The impact of dietary glycotoxins (AGES) on insulin-sensitive tissues of female androgenized rats

INTRODUCTION: Advanced glycation end products (AGEs) are complex and heterogenous molecules formed by non enzymatic glycation of proteins, lipids, and nucleic acids. AGEs have been related to a wide range of liver disorders some of which are also present in hyperandrogenic states such as Polycystic Ovary Syndrome (PCOS). AIM: The combined impact of exposure to dietary glycotoxins and androgen excess on liver histochemistry is not yet investigated; therefore, the aim of the present study is to address this issue on an androgenized female rat model.DESIGN: The initial population consisted of 80 female, Wistar, rats and was divided in 3 groups: The groups of prepubertal (4 week old, Group A, n=30) and adult (12-20 week old, Group B, n=20) rats that were androgenized via subcutaneous implantation of dihydrotestosterone-containing pellets and the group of adult non-androgenized rodents (12-20 week old, Group C, n=30). All groups were randomly assigned either to a high-AGE or low-AGE diet for 3 months. RESULTS: All rats fed a high-AGE diet when compared with the respective low-AGE group exhibited significantly elevated levels of gamma-glutamyl transferase (γGT) (p= 0.0001, 0.0002, < 0.0001 for the groups of prepubertal androgenized, adult androgenized and non-androgenized animals, respectively) and indices of AGE hepatic immunostaining in almost all examined cell populations (hepatocytes, sinusoidal, Kuppfer cells and intrahepatic biliary cells) in these experimental groups. Aspartate aminotransferase (AST) levels were affected only in the group of non-androgenized animals following a high-AGE diet compared to the respective low-AGE subgroup (p= 0.0002). Concering the effect of androgenization per se, adult androgenized animals compared to non-androgenized ones presented higher γGT levels independent of diet (p=0.006 και p<0.0001 for the high and low-AGEs subgroups, respectively) whereas higher AST and alanine aminotransferase (ALT) levels were observed only in low-AGE subgroups (p= 0.0002, for both aminotrasferases). Furthermore, a positive correlation was observed between liver enzymes and serum AGEs and testosterone levels.CONCLUSIONS: The present study suggests that the combined exposure to androgen excess and dietary glycotoxins may contribute synergistically to disturbed hepatic biochemistry of female androgenized rats.This finding is probably associated with disturbed hepatic biochemical profile observed in hyperandrogenic conditions that are related to high AGEs levels such as the Polycystic Ovary Syndrome.ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Τα τελικά προϊόντα προχωρημένης γλυκοζυλίωσης (AGEs) αποτελούν πολύπλοκες και ετερογενείς ενώσεις που σχηματίζονται από την μη ενζυμική γλυκοζυλίωση πρωτεϊνών, λιπιδίων και νουκλεϊκών οξέων. Τα AGEs έχουν συσχετισθεί με ένα ευρύ φάσμα ηπατικών διαταραχών ορισμένες από τις οποίες απαντώνται και σε υπερανδρογοναιμικές καταστάσεις/διαταραχές όπως το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (ΣΠΩ). ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Η συνδυαστική επίδραση της έκθεσης σε διατροφικές γλυκοτοξίνες και περίσσειας ανδρογόνων επί της ηπατικής βιοχημείας δεν έχει μελετηθεί και αποτελεί ερευνητικό σκοπό της παρούσης μελέτης σε πληθυσμό θήλεων αρρενοποιηθέντων επίμυων.ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Ο αρχικός πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από 80 θήλεις, Wistar, επίμυες που διαχωρίστηκαν αρχικώς σε 3 κύριες ομάδες: στις ομάδες των προεφηβικών (ηλικίας 4 εβδομάδων, Ομάδα A, n=30) και ενηλίκων (ηλικίας 12-20 εβδομάδων, Ομάδα B, n=20) επίμυων που υπέστησαν αρρενοποίηση μέσω της υποδόριας εμφύτευσης σφαιρίων συνεχούς απελευθέρωσης Διυδροτεστοστερόνης καθώς και στην ομάδα των ενηλίκων μη αρρενοποιηθέντων τρωκτικών (ηλικίας 12-20 εβδομάδων, Ομάδα C, n=30). Κάθε ομάδα με τυχαίο διαχωρισμό χωρίστηκε σε δύο υποομάδες που ετέθησαν σε διατροφή υψηλής ή χαμηλής περιεκτικότητας σε γλυκοτοξίνες αντιστοίχως για διάστημα 3 μηνών.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Όλοι οι επίμυες που ετέθησαν σε διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε γλυκοτοξίνες συγκρινόμενοι με τις αντίστοιχες ομάδες πειραματοζώων διατροφής χαμηλής περιεκτικότητας σε γλυκοτοξίνες εμφάνισαν στατιστικώς σημαντική αύξηση στα επίπεδα της γ-γλουταμυλοτρανσφεράσης (γ-GT) (p= 0.0001, 0.0002, < 0.0001, για τις αντίστοιχες ομάδες των προεφηβικών αρρενοποιημένων, των αρρενοποιημένων ενηλίκων και μη αρρενοποιημένων ζώων) καθώς και ηπατικής ανοσοϊστοχημικής έκφρασης των AGEs σχεδόν σε όλους τους εξεταζόμενους κυτταρικούς πληθυσμούς (ηπατοκύτταρα, ηπατικά κολποειδή, ενδοηπατικά χοληφόρα και στα κύτταρα Kupffer) στις συγκεκριμένες πειραματικές ομάδες. Τα επίπεδα της ασπαρτικής αμινοτρανσφεράσης (AST) ήταν αυξημένα μόνο στην ομάδα των μη αρρενοποιημένων επίμυων με τροφή πλούσια σε ΑGEs συγκριτικά με την αντίστοιχη ομάδα των χαμηλής σε AGEs τροφής πειραματοζώων (p= 0.0002). Ως προς την επίδραση της υπερανδρογοναιμίας per se, οι αρρενοποιημένοι ενήλικες επίμυες συγκρινόμενοι με την μη αρρενοποιημένη ομάδα ελέγχου εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα γGT ανεξαρτήτως διατροφής (p=0.006 και p<0.0001 για την ομάδα υψηλής και χαμηλής περιεκτικότητας σε AGEs αντιστοίχως) ενώ υψηλότερα επίπεδα AST και αμινοτρανσφεράσης της αλανίνης (ALT) παρατηρήθηκαν μόνο κατά την σύγκριση των υπο-ομάδων που ετέθησαν σε διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε γλυκοτοξίνες (p= 0.0002, και για τις δύο αμινοτρανσφεράσες). Επιπρόσθετα, θετική συσχέτιση παρατηρήθηκε μεταξύ των ηπατικών ενζύμων με τα επίπεδα AGEs και τεστοστερόνης ορού.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η παρούσα μελέτη καταδεικνύει ότι η συνδυαστική έκθεση σε υψηλά επίπεδα ανδρογόνων και διατροφικών γλυκοτοξινών ασκεί επιβαρυντική δράση στην ηπατική βιοχημεία θήλεων αρρενοποιημένων επίμυων εύρημα που πιθανώς παραπέμπει στην διαταραγμένη ηπατική βιοχημεία που παρατηρείται σε υπερανδρογοναιμικές διαταραχές που συνδυάζονται με υψηλά επίπεδα AGEs όπως το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Εκκλησία και Δημόσια σφαίρα: Το δικαίωμα έκφρασης σε διαλεκτική θεώρηση μεταξύ Κανονικού και Κοσμικού δικαίου.

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της ύπαρξης και λειτουργίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας μέσα στη δημόσια σφαίρα με έμφαση στην ελληνική πραγματικότητα. Η δημόσια σφαίρα ως ένα ουδέτερο σύνολο, περιλαμβάνει φορείς με συγκεκριμένη ιδεολογική, φιλοσοφική ή δογματική κατεύθυνση, όπως είναι οι θρησκευτικές κοινότητες. Το αποτέλεσμα είναι ο διάλογος πάνω σε ζητήματα εκκλησίας και δικαίου να είναι θρησκευτικά χρωματισμένος, γεγονός που συνεπάγεται τη συνύπαρξη θεολογικών και κοσμικών αρχών στη σχέση μεταξύ της πολιτειακής και της εκκλησιαστικής δικαιοταξίας.This thesis deals with the existence of the Orthodox Church within the public sphere, with an emphasis on Greek reality. The public sphere is basically neutral and is combined of different parts with a particular ideological, philosophical or dogmatic orientation, such as religious communities. The result is that the dialogue on issues of church and law is characterized as a religious dialogue, implying the coexistence of theological and secular principles within the relationship between state and church. Freedom of expression is at the core of a democratic state, because without this right, the freedom development of one&apos;s personality is not fulfilled in a society that provides access to information and pluralism of ideas. There is a direct relationship between the right of expression and the right to religious freedom, and in particular there is a legal connection between the right of expression and the autonomy of religious communities and their members. This view will be analyzed from the prospection of the content of the right to religious expression in both secular and canon law, in order to examine the limits of religious autonomy. The thesis is structured in two chapters. Before these chapters, there are some necessary introductory remarks, in which the question of the existence of the Church in public space is analyzed with examples, such as the principle of religious neutrality. The first chapter is entitled &quot;The Right of Expression in Secular Law&quot; and contains an analysis of the concept of religious expression in state law. This analysis focuses on the critical examination of the concepts of proselytism, hate speech and blasphemy. The relevant case law of the ECHR is also included, while the case law of the national courts of Greece is analyzed. The second chapter is entitled &apos;The Right of Expression in Canon Law&apos; and contains an analysis of the relevant canons in relation to the understanding of the distinction between forum internum and forum externum. The right of expression in the Orthodox Church responds also to the preaching of the preachers and the banning of secular offices by the clergy, which is an issue directly linked to the Greek historical-political reality. The results are on the basis of the right to religious autonomy, as well as the reality of religious expression in the contemporary legal systems and in the contemporary society. Documents from the archive of the European Parliament are also used for this purpose

An update in the management of ocular surface squamous neoplasia

Management of ocular surface squamous neoplasia (OSSN) has been a matter of debate among ocular oncologists. While surgical excision with tissue biopsy has been the gold standard, topical chemotherapy with agents such as interferon-α2b, 5-fluorouracil, and mitomycin C, as well as less invasive diagnostic modalities, are becoming increasingly popular. This report provides a comprehensive review of recent data and addresses the key controversies in the management of OSSN. A MEDLINE database search was performed using the keywords 'ocular surface squamous neoplasia,' 'conjunctival intraepithelial neoplasia,' 'conjunctival squamous cell carcinoma,' 'corneal intraepithelial neoplasia,' 'CIN,' and 'OSSN.' All resulting articles published in English until December 2020 were then reviewed for pertinent references. Although tissue biopsy remains the gold standard for the diagnosis and management of OSSN, the advent of new and sophisticated imaging modalities is likely to change the approach to OSSN diagnosis for the majority of patients, while the use of topical chemotherapeutic and immunotherapeutic agents may become the mainstay of treatment

Current perspectives on the health risks associated with the consumption of advanced glycation end products: recommendations for dietary management

Advanced glycation end products (AGEs) constitute a complex group of compounds produced endogenously during the aging process and under conditions of hyperglycemia and oxidative stress. AGEs also have an emerging exogenous origin. Cigarette smoke and diet are the two main exogenous sources of AGEs (glycotoxins). Modern Western diets are rich in AGEs which have been implicated in the pathogenesis of several metabolic and degenerative disorders. Accumulating evidence underlies the beneficial effect of the dietary restriction of AGEs not only in animal studies but also in patients with diabetic complications and metabolic diseases. This article reviews the evidence linking dietary glycotoxins to several disorders from diabetic complications and renal failure to liver dysfunction, female reproduction, eye and cognitive disorders as well as cancer. Furthermore, strategies for AGE reduction are discussed with a focus on dietary modification

PPARβ/δ at the crossroads of energy metabolism, mitochondrial quality control and redox balance

Peroxisome proliferator-activated receptor β/δ (PPARβ/δ), member of the PPAR subfamily of nuclear receptors, is highly expressed in tissues with high rates of oxidative metabolism, such as the heart, skeletal muscle and liver. PPARβ/δ exerts its transcriptional control by direct binding on specific response elements on target genes promoters with the help of cofactors resulting in transactivation or transrepression of multiple genes involved in energy metabolism, mitochondrial biogenesis, or antioxidant defense. Several pre-clinical studies have shown that reduced PPARβ/δ expression in the heart is associated with diminished cardiac performance, impaired contractility and relaxation and even decreased survival in cardiomyopathies with distinct aetiologies while ligand-mediated activation or overexpression of PPARβ/δ has been shown to be protective in the setting of ischemia/reperfusion injury and several types of cardiomyopathies (dilated, hypertrophic or diabetic). PPARβ/δ stimulates fatty acid and glucose uptake as well as fatty acid oxidation but does not control triglyceride synthesis. In parallel, PPARβ/δ upregulates PGC1α, which is the critical regulator of mitochondrial biogenesis, and is also associatedwith mediators of mitochondrial fusion/fission and components of mitochondrial respiration. In addition, PPARβ/δ has been linked to multiple antioxidant defense mechanisms in the heart, including SOD1 and 2, Catalase, ALDH2 or NF-κB related pathways. Overall, this review summarizes the research data on the role of PPARβ/δ in the regulation of cardiac energy metabolism, antioxidant defense systems and mitochondrial quality control. Those data suggest the potential of PPARβ/δ activation as a therapeutic target for patients with cardiometabolic disorders