Histopathologic Distribution of Eyelid and Periocular Region Tumors

Amaç: Kırıkkale ili ve çevresinde biyopsi alınarak histopatolojik değerlendirmesi yapılan göz kapağı ve perioküler bölge tümörlerinin epidemiyolojisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: 2008-2016 yılları arasında 217 hastaya ait 239 lezyonun histopatolojik tanısı, yerleşim yeri ve lateralizasyonu geriye dönük olarak taranmış ve sınıflandırılmıştır. Hastalara ait demografik bilgiler derlenmiştir. Bulgular: 217 hastanın 104' ü erkek (%47.9), 113'ü kadın (%52.1) idi. Hastaların Yaş ortalaması 46.0±2.04 olarak bulundu.Lezyonların 117'si sağ (%48.9) 122'si (%51.1) sol tarafta yerleşmiş idi. Olguların 99'u alt kapaktan (%41.4), 120'si üst kapaktan (%50.2), 17'si (%7.1) medial kantus 3'ü (%1.3) ise dış kantusta idi. 239 olgunun %36.8'i epitelyal tümör (n=88), %5.8'i adneksiyal (n=14), % 3.8'i vasküler (n=9), %5'i ksantomatöz (n=12), %15.8 pigmente - melanositik (n=38), %21.3 inflamatuvar veya enfeksiyöz (n=51) , %11.2 u ise malign (n=27) olarak dağılım göstermekteydi. Sonuç: Yaklaşık olarak yapılan her 10 biyopsiden birinin malignite tanısı aldığı görülmektedir. Bir kısım literatür ile uyumlu olan sonuçlarımızın bazıları ile ise farklılık göstermesinin çevresel faktörlerden kaynaklanabileceği düşünülmüştürAim: The aim of the study was to explore the distribution of eyelid and periocular mass lesions in kırıkkale , Middle Anatolia, Turkey, from a histopathological point of view.Methods: Two hundred and thirty nine lesions in 217 patients were classified according to their diagnosis, location and lateralization who admitted between 2008-2016. Demographic data were also reviewed.Results: One hundred and four (47.9%) were female and 113 (52.1%) were female patients. Mean age was 46.0 ±2.04 years. One hundred seventeen (%48.9) of the lesions were on the right side and 122 (%51.1) were on the left. Ninety nine lesions were located at lower eyelid (%41.4) 120 at upper eyelid, 17 (%7.1) at medial canthus (%5.6), 3 (%1.3) at lateral canthus. Two hundred twelve (%88.70) of the lesions were benign. Of these, %36.8 were epithelial (n=88), % 5.85 adnexial (n=14), % 3.7 vascular (n=9), %5 xanthomatous (n=12), %15.9 pigmentary (n=38), and %21.3 inflammatory (n=51) in nature. The rest 27 (%11.29) lesions were malign. Conclusions: Approximately one of every 10 biopsies is diagnosed as malignancy. Some of our results were consistent with literature. We think that inconsistencies were based on as a results of regional difference

The Effects of Intravitreal Dexamethasone Implant (Ozurdex®) on Intraocular Pressure and Anterior Chamber Angle

Amaç: İntravitreal deksametazon enjeksiyonunun göz içi basıncı (GİB) ve ön kamara açısı (ÖKA) üzerine etkisini incelemek. Gereç ve Yöntem: Otuz sekiz hastanın 40 gözü incelendi. Hastaların yaş ortalaması 61.39 yıl (aralık: 36-83) olup, %63.2’i kadın, %36.8’i erkekti. %70'i retina ven tıkanıklığı, %20’i diabet, %7.5‘i arka üveit ve %2.5’i psödofakik makula ödemi olgusuydu. GİB Goldmann ap- lanasyon tonometresi ile ölçüldü. GİB ve gonyoskopik muayene enjeksiyondan önce ve enjeksiyondan sonra 1.hafta, 1. 3. ve 6. aylarda ölçüldü. Spektral domain optik koherans tomografi (OKT) enjeksiyon öncesi ve sonrası 1. ay, 3. ay ve 6. ay da üst, nazal, alt, temporal kad- ranlardan alındı. OKT ile ön kamara açı derecesi (ÖKA), trabeküler iris yüzey alanı (TIYA500) ve açı açılma mesafesi (AAM500) ölçüldü. Bulgular: Enjeksiyon yapılan gözlerin GİB'ı enjeksiyon öncesi, enjeksiyon sonrası 1. hafta, 1. ve 3. aylardakine göre anlamlı düşük sap- tandı (sırasıyla p= 0.004, p= 0.002, p= 0.003). Enjeksiyon sonrası 6. ay ile enjeksiyon öncesi arasında ortalama GİB değerleri açısından anlamlı fark izlenmedi. Nazal kadranda enjeksiyon öncesi ve sonrası 1. haftadaki gonyoskopik derece, enjeksiyon sonrası 3. ve 6. aylara göre anlamlı yüksek saptandı (p= 0.007, p= 0,006; p= 0.008, p= 0,008). Gonyoskopide diğer kadranlarda anlamlı fark saptanmadı. Nazal kadranda OKT-ÖKA'nın enjeksiyon sonrası 3. ve 6. aydaki değerleri, enjeksiyon öncesi ve sonrası 1. aya göre anlamlı dar saptandı (p= 0.008, p= 0,008; p= 0.009, p= 0,008). Üst kadranda göz kapağı güvenilir ölçüm alınmasına engel olmuştur. Uygulama yapılan gözlerin alt kadran 3. ve 6. aylardaki OKT-AAM500 ve TİYA500 sonucu enjeksiyon öncesinden anlamlı olarak düşük saptanmıştır (p= 0.002, p= 0.004; p= 0.005, p= 0.001). Sonuç: İntravitreal deksametazon enjeksiyonu sonrası göz içi basıncı artabilir fakat çoğu olguda medikal tedaviyle kontrol altına alınabilir. Enjeksiyon sonrası gonyoskopide ve OKT’de bazı kadranlarda ön kamara açısında daralma olabilir.Purpose: To investigate the effects of intravitreal dexamethasone injection on intraocular pressure (IOP) and anterior chamber angle (ACA). Materials and Methods: Forty eyes of 38 patients were studied. The mean age of the patients was 61.39 years (range: 36-83), 63.2% female and 36.8% male. 70% were retinal vein occlusion, 20% were diabetic, 7.5% were posterior uveitis and 2.5% were pseudophakic macular edema. IOP was measured by Goldman applanation tonometry. IOP and gonioscopic examination were performed before and after injection on the 1st week 1st, 3rd, and 6th months. Spectral domain optic coherence tomography (OCT) was performed on the superior, nasal, inferior, temporal quadrants before and after injection on the 1st, 3rd, and 6th months. Anterior chamber angle (ACA), trabecular iris surface area (TISA500) and angle opening distance (AOD500) were measured by OCT

Diz osteoartriti için maliyet yarar analizi

Bu çalışmanın amacı osteoartrit tedavisinin devlete ve hastaya olan tedavi maliyetini hesaplamak, tedavi öncesi ve sonrası yaşam kalitelerindeki farklılıkları ortaya koymak, yaşam kalitesini sayısallaştırarak QALYs (kaliteye ayarlanmış yaşam yılları) ile sağlık kazanımını ölçmek, hesaplanan maliyet ve yaşam kalitesi değerleri ile maliyet etkililik oranını bulmak, yapılan tedavinin devlete ve hastaya olan maliyetine karşın ne kadar etkili olduğunu tartışmaktır. EQ-5D ölçeği ile müdahale öncesi ve müdahale sonrası yaşam kalitesi değerleri QALYs cinsinden vignetler aracılığı ile hesaplanmış, maliyet verileri ile oranlanarak maliyet fayda rasyoları tespit edilmiştir. Osteoartrit tedavisine ait maliyet verilerini hesaplamak için gerekli olan bilgilerden biri hastalığa ait tanı ve tedavi protokolüdür. Osteoartrit için tanı ve tedavi yöntemi, TC Ulusal Hastalık Yükü ve Maliyet Etkilik Projesi çerçevesinde DSÖ tarafından belirlenen 88 hastalık için yapılmış protokollerden temin edilmiştir. Tanı ve tedavi protokolleri doğrultusunda hesaplanan osteoartrit tedavi maliyeti mevcut rapor bilgilerine göre analize dahil edilmiştir. Yaşam kalitesine ait değerleri cevaplayıcılara vignetler aracılığı ile sorgulanarak QALYs birimi ile ortaya konmuştur. Diz sekeline maruz kalmış ortalama bir osteoartrit hastası tanımlanarak cevaplayıcılardan yaşam kalitelerinin EQ-5D ile değerlendirmeleri istenmiştir. Müdahale öncesi UK tarifesine göre yaşam kalitesi 0,31 QALYs olarak hesaplanmış ve ortalama osteatrit için literatür bilgilerine göre beklenen yaşam süresi (15yıl) ile çarpılmıştır. Müdahale Öncesi kişinin fayda değeri 4,7 QALYs olarak hesaplanmıştır. Müdahale sonrası hastanın yaşam kalitesine ait bulguları yine UK tarifesi ağırlıkları üzerinden hesaplanarak 0,54 QALYs olarak tespit edilmiştir. Ortalama bir osteatrit hastası için literatür bilgilerine göre beklenen yaşam süresi (15yıl) ile çarpılmıştır. Müdahale sonrası yaşam kalitesi 8,1 QALYs’dir. Müdahale sonrasında kazanılan ek etkililik ise 3,4 QALYS’dir. TC, Hastalık Yükü ve Maliyet Etkililik Projesinden alınan osteoartrit tedavi maliyeti (diz sekeli) 378,97$’dır. Buna göre (sosyal maliyetler hariç) Maliyet / QALYs 111.4$’dır. Hasta perspektifinden ise maliyet değerlerine sosyal maliyetleri eklemek gerekmektedir. Hasta tedavi olma sürecinden işinden geri kalacak, tedavi için ulaşım ve başka maliyetlere katlanmak zorunda kalacaktır. Bu sosyal maliyetler ile birlikte hasta; Maliyet /QALYs (sosyal maliyetler dahil) 120.8 $ödemek zorunda kalacaktır. Yani hastanın sosyal güvencesi tarafından ödenen kısmın üzerine bir de hastanın cepten ödemeleri bir başka maliyet kalemini oluşturmaktadır. Sonuç olarak osteoartrit yaşam süresinin artması ile toplumda sıklığı artan bir hastalık haline gelmiştir. Tedavisinin ise DSÖ nün ölçeğine göre oldukça maliyet yararlı olduğunu söyleyebiliriz. Purpuse of this study is to calculate the cost of the treatment of osteoarthritis to the government and to the patient, to find out changes in pre and after treatment life quality, to digitize life quality and measure health benefits by QALY, measure life and cost quality values and cost effectiveness ratios, find out efficiency of the treatment when taking cost of the treatment to the government and to the patient into consideration. Pre and after intervention life quality values have been measured via vignets in terms of QALY by using EQ-5D scale and cost benefit ratios are determined. Diagnoses and treatment protocol of the osteoarthritis is the main indicator of the cost. Protocol for the diagnosis and treatment of osteoarthritis, has been obtained among WHOs 88 disease curing protocol. Osteoarthritis treatment costs have been included to the analysis by taking existing report information . Respondents have been questioned via vignets in term of QALY unit about values on life quality. An average osteoarthritis patient suffers from knee disturbance has been defined and respondents are asked to evaluate their life quality by EQ-5D. Using UK tariff preintervention life quality by has been measured as 0,31 QALYs and multiplied by 15 year life expectancy. Pre-intervention utility value of a person is measured as 4,7 QALYs. Findings on after intervention life quality have also been measured by UK tariff and calculated as 0,54 QALYs. And the result is multiplied 15 year average life expectancy which is indicated in related literature. After intervention life quality is 8,1 QALYs. Additional effectiveness gained after intervention is 3,4 QALYs. According to the project on disease burden and cost efficiency in Turkey, cost of the osteoarthritis treatment (knee disturbance) is$ 378,97. Accordingly, excluding social costs, cost/ QALYs is $111.4. However, social costs undertaken by the patients should also be taken into consideration. During treatment process, patiens may loose their jobs, decrease their labor supply and bear some extra costs such as transportation. A patient should pay cost/QALYs$120.8 including social costs. This conclusion indicates that personal payments made by the patients are a part of the total costs.As a result osteoarthritis has been observerd more frequentl

Effect of cataract surgery on postoperative macular edema in patients with diabetic macular edema

Amaç: Diyabetik makula ödemi olan hastalarda katarakt cerrahisi sonrası makula ödemindeki değişikliklerin ve hemoglobin A1C ile ilişkisinin incelenmesi.Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif klinik çalışma diyabetik makula ödemi olan ve komplikasyonsuz fakoemülsifikasyon ameliyatı uygulanan 30 hastanın 30 gözünü kapsamaktadır. Olgulara operasyon öncesi ve sonrası birinci hafta birinci ay ve üçüncü aylarda oftalmolojik muayene yapıldı ve optik koherens tomografi yardımıyla santral foveal kalınlık ölçümü yapıldı.Bulgular: Başlangıç değerlerine göre en iyi düzeltilmiş görme keskinliği bakımından birinci ay ve üçüncü ay değerleri artma gösterdi ve bu farklılık istatistiksel olarak anlamlıydı (P 0,05). Foveal kalınlık bakımından da birinci ay ve üçüncü ay değerleri başlangıca göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu. Ancak bir aydan sonra artma eğilimi azaldı. Hemoglobin A1C ile ilk ay foveal kalınlık arasında anlamlı pozitif bir korelasyon bulundu (P 0,030, r 0,38). Sonuçlar: Diyabetik makula ödemi ve kataraktı olan hastalar fakoemülsifikasyonla katarakt cerrahisinden fayda görmektedir. Katarakt cerrahisi sonrası makula ödemi açısından özellikle ilk altı ay optik koherens tomografi ile düzenli takip yapılmalıdırAim: The aim of this study is to investigate the changes and effect of hemoglobin A1c in patients with diabetic macular edema following cataract surgery.Material and Methods: This retrospective clinical study included 30 eyes of 30 patients with diabetic macular edema who underwent phacoemulsification cataract surgery. Ophthalmological examination and optical coherence tomography evaluation of macula were performed at first week and first and third months.Results: Compared to baseline, best corrected visual acuity improved significantly at first and third month’s visits (P 0.05). In terms of foveal thickness, it was increased significantly at first and third months (P 0.05) and decreased by the end of first month. There was a positive correlation between hemoglobin A1c levels and foveal thickness (P 0.030, r 0.38).Conclusion: Patients with diabetic macular edema and cataract seem to benefit from phacoemulsification surgery. They should be followed for postoperative macular edema with optical coherence tomography, particularly during the first six mont

Effects of Seasonal Variation on the Results of Cataract Surgery

Giriş: Katarakt dünyada körlük sebeplerinin başında gelmektedir. Katarakt cerrahisi ise göz hastalıkları içerisinde en sık yapılan ve sonucu en güvenilir olan ameliyatlardan birisidir. Bu çalışmanın amacı, farkı mevsimlerde yapılmış katarakt ameliyatlarının sonuçlarını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları kliniğinde 2014-2015 yılları arasında yaz ve kış mevsimlerinde komplikasyonsuz fakoemülsifikasyon cerrahisi yapılmış hastalara ait kayıtlar retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Hastaların yaşı, cinsiyet, lateralizasyon, ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası 1. ay en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri, göz içi basınçları karşılaştırıldı. Bulgular: Toplam 91 hasta çalışma kapsamına alındı. Ortalama yaş 66.931.1idi. Bunlardan 46'sı yaz, 45'i kış döneminde ameliyat olmuşlardı. Yaz döneminde ortalama yaş: 65.8814,0 kış döneminde 67.959,2 olarak bulundu. Yaş ortalamaları açısından gruplar arasında fark yoktu. Gruplar arasında operasyon öncesi en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri ortalamaları arasında istatsistiksel olarak anlamlı fark varken (p0.05), ameliyat sonrası en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri ve göz içi basınçları ortalamaları arasında istatsistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Sonuç: Mevsimsel farklılıkların katarakt cerrahisinin sonuçlarına etkisi yoktur. Ancak kış mevsiminde katarakt şikâyeti ile müracaat eden hastaların en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri yaz mevsimine oranla daha düşük bulunmuştur.Introduction: Cataract is the leading cause of blindness in the world. Cataract surgery represents one of the most common and reliable forms of surgery in ophthalmology. The aim of this study was to evaluate the results of cataract surgeries performed in difference seasons. Materials and Methods: Patients, underwent uneventful phacoemulsification surgery between the 2014-2015 in Kirikkale University Faculty of Medicine Department of Ophthalmology clinics were assessed retrospectively. Subjects were divided, into 2 groups according to period of surgery (summer or winter) The age, gender, laterality, preoperative and postoperative 1st month best corrected visual acuity, intraocular pressure were compared. Results: 91 patients were included in the study. The mean age was 66.93 ± 1,1. Of these, 46 were operated on the summer, 45 were operated during the winter. For summer group average age were 65.88 ± 14,0 and for winter group average age were 67.95 ± 9,2. There was no statistical difference between the groups in terms of age (p>0.05). However there was statistical significant difference between the groups of best corrected visual acuity preoperatively (p <0.05). There was no statistical significant difference between the groups on postoperative best corrected visual acuity and intraocular pressure levels. Conclusion: Seasonal differences has no effect on the results of the cataract surgery However, preoperative best corrected visual acuity of operated cataract patients were lower in winter than summer

Retinopathy of Prematurity, Diagnosis and Standardization of the Evaluation

Prematüre retinopatisi (PR), ilk tanımlanmasından sonra uzmanların üzerinde en çok tartıştıkları, tedavi seçeneklerinin gelişmesine rağmen özellikle tarama kriterleri ve tedavi endikasyonunun belirlemesinde muayene bulgularının standardizasyonu konusunda tam mutabakat sağlanamamıştır. Prematüre bebeklerin gözlerinin muayene zorlukları ve medikolegal sorunlar, tanı ve tedavinin standardizasyonun önüne geçmiştir. Plus hastalığı, hastalığın tanı ve tedavisinde önemli bir gösterge olarak kullanılmıştır. Son yıllarda sınıflamada yapılan revizyonlarla "eşik-PR", "eşik öncesi PR" ve "plus öncesi", gibi kavramlar gündeme gelmiş ve arka kutuptaki değişiklikler önem kazanmıştır. PR ile uğraşan hekimlerin plus hastalığının tanısına ve bu tanıda fikir birliğine yönelik olarak teknolojiyi kullanma istekleri son on yılda belirgin biçimde artmıştır. Bu derlemede PR ve plus hastalığının tanı ve tedaviyi yönlendirmedeki önemi ve bu konuda standardizasyonu sağlamak için yapılan yapılan çalışmalarla ilgili bilgi verilmesi amaçlanmıştırRetinopathy of prematurity (ROP) has been one of the issues about which the specialists have most argued but not compromised to that extent since its first definition. Restricted examination area of the eyes of the premature babies and difficulty of performing examination, and difficulty in achieving sufficient pupil dilatation have precluded the standardization of diagnosis and treatment. Plus disease, defined in 1980 has been used as an important indicator in the diagnosis and treatment of ROP. With a later revision, concepts such as preplus or threshold have been defined, and changes in posterior pole have gained much more importance. Desire of the ROP specialists in using technology towards the diagnosis of plus disease and consensus about the diagnosis has significantly increased in the last 10 years. In this article it was aimed to review the up-to-date studies about the diagnosis and treatment of ROP and plus diseas

Histopathologic Distribution of Conjunctival lesions around Kırıkkale Province

Amaç: Üçüncü basamak bir sağlık merkezi olan Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde konjonktival kitle şikayetiyle müracaat eden hastalardan alınan insizyonel yada eksizyonel biyopsi materyallerinin histopatolojik olarak incelenmesi ve klinik özellikleriyle beraber değerlendirilmesi. Gereç veYöntem: 2008-2016 yılları arasında konjonktiva lezyonu nedeniyle cerrahi uygulanan 80 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Klinik verilerhasta dosyalarından toplanarak elde edildi. Hastaların yaş ve cinsiyetleri ilelezyonun klinik ve histopatolojik özellikleri belirlendi. Bulgular: Çalışmadaki hastalardan 52'si (%65) erkek, 28'i (%35) kadın idi. Hastaların ortalama yaşı 42±21,6 yıl idi. Seksen konjonktival lezyondan 21'i pterjiyum-pingeikula (%26), 17'si kronik inflamasyon (%21.25), 13'u nevüs(%16.25), 6'sı aktinikkeratoz (%7.5) ,4'ü papillom (%5.0), 4'ü hemanjiom (%5.0), 3'ü lipom(%3.75), 1'i elastofibrom (%1.25), 1'i verrucavurgaris (%1.25), 1'i epidermal kist (%1.25), 9'u malign olgulardan (%11.25) oluştu. Malign olgular ise 5 intraepitelyal neoplazi (Tüm lezyonların %6.25'i), 3 skuamoz hücreli karsinom( tüm olguların %3.75'i), 1 malignmelanom (tüm olguların %1.25'i) olarak sıralandı. Sonuç: Çalışmamızda konjonktivanın en sık gözlenen lezyonu olarak pterjium benzeri lezyonlar bulunmuştur. Yaklaşık 8 olgudan birinde ise malign lezyon rapor edilmiştir.Aim:To evaluate the histopathological and clinical features of conjunctival lesions treated in a tertiary center, Kırıkkale University School of Medicine. Methods: Eighty patients who received conjunctival resection between 2008-2016 were evaluated retospectively. Clinical data were obtained from the medical records. Demographic data and clinical outcomes of the patients were reviewed. Results: In the study, there were 52 (65%) male and 28 (35%) female patients. Mean age of the patients was 42&plusmn;21,6 years. 0f the 80 cases, 21 were (26%) pterygium -pinguecula , 17 (21.25%) chronic inflammation, 13 (16.25%) nevus, 6 (7.5%) actinic keratosis, 4 (5.0%) papilloma, 4 (5.0%) hemangioma, 3 (3.75%) lipom, 1 (1.25%) elastofibrom, 1 (1.25%) verruca vurgaris, 1(1.25%) epidermal kist, and 9 (11.25%) malign lesions. Malign cases were intraepitthelial neoplasm in 5 eyes ( 6.25%), squamous cel carcinoma in 3 eyes (3.75%) and malign melanoma in 1 eye (1.25%). Conclusion: Ptergium constituted the most common lesion of the conjunctiva. Malign melanoma was the least one eighth of all

Indications for Eye Removal Surgeries in Kırıkkale University Medical Faculty Hospital: Eight Year Experience

Giriş: Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde gözün alınma sebepleri ve tercih edilen cerrahi prosedürlerin değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntem: 2008-2016 yılları arasında gözü alınan 34 hastaya ait yaş, cins, lateralizasyon, ameliyat öncesi tanı ve operasyon bilgileri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 66.821.90 (2-99 yıl) olarak bulundu. 21 erkek (% 61.76), 13 kadın (% 39.24) hasta vardı. Hastaların 17'sine evisserasyon, 14'üne enükleasyon, 3'üne ise ekzenterasyon ameliyatı yapılmıştır. Gözün alınması endikasyonları olarak sırasıyla en çok enfeksiyöz nedenler (n9, %26.5) yer alırken, tümörler (n6, % 17.6), travma (n4,%11.8), absolü glokom (n4, %11.8) ve büllöz keratopati (n3, %8.8) bunu takip etmiştir. Sonuç: Enfeksiyöz nedenler serimizde gözün alınma endikasyonlarında ilk sırayı alırken, travma ikinci sıradadır. Evisserasyon ise en sık kullanılan yöntem olarak bulunmuştur.Introduction: To investigate the indications and preferred surgical procedures for eye removal at Kırıkkale University Medical Faculty Hospital. Materials and Methods: The medical records (age, gender, affected eye, type of surgical procedure, indications of surgery) of 34 patients whose eyes were removed between 2008-2016 years were reviewed retrospectively. Results: The mean age was 66.8±21.90 (2-99 years). The number of male in the patient group was 21 (61.76%) and female was 13 (39.24%). Evisceration was performed in 17 patients (50.0%), enucleation was performed in 14 patients (41.17%) and 3 of them (8.82%) were underwent exenteration. The leading indications for eye amputations were enfectious reasons (n9, 26.5%), malignancy (n8, 17.6%), trauma (n4, 11.8%), absolute glaucoma (n4, 11.8%) and bullous keratopathy (n3, 8.8%). Conclusion: Infectious reasons were the most common etiology for eye removals, and malignancy was the second. Evisceration was found to be the most commonly performed surgery for the eye removal

Outcomes of Unilateral Inferior Oblique Myectomy Surgery in Inferior Oblique Overaction Due to Superior Oblique Palsy

Amaç: Üst oblik paralizisine bağlı alt oblik aşırı fonksiyonu olgularında uyguladığımız tek taraflı alt oblik miyektomi sonuçlarını sunmaktır.Gereç ve Yöntem: 2002-2008 yılları arasında üst oblik paralizisine bağlı tek taraflı alt oblik miyektomi yapılan 27 hastanın 27 gözü çalışmaya dahil edildi. Hastaların ameliyat öncesi, ameliyat sonrası erken dönem (bir hafta içinde) ve ameliyat sonrası geç dönem (en erken 6. ayda) alt oblik aşırı fonksiyonu değerleri (0-4 arası) incelendi.Bulgular: On iki erkek, 15 kadın hasta mevcuttu. Çalışmada hastaların 18'i sağ 9'u ise sol gözünden ameliyat edildi. Yaş ortalaması 15,62±13,31 yıl ve ortalama takip süresi 17±11,28 ay (aralık: 6-60 ay) olarak bulundu. Horizontal komponent ve V patern deviyasyon olan olgular çalışma dışında bırakıldı. Ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası erken dönem ortalama alt oblik aşırı fonksiyonu değerleri sırasıyla 2,55±0,75 ve 0,14±0,36 idi ve fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,01). Bu düzelmenin geç dönemde de korunduğu gözlendi.Sonuç: Gerek erken, gerekse geç dönem sonuçları açısından yüz güldürücü olması sebebiyle özellikle üst oblik paralizisine bağlı alt oblik aşırı fonksiyonlu olgularda alt oblik miyektomi ilk seçenek cerrahi yöntem olarak tercih edilebilirObjectives: To present the outcomes of unilateral inferior oblique myectomy performed in patients with inferior oblique overaction due to superior oblique palsy.Materials and Methods: Twenty-seven eyes of 27 patients that underwent inferior oblique myectomy surgery for superior oblique palsy between 2002 and 2008 were included. Inferior oblique overaction scores at preoperative, early postoperative (within 1 week after surgery) and late postoperative (earliest 6 months) visits were reviewed.Results: There were 12 male and 15 female patients. Eighteen were operated on the right eye, and 9 were operated on the left eye. The mean age was 15.62&plusmn;13.31 years, and the mean follow-up was 17&plusmn;11.28 months (range, 6-60 months). Patients who had horizontal component and V-pattern deviation were excluded. Preoperative and early postoperative inferior oblique overaction scores were 2.55&plusmn;0.75 and 0.14&plusmn;0.36, respectively, and the difference was statistically significant (p&lt;0.01). This improvement was maintained up to the late postoperative period.Conclusion: Due to its promising short-term and long-term results, inferior oblique myectomy can be the first choice of surgery for inferior oblique overaction due to superior oblique pals

Decreased choroidal thickness in vitiligo patients

Abstract Background Vitiligo is a disease characterized by depigmented macules and patches that occur as a result of the loss of functional melanocytes from the affected skin through a mechanism which has not been elucidated yet. Destruction of pigment cells in vitiligo may not remain limited to the skin; the eyelashes, iris, ciliary body, choroid, retinal pigment epithelium and meninges may also be affected. This study aims to compare the choroidal thickness of patients with and without vitiligo using optical coherence tomography (OCT). Methods Spectral-domain optical coherence tomography (SD-OCT) (Retina Scan Advanced RS-3000 NIDEK, Japan) instrument (with λ = 840 nm, 27,000 A-scans/second and 5 μm axial resolution) was used for the imaging. Statistical analysis was performed using SPSS 21.0 software package. Results In all values except optic nevre area measurements, the choroidal thickness of all vitiligo patients was found out to be thinner compared to the control group. Conclusions In vitiligo, the choroidal thickness may be affected by the loss of melanocytes