The importance of serum total and lipid-bound sialic acid as markers in patients with small cell and non-small cell lung carcinoma

Amaç: Küçük hücreli ve küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastalarda serum total siyalik asit (TSA) ve lipide bağlı siyalik asit (LSA) düzeyleri incelendi ve hastaları sağlıklı bireylerden ve birbirinden ayırmada bu parametrelerin marker olarak rolü irdelendi. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya henüz hiç kemoterapi ve/veya radyoterapi almamış 102 küçük hücreli dışı ve 57 küçük hücreli akciğer kanserli toplam 159 erkek hasta ve 35 sağlıklı erkek gönüllü dahil edildi. Serum TSA analizinde Warren yöntemi, LSA analizinde Katopodis yöntemi kullanıldı. Bulgular: Küçük hücreli ve küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastaların serum TSA ve LSA düzeyleri sağlıklılara göre anlamlı olarak yüksekti (p<0.001), ancak bu iki hasta grubu arasında bu açıdan anlamlı farklılık bulunmadı. ROC (Receiver operating characteristic) analizinde, küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastaları sağlıklılardan ayırmada TSA'nın özgüllüğünün, LSA'nın ise duyarlılığının daha iyi olduğu görüldü. Öte yandan, küçük hücreli akciğer kanserli hastaları sağlıklılardan ayırmada LSA'nın daha duyarlı olduğu saptandı. Sonuç: Serum total ve lipide bağlı siyalik asit, küçük hücreli ve küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastaları sağlıklılardan ayırmada biyokimyasal marker olarak önemli rol oynayabilir.Objectives: Serum total sialic acid (TSA) and lipid-bound sialic acid (LSA) levels were investigated in patients with small and non-small cell lung carcinoma and their role in discriminating small from non-small cell lung carcinoma and lung carcinoma from healthy individuals was evaluated. Patients and Methods: The study included 159 male patients with non-small cell lung carcinoma (n=102) and small cell lung carcinoma (n=57) who never received chemotherapy and/or radiotherapy and 35 healthy volunteers as controls. Serum TSA and LSA levels were determined by the methods of Warren and Katopodis, respectively. Results: Serum TSA and LSA levels in both patient groups were significantly elevated when compared with controls (p&lt;0.001), but the patient groups did not differ significantly in this respect. Receiver operating characteristic (ROC) analysis showed that TSA was more specific and LSA was more sensitive in distinguishing patients with non-small cell carcinoma from healthy individuals. On the other hand, LSA was found to be more sensitive in distinguishing patients with small cell carcinoma from healthy controls. Conclusion: Serum total and lipid-bound sialic acid may play an important role as biochemical markers in distinguishing patients with small and non-small cell lung carcinoma from healthy subjects

Erythrocyte arginase activity in lung cancer patients

Amaç: Bu çalışmada, akciğer kanserli hastalarda kanda eritrosit arginaz aktivitesi ve hücre tipi ve ekstrapulmoner metastazın bu aktiviteye etkisi incelendi. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya akciğer kanserli 46 hasta (ort. yaş 63.1) ve sağlıklı 29 birey (ort. yaş 57.2) alındı. Eritrosit arginaz aktivitesi Geyer ve Dabich yöntemi ile ölçüldü. Ayrıca, küçük hücreli akciğer kanserli 15 hasta, küçük hücreli dışı akciğer kanserli 31 hasta, ekstrapulmoner metastazı olan 23 hasta ve metastazı olmayan 23 hastanın eritrosit arginaz aktiviteleri karşılaştırıldı. Bulgular: Sağlıklı kontroller ile karşılaştırıldığında, akciğer kanserli tüm hastaların (p<0.01), küçük hücreli akciğer kanserli hastaların (p<0.05), küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastaların (p<0.01), ekstrapulmoner metastazı olan (p<0.01) ve olmayan (p<0.01) hastaların eritrosit arginaz aktiviteleri anlamlı derecede yüksek bulundu. Öte yandan, küçük hücreli ve küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastalar arasında ve metastazı olan ve olmayan hastalar arasında eritrosit arginaz aktivitesi yönünden anlamlı farklılık görülmedi. Sonuç: Akciğer kanserli hastalarda eritrosit arginaz aktivitesinde sağlıklılara göre anlamlı bir artış olduğunu; ancak, hücre tipi veya ekstrapulmoner metastazın bu artış üzerinde etkisi olmadığını söyleyebiliriz.Objectives: We investigated blood erythrocyte arginase activity in lung cancer patients and the effect of cell type and extrapulmonary metastasis on this activity. Patients and Methods: The study included 46 lung cancer patients (mean age 63.1 years) and 29 healthy subjects (mean age 57.2 years). Erythrocyte arginase activity was determined with the use of the Geyer-Dabich method. Erythrocyte arginase activity was compared between patients with small cell lung cancer (n=15), non-small cell lung cancer (n=31), extrapulmonary metastases (n=23), and no metastasis (n=23). Results: Compared to healthy controls, erythrocyte arginase activity was significantly increased in all lung cancer patients (p&lt;0.01), and in patient groups with small cell lung cancer (p&lt;0.05), non-small cell lung cancer (p&lt;0.01), extrapulmonary metastases (p&lt;0.01), and no metastasis (p&lt;0.01). On the other hand, erythrocyte arginase activity did not differ significantly between patients with small cell lung cancer and non-small cell lung cancer, and between patients with and without extrapulmonary metastases. Conclusion: Our data suggest that, compared to healthy subjects, erythrocyte arginase activity is significantly increased in lung cancer patients, with no additional effect of cell type or extrapulmonary metastases

Survival results according to Oncotype Dx recurrence score in patients with hormone receptor positive HER-2 negative early-stage breast cancer: first multicenter Oncotype Dx recurrence score survival data of Turkey

BackgroundThe Oncotype Dx recurrence score (ODx-RS) guides the adjuvant chemotherapy decision-making process for patients with early-stage hormone receptor-positive, HER-2 receptor-negative breast cancer. This study aimed to evaluate survival and its correlation with ODx-RS in pT1-2, N0-N1mic patients treated with adjuvant therapy based on tumor board decisions.Patients and methodsEstrogen-positive HER-2 negative early-stage breast cancer patients (pT1-2 N0, N1mic) with known ODx-RS, operated on between 2010 and 2014, were included in this study. The primary aim was to evaluate 5-year disease-free survival (DFS) rates according to ODX-RS.ResultsA total of 203 eligible patients were included in the study, with a median age of 48 (range 26-75) and median follow-up of 84 (range 23-138) months. ROC curve analysis for all patients revealed a recurrence cut-off age of 45 years, prompting evaluation by grouping patients as ≤45 years vs. &gt;45 years. No significant difference in five-year DFS rates was observed between the endocrine-only (ET) and chemo-endocrine (CE) groups. However, among the ET group, DFS was higher in patients over 45 years compared to those aged ≤45 years. When stratifying by ODx-RS as 0-17 and ≥18, DFS was significantly higher in the former group within the ET group. However, such differences were not seen in the CE group. In the ET group, an ODx-RS ≥18 and menopausal status were identified as independent factors affecting survival, with only an ODx-RS ≥18 impacting DFS in patients aged ≤45 years. The ROC curve analysis for this subgroup found the ODx-RS cut-off to be 18.ConclusionThis first multicenter Oncotype Dx survival analysis in Turkey demonstrates the importance of Oncotype Dx recurrence score and age in determining treatment strategies for early-stage breast cancer patients. As a different aproach to the literature, our findings suggest that the addition of chemotherapy to endocrine therapy in young patients (≤45 years) with Oncotype Dx recurrence scores of ≥18 improves DFS

Kemoterapi sonrası B lenfosit repertuar yenilenme mekanizmalarının belirlenmesi ve modülasyonu

Previous studies of immune recovery following chemotherapy have focused on the T cell compartment. However, The B cell arm of the immune system has been largely ignored. After acute depletion, B cell renewal can theoretically be either via differentiation from bone marrow progenitors or via peripheral expansion of chemoresistant B cells. To distinguish between these posibilities, we developed a technology to measure replicative life span of B cells. During V(D)J recombination, double stranded DNA breaks at the junctions of the two recombining genes and the RSSs result in four DNA ends: the two coding sequence ends and two RSS ends. The two coding sequence ends are ligated together creating the coding joint (CJ). In adults, the coding joints are extensively modified by insertions of random nucleotides by TdT. In addition, nucleotides can be removed from the coding ends. The two blunt ends of the RSSs are also ligated to each other creating a signal joint (SJ). In this study, we performed a sequencing analysis of the SJs in humans. Our results show that the SJs are as extensively modified as the CJs in adults. In contrast, nucleotide insertions were either absent or fewer in fetal liver samples. TdT expression is known to be absent or limited during early fetal life. These results indicate that the SJ formation in adult humans is not precise as previously thought and that TdT may also be responsible for insertion of N nucleotides into the SJs.Kemoterapi sonrası bağışıklık sisteminin yenilenmesi ile ilgili çalışmalar daha çok T hücre kompartmanına odaklanmış, B hücreler ise çoğu kez göz ardı edilmiştir. B hücreler, kemoterapi sonrası teorik olarak ya kemik iliği projenitörlerinden ya da kemoterapiye dayanıklı matür B hücrelerin periferik ekspansiyonu ile çoğalabilirler. Bu iki olasılık arasında ayırım yapabilmek için replikatif B hücre yaşamını ölçen bir teknoloji geliştirdik. V(D)J rekombinasyonu sırasında kombine olan iki gen ile RSS’ler arasında çift sarmallı DNA’da meydana gelen kırık 4 DNA ucunun ortaya çıkmasına neden olur: 2 adet kodlayıcı ‘coding’ sekans uçları ve 2 adet RSS uçları. İki adet ‘coding’ sekans ucu birbirine bağlanarak ‘coding joint’ (CJ) oluşur. İki adet RSS ucunun bağlanması ile de ‘signal joint’ (SJ) oluşur. Yetişkinlerde, CJ’ler TdT yoluyla nükleotidlerin eklenmesi ile yoğun şekilde modifikasyona uğrarlar. Ek olarak, CJ’lerden nükleotidler çıkarılabilmektedir. Biz bu çalışmada SJ’lerin detaylı bir sekans analizini yaptık. Sonuçlarımız, SJ’lerin erişkinlerde CJ’ler kadar modifikasyona uğradığını göstermektedir. Yetişkinlerin aksine, fetal karaciğerde nükleotid eklenmeleri ya çok az ya da yok idi. TdT ekspresyonunun erken fetal hayatta sınırlı olduğu ya da hiç olmadığı bilinmektedir. Bu sonuçlar, daha önce düşünülenin aksine, SJ oluşumunun yetişkin insanlarda kusursuz olmadığını ve nükleotid eklenmelerinden TdT’nin sorumlu olabileceğini göstermektedir

Elementary Teachers' Beliefs About Using Manipulatives and Outcome Expectations In Teaching Mathematics

Bu araştırma; somut matematik öğretim materyallerinin kullanımına yönelik ilköğretim öğretmenlerinin görüşlerini almak; bu materyallerden hangilerini ne oranda kullandıklarını belirlemek;bu materyallere yönelik yeterlik inançları ile kullanım düzeyleri arasında ki ilişkinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini Erzincan il merkezinde ve beldelerinde görev yapan 39 ortaokul matematik ve 232 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Bu araştırma için açık uçlu ve Likert tipi maddelerden oluşan yarı yapılandırılmış anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz ve gruplar arası ortalamaların karşılaştırılmaları ve korelasyon puanları hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda Öğretmenlerin materyal kullanmaya yönelik yeterlik inançları yüksek olmasına rağmen, derslerinde materyal kullanma düzeyleri ile yeterlik inançları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştırThis study was conducted to aim at determining: elementary school teachers' views on the use of mathematics manipulatives, the extent of their manipulative usage in teaching mathematics, and the relationship between their beliefs and frequencies of their manipulative use. The study sample consists of 232 elementary school teachers and 39 elementary mathematics teachers in the city of Erzincan. An instrument which is composed of open-ended and semi-structured questions and Likert-type questionnaire was used in the study. Descriptive, comparative and correlational analyses were conducted. Even though teachers' beliefs about using manipulatives were very 1. Bu makale birinci yazarın y&uuml;ksek lisans tez çalışmasından &uuml;retilmiştir.high, no significant relationship was found between the frequencies of their manipulative use, and their beliefs about using manipulatives in teaching mathematic

Kurak zonda ağaçlandırmanın toprak organik maddesi ve agregat stabilitesi üzerine etkisi

Kurak iklimin hakim olduğu bölgelerde yarayışlı nem yetersizliğinden dolayı doğal bitki örtüsü zayıf, dolayısıyla toprakların organik madde içeriği oldukça düşüktür. Toprak organik madde miktarının düşük olması agregasyonu azaltarak bu alanları potansiyel erozyon alanı haline getirmektedir. Ağaçlandırma bu alanlarda yapılabilecek önemli uygulamalardan birisi olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmada kurak iklime sahip Iğdır ovasında 9 yıl, 7 yıl, 3 yıl ve genç ağaçlandırma alanları ve herhangi bir uygulama yapılmamış alanın toprak organik maddesi ve agregat stabilitesi değerleri açısından karşılaştırılması yapılmıştır. Çalışma için 2012 yılında alan 150 x150 m gridlere ayrılmış ve kesişim noktalarından 0-20 cm derinlikten bozulmuş toprak örnekleri alınmıştır. Örnekler analize hazırlanmış ve toprak organik madde miktarı ile agregat stabilitesi değerleri belirlenmiştir. Toprak organik madde miktarı ağaçlandırma ile artış göstermiş ancak 9 yıl ve 7 yıl önce ağaçlandırılan bölgeden alınan toprak örneklerinin organik madde içerikleri diğer bölgelerden önemli (p<0,01) ölçüde fazla bulunmuştur. Ağaçlandırma çalışma sahası toprak örneklerinin agregat stabilitesi değerlerini önemli (p<0,005) derecede etkilemiş, uzun süreli koruma ve ağaçlandırma toprağın agregat stabilitesi değerini artırmıştır. Toprakların organik madde içeriği ile agregat stabilitesi değerleri arasında önemli (p<0,001) pozitif ilişki belirlenmiştir

Effects of Different Soil Features on Floristic Composition of Ground Meadows

To conduct appropriate reclamation and management practices on grasslands in a region, it is necessary to first determine species composition of available vegetation. Field agriculture cannot be conducted in a large part of ground lands exposed to salinity in Igdir Plain, and the lands are benefited by grazing or reaping. Study was conducted with the aim of determining species composition of never before studied natural ground meadows affected by salinity at different levels and the differences between them, and providing a base for subsequent studies. Vegetation measurements in meadow zones with no salinity problems (EC=0.4 dS/m, DSY=4.3%), saline (EC=4.82 dS/m, DSY=11.6%), alkaline (EC=1.48 dS/m, DSY=39.1%), and saline-alkaline (EC=4.31 dS/m, DSY=39.7%) in the years of 2012-2013 were carried out with Quadrat method (0.5x0.5=0.25 m2) at the end of blossoming period of dominant species. Accordingly, 39 species from the meadow zone with no salinity problem, 41 species from that with salinity problem, 38 species from that with alkaline problem, and 26 from that with saline-alkaline problem were determined. As a result, it was found that species composition of meadow zones differed according to family in particular, that decreased the number of legume species in saline conditions, and that the number of species less preferred by animals increased.2012-FBE-B10; IĞDIR ÜNİVERSİTESİ BA