The Role of Drawing and Art Classes in The Graphic Design Education

This study aims to analyse the role and importance of the Arts relevant courses, concentrating on Drawing lessons, in the light of evolving technology and new expectations in the Graphic Design education era. First, the article briefly focuses on the relationship between art and design area. Then, the topics such as the possible contributions of art and drawing classes in education and the link between art, culture and a good design are covered. In the next section, the old fashioned Graphic Design education methods and new approaches are compared. The relation between creativity and knowledge, necessity of hand drawing while creating designs and the question about the competency of computer design programmes are discussed. The discussion is exemplified through comparison of Graphic Design curriculums from different higher education institutions. Another important question attempted to answer here is, to what extent the computer programmes an instrument of abstract design or the execution process are. The expectations and demands of the students are examined in context of previous discussions. The final objective of the paper is to show that manuel drawing skills and art culture knowledge are still valuable achievements for a graphic design student. Therefore, the work ends with thoughts about convincing them to notice and properly learn these skills

Design: New Art?

Sanatın sonuna dair tartışmalar dünyada uzunca bir zamandır sürüp gidiyor. Sanatın gerekliliği ve geleceği belki de tüm tarihi boyunca hiç bu denli sorgulanmamıştı. Diğer yandan da hayatın her alanında tasarım çok önemli bir hale gelmiş durumda. Bir zamanlar sadece ayrıcalıklı zümreler özel tasarım ürünlerine sahip olabiliyorken, artık her gelir seviyesi ve zevke yönelik tasarımlar yapılmakta. Teknolojik ürünler değişik firmalar tarafından aşağı-yukarı benzer özelliklere sahip olarak piyasa sürülüyor. Görsel tasarımları onları birbirinden farklılaştıran ve tercih sebebi haline getiren özelliklerinden biri haline geldi. Günümüzde tasarım ürünlerinin çok etkileyici bir görsellikle sunulduğunu kabul etmemiz gerekir. Bu durum zaman zaman onlara birer sanat objesi gibi davranılmasına dahi yol açmakta. Peki, günlük kullanıma yönelik, işlevsel bir tasarım ürününün estetik açıdan etkileyiciliği onu bir sanat nesnesi haline getirmeye yeterli midir? Görsel sanatlar arenasında ise işlerin çoğunlukla reklam estetiğinde, grafiksel anlatımın ağırlıkta olduğu bir dille seyirciye sunulduğunu görüyoruz. Bu durumda sanat hala “sanat” sayılabilir mi? Bu bildiride sanat ve tasarım arasındaki bulanıklaşan sınırlar irdelenerek, çağdaş sanatla tasarımın (ya da sanatçıyla tasarımcının) hangi noktalarda buluştuğu ya da ayrıştığı; sanatın ve insanlığın sanata duyduğu ihtiyacın varlığını sürdürüp sürdürmediği incelenecektir. Tarih boyunca sanatın motivasyonları ve içeriği kısaca açıklandıktan sonra, “sanatın sonundan sonra” sanatın geldiği nokta ve çağımızda tasarım alanlarının sanatın yerini alıp alamayacağı sorularına yanıt aranacaktır

The Impact of Globalization on Art and International Exhibitons

Bu metin küreselleşme ve çağdaş sanat ilişkisi hakkındadır. Postmodern durum ve postsanat kavramını açıklamak için küreselleşmenin anlamı ve tarihi üzerinde durulmuştur. Sanata yeni oryantalist yaklaşım, batılı küratör ve eleştirmenlerin sanatçıların çalışmalarındaki rolü ve bu yaklaşımın neden desteklendiği açıklanmıştır. Bu sebeple, uluslararası sergiler ile eleştirmen ve sanat tarihçilerinin görüşlerinden örnekler verilmiştir. Kültürel emperyalizm, ötekileştirme gibi sosyal ve politik meselelerin periferi sanatçılarının güncel çalışmalarına etkisi bu metinde önemli bir yere sahiptir

Plastik sanatlarda Yeni Oryantalizm

Bu çalışmanın amacı, günümüzde plastik sanatlar alanında Türkiye’de ve dünyada yaygınlaştığını düşündüğüm yeni oryantalist akımı irdelemektir. Yeni Oryantalizm kavramını açıklayabilmek için öncelikle Oryantalizm’in tanımı ve tarihsel gelişimi hakkında bilgi verilmiştir. Sonraki bölümde tarih boyunca plastik sanatlardaki oryantalist yaklaşımlar kısaca incelenmiştir. Çalışmanın eleştirel boyutu açısından destekleyici olduğundan, Batı sanatında oryantalist sayılamayacak Doğu etkilerinin de olduğu vurgulanmış ve bu tarz çalışmalardan da örnekler verilmiştir. Konu “kimlik” kavramıyla da bağlantılı olduğundan, bu konuya da kısaca bir bölüm ayrılmıştır. Bu bölümde “transkültürelizm” kavramı da açıklanmıştır. Yeni Oryantalizm kavramının açıklandığı ana bölümde, günümüz uluslararası sanat ortamında ve özellikle Bienaller gibi periyodik sanat etkinliklerinde doğulu sanatçıların konumu ele alınmıştır. Bu sanatçıların işlerindeki oryantalist yaklaşımlar, batılı sponsor, küratör ve eleştirmenlerin bunlardaki etkisi ve bu yaklaşımların desteklenmesinin nedenleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Kültür emperyalizmi ve ötekileştirme gibi sosyal ve politik meselelerin sanata etkilerinin incelenmesi bu tezde önemli bir yer tutmaktadır. Yeni oryantalist sanatçıların işlerinin batılılar tarafından Doğu’nun sanatı olarak sunulması ve alternatif, özgün, bu yaklaşımın dışında kalan doğulu sanatçıların görmezden gelinmesi bu tezin ana meselelerini oluşturmaktadır. Çalışma, çağdaş sanat ortamında yeni oryantalist yaklaşımların bir eleştirisi ve alternatif önerileri ile son bulur.The purpose of this paper is to consider the new Orientalism, which I think is widespread around Turkey and the world in todays visual arts field. In order to explain the new Orientalism the definition and historical progress of Orientalism is mentioned. In the following chapter orientalist approaches in visual arts is briefly examined. Since it is a supportive argument for the paper’s critical aspect, it is emphesized that there are eastern influences as well in western art, which can not be regarded as orientalist. Examples of that kind of works are presented. The subject is related with the concept of “identity”, therefore a brief chapter is written concerning this notion. In this chapter, “transculturalism” consept is also explained. In the main chapter where Neo-Orientalism consept is explained, the position of the eastern artists in todays international art milieu and especially in periodical art activities, such as biennials, is considered. The orientalist approach, the influence of western sponsors, curators and critics in these artist’s works, and the reasons why these approaches supported is explained. Examining influences of social and political issues like cultural imperialism and othering takes an important part in this work. Presentation of neo-orientalist artist’s works as the art of East by westerners through ignoring the alternative and authentic eastern artists who are out of this approach, is the main issue of this dissertation. The paper ends with a critic of neo-orientalist approach in contemporary art milieu and alternative suggestions