Organik Hayvansal Üretim ve Çevre

Toprak, su ve havadan oluşan çevrenin, tarımsal üretim nedeniyle kirlenmesi diğer bir ifadeyle tarımsal kaynaklı çevre kirliliği son yıllarda önemli bir sorun olarak gündeme gelmektedir. Çevre kirliliğinin sadece endüstrileşme hareketleri ile başlamadığı ve bu kirliliğin endüstrileşme hareketlerinden önce tarımsal kaynaklı olarak da var olduğu bilinen bir gerçektir. Fakat, konvansiyonel tarım yerine organik tarım ve iyi tarım uygulamaları gibi sürdürebilir tarım sistemlerine geçilerek sürdürebilir bir çevrenin oluşmasına önemli katkılar sağlanacağı da ileri sürülmektedir. Makalede organik tarım içinde yer alan organik hayvansal üretimin çevre ile ilişkisini açıklayabilmek için bu üretim yaşam döngüsü parametreleri bakımından incelenmiştir. Bu makaleden elde edilen sonuçlar, organik hayvansal üretimde genelde enerji kullanım etkinliği ile ötrifikasyon potansiyelinin konvansiyonel üretimden daha iyi olduğunu, buna karşılık küresel ısınma ve asitleştirme potansiyeli ile ilgili azaltıcı etkiler görülse de, bu konudaki araştırmalara halen ihtiyaç olduğunu göstermiştir

Biochemiczne markery pierwszego trymestru w ciąży bliźniaczej

Objective: Our aim was to investigate the first trimester serum markers and nuchal translucency (NT) measurements in twin pregnancies in our population. Materials and methods: We reviewed the results of all double tests that were performed in our hospital over a three-year period. Out of them, we selected all twins and compared them with a group of three times as many singleton controls. NT measurements and the first trimester serum markers from 49 twin pregnancies were compared to those of 147 pregnant women with normal singleton pregnancy. Results: There were no statistically significant differences in age, gestational age and maternal weight between the two groups (p>0.05). We found similar NT measurements in the two groups. The median MoM of Pregnancy- Associated Plasma Protein A (PAPP-A) and fβ-hCG levels in twins were statistically significantly higher than those in singleton pregnancies. Twelve percent of the twins (12.2 %) were the result of assisted reproduction technologies. IVF versus naturally conceived pregnancies showed similar MoM of PAPP-A (2.2 vs. 1.2, respectively) and fβ-hCG (Mann-Whitney U; p = 0.195 and p = 0.958). Conclusions: Our study revealed that median PAPP-A and fβ-hCG levels for twins were less than twice those of singleton values.Cel pracy: Celem naszego badania było zbadanie surowiczych markerów pierwszego trymestru oraz przezierności karkowej (NT) w ciążach bliźniaczych w naszej populacji. Metoda: Przeanalizowano wyniki wszystkich testów podwójnych wykonanych w naszym szpitalu w ciągu trzech lat. Wyodrębniono grupę ciąż bliźniaczych (n=49) i porównano ją z trzy razy większą grupą kontrolną prawidłowych ciąż pojedynczych (n=147). Wyniki: Nie znaleziono istotnych statystycznie różnic w wieku, wieku ciążowym i masie ciała ciężarnych pomiędzy grupami (p>0,05). Stwierdzono podobne wyniki pomiaru NT w obu badanych grupach. Mediana MoM białka PAPP-A i poziom fβ-hCGw ciążach bliźniaczych był istotnie wyższy niż w ciążach pojedynczych. Dwanaście procent ciąż bliźniaczych było efektem technik wspomaganego rozrodu. Ciąże w wyniku IVF oraz ciąże spontaniczne wykazywały się podobnych wynikiem MoM białka PAPP-A (2,2 vs. 1,2 odpowiednio) i fβ-hCG (Mann-Whitney U; p=0,195 i p=0,958). Wnioski: Średni poziom białka PAPP-A i fβ-hCG dla ciąż bliźniaczych był mniej niż dwa razy większy niż dla pojedynczych ciąż

Does Providing Clinical Care for Trauma Patients have a Positive Effect on Physicians’ Perspective on Child Passenger Safety?

Introduction: Motor vehicle crashes are the most common cause of the mortality in the pediatric population. Preventive strategies are the best approach to reduce mortality and morbidity due to motor vehicle crashes. Since parents mostly refer to them for guidance, doctors should have a high level of knowledge and awareness to increase the usage of car safety seats. We thought that providing care for trauma patients could have a positive effect on the physicians’ awareness and knowledge level. Based on this, we aimed to assess the awareness and knowledge of pediatricians and emergency physicians and trauma doctors. Methods: An electronic survey consisting of 23 questions was prepared. Demographic features, awareness and knowledge level of the physicians were assessed on three sections. Five suggestions in the guideline of the American Academy of Pediatrics were used to assess physicians’ knowledge level. The respondents were grouped as those providing clinical care for trauma patients and those do not. Results: The questionnaires were sent to 641 physicians and 323 who completed the questionnaire were included in the study. One hundred and fourteen (35.3%) of the respondents were providing clinical care for trauma patients. One hundred ninety (59.2%) respondents had children. Majority of the physicians had a satisfactory level of knowledge about car safety seat (CSS). The number of respondents reported having adequate self-awareness was found statistically significantly higher in the groups of doctors who have children and provide clinical care for trauma patients (p0.05). Interestingly, the knowledge level in physicians who had children was statistically significantly lower than in those with no children (p<0.01). Conclusion: Our survey revealed that physicians who provide clinical care for trauma patients think they have a high level of knowledge about CSS. Unfortunately, their knowledge level was low as other physicians in the study group

Outcomes of high-risk breast lesions diagnosed using image-guided core needle biopsy: results from a multicenter retrospective study

PURPOSEThe clinical management of high-risk lesions using image-guided biopsy is challenging. This study aimed to evaluate the rates at which such lesions were upgraded to malignancy and identify possible predictive factors for upgrading high-risk lesions.METHODSThis retrospective multicenter analysis included 1.343 patients diagnosed with high-risk lesions using an image-guided core needle or vacuum-assisted biopsy (VAB). Only patients managed using an excisional biopsy or with at least one year of documented radiological follow-up were included. For each, the Breast Imaging Reporting and Data System (BI-RADS) category, number of samples, needle thickness, and lesion size were correlated with malignancy upgrade rates in different histologic subtypes. Pearson’s chi-squared test, the Fisher–Freeman–Halton test, and Fisher’s exact test were used for the statistical analyses.RESULTSThe overall upgrade rate was 20.6%, with the highest rates in the subtypes of intraductal papilloma (IP) with atypia (44.7%; 55/123), followed by atypical ductal hyperplasia (ADH) (38.4%; 144/375), lobular neoplasia (LN) (12.7%; 7/55), papilloma without atypia (9.4%; 58/611), flat epithelial atypia (FEA) (8.7%; 10/114), and radial scars (RSs) (4.6%; 3/65). There was a significant relationship between the upgrade rate and BI-RADS category, number of samples, and lesion size Lesion size was the most predictive factor for an upgrade in all subtypes.CONCLUSIONADH and atypical IP showed considerable upgrade rates to malignancy, requiring surgical excision. The LN, IP without atypia, pure FEA, and RS subtypes showed lower malignancy rates when the BI-RADS category was lower and in smaller lesions that had been adequately sampled using VAB. After being discussed in a multidisciplinary meeting, these cases could be managed with follow-up instead of excision

Karpal tünel sendromunda median-ulnar sinir uyarımı ve lumbrikal-interosseöz kayıtlama tekniğinin tanısal duyarlılığının değerlendirilmesi ve diğer yöntemlerle karşılaştırılması

KARPAL TÜNEL SENDROMUNDA MEDİAN-ULNAR SİNİR UYARIMI ve LUMBRİKAL-İNTEROSSEÖZ KAYITLAMA TEKNİĞİNİN TANISAL DUYARLILIĞININ DEĞERLENDİRİLMESİ ve DİĞER YÖNTEMLERLE KARŞILAŞTIRILMASI Adı ve Soyadı : Figen Yılmaz Danışman adı : Prof. Dr. Gülseren Akyüz Kabul tarihi : Program : Elektrodiagnostik Nöroloji Anabilim Dalı : Nörolojik BilimlerÖZET Karpal tünel sendromlu (KTS) hastaların değerlendirilmesinde çeşitli elektrofizyolojik yöntemler mevcuttur. Bu çalışmada abduktor pollisis brevis (APB) kasından kayıtla median sinir motor iletim incelemesi, lumbrikal-interossöz kaslardan kayıtla median-ulnar sinir uyarımı, 1, 2 ve 3. parmaktan kayıtla median sinir duyusal iletim incelemesi, avuç içi-bilek segmentinde median sinir duyusal iletim incelemesi, 4. parmaktan kayıtla median-ulnar sinir duyusal iletim incelemesi, 1. parmaktan kayıtla median-radial sinir duyusal iletim incelemesi yapılarak lumbrikal-interossöz kaslardan kayıtla median-ulnar sinir uyarımı çalışmasının tanısal duyarlılığının saptanması amaçlanmıştır. Bu amaçla 174 KTS'li el, 70 normal el çalışılmıştır. Median sinir motor distal latansı (MMDL), lumbrikal-interossöz kayıtla median-ulnar sinir motor latans farklarının (L-İ) hesaplanması, 4. parmaktan kayıtla median-ulnar sinir duyusal latans farklarının (M- U) hesaplanması, 1. parmaktan kayıtla median-radial sinir duyusal latans farklarının (M-R) hesaplanması, 1, 2 ve 3. parmaktan kayıtla median sinir duyusal iletim hızları (M1P, M2P, M3P), avuç içi-bilek segmentinde (AİB) median sinir duyusal iletim hızı çalışmaları yapılmıştır. Duyarlılığı en yüksek olan testler sırasıyla AİB iletim hızı (%88), M1P iletim hızı (%80), MMDL (%78) ve L-İ (%76) şeklinde bulunmuştur. Sonuç olarak KTS'de L-İ yöntemi iyi bir duyarlılığa sahiptir. Ancak AİB, M1P iletim hızları ve MMDL çalışmalarının duyarlılığı daha yüksek oranlardadır. Dolayısıyla KTS'li hastaların değerlendirilmesinde, L-İ yöntemi diğer yöntemlere yardımcı yöntem olarak düşünülebilir. THE EVALUATION OF THE DIAGNOSTIC SENSITIVITY OF MEDIAN-ULNAR NERVE STIMULATION AND LUMBRICAL-INTEROSSEOUS RECORDING TECHNIQUE IN CARPAL TUNNEL SYNDROME AND COMPARISON WITH OTHER TECHNIQUESSUMMARYThere are many electrophysiological techniques to evaluate patients with the carpal tunnel syndrome (CTS). The aim of this study was to evaluate the sensitivity of median-ulnar nerve stimulation recorded from lumbrical and interossei muscles (L-I) and to compare the results with median motor nerve conduction studies recorded from the abductor pollicis brevis (APB), median sensory nerve conduction studies recorded from first, second and third digits (M1, M2, M3 NCV), median sensory nerve conduction studies at palm-to-wrist segment (P-W), the technique of comparing median-versus-ulnar sensory latencies recorded from the fourth digit (M-U) and comparison of median-versus-radial sensory latencies recorded from the first digit(M-R). One hundred seventy four hands with CTS and seventy control hands were included in the study. We performed distal motor latency measurement of the median nerve (DMLM), comparison of distal motor latencies between the second lumbrical and interossei, the technique of comparing median-versus-ulnar sensory latencies recorded from the fourth digit and comparison of median-versus-radial sensory latencies recorded from the first digit, median sensory nerve conduction velocity tests of the first three digit-to-wrist segments and palm-to-wrist segment. The sensitivity of the tests were in the following order: 1- P-W conduction velocity (%88), 2- M1 conduction velocity (%80), 3-DMLM (%78) and 4-L-I (%76).In conclusion; L-I method has a good sensitivity in CTS but P-W, M1 conduction velocity and DMLM methods are more sensitive than L-I. This study suggests that L-I method may be applied as a supportive technique in the evaluation of patients with CTS

Ortaokul 6.7.8. sınıf öğrencilerinin algılanan ebeveyn tutumları ile sosyal duygusal öğrenme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Bu çalışmada, ortaokul 6.7.8. sınıf öğrencilerinin algılanan anne baba tutumları ile sosyal duygusal öğrenme becerileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırmanın çalışma grubunu İstanbul'un Esenyurt ilçesindeki 1 devlet okulu ve Büyükçekmece'de 1 özel okulda öğrenimlerine 6,7 ve 8. sınıfta devam eden (12-15 yaşları arasındaki) 130(%47,1) kız ve 146 erkek(%52,9) olmak üzere 276 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada Kabakçı (2006) tarafından İlköğretim 2. Kademe Öğrencileri için geliştirilen Sosyal Duygusal Öğrenme Becerileri Ölçeği (SDÖB), Seher A. Sevim tarafından Türk kültürüne uyarlanan Leuven Algılanan Ana Babalık Ölçeği (LAAÖ) ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Veriler; SPSS 20.0 paket programından analiz edilmiş ve araştırma verilerinin analizinde değişkenlere bağlı olarak, ANOVA, bağımsız t testi, tukey testi ve Spearman korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda öğrencilerin Anne-Baba tutumlarına ilişkin algıları ile Sosyal Duygusal Öğrenme Becerileri arasında pozitif yönde ve istatistik bakımdan anlamlılık düzeyine ulaşan ilişkiler tespit edilmiştir. Demografik değişkenlerden cinsiyete göre; sosyal ve duygusal öğrenme becerileri alt boyutlarından iletişim becerisi ve problem çözme becerileri açısından; yine cinsiyete göre anne/baba tutumlarından anne/baba davranışsal denetim açısından farklılık bulunmuştur. Anne eğitim durumuna göre, sosyal duygusal öğrenme becerileri dört alt boyutundan sadece iletişim becerileri alt boyutunda bir farklılık bulunmuştur. Yaşa göre sosyal duygusal öğrenme becerileri karşılaştırıldığında sadece stresle başa çıkma becerileri alt boyutunda anlamlı bir farklılık görülmüştür. Araştırmadan elde edilen bulguların ayrıntıları ele alınmış ve yorumu yapılmıştır. Bu doğrultuda ilerideki uygulama ve araştırmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur

Investigation of the Relationship Between Sudden Hearing Loss and Cardiovascular Risk Factors and Cerebrovascular Events

YÖK TEZ NO: 10539822Amaç: Ani sensörinöral işitme kaybı (ASNİK) tanısı almış hastalarda kardiyovasküler risk faktörleri varlığı ve bu hastaların daha sonraki zamanlarda serebrovasküler olay (SVO) geçirip geçirmediklerinin araştırılması.Gereç ve Yöntem: Adana Yüreğir Devlet Hastanesi başta olmak üzere Sağlık Bakanlığı Adana Hastaneleri KBB ve Odyoloji bölümlerinde geriye dönük dosya incelemesi yoluyla ASNİK tanısı alan 487 hasta ile demografik faktörleri eşleştirilmiş 524 kontrol hastası çalışmaya dahil edildi. Hastaların dosya kayıtlarından kardiyovasküler risk faktörlerinden hipertansiyon, diabet, hiperlipidemi öyküsü olanlar ile serebrovasküler olay geçirenler ve serebrovasküler olayı ASNİK’ten ne kadar zaman sonra geçirdikleri tarandı. Elde edilen sonuçlar %95 (p<0.05) anlamlılık düzeyinde değerlendirildi.Bulgular: Grup I’de 19 ile 96 yaş arasında (ortalama 49±63 yıl) 293 erkek, 194 kadın hasta; Grup II’de 18 ile 91 yaş arasında (ortalama 51±41 yaş) 313 erkek, 211 kadın hasta vardı. Grup I’de hipertansiyon %11.9, diabet %11.3 , hiperlipidemi %12.1, SVO %1.6 ; Grup II’de hipertansiyon %9.4, diabet %7.8 , hiperlipidemi %13.5, SVO %0.6 bulundu. Gruplar arasında risk faktörleri ve SVO dağılımı açısından fark bulunmadı (p>0.05). Grup I’de ASNİK’ten ortalama 49.5 (±35.1) ay sonra SVO meydana geldiği bulundu.Sonuçlar: ASNİK tanısı almış 18 yaş ve üzeri erişkin hastalarda kardiyovasküler risk faktörlerinden hipertansiyon, diabet ve hiperlipideminin ASNİK oluşumu ile anlamlı ilişkisinin olmadığı; ASNİK’in daha sonraki zamanlarda SVO geçirmeye yatkınlık yaratmadığı saptanmıştır. ASNİK etyolojisindeki damarsal faktörlerin etkilerinin daha detaylı testlerle belirli bir yaşın üzerinde olan daha fazla sayıda hasta ile araştırılması anlamlı sonuçlar verecektir