and SE in both groups. Heart rate at discharge was a predictor of PE and SE in the non-PCI/CABG patients. Conclusions: The revascularised HF patients had a similar mortality and higher risk of death or hospitalisation at 12 months compared with the non-PCI/CABG-patients. The revascularised patients had more comorbidities, while the non-PCI/CABG-patients had a higher incidence of cardiogenic shock and in-hospital mortality

Colombian Spanish based on the series Narcos

Celem niniejszej pracy jest zaprezentowanie cech charakterystycznych dla języka hiszpańskiego używanego w Kolumbii. Została w niej przedstawiona sytuacja językowa tego kraju oraz warianty języka hiszpańskiego, używane w różnych regionach Kolumbii. Co więcej, odnotowana została również obecność języków rdzennych oraz kreolskich. W pracy tej możemy znaleźć opis cech fonetycznych, morfologicznych oraz leksykalnych. W części praktycznej znajduje się analiza serialu „Narcos", w którym można zaobserwować, między innymi, parlache, czyli socjolekt używany przez przemytników narkotyków.The aim of this thesis is to present the most characteristic features of Colombian Spanish. We also demonstrate the linguistic situation in Colombia and describe briefly Colombian dialects spoken in different regions of the country. We would like to indicate the presence of indigenous and creole languages. Moreover, in the thesis we can find a description of phonetic, morphological and lexical characteristics. Thanks to the analysis of the series "Narcos", we can observe, among others, parlache - which is a sociolect used by drug dealers.El objetivo de esta memoria de diplomatura es mostrar los rasgos más característicos del español colombiano. Además, se indica cómo es la situación lingüística del país y se describe de una manera breve las variantes regionales del español, pero también se señala la presencia de las lenguas indígenas y criollas. En la tesina presentamos las características fonéticas, morfológicas y léxicas. La parte práctica consiste en el análisis de la serie "Narcos", gracias a que observamos, entre otros, el parlache – sociolecto de los narcotraficantes

The presence of widows, the absence of men in the novel La aldea de las viudas by James Cañón

Celem niniejszej pracy magisterskiej jest analiza książki Jamesa Cañóna zatytułowanej "La aldea de las viudas". Została w niej także przedstawiona sytuacja polityczna i społeczna w Kolumbii od połowy XX wieku. Podczas analizy powieści kładziemy szczególny nacisk na życie kobiet w miasteczku, w którym nie ma mężczyzn, ponieważ walczą oni na toczącej się w Kolumbii wojnie. W pracy tej zwracamy także uwagę na cechy charakterystyczne gatunku, jakim jest realizm magiczny.The aim of this thesis is the analysis of the novel "La aldea de las viudas" by James Cañón. Moreover we describe the political and social situation in Colombia since the 1950s of the XXth century. In the analysis of the book we emphasise the life of women in Mariquita. The men are absent because they fight in the war that takes place in Colombia. We would also like to present the characteristics of magical realism.El objetivo de esta memoria de licenciatura es el análisis del libro escrito por James Cañón titulado "La aldea de las viudas". Además, se describe la situación política y social en Colombia desde los años cincuenta del siglo XX. En el análsis del libro hacemos hincapié en la vida de las mujeres en la aldea llamada Mariquita. Los hombres están ausentes porque tienen que luchar en la guerra. Lo que es más, presentamos los rasgos característicos del realismo mágico