Masthead

PubMed: 31444906Aims: Periodontal diseases negatively affect implant osseointegration. Perturbations in non-neuronal cholinergic signalling mechanisms are associated with periodontitis; however, their role in generalized aggressive periodontitis (GAgP) is unknown. The aim of this prospective case–control study was to determine the relationship between non-neuronal cholinergic signalling mechanisms, secreted Ly-6/uPAR-related protein-1 (SLURP-1), interleukin-17 (IL-17) family cytokines and healing of dental implants in health and GAgP. Material and Methods: Thirteen GAgP patients and seven periodontally healthy individuals (PH) were recruited. Peri-implant crevicular fluid (PICF) was obtained at baseline and 1 month post-placement. Acetylcholine (ACh) levels and cholinesterase activity were determined biochemically. SLURP-1, IL-17A and IL-17E levels were determined by ELISA. Marginal bone loss (MBL) at 1 and 6 months post-placement was determined radiographically. Results: The concentration of ACh, cholinesterase activity and IL-17A levels was elevated in PICF of patients with GAgP compared to PH individuals at baseline and 1 month post-placement. The concentration of ACh and cholinesterase activity levels in PICF correlated with levels of IL-17A and MBL around implants 1 month post-placement in patients with GAgP. Conclusions: Non-neuronal cholinergic mechanisms may play a role in the aetiopathogenesis of GAgP and may directly or indirectly, through modulation of IL-17A, influence early implant osseointegration and potential long-term implant survival. © 2019 John Wiley & Sons A/S. Published by John Wiley & Sons Lt

Bireyselles?tirilmis? iyiles?me bas?lıg?ı ile standart iyiles?me bas?lıg?ının, immediyat implantasyon sonrası implantı c?evreleyen yumus?ak ve sert dokulara etkisinin kars?ılas?tırılması

ABSTRACT The effect of custom and standard healing abutments on peri-implanter hard and soft tissues following immediate implant placement Purpose: The aim of the present study was to evaluate the effect of customised healing abutment on dimensional changes of peri-implant soft and hard tissues after immediate implantation. Materials and Methods: Twenty-six patients who had maxillary premolar teeth with hopeless prognosis because of endodontic or restorative reasons were included in the study. A total of 28 teeth were equally divided into test and control groups. After atraumatic extraction the implant osteotomy was prepared and the implant was placed following a flapless surgical approach. The gap between the implant and the vestibular bone was filled with alloplastic bone graft substitutes. In the control group the implants received a standardised healing abutment and in the test group a customized healing abutment was installed. The dimensional changes in the soft and hard tissues were evaluated using standardized photographs and cone beam computed tomography (CBCT). The implant stability was measured using periotest values. The standardized photographs were taken at baseline and 6th month, the periotest values were measured at baseline, 1, 3, and 6th month, and CBCT evaluations were made at 1st week and 6th month. The dimensional changes in the vestibular soft and hard tissues were calculated using the measurements beginning at implant crest level in apical direction at 0, 1, 2, and 4th mm, and the vertical hard tissue changes were calculated measuring the vertical distance between the implant crest level and alveolar crest. The statistical differences between and within groups, and the correlations between the variables were evaluated using parametric tests. ? = 0.05 was set as the significance level. Results: Twenty-seven implants completed the study protocol. One implant in the test group was explanted because of infection detected at 1st week after the implantation. Periotest values were significantly higher in control group at 1st month compared to baseline (p0.05), where as the values were significantly lower at 6th month in test group compared to baseline (p0.01). The soft tissue vertical dimensions (0 mm) in both groups were significantly decreased at 6th month compared to baseline (test group p0.01, control group p0.0001). The soft tissue thickness at implant crest level (0 mm) in both groups were also significantly decreased at 6th month compared to baseline (test group p0.05, kontrol group p0.01). CBCT evaluations revealed significant bone resorption in both groups at all measurement points (Test group: 0. mm p0.01, 1. mm p0.05 2. mm p0.05, 4. mm. p0.01, control group: in all points p0.0001). The amount of horizontal bone resorption in the test group was significantly lower at 0, 1 and 2nd mm (0 mm p0.001, 1 mm p0.001, 2 mm p0.05) compared to control group. Analyses in the standardized photographs revealed recessions in the papillary height in both groups at 6th month compared to the baseline. However the recession was significantly higher in the control group compared to test group (p0.01). Conclusion: Even though the standardized and customised healing abutments do not prevent soft and hard tissue loss around the implants in immediate implantation, utilization of customised healing abutments decreases the amount of tissue loss by 6th month. Long term studies evaluating the effect of customised healing abutments on peri-implant tissues are emerging in the field. Keywords: Immediate implant placement; Custom healing abutment; Cone beam computed tomography; Buccal bone; Peri-implanter soft tissue.AMAÇ: İmmediyat implant uygulaması ile birlikte yerleştirilen bireyselleştirilmiş iyileşme başlığının, implant çevresi sert ve yumuşak dokuların boyutsal değişimine etkisinin değerlendirilmesi hedeflenmiştir. GEREÇ YÖNTEM: Endodontik ve restoratif nedenlerden dolayı çekim endikasyonu konmuş olan üst premolar dişe sahip 26 birey çalışmaya dahil edildi. 28 adet diş eşit sayıda olacak şekilde rastgele test ve kontrol gruplarına ayrıldı. Atravmatik diş çekimini takiben, flep kaldırılmadan implant yuvaları hazırlandı ve implantlar yerleştirildi. İmplant ile vestibül kemik arasında kalan boşluk alloplastik kemik grefti ile dolduruldu. Kontrol grubunda standart iyileşme başlığı kullanılırken, test grubundaki implantlara ise bireyselleştirilmiş iyileşme başlığı yerleştirildi. Sert ve yumuşak dokularda meydana gelen değişimin değerlendirilmesinde standardize fotoğraflar ve konik ışın hüzmeli volümetrik tomografi (CBCT) kullanılırken, implant stabilitesi periotest kullanılarak değerlendirildi. Standardize fotoğraflar başlangıç ve 6. ayda, periotest değerleri başlangıç, 1, 3 ve 6. aylarda yapılırken, CBCT görüntüleri, 1. hafta ve 6. aylarda alındı. Bukkal kemik ve yumuşak dokudaki boyutsal değişimler implant platformundan apikal yönde 0, 1, 2 ve 4. mm'de ölçümler yapılarak hesaplanırken, vertikal kemik seviyesi değişimleri ise implant platformu ile krestal kemik tepe noktası arasındaki dikey mesafe ölçülerek saptandı. Grup içi ve gruplar arası değerlendirilmelerin yapılmasında ve değişkenler arasında korelasyonların saptanmasında parametrik testler kullanıldı. Veriler ?=0,05 anlamlılık düzeyinde istatistiksel olarak analiz edildi. BULGULAR: 27 adet implant çalışmayı tamamlarken, test grubuna ait 1 implant, operasyon sonrası 1. haftada gelişen enfeksiyon nedeniyle eksplante edildi. Periotest skorları, kontrol grubunda 1. ayda başlangıca göre anlamlı seviyede yüksek saptanırken (p0,05), 6 ay değerleri test grubunda başlangıca göre anlamlı seviyede düşük bulundu (p0,01). Her iki grupta vertikal yumuşak doku boyutunda 6. ayda başlangıca göre anlamlı azalma saptandı (test grubu p0,01, kontrol grubu p0,0001). Benzer şekilde implant seviyesindeki (0 mm) mukoza kalınlığının aynı dönemde her iki grupta başlangıca göre anlamlı seviyede azaldığı görüldü (test grubu p0,05, kontrol grubu p0,01). CBCT ölçümlerinde, tüm ölçüm noktalarında her iki grupta anlamlı seviyede kemik rezorpsiyonu saptandı (Test grubu: 0. mm p0,01, 1 ve 2. mm p0,05, 4. mm p0,01, kontrol grubu: tüm ölçüm noktalarında p0,0001). Test grubunda 0, 1 ve 2. mm seviyesindeki ölçümlerde horizontal kemik rezorpsiyonunun kontrol grubuna kıyasla istatistiksel anlamlı düzeyde daha az olduğu tespit edildi (0 mm p0,001, 1 mm p0,001, 2 mm p0,05). Fotoğraf analizi sonuçlarına göre, her iki grupta papil seviyelerinde kayıp saptandı. Gruplar arası karşılaştırmada kontrol grubundaki kayıplar anlamlı seviyede yüksek bulundu (p0,01). SONUÇ: İmmediyat implantasyon ile birlikte standart ve bireyselleştirilmiş iyileşme başlıklarının kullanılmasının yumuşak ve sert doku kayıplarını engelleyemediği saptanmıştır. Ancak bireysel iyileşme başlığı kullanımı ile bu kayıpların azaltılması postoperatif 6 aylık sürede mümkün olmaktadır. Bireyselleştirilmiş iyileşme başlığının dokular üzerine etkisinin incellendiği uzun dönemli çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır

Keratinize Doku Bandı Genişliğinin İmplant Çevresi Dişeti Sağlığı Üzerine Etkisi

INTRODUCTION: The aim of this investigation was to evaluate the association between keratinized mucosa width (KMW) and peri-implant soft tissue health. METHODS: In fifty-two patients, 176 implants with at least 1 year of function were included in the study. Based on the width of keratinized mucosa on buccal surfaces, implants were divided into two groups: KMW? 2 mm and KMW> 2 mm. Clinical measurements of plaque index (PS), probing depths (PD), clinical attachment loss (CAL), bleeding on probing (BOP), and supuration were performed. According to the clinical measurements and radiological evaluations, peri-implant soft tissue around the implants were classified as healthy, mucositis and peri-implantitis. RESULTS: There were 86 implants in the group with KMW> 2 mm and 90 implants in the group with KMW ? 2 mm. PD, CAL, PS, and BOP were found to be significantly lower in the group with KMW> 2 mm (p0.0001). There was no significant difference in mucositis prevalence (p> 0.05). Prevalence of periimplantitis was found significantly higher in the group with KDG ? 2mm (p> 0.05). DISCUSSION AND CONCLUSION: It has been observed that the keratinized tissue width around the implant effects the peri-implanter soft tissue healthGİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmanın amacı, keratinize doku bandı genişliği (KDG) ile implant çevresi yumuşak doku sağlığı arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 52 hastada, fonksiyonel yüklemesi üzerinden en az 1 yıl geçmiş 176 implant dahil edildi. Bukkal yüzeylerde keratinize mukozanın genişliğine dayanarak, implantlar iki gruba ayrıldı: KDG = 2mm ve KDG > 2mm. Plak skoru (PS), sondalama derinliği (SD), klinik ataşman kaybı (KAK), sondalamada kanama (KS) ve süpürasyonun klinik ölçümleri yapıldı. Yapılan klinik ölçümler ve radyolojik değerlendirmeler sonucunda implant çevresi dişeti sağlıklı, mukozitis ve peri-implantitis olarak sınıflandırıldı. BULGULAR: KDG > 2mm olan grupta 86 implant, KDG = 2mm olan grupta ise 90 implant yer almıştır. Buna göre, KDG > 2mm olan grupta SD, KAK, PS ve KS anlamlı şekilde daha az olduğu belirlenmiştir (p0,0001). İki grup arasında mukozitis prevalansı bakımından anlamlı fark bulunmazken (p> 0,05), periimplantitis prevelansı KDG = 2 mm olan grupta anlamlı derecede fazla bulundu (p> 0,05). TARTIŞMA ve SONUÇ: İmplant çevresi keratinize doku genişliğinin, implant çevresi yumuşak doku sağlığı üzerine etkisi olduğu görülmüştü

Bireyselleştirilmiş iyileşme başlığının immediyat implantasyon sonrası implant çevreleyen sert ve yumuşak dokular üzerine etkisinin değerlendirilmesi

Amaç: I?mmediyat implant uygulaması ile birlikte yerles?tirilen bireysel iyiles?me bas?lıg?ının, implant çevresindeki sert ve yumus?ak dokuların boyutsal deg?is?imine etkisinin deg?erlendirilmesi hedeflenmis?tir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya yaşları 20 ile 58 arasında deg?is?en (ort ± ss: 32,78 ± 11,51), 16 kadın, 10 erkek toplam 26 hasta dahil edildi. 28 ümitsiz prognoza sahip premolar diş test ve kontrol gruplarına es?it sayıda olacak s?ekilde rasgele dağıtıldı. Diş çekimi sonrası implant yerleştirilmesini takiben kontrol grubunda standart iyiles?me bas?lıg?ı kullanılırken test grubunda bireysel iyiles?me bas?lıg?ı kullanıldı. İmplantın boyun seviyesindeki vestibül kemik kalınlığı (KK) ve dişeti kalınlığında (DK) meydana gelen deg?is?imler operasyondan 1 hafta sonra ve 6. ayda alınan konik ıs?ın hüzmeli volümetrik tomografi (CBCT) ile değerlendirildi. İnterdental papil yüksekliğindeki değişim miktarları ise operasyondan önce ve 6. ayda alınan standart fotoğraflar ile değerlendirildi. Grup içi ve gruplar arası deg?erlendirmelerin yapılmasında ve deg?is?kenler arasındaki korelasyonların saptanmasında parametrik testler kullanıldı. Bulgular: Çalışma 27 implant ile tamamlandı. CBCT ölçümlerinde her iki grupta da KK’da anlamlı seviyede azalma saptandı (p<0,0001). Test grubundaki kemik kalınlığı değişiminin kontrol grubuna kıyasla istatistiksel anlamlı düzeyde daha az oldug?u tespit edildi (p<0,01). Aynı ölçüm noktasında DK test grubunda artarken, kontrol grubunda azaldı (İki grupta da p<0,0001). Gruplar arası dişeti kalınlığı değişimleri istatiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,0001). Fotog?raf analizlerine göre, her iki grupta da papil yüksekliğinde anlamlı azalma saptandı. Gruplar arası kars?ılas?tırmada test grubundaki papil yüksekliği değişimi anlamlı seviyede az bulundu. (p<0,05). Sonuç: I?mmediyat implantasyon ile birlikte standart ve bireysel iyiles?me bas?lıklarının kullanılması vestibül yüzeydeki kemik kalınlığı ve papil yüksekliğindeki kayıpları engelleyememektedir. Ancak bu kayıpları bireysel iyiles?me bas?lıg?ı bu değişimleri postoperatif 6 aylık sürede azaltmaktadır. Sonuç: I?mmediyat implantasyon ile birlikte standart veya bireysel iyiles?me bas?lıklarının kullanımı, vestibül yüzdeki kemik kalınlığında ve papil yüksekliğinde meydana gelen kayıpları engelleyememektedir. Ancak bireysel iyiles?me bas?lıg?ı bu değişimleri postoperatif 6 aylık sürede azaltmaktadır.Purpose: the aim of the present study was to evaluate the effect of customized healing abutment on dimensional changes of periimplant soft and hard tissues after immediate implantation. Materials and Methods: A total of 26 patients (16 females and 10 males, aged between 20 and 58 years) (mean ± SD 32.78 ± 11.51) were included in this study. 28 premolar teeth with a hopeless prognosis were randomly distributed to the test and control groups in equal numbers. Following tooth extraction, implants were placed, custom and standard healing cap placed in test and control group. Cone beam volumetric tomography (CBCT) was obtained after 1 week and 6 months to evaluate changes in vestibular bone thickness and gingival thickness at the neck level of the implant. Vertical dimensional changes of interdental papillas were evaluated using standard photographs that taken at baseline and after 6 months. Parametric tests were used to evaluate intra- and inter-group coefficient and to determine correlations between variables. Results: Twenty-seven implants completed the study protocol. CBCT measurements showed significant bone resorption at the crestal point of the implant in both groups (p <0.0001). Horizontal bone resorption was found to be significantly lower in the test group compared to the control group (p <0.01). At the same measurement point, gingival thickness increased in the test group and decreased in the control group (p <0.0001). the difference between the groups was statistically significant (p <0.0001). According to the standardized photographs, significant papillary loss was found in both groups. Inter group comparisons showed that the dental papillae loss were significantly higher in control group (p <0.05). Conclusion: Even though the standardized and customised healing abutments do not prevent bone and dental papillae loss around the implants in immediate implantation, utilization of customised healing abutments decreases the amount of tissue loss by 6 months

The effect of smoking on peri-implant marginal bone loss in periodontally compromised patients

Aim and objective Using dental implants has become an established and widely used treatment option for fully and partially edentulous patients. Success in implant dentistry relies on the initial osseointegration and long-term implant stability. Smoking is one of the essential factors that may affect the success of implant stability. The aim of our study is to evaluate the effects of smoking on the success of dental implants in generalized aggressive periodontitis patients. Methods Totally, 32 implants were inserted in 13 generalized aggressive periodontitis patients, 7 were smoker and 6 were non-smoker. Demographic data was collected. Peri-implant plaque index (PI), bleeding on probing (BOP), and probing depth (PD) were recorded. Marginal bone loss (MBL) was measured using standardized digital radiographs at baseline, 1 and 6-months. Data were tested statistically using Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests. Results In initial osseointegation period, totally 2 implants were failed in the smoker group. 17 implants in non-smoker and the 13 implants in smoker group were evaluated. MBL was higher in the smoker group than nonsmoker both follow up periods, but the differences were not statistically significant at 1 and 6- months (p=0.784 and p=0.996, respectively). Conclusions Our short term findings emphasize that there is a relation in smoking and peri-implant marginal bone loss in periodontally compromised patients. Smoking is not a contraindication for dental implant therapy, however, dentists should provide detailed information on the addiction-related risk of implant failure. Especially, patients should be informed that implant success is very much related to their compliance about smoking habits and a strict recall protocol. Funding This study was supported by Oral Reconstruction Foundation