Comparison of Resin Infiltration Technique with Conventional Preventive Applications on Occlusal Fissures: EDS and SEM Analyses

Svrha rada: Usporedba gubitka minerala ispod površine koji sprječava svojstvo infiltracije smole s topikalnom primjenom fluora, te smole za pečaćenje fisura na demineralizirane okluzalne fisure u simuliranim oralnim uvjetima. Materijali i metode: Demineralizirane su okluzalne plohe 64 izvađena intaktna ljudska treća kutnjaka. Zatim su zubi klasificirani u četiri skupine prema preventivnoj tehnici (n =16): G1 – uzorci koji su upotrijebljeni kao kontrolna skupina bez preventivnog liječenja; G2 – lokalna primjena fluorida (APF Gel/DEEPAK); G3 – primjena smole za pečaćenje fisura (ClinproTMSealant/3MESPE); G4 – tehnika infiltracije smolom (Icon/DMG). Za osam uzoraka iz svake skupine analiziran je kemijski sastavi prije pH cikliranja. Preostalih osam zuba iz svake skupine podvrgnuto je cikliranju pH tijekom 15 dana kako bi se simulirali intraoralni uvjeti. Nakon toga uzorci su lomljeni nakon potapanja u tekući dušik te su rendgenskom spektrometrijom s energijskom disperzijom (EDS) izmjerene razine fluora (F), kalcija (Ca), fosfora (P) i omjer Ca/P-a ispod površine svakog uzorka. Podatci su statistički analizirani (p = 0,05). Učinci preventivnih postupaka na površinsku topografiju uzoraka procijenjeni su s pomoću skenirajućeg elektronskog mikroskopa (SEM). Rezultati: Nije bilo značajnih razlika između skupina u razinama fluora, kalcija i fosfora te u omjerima Ca/P-a prije cikliranja pH i poslije toga postupka (p > 0,05). Prema opažanjima na SEM-u, sva tri preventivna postupka bila su učinkovita tijekom cikliranja pH. Zaključak: Svojstvo sprječavanja gubitaka minerala ispod površine moglo se usporediti tehnikom infiltracije smole koja se primjenjuje na okluzalnim fisurama i pri topikalnoj primjeni fluora i smole za pečaćenje fisura. Tehnika infiltracije smole mogla bi biti valjana alternativa tradicionalnim preventivnim i restaurativnim mjerama za liječenje početnih karijesnih lezija na okluzalnim fisurama zato što ima dvije prednosti – bolju infiltraciju i retenciju smole.Objective: To compare the subsurface mineral loss preventing capability of resin infiltration technique with topical fluoride and fissure sealant applications to demineralized occlusal fissures under simulated oral conditions. Materials and Methods: Occlusal surfaces of 64 extracted intact human third molars were demineralized. Next, the teeth were classified into four groups according to preventive applications (n = 16): G1, Specimens used as the control group with no preventive treatment; G2, Topical fluoride application (APF Gel/ DEEPAK); G3, Fissure sealant application (ClinproT-MSealant/ 3M ESPE); and G4, Resin infiltration technique (Icon/ DMG). Chemical compositions before pH cycling were evaluated for eight specimens from each group. The remaining eight teeth from each group were subjected to pH cycling for 15 days to simulate the oral conditions. Subsequently, the specimens were fractured after immersion in liquid nitrogen and the subsurface fluoride (F), calcium (Ca), phosphorus (P) levels, and Ca/P ratio of each specimen were measured using energy dispersive x-ray spectrometer (EDS). The data were subjected to statistical analysis (p = 0.05). The effects of preventive applications to surface topography of specimens were evaluated using scanning electron microscope (SEM). Results: There were no significant differences among the groups in subsurface F, Ca, and P levels and Ca/P ratios before or after pH cycling (p > 0.05). All three preventive applications were effective during pH cycling according to SEM observations. Conclusions: The subsurface mineral loss preventing capability of resin infiltration technique applied to occlusal fissures was comparable to topical fluoride and fissure sealant applications. Clinical significance: The resin infiltration technique could represent a valid alternative to traditionally used both preventive and restorative treatments for treating initial carious lesions on occlusal fissures, offering the advantages of better resin penetration and retention

Primer fibromiyalji sendromunda oral magnezyum tedavisinin etkinligi

Objective: The aim of this study was to investigate the effects of oral magnesium treatment on clinical findings such as number of sensitive points, severity of pain and functional capacity in primary Fibromyalgia syndrome patients. Material and Methods: Twenty-five primary fibromyalgia syndrome patients (24 female, 1 male) were enrolled to the study. Patients were examined in terms of pain in rest and activity, number of sensitive points and functional capacity. Fibromyalgia Impact Questionnaire and Visual Analogue Scale (VAS) were used for functional assessment and pain respectively. Serum and twenty-four hour urine magnesium levels were measured. The serum and urine magnesium levels were measured by original kits of Abbott Aeroset autoanaylzer (Abbott Laboratories, Abbott Park, IL, 60064, USA). Patients were administered magnesium citrate (Magnesium Diasporal 600 mg sachets b.i.d. orally) therapy for two months. At the end of two months, patients were reexamined in terms of recorded clinical and laboratory findings. Results: The mean age of patients was 44.8 (SD=7.4) years and the mean duration of disease was 25.4 (SD=19.2) months. There was a significant improvement in number of sensitive points, pain and Fibromyalgia Impact Questionnaire score at the end of two-month therapy (p0.05). Conclusions: In the treatment of Fibromyalgia syndrome, magnesium citrate therapy was found to be safe and efficient on number of sensitive points, pain and functional state.AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, primer fibromiyalji sendromu olan hastalarda oral magnezyum tedavisinin hassas nokta sayısı, ağı şiddeti gibi klinik bulgular ve fonksiyonel kapasite üzerine olan etkilerini araştırmaktır. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Yirmi-beş primer fibromiyalji sendromu olan hasta (24 bayan 1 erkek) çalışmaya dahil edildi. Hastalar istirahat ve aktivite agrıları, hassas nokta sayısı ve fonksiyonel kapasite açısından değerlendirildi. Fibromiyalji etkinlik sorgulaması ve vizuel analog skala (VAS), sırasıyla fonksiyonel durum ve ağrı şiddetini değerlendirmek için kullanıldı. Serum ve 24 saatlik idrarda magnezyum seviyesi ölçüldü. Serum ve idrar magnezyum düzeyleri Abbott Aeroset autoanaylzer orjinal kiti (Abbott Laboratories, Abbott Park, IL, 60064, USA) ile ölçüldü. Hastalar iki ay boyunca magnezyum sitrat (Magnesium Diasporal 600 mg sase b.i.d. oral) tedavisi aldılar. Iki ayın sonunda, tekrar muayene edilip klinik bulguları kaydedildi. BULGULAR: Hastaların yas ortalaması 44.8 (SS=7.4) yıl ve hastalık süresi ortalama 25.4 (SS=19.2) aydı. Hassas nokta sayısı, ağrı ve fibromiyalji etkinlik sorgulaması skorunda tedavi öncesine göre ikinci ayın sonunda anlamlı iyileşme olduğu gözlendi (p<0.001). Tedavi periyodunun sonunda, serum ve 24 saatlik idrardaki magnezyum düzeyleri normal sınırlar içinde kaldı ve değisiklikler istatistiksel olarak anlamlı düzeye ulaşamadı (p>0.05). SONUÇ: Fibromiyalji sendromunun tedavisinde magnezyum sitrat tedavisi hassas nokta sayısı, ağrı ve fonksiyonel durum üzerinde etkili ve güvenli olarak bulundu

Spondyloepiphyseal Dysplasia Tarda and Osteoporosis: A Case Report - Case Report

Spondyloepiphyseal dysplasia (SED) tarda is a rare disease of which symptoms begin at childhood. It causes shortness of body and extremities, and kyphoscoliosis deformation due to delayed formation of epiphyses. Coexistence of osteopenia and the different types of this disease is also reported. According to our knowledge, the patient having both SED tarda and osteoporosis cured with the antiresorptive agents as well as his follow-up data are presented for the first time in the literature. (Osteoporoz Dünyasından 2006; 12 (1): 18-21

Türkiye'deki romatoid artritli hastaların özellikleri: Türkiye romatizma araştırma ve savaş derneği romatoid artrit kayıt sistemi sonuçları

Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye’deki romatoid artrit hastalarının demografik ve klinik özelliklerini ortaya koyarak bu hastalar için oluşturulabilecek önlem, tedavi ve destek stratejilerine ışık tutmaktır. Hastalar ve yöntemler: Bu çalışma kapsamında Eylül 2007 - Mart 2011 tarihleri arasında Türkiye’nin farklı bölgelerindeki toplam 36 merkezden Türkiye Romatizma Araştırma ve Savaş Derneği (TRASD) kayıt sistemine kaydedilen 2.359 hasta (1.966 kadın, 393 erkek; ort. yaş 51.6±12.5 yıl; dağılım 18-75 yıl) değerlendirildi. Hastaların demografik ve klinik verileri kaydedildi. Hastalık aktivitesi, fonksiyonel durum ve radyografik hasar sırasıyla hastalık aktivite skoru 28, sağlık değerlendirme anketi ve van der Heijde modifiye Sharp puanlama yöntemi ile ölçüldü. Bulgular: Akademik eğitim süresi ortalama 5.2±3.8 yıldı ve hastaların %74.6’sı ev hanımıydı. Hastaların %91.0’ı biyolojik olmayan hastalık modifiye edici ilaçlar, %10.2’si biyolojik hastalık modifiye edici ilaçlar kullanıyordu. Ortalama hastalık aktivite skoru 28, sağlık değerlendirme anketi ve Sharp puanları sırasıyla, 4.0±1.4, 0.38±0.37 ve 31.2±57.1 idi. Hastaların %17.8’i remisyonda ve %14.1’i düşük hastalık aktivitesinde iken %42.7’si orta hastalık aktivitesinde ve %25.5’i yüksek hastalık aktivitesinde idi. Sonuç: Türkiye’de romatoid artrit hastalarının çoğunluğu orta yaşlı ev hanımlarıdır. Her ne kadar hastalık modifiye edici ilaç kullanımı yüksek oranda ise de hastaların büyük bölümü orta ve yüksek hastalık aktivite düzeyinde idi. Bu bulgular romatoid artritli hastaların tedavi gereksinimlerinin yeterli olarak karşılanmadığını düşündürmektedir.Objectives: This study investigates the demographic and clinical characteristics of patients with rheumatoid arthritis (RA) in Turkey, and attempts to identify strategies for the prevention, treatment, and support of RA. Patients and methods: A total of 2,359 patients (1,966 females, 393 males; mean age 51.6±12.5 years; range 18 to 75 years) with RA from 36 centers across Turkey, who were recorded in the Turkish League Against Rheumatism (TLAR) RA Registry between September 2007 and March 2011, were evaluated. Patients’demographic and clinical data were recorded. Disease activity, functional status, and radiographic damage were measured using the Disease Activity Score 28, the Health Assessment Questionnaire, and van der Heijde modified Sharp scoring method. Results: The mean duration of academic education received was 5.2±3.8 years, and 74.6% of the patients were homemakers. Non-biological disease modifying anti-rheumatic drugs were used by 91.0% of the patients, while 10.2% used biological disease-modifying anti-rheumatic drugs. The mean Disease Activity Score 28, Health Assessment Questionnaire, and Sharp scores were 4.0±1.4, 0.38±0.37, and 31.2±57.1, respectively. Of the patients, 17.8% were in remission and 14.1% had low disease activity rates, while 42.7% and 25.5% had moderate and high disease activity rates. Conclusion: The majority of patients with RA in Turkey are middle-aged homemakers. Despite the high rates of disease-modifying anti-rheumatic drugs use, the majority of patients had moderate and high disease activity. These findings indicate that treatment needs of RA patients are not met sufficiently

Türkiye'deki romatoid artritli hastaların özellikleri: Türkiye romatizma araştırma ve savaş derneği romatoid artrit kayıt sistemi sonuçları

Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye’deki romatoid artrit hastalarının demografik ve klinik özelliklerini ortaya koyarak bu hastalar için oluşturulabilecek önlem, tedavi ve destek stratejilerine ışık tutmaktır. Hastalar ve yöntemler: Bu çalışma kapsamında Eylül 2007 - Mart 2011 tarihleri arasında Türkiye’nin farklı bölgelerindeki toplam 36 merkezden Türkiye Romatizma Araştırma ve Savaş Derneği (TRASD) kayıt sistemine kaydedilen 2.359 hasta (1.966 kadın, 393 erkek; ort. yaş 51.6±12.5 yıl; dağılım 18-75 yıl) değerlendirildi. Hastaların demografik ve klinik verileri kaydedildi. Hastalık aktivitesi, fonksiyonel durum ve radyografik hasar sırasıyla hastalık aktivite skoru 28, sağlık değerlendirme anketi ve van der Heijde modifiye Sharp puanlama yöntemi ile ölçüldü. Bulgular: Akademik eğitim süresi ortalama 5.2±3.8 yıldı ve hastaların %74.6’sı ev hanımıydı. Hastaların %91.0’ı biyolojik olmayan hastalık modifiye edici ilaçlar, %10.2’si biyolojik hastalık modifiye edici ilaçlar kullanıyordu. Ortalama hastalık aktivite skoru 28, sağlık değerlendirme anketi ve Sharp puanları sırasıyla, 4.0±1.4, 0.38±0.37 ve 31.2±57.1 idi. Hastaların %17.8’i remisyonda ve %14.1’i düşük hastalık aktivitesinde iken %42.7’si orta hastalık aktivitesinde ve %25.5’i yüksek hastalık aktivitesinde idi. Sonuç: Türkiye’de romatoid artrit hastalarının çoğunluğu orta yaşlı ev hanımlarıdır. Her ne kadar hastalık modifiye edici ilaç kullanımı yüksek oranda ise de hastaların büyük bölümü orta ve yüksek hastalık aktivite düzeyinde idi. Bu bulgular romatoid artritli hastaların tedavi gereksinimlerinin yeterli olarak karşılanmadığını düşündürmektedir.Objectives: This study investigates the demographic and clinical characteristics of patients with rheumatoid arthritis (RA) in Turkey, and attempts to identify strategies for the prevention, treatment, and support of RA. Patients and methods: A total of 2,359 patients (1,966 females, 393 males; mean age 51.6±12.5 years; range 18 to 75 years) with RA from 36 centers across Turkey, who were recorded in the Turkish League Against Rheumatism (TLAR) RA Registry between September 2007 and March 2011, were evaluated. Patients’demographic and clinical data were recorded. Disease activity, functional status, and radiographic damage were measured using the Disease Activity Score 28, the Health Assessment Questionnaire, and van der Heijde modified Sharp scoring method. Results: The mean duration of academic education received was 5.2±3.8 years, and 74.6% of the patients were homemakers. Non-biological disease modifying anti-rheumatic drugs were used by 91.0% of the patients, while 10.2% used biological disease-modifying anti-rheumatic drugs. The mean Disease Activity Score 28, Health Assessment Questionnaire, and Sharp scores were 4.0±1.4, 0.38±0.37, and 31.2±57.1, respectively. Of the patients, 17.8% were in remission and 14.1% had low disease activity rates, while 42.7% and 25.5% had moderate and high disease activity rates. Conclusion: The majority of patients with RA in Turkey are middle-aged homemakers. Despite the high rates of disease-modifying anti-rheumatic drugs use, the majority of patients had moderate and high disease activity. These findings indicate that treatment needs of RA patients are not met sufficiently