Jakość kształcenia i jej ocena w Szkole Głównej Handlowej

The paper discusses how the reforms introduced in the Warsaw School of Economics shape the system of education and assessment of the quality of teaching. Also, it presents the elements of the system and the prospects of development. The presently used methods of assessment are permeated with numerous deficiencies. They do not constitute a coherent system. They are dispersed nature initiatives conducted by different entities, which resulted, for instance, in the assessment of teachers with the use of four different devices, while the results were utilized in different ways. The WSE is not an exception and we expect to meet the similar situation in most higher educational institutions in Poland. At the WSE however, the construction of the system of internal quality assessment and the basics of external assessment, were initiated. The article presents planned steps of the initiated activities. The whole task is enlightened by the idea, that the assessment procedure is to be of use for the teachers to increase their skills. Thus, it should not constitute a tool of control and repression but provide teachers with positive, not negative work motivation. The assessment system should be created at the WSE and should be tested in the School units, which agree to enter the testing, on the voluntary basis. The testing procedure should be implemented into WSE yearly schedule, after the general discussion of the possible uses of the assessment results.Niniejszy artykuł mówi o tym, jak w Szkole Głównej Handlowej, w wyniku wprowadzonych reform, powstaje system kształtowania i oceny jakości dydaktyki, co się składa na ten system oraz jakie są perspektywy jego rozwoju. Zmiany społeczne i gospodarcze, które zaszły w Polsce, wyzwoliły bardzo silną motywację do podnoszenia jakości studiów ekonomicznych, jednakże nie doprowadziły, jak dotąd, do powstania systemu zewnętrznej oceny tej jakości. Sposoby oceny jakości dydaktyki stosowane w SGH mają wiele wad. Nie stanowią spójnego systemu i nie dają podstaw do oceny np. jednostek Uczelni w wypełnianiu przez nie uczelnianej misji. Są one rozproszonymi inicjatywami rozmaitych ciał, skutkiem czego np. ocenę tych samych nauczycieli akademickich przeprowadzono za pomocą czterech różnych narzędzi, a wyniki każdej z tych ocen były wykorzystywane w zupełnie inny sposób. Szkoła Główna Handlowa nie jest tu wyjątkiem. Sądzimy, że taka sytuacja występuje w większości polskich uczelni. W SGH przystąpiono do budowania systemu wewnętrznej oceny jakości i tworzenia zrębów oceny zewnętrznej. W artykule przedstawiamy zaplanowane kolejne etapy prac nad nimi. Pracom tym przyświeca przekonanie, że ocena jakości dydaktyki ma być pomocna w podnoszeniu kwalifikacji przez nauczycieli, a nie służyć jako narzędzie kontroli i represji, ma dać pozytywną, a nie negatywną motywację do pracy. System oceny powinien więc powstać w uczelni i być przetestowany na jednostkach, które dobrowolnie zgodzą się poddać ocenie, a wreszcie zostać wprowadzony na stałe do kalendarium wydarzeń roku akademickiego w SGH po ogólnouczelnianej dyskusji i jasnym określeniu, do czego będą mogły być wykorzystane wyniki ocen

Adult form of Pompe disease

Pompe disease (glycogen-storage disease type II) is an autosomal recessive disorder caused by a deficiency of lysosomal acid a-glucosidase (GAA), leading to the accumulation of glycogen in the lysosomes primarily in muscle cells. In the adult form of the disease, proximal muscle weakness is noted and muscle volume is decreased. The infantile form is usually fatal. In the adult form of the disease the prognosis is relatively good. Muscle weakness may, however, interfere with normal daily activities, and respiratory insufficiency may be associated with obstructive sleep apnea. Death usually results from respiratory failure. Effective specific treatment is not available. Enzyme replacement therapy with recombinant human GAA (rh-GAA) still remains a research area. We report the case of a 24-year-old student admitted to the Department of Pulmonary Diseases because of severe respiratory insufficiency. Clinical symptoms such as dyspnea, muscular weakness and increased daytime sleepiness had been progressing for 2 years. Clinical examination and increased blood levels of CK suggested muscle pathology. Histopathological analysis of muscle biopsy, performed under electron microscope, confirmed the presence of vacuoles containing glycogen. Specific enzymatic activity of a-glucosidase was analyzed confirming Pompe disease. The only effective method to treat respiratory insufficiency was bi-level positive pressure ventilation. Respiratory rehabilitation was instituted and is still being continued by the patient at home. A high-protein, low-sugar diet was proposed for the patient. Because of poliglobulia, low molecular weight heparin was prescribed. The patient is eligible for experimental replacement therapy with rh-GAA

Odczyn popromienny u chorych poddanych radioterapii z powodu nowotworów ośrodkowego układu nerwowego

Radioterapia stanowi uznaną metodę leczenia nowotworów ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Dzięki ciągłemu postępowi we wdrażaniu zaawansowanych technik leczenia technika ta ostatnio dynamicznie się rozwija. Niezależnie od skuteczności radioterapii zawsze istnieje ryzyko powikłań związanych z jednoczesnym napromienianiem zdrowych tkanek otaczających guz. W efekcie oprócz komórek nowotworowych uszkodzeniu ulegają zdrowe tkanki znajdujące się w obszarze napromienianym. Objawy niepożądane po radioterapii, tak zwane odczyny popromienne, zależnie od przyjętego kryterium dzieli się na wczesne (ujawniające się w trakcie leczenia i do 6 miesięcy po jego zakończeniu) oraz późne (występujące po miesiącach, a nawet latach). Zagadnienie powikłań po leczeniu za pomocą radioterapii powinno być jednym z podstawowych obszarów zainteresowania nie tylko onkologów, ale także lekarzy innych specjalności, którzy mogą mieć kontakt z chorymi po leczeniu przeciwnowotworowym. Celem pracy jest przybliżenie lekarzom klinicystom zagadnienia odczynów popromiennych u pacjentów z guzami OUN poddanych radioterapii oraz problemów związanych z procesem radioterapii w tej grupie chorych

Adult form of Pompe disease

Choroba Pompego (glikogenoza typu II) jest to zaburzenie genetyczne dziedziczone w sposób autosomalny recesywny, spowodowane niedoborem lizosomalnej kwaśnej α-glukozydazy (GAA). Niedobór enzymu prowadzi do gromadzenia się patologicznej ilości glikogenu w lizosomach komórek, głównie mięśni prążkowanych. U osób dorosłych jeden z objawów choroby Pompego - osłabienie siły mięśniowej - ma istotny wpływ na codzienną aktywność. Zmniejszone napięcie mięśniowe może prowadzić do wystąpienia niewydolności oddechowej oraz bezdechów obturacyjnych w czasie snu. Nie ma specyficznego, w pełni skutecznego leczenia. Stosuje się dietę bogatobiałkową z małą zawartością węglowodanów, rehabilitację oddechową, nieinwazyjną wentylację mechaniczną ciągłym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych. W pracy przedstawiono przypadek 24-letniego chorego z osłabieniem siły mięśniowej i niewydolnością oddechową, u którego potwierdzono chorobę Pompego na podstawie oceny histopatologicznej mięśnia szkieletowego oraz badań enzymatycznych i aktywności GAA leukocytów krwi obwodowej. W wyniku leczenia nieinwazyjną wentylacją mechaniczną ciągłym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych, prowadzoną w systemie bi-level, rehabilitacji oddechowej, stosowania heparyny drobnocząsteczkowej oraz diety ubogocukrowej i bogatobiałkowej, stan kliniczny pacjenta uległ poprawie. Ustąpiły objawy osłabienia mięśni i cechy niewydolności oddechowej. Chory został członkiem międzynarodowej grupy wsparcia osób z chorobą Pompego. Zakwalifikowano go do terapii eksperymentalnej z zastosowaniem rhGAA.Pompe disease (glycogen-storage disease type II) is an autosomal recessive disorder caused by a deficiency of lysosomal acid α-glucosidase (GAA), leading to the accumulation of glycogen in the lysosomes primarily in muscle cells. In the adult form of the disease, proximal muscle weakness is noted and muscle volume is decreased. The infantile form is usually fatal. In the adult form of the disease the prognosis is relatively good. Muscle weakness may, however, interfere with normal daily activities, and respiratory insufficiency may be associated with obstructive sleep apnea. Death usually results from respiratory failure. Effective specific treatment is not available. Enzyme replacement therapy with recombinant human GAA (rh-GAA) still remains a research area. We report the case of a 24-year-old student admitted to the Department of Pulmonary Diseases because of severe respiratory insufficiency. Clinical symptoms such as dyspnea, muscular weakness and increased daytime sleepiness had been progressing for 2 years. Clinical examination and increased blood levels of CK suggested muscle pathology. Histopathological analysis of muscle biopsy, performed under electron microscope, confirmed the presence of vacuoles containing glycogen. Specific enzymatic activity of α-glucosidase was analyzed confirming Pompe disease. The only effective method to treat respiratory insufficiency was bi-level positive pressure ventilation. Respiratory rehabilitation was instituted and is still being continued by the patient at home. A high-protein, low-sugar diet was proposed for the patient. Because of poliglobulia, low molecular weight heparin was prescribed. The patient is eligible for experimental replacement therapy with rh-GAA

Plasma concentration of cytokins involved in lymph- and angiogenesis in diffuse large B-cell lymphoma

W rozwoju chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) istotną rolę przypisuje się procesom angio- i limfangiogenezy. Do najważniejszych czynników regulujących te procesy zalicza się cytokiny należące do rodziny naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF), ich receptory (VEGF-R) oraz zasadowy czynnik wzrostu fibroblastów (bFGF). Celem przedstawionych badań była ocena osoczowego stężenia VEGF-C, VEGF-D, VEGF-R3 i bFGF w grupie 55 chorych na DLBCL przed rozpoczęciem leczenia wg schematu R-CHOP oraz po jego zakończeniu. Grupę kontrolną stanowiło 30 zdrowych osób. U chorych przed leczeniem stężenie VEGF-R3 było istotnie wyższe niż u osób zdrowych. Stężenie VEGF-R3 oraz VEGF-C było istotnie wyższe u chorych z grupy większego ryzyka (IPI 3-5), w porównaniu z chorymi z grupy mniejszego ryzyka (IPI 0-2). U chorych stężenie VEGF-R3 wykazywało ponadto dodatnią korelację ze stężeniem β2-mikroglobuliny, VEGF-D natomiast wykazywało dodatni związek z aktywnością LDH i stężeniem β2-mikroglobuliny, a ujemny z liczbą płytek krwi oraz ze stężeniem albumin. Stężenia oznaczanych cytokin po zakończeniu leczenia nie różniły się istotnie od wartości stwierdzonych przed leczeniem. Pomimo że uzyskane wyniki nie wskazują na znaczenie predykcyjne badanych cytokin w odniesieniu do wyniku leczenia DLBCL, sugerują jednak związek czynników uczestniczących w limfangiogenezie z aktywnością choroby.Angiogenesis and lymphangiogenesis play an important role in the development of diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL). Above phenomena are controlled by a number of cytokines among them the most important are vascular endothelial growth factor family members (VEGF), their receptors (VEGF-R) and basic fibroblast growth factor (bFGF). The aim of this study was to evaluate the plasma level of VEGF-C, VEGF-D, VEGF-R3 and bFGF in 55 patients with DLBCL before treatment as well as after chemotherapy with R-CHOP protocol. Control group consisted of 30 healthy subjects. The concentration of VEGF-R3 was significantly higher in patients before treatment than in control group. Concentrations of VEGF-R3 and VEGF-C were significantly higher in patients with higher risk (IPI 3-5) than in subjects with lower risk (IPI 0-2). Additionally, VEGF-R3 was positively correlated with β2-microglobulin, whereas VEGF-D was correlated positively with LDH and β 2-microglobulin, and negatively with platelets count and serum albumins concentration. We found no statistical differences between cytokine values after treatment as compared to initial ones. However, our results do not indicate a predictive value of the cytokines studied regarding the issue of DLBCL therapy, they may suggest a role of some lymphangiogesis-involved factors in the disease activity

Rak z komórek Merkla - neuroendokrynny rak skóry, postępowanie

Merkel cell carcinoma (MCC) is a very rare form of the skin cancer with an aggressive biological behavior. The annual incidence is estimated to be 0.23 per 100,000 white population. Most cases occur in elderly people, with the average age of presentation being 69 years. MCC occurs most commonly in areas of the body that are exposed to the sun, with 50% occurring in the head and neck region and about 40% occurring in the extremities. MCC typically appears as a red nodule with a shiny surface, often with overlying telangiectasia. Regional nodes are involved in about 50% of the patients. Secondary sites of involvement include the skin (28%), liver (13%), lung (10%), bone (10%), and brain (6%). Wide surgical excision of tumor and regional lymph nodes with chemotherapy and radiotherapy is the treatment of choice and is according to stage of disease. The following are recommendation based on early stage of disease, stage IA and IB should be treated with surgical excision, in localization of head and neck with radiotherapy. Stage II disease, requires excision followed by postoperative radiation to the primary site and for the nodal mass. The treatment intent in stage III disease is purely palliative and most often requires systemic chemotherapy. Radiation can be used to palliate bony, brain secondary tumours, and to offer palliation with advanced cutaneous deposits that are bleeding.Rak z komórek Merkla (MCC) jest neuroendokrynnym nowotworem skóry o bardzo złośliwym przebiegu. Zachorowania są rzadkością i szacunkowo ocenia się je na poziomie 0,23 na 100 tysięcy białej populacji. Większość przypadków występuje w starszym wieku, najczęściej około 69 roku życia. Rak z komórek Merkla najczęściej zlokalizowany jest na obszarach skóry narażonych na ekspozycję słońca. W 50% przypadków dotyczy regionu głowy i szyi oraz w 40% występuje na kończynach. Zwykle objawia się on jako czerwony guzek o gładkiej powierzchni z licznymi teleangiektazjami. W 50% przypadków w momencie rozpoznania obecne są już przerzuty do węzłów chłonnych. Przerzuty odległe stwierdza się przede wszystkim do skóry (28%), wątroby (13%), płuc (10%), kości (10%) i mózgu (6%). W leczeniu raka z komórek Merkla stosuje się radykalną resekcję ogniska pierwotnego wraz z regionalnymi węzłami chłonnymi, radioterapię i chemioterapię. Metoda leczenia zazwyczaj zależy od stopnia zaawansowania klinicznego. Według zaleceń w stopniu IA i IB stosuje się leczenie chirurgiczne. W przypadku lokalizacji twarzowoszyjnej również zaleca się radioterapię. W stopniu II kojarzy się zabieg chirurgiczny z pooperacyjną radioterapią na obszar zmiany pierwotnej i zajętych węzłów chłonnych. W stopniu III pacjenci kwalifikują się wyłącznie do leczenia paliatywnego. Najczęściej stosuje się chemioterapię, a rola radioterapii w tym stopniu choroby ogranicza się do napromieniania przerzutów w układzie kostnym, mózgu i zaawansowanych krwawiących zmian skórnych

Evaluation of somatic and functional parameters of cardiovascular and respiratory systems in rural women in Poland

AbstrAct: The aim of this study was the diagnosis of selected somatic parameters and functional parameters of cardiovascular and respiratory systems of rural women in Poland. The study involved a group of 95 rural women aged 35-60 years, staying in 3-week rehabilitation camps. The two groups of women were selected: younger (x=43 years), which did not exceed 50 years of age (n=48) and older (x=53 years) aged 50 years and older (n=47). The present study examines the measurement of the body height and weight, Body Mass Index (BMI) and functional parameters of cardiovascular and respiratory systems. For the evaluation of cardiovascular parameters, a 6 minute walk test was selected. Before the commencement of the test and in the first minute after it, the pulse and the blood pressure were measured. To assess the functional parameters of the respiratory system, the pattern of flow -volume curve was used. The test was performed with a Jaeger Flowscreen spirometer. The following parameters were determined: forced vital capacity (FVC), forced expiratory volume in one second (FEV1), peak expiratory flow (PEF) and Tiffeneau index (FEV1 in% VC). Examined rural women were likely to be similar to their urban counterparts. BMI of women was significantly higher than peers. Older rural women are particularly at risk of obesity. Heart rate and blood pressure, when at resting and after exercise, were normal and alike in both in young and older women. As expected, younger women had significantly higher levels of respiratory parameters. PEF values in younger women were slightly below the normal limit, and in their older peers, this value was significantly below the normal limit

Organizacja prawna administracji publicznej

Przeprowadzona w niniejszej pracy analiza zmian ustroju i funkcjonowania administracji publicznej ukazuje, że zmianie uległ każdy aspekt jej działalności, tj. struktury organizacyjnoprawne, formy prawne działania, metody i techniki działania (informatyzacja). Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne określiła standardy i minimalne wymagania stawiane systemom informatycznym służącym wykonywaniu zadań publicznych. Podstawowym instrumentem osiągnięcia celu stał się Plan Informatyzacji Państwa, jako swoiste źródło prawa stanowiący program działania w zakresie rozwoju społeczeństwa informatycznego. Na uwagę zasługują zmiany w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej, na przykład w zakresie reformy służb specjalnych, dzielące ich kompetencje na sferę bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego. Ustawa z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz zmianie niektórych ustaw dokonała likwidacji wielu urzędów i instytucji centralnych lub też w wyniku połączenia dotychczasowych organów utworzono nowe struktury organizacyjnoprawne. Jednakże wydaje się, że winna nastąpić dalsza konsolidacja urzędów centralnych, tzw. resortowych. Oceniając zmiany w ustroju administracji publicznej, należy wskazać, że w szerszym zakresie dotyczą one administracji terenowej i samorządu terytorialnego, na przykład zniesienie kolegialnego organu wykonawczego gminy i ustanowienie organów monokratycznych, których zalety to bardziej operatywne działanie i łatwiejsza do ustalenia odpowiedzialność. Również nowa ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji terenowej w województwie przyniosła dalsze zmiany w statusie terenowych organów administracji rządowej, mianowicie rozszerzono kompetencje kontrolne wojewody, wskazano wojewodę jako organ właściwy w zakresie zarządzania kryzysowego czy poddano go ściślejszej kontroli i nadzorowi Prezesa Rady Ministrów. Z treści prezentowanych opracowań, które są wyrazem indywidualnych koncepcji i ocen poszczególnych Autorów, a składają się na całość publikacji, wyłania się potrzeba dalszych zmian w prawie, które by pełniej realizowały model sprawnej administracji publicznej. Autorzy pracy zapewne przyczynią się do zbudowania zwartego logicznie i nowoczesnego systemu prawa publicznego (administracyjnego)

Organizacja prawna administracji publicznej

Przeprowadzona w niniejszej pracy analiza zmian ustroju i funkcjonowania administracji publicznej ukazuje, że zmianie uległ każdy aspekt jej działalności, tj. struktury organizacyjnoprawne, formy prawne działania, metody i techniki działania (informatyzacja). Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne określiła standardy i minimalne wymagania stawiane systemom informatycznym służącym wykonywaniu zadań publicznych. Podstawowym instrumentem osiągnięcia celu stał się Plan Informatyzacji Państwa, jako swoiste źródło prawa stanowiący program działania w zakresie rozwoju społeczeństwa informatycznego. Na uwagę zasługują zmiany w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej, na przykład w zakresie reformy służb specjalnych, dzielące ich kompetencje na sferę bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego. Ustawa z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz zmianie niektórych ustaw dokonała likwidacji wielu urzędów i instytucji centralnych lub też w wyniku połączenia dotychczasowych organów utworzono nowe struktury organizacyjnoprawne. Jednakże wydaje się, że winna nastąpić dalsza konsolidacja urzędów centralnych, tzw. resortowych. Oceniając zmiany w ustroju administracji publicznej, należy wskazać, że w szerszym zakresie dotyczą one administracji terenowej i samorządu terytorialnego, na przykład zniesienie kolegialnego organu wykonawczego gminy i ustanowienie organów monokratycznych, których zalety to bardziej operatywne działanie i łatwiejsza do ustalenia odpowiedzialność. Również nowa ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji terenowej w województwie przyniosła dalsze zmiany w statusie terenowych organów administracji rządowej, mianowicie rozszerzono kompetencje kontrolne wojewody, wskazano wojewodę jako organ właściwy w zakresie zarządzania kryzysowego czy poddano go ściślejszej kontroli i nadzorowi Prezesa Rady Ministrów. Z treści prezentowanych opracowań, które są wyrazem indywidualnych koncepcji i ocen poszczególnych Autorów, a składają się na całość publikacji, wyłania się potrzeba dalszych zmian w prawie, które by pełniej realizowały model sprawnej administracji publicznej. Autorzy pracy zapewne przyczynią się do zbudowania zwartego logicznie i nowoczesnego systemu prawa publicznego (administracyjnego)

Effects of a Trans-Galactooligosaccharide on Biochemical Blood Parameters and Intestine Morphometric Parameters of Common Carp (Cyprinus carpio L.)

The aim of the study was to evaluate the effects of a trans-galactooligosaccharide prebiotic (GOS) on the growth performance, biochemical blood parameters, and intestine morphometric parameters of common carp. The 60-day-long experiment was performed on one-year-old fish with a mean body weight of 180 g (±5 g). Three diets were used: control diet 1 (C) with no microbiota affecting feed additives, diet 2 (B1) with 1% of prebiotic, and diet 3 (B2) with 2% of prebiotic, in four replications (tanks) per treatment and 25 fish per tank. At the end of the trial, 16 individuals from each group were used for analyses. The study showed that GOS supplementation did not affect growth performance. In turn, the prebiotic had a positive effect on the development of the intestine, and increased the height, width, and surface of the villi in B1 and B2 groups. The content of phosphorus (P) was significantly higher in B1 group compared with B2 group, which indicated that 1% addition of prebiotic causes better absorption of P from the intestine. The other biochemical indicators—namely lipid, protein and hepatic parameters, insulin, and Ca—were not affected by GOS treatment, which may indicate similar metabolic balance of fish in each experimental group. Serum triiodothyronine (TT3) and glucose (stress markers) concentrations were not significantly different among treatments groups. GOS may be recommended as a feed additive for common carp due to its positive effects on fish physiology and development of the gastrointestinal tract. However, our results suggest that 1% diet supplementation causes satisfactory reactions for the abovementioned aspects in comparison to control or 2% supplementation